အေနာက္တံခါးကို လူသားတံတိုင္းျဖင့္ ကာရံျခင္း

ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားရိွ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ားနွင့္ တရားမ၀င္ ဘဂၤါလီမ်ားအၾကား လူဦးေရ အခ်ဳိးအစား အဆမတန္ ကြာဟေနမႈကို တိုင္းရင္းသား ေက်းရြာ သစ္မ်ား တည္ေထာင္ေပးျခင္းျဖင့္ ထိန္းညိွရန္ စစ္အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကပင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ဖူးသည္။ ဘဂၤါလီလူဦးေရ အဆမတန္ တိုးပြားေနမႈကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ တျခားအစၥလာမ္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ေလွ်ာ့ခ်ရန္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈမ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ထိုနည္းလမ္းမွာ ပိုမိုလက္ေတြ႕က်ၿပီး အလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္ ေျခမ်ားသည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရလက္ထက္က ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ထင္သေလာက္ေအာင္ ျမင္မႈမရရိွခဲ့ေပ။ ျပည္နယ္တြင္း လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးဆန္ဆန္ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ၏ ၅ နွစ္သက္တမ္းတြင္လည္း ထိုနည္းလမ္းကို ျပန္လည္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အခ်ိန္မရသည့္အေနအထားတြင္ရွိခဲ့သည္။ လက္ရွိ NLD အစိုးရတက္လာခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ျပင္ဆင္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေမာင္ေတာနယ္စပ္ေဒသ၌ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာသစ္မ်ား တိုးခဲ်႕တည္ေဆာက္ျခင္းလုပ္ငန္းကို န၀တစစ္အစိုးရလက္ထက္ ၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္အလြန္ကာလမ်ားတြင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ဘ၀သစ္စီမံကိန္းဟု ေခါင္းစဥ္ေပးကာ ေက်းရြာေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ကို တိုးခဲ်႕တည္ေဆာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ အမ်ားစုက ထိုဘ၀သစ္စီမံကိန္းကို ေအာင္ျမင္မႈမရရိွခဲ့သည့္ စီမံကိန္းအျဖစ္သာ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကေသာ္လည္း နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေထာက္အတြင္း၀န္ ဦးစိုင္းထြန္းညိဳကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ တခ်ဳိ႕ရိွခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

''အရင္ကရြာ စုစုေပါင္း ၃၉ ရြာေထာင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီရြာေတြကိုေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းခဲြေျပာရမွာေပါ့။ စုစည္းရြာဆိုတဲ့ အမ်ဳိးအစားတခုရယ္၊ ေရႊ႕ေျပာင္းရြာဆိုတဲ့ အမ်ဳိးအစား တခုရယ္၊ နွစ္ခုေပါ့။ အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာရရင္ေတာ့ ေရႊ႕ေျပာင္းရြာက ရြာ ၂၀ ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ စုစည္းရြာကေတာ့ ၁၉ ရြာ ျဖစ္မွာေပါ့။ စုစည္းရြာက ဘာလဲဆိုေတာ့ ရခိုင္ေဒသမွာပဲရိွတဲ့ ျပန္႔ကဲ်ေနတဲ့ ဟိုရြာက ေလး ငါးအိမ္၊ ဒီရြာက ေလး ငါးအိမ္ကို စုစည္းၿပီးေတာ့ ရြာတည္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီ စုစည္းရြာမွာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကေတာ့ ေဒသခံေတြမ်ားတာေပါ့။ ေရႊ႕ေျပာင္းရြာဆိုတာကေတာ့ အဓိက,ကေတာ့ ရန္ကုန္ေပါ့။ ရန္ကုန္မွာရိွတဲ့ အိမ္မဲ့ယာမဲ့ေတြကို သူတို႔သေဘာထားဆႏၵကိုေမးတယ္။ ရခိုင္မွာ ရြာတည္ေပးမယ္။ ေနမယ္ဆိုတဲ့လူေတြကို စုစည္းၿပီးေတာ့ ရခိုင္ကို ပို႔ေပးတယ္။ ပို႔ေပးၿပီးေတာ့ သူတို႔အတြက္ အိမ္တလံုး၊ ႏြား တရွဥ္း (ႏွစ္ေကာင္)၊ လယ္ ၅ ဧက စီစဥ္ ေပးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေရႊ႕တဲ့ရြာေတြက်ေတာ့ ႏြားမေပးေတာ့ဘဲနဲ႔ လက္တြန္းလယ္ထြန္စက္ေပးတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ေဒသခံေတြနဲ႔ စုစည္းထားတဲ့ စုစည္းရြာကေတာ့ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ လက္ရိွအခိ်န္ထိလည္း တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေနတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းရြာကေတာ့ သိပ္မေအာင္ျမင္ဘူး။ မေအာင္ျမင္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ျပည္ပက လူေတြျဖစ္တယ္။ ရခိုင္ေဒသရဲ႕ ေတာ ေတာင္ေရေျမ သဘာ၀နဲ႔မရင္းႏီွးဘူး။ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ မတူတာေတြလည္း ပါတာေပါ့။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ေတြထဲက တခ်ဳိ႕တ၀က္ဟာ ေပးထားတဲ့ လယ္ေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ ႏြားေတြကို ေရာင္းစားျပီးထြက္ေျပးတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ အရင္တုန္းက တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ရြာေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြပါ''ဟု ဦးစိုင္းထြန္းညိဳက ရွင္းလင္းေျပာၾကားသည္။

ေမာင္ေတာေဒသမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ လူဦးေရ အခ်ဳိးအစားကြာဟခ်က္ ႀကီးမားမႈတို႔ေၾကာင့္ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ လံုၿခံဳေရးမွာ စိုးရိမ္စရာ အေနအထား၌ရိွေနၿပီး အျခားေဒသမ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်မႈမ်ားနွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ေဒသတခုလည္း ျဖစ္သည္။ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၁၀၂ အုပ္စုရိွသည့္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ား သီးသန္႔ေနထိုင္သည့္ ေက်းရြာမွာ ၃၀ ေက်ာ္သာ ရိွသည္။ လူဦးေရအားျဖင့္ ေမာင္ေတာခ႐ိုင္တြင္ ခုနစ္သိန္းေက်ာ္ရိွၿပီး ဘဂၤါလီဦးေရမွာ ေျခာက္သိန္းရွစ္ေသာင္း ေက်ာ္ရိွေၾကာင္း သိရသည္။ ေဒသေပ်ာက္ဆံုးေတာ့မည့္ အေနအထားတြင္ရိွေနၿပီး လူဦးေရထိန္းညိွမႈမ်ား မျဖစ္မေန ေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္အျဖစ္ ႐ႈျမင္ႏိုင္သည္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၊ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးဌာန၏ စီစဥ္မႈျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာ ခုနစ္ရြာကို ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕နယ္၌ ၂၀၁၆-၂၀၁၇ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္ အလြန္ကာလမ်ားက တည္ေထာင္စဥ္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အေျခအေနမ်ားကို သင္ခန္းစာယူျပီး ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲသည့္ ရြာမ်ားျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္သြားမည္ဟု ဦးစိုင္းထြန္းညိဳက ဆက္လက္ ေျပာၾကားသည္။ ''အဲဒီက သင္ခန္းစာယူျပီးေတာ့မွ ဒီတေခါက္တည္မယ့္ရြာမွာ ျပည္မက အေျခအေနမဲ့ အုပ္စုေတြကို ေရႊ႕ၿပီးတည္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေရရွည္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေရရွည္မခံေတာ့ ေဒသခံေတြကို အဓိကထားမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေလးနဲ႔သြားမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတယ္။ တႏိုင္ငံလံုးမွာ ပံ်႕ႏံွ႔ေနတဲ့ ရခိုင္ေတြရိွမယ္။ ျပန္လာခ်င္တယ္လို႔ သတင္းပို႔လာလို႔ရိွရင္ စိစစ္မယ္။ ျပန္ေနရာခ်ထားေပးမယ္။ ေနာက္တခါ ေက်ာက္စိမ္း တြင္းေတြဘက္မွာ ေရမေဆးေက်ာက္ရွာတဲ့ အဖဲြ႕ေတြေရာ၊ ေရေဆးေက်ာက္ရွာတဲ့အဖဲြ႕ေတြေရာ အမ်ားႀကီးရိွမွာေပါ့။ အဲဒီမွာ ရခိုင္လည္း ရိွမယ္။ တျခား တိုင္းရင္းသားေတြလည္းရိွမယ္။ အဲဒီက ေနခ်င္တဲ့သူရိွရင္လည္း ရခိုင္ေဒသကို ပို႔ေပးသြားမယ္။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စည္း႐ံုးသြားမယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ အစမ္း ခုနစ္ရြာလို႔ဆိုေပမဲ့ ေနခ်င္တဲ့သူေတြမ်ားသထက္မ်ားလာရင္ ၁၀ ရြာ၊ ၁၅ ရြာလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္''ဟု ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ရြာတည္မည္ဟုဆိုလွ်င္ ေလာေလာဆယ္တြင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံၿပီး တည္ေဆာက္ရမည္ျဖစ္၍ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္မည့္ လယ္ေျမ၊ ကဲြ်၊ ႏြားမ်ားကို ျပည့္စံုလံုေလာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြက္ေပးသင့္သည္ဟု ဘူးသီးေတာင္ဇာတိျဖစ္သည့္ သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္ ပါေမာကၡေဒါက္တာေအးခ်မ္းက အႀကံျပဳ ေျပာၾကားသည္။

''စိုက္ပ်ဳိးေရးကိုအေျခခံတဲ့ ရြာေတြေလာက္ပဲ တည္ေဆာက္လို႔ရဦးမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရြာတည္ၿပီးရင္ အဲဒီရြာကလူေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္မယ့္ လယ္ယာေျမ၊ ကဲြ်၊ ႏြား ဒါေတြအားလံုးကို ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္။ စ,စခ်င္း မ်ဳိးစပါးတို႔၊ ဘာတို႔ကအစ အကုန္လံုးျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္။ အဲဒီမွာ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ဳိးျခားေတြေနတဲ့ ရြာေတြကမ်ားတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕အင္အားက ဆယ္ဆတဆေတာင္မရိွဘူး။ အဲဒါကို သူတို႔ ကိုယ္သူတို႔လည္း ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း အကာအကြယ္ေပးနိုင္ေအာင္ စိစစ္ေပးဖို႔က အေရးႀကီးဆံုးပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္ပါတယ္''ဟု ေဒါက္တာေအးခ်မ္းက ေျပာၾကားသည္။

အသစ္တည္မည့္ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာမ်ားတြင္ လူမ်ားလုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ လယ္ယာေျမမ်ားသာမက တိရစၧာန္မ်ားအတြက္လည္း စားက်က္ေျမမ်ား လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္အလြန္ကာလမ်ားက တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ရြာမ်ားတြင္ေပးအပ္ထားသည့္ လယ္ေျမ၊ ကဲြ်၊ ႏြား၊ ေနအိမ္မ်ားကို ေရာင္းခ်ျပန္ သြားမႈမ်ားရိွခဲ့ၿပီး ဘဂၤါလီမ်ားကို ျပန္လည္ေရာင္းခ်ပစ္ခဲ့မႈမ်ားရိွေၾကာင္း၊ ရခိုင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ေပါင္းစပ္ညိွႏိႈင္းေရးေကာ္မတီနာယက ဦးသန္းထြန္းက ေျပာၾကားသည္။

''န၀တေခတ္က ရြာေတြတည္ခဲ့တုန္း က ရန္ကုန္က အေျခအေနမဲ့ေတြကို ေခၚယူၿပီးတည္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သူတို႔က လယ္ယာေျမနဲ႔ ရင္းႏီွးတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူးေလ။ ထြန္ယက္လုပ္ကိုင္စားေသာက္လိုသူေတြလည္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ပထမကုလားကိုပဲ အငွားခ်ထားတာေပါ့။ အဲဒီမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ျပည္မဘက္ကို ျပန္ေျပာင္းခ်င္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီလယ္ေတြကို သူတို႔အငွားခ်ထားတဲ့ ကုလားေတြဆီကိုပဲ ေရာင္းေပးခဲ့တယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ရိွခဲ့တယ္။ အေသးစိတ္ေျပာဖို႔ေတာ့ မလြယ္ဘူး''ဟု ဦးသန္းထြန္းက ေျပာၾကားသည္။

ထိုသို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ေျပာင္း ျပန္ဆန္ျပီး ဘဂၤါလီမ်ားကို ျပန္လည္ေရာင္းခ်သည့္ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္မလာရန္ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက လယ္မဲ့၊ ယာမဲ့မ်ားကို ေခၚယူတည္ေထာင္ေပးသင့္သည္ဟုလည္း ဦးသန္းထြန္းကအႀကံျပဳသည္။ ''ျပည္မဘက္ကလူ ေတြကိုေခၚမယ့္အစား ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ လယ္ယာလုပ္ကိုင္စားေသာက္ခ်င္သူေတြရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမမရိွဘူး။ အလုပ္အကိုင္မဲ့ေနတယ္။ အဲဒီလူေတြကို စာရင္းေကာက္ေခၚယူၿပီး ရြာတည္ ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လာမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီရြာေတြတည္ေပးတာဟာ လက္ရိွျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြရဲ႕အေျဖေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ ကုလားေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္တဲ့သူေတြလည္း ရိွမယ္။ မျဖစ္တဲ့ သူေတြလည္းရိွမယ္။ ဒါကို အရင္စိစစ္သင့္တယ္။ ႏိုင္ငံသားမဟုတ္သူေတြလက္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့လယ္ေျမေတြ ကို တိုင္းရင္းသားေတြ လက္ထဲျပန္ေရာက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မွ အဆင္ေျပမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္''ဟု ၎က ေျပာၾကားသည္။

ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲသည့္ရြာမ်ားတည္ေထာင္မည္ဟုဆိုလွ်င္ လယ္ေျမ၊ ကဲြ်၊ ႏြားမ်ားေပး႐ံုျဖင့္ လံုေလာက္မည္ မဟုတ္ေပ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးတို႔အတြက္ ေက်ာင္း၊ ေဆး႐ံုမ်ား တည္ေဆာက္ေပးရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္ သည္။ အေရးႀကီးဆံုးလိုအပ္ခ်က္မွာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖန္တီးေပးနိုင္မည့္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားတည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ေရး ျဖစ္လိမ့္မည္။ လူဦးေရကြာဟခ်က္ျမင့္မားၿပီး တျပည္နယ္လံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ သန္းေက်ာ္ေနသည့္ တရားမ၀င္ဘဂၤါလီဦးေရက ရခိုင္ျပည္နယ္အတြက္ ႀကီးမားသည့္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတရပ္ျဖစ္ေနသလို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္လည္း ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အနာဂတ္ျပည္နယ္ႏွင့္ လူမ်ဳိးတည္တံ့ေရးအတြက္လည္း စိုးရိမ္စရာျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို စနစ္တက် ေဟာေျပာစည္း႐ံုးၿပီး တည္ေဆာက္မည့္ရြာမ်ားတြင္ေနမည့္သူမ်ား၏ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာ အေတြး၊ အျမင္မ်ား ကို ျမွင့္တင္သင့္သည္။

စီမံကိန္းကာလမွာ ကနဦးေန႔ရက္မ်ားတြင္သာ ရိွေသးသည္။ ေအာင္ျမင္မႈ၊ မေအာင္ျမင္မႈမွာ အတိတ္တြင္ရိွ ခဲ့သည့္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားႏွင့္ လက္ရိွအင္အားစု အသီးသီးမွ ထြက္ေပၚလာသည့္အၾကံျပဳသံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ေပါင္းစပ္စဥ္းစားႏိုင္မႈမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနလိမ့္မည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္သည့္ ရည္ ရြယ္ခ်က္အျဖစ္ ေယဘုယ်ဆိုႏိုင္သည္။ ''ေျမမ်ဳိ၍ လူမ်ဳိးမေပ်ာက္၊ လူမ်ဳိမွသာလွ်င္ လူမ်ဳိးေပ်ာက္မည္'' ဟူေသာေဆာင္ပုဒ္မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ လ၀က႐ံုးမ်ားတြင္ ကပ္ထားသည့္ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္သည္။

ယခုတိုင္းရင္းသားေက်းရြာသစ္မ်ား တိုးခဲ်႕တည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္း လူကို လူတံတိုင္းျဖင့္ ျပန္ကာရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးစိုင္းထြန္းညိဳက ေျပာၾကားသည္။ တနည္းအားျဖင့္ က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးေနသည့္ အေနာက္တံခါးကို လူသားတံတိုင္းျဖင့္ ျပန္လည္ကာရံရန္ ျပင္ဆင္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ''အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လူကို လူတံတိုင္းနဲ႔ ျပန္ကာတာပါပဲ''ဟု ဦးစိုင္းထြန္းညိဳက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

မင္းထင္
News Watch
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal/