ဖိုဝင္းေတာင္ ဗုဒၶပူဇနိယ ပြဲေတာ္ႏွင့္ ႐ိုးရာလွည္းဝိုင္း ယဥ္ေက်းမႈ

ဗုဒၶပူဇနိယပြဲလည္းျဖစ္၊ ဖိုဝင္းေတာင္ရွင္မယ္ေတာ္ ႀကီး(ဖိုဝင္းရွင္မ)ကို ဆိုင္ရာမ်ားက ပသရသည့္ပြဲ လည္းျဖစ္ေသာ ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲကို ႏွစ္စဥ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ က်င္းပၾကသည္။ ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲသို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေက်း႐ြာမ်ားမွ ႐ြာ လုံးကၽြတ္ ႏြားလွည္းမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ၾကရာ ယေန႔ေခတ္တြင္ ရွားပါးလွသည့္ အညာေက်းလက္ လွည္းဝိုင္းယဥ္ေက်းမႈကို ေတြ႕ ျမင္ႏိုင္သည္။ ဖိုဝင္း ေတာင္ပြဲတြင္ႏွစ္စဥ္ဆုံေနက် လွည္းဝိုင္းယဥ္ေက်း မႈကို ေလ့လာလိုသူမ်ားအေနျဖင့္ တန္ေဆာင္မုန္း လဆန္း ၁၀ ရက္မွ ၁၄ ရက္အတြင္း လာေရာက္ ေလ့လာမွသာ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖိုဝင္း ေတာင္ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။

“ ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲဆိုတာ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲလည္းျဖစ္၊ ဖိုဝင္းရွင္မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဆိုင္ရာမ်ားက ပူေဇာ္ ပသတဲ့ပြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ နတ္ဆိုေပမယ့္လည္း ေတာင္ၿပဳံးလို နတ္ကတဲ့ပြဲမပါတဲ့ ဘုရားဖူးနတ္ တက္ပြဲလို႔ ေခၚရပါမယ္။ ဒီပြဲကို ဖိုဝင္းေတာင္ကို မၽွဆိုင္တဲ့ ဆားလင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ ယင္းမာပင္ ၿမိဳ႕နယ္ေတြထဲက ႐ြာေတြအားလုံးနီးပါး ႏွစ္စဥ္လာ ၾကပါတယ္။ တစ္ႏွစ္လုံး ေတာအလုပ္ ေတာင္ အလုပ္ေတြ ကုန္းက်ဳံးလုပ္လာခဲ့ရာက တစ္ႏွစ္လုံး မွာ ဒီပြဲက စည္စည္ကားကားရွိေတာ့ ရွာထားတဲ့ အထဲက လႉၾကတန္းၾက ဝယ္ၾကျခမ္းၾကေပါ့ဗ်ာ” ဟု ဖိုဝင္းေတာင္ ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
သဘာ၀ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးမႈ မရွိေသးသလို ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာမ်ား တည္ရွိ ရာျဖစ္ေသာ ဖိုဝင္းေတာင္ သာသနာ႔ေျမသို႔ မုံ႐ြာ ၿမိဳ႕မွ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကိုျဖတ္၍ ေညာင္ပင္ႀကီး ဆိပ္ကမ္းမွတစ္ဆင့္ ယင္းမာပင္-ပုလဲလမ္းအတိုင္း လာႏိုင္ၿပီး ထိုလမ္းအတိုင္း ၁၀ မိုင္ခန္႔အေရာက္ တြင္ လမ္းခြဲမွအတြင္းသို႔ သုံးမိုင္ခန္႔ ဝင္ေရာက္ပါက ေလာင္းေလွႀကီးေမွာက္ထားသည့္ သ႑ာန္ရွိ ဖိုဝင္းေတာင္သာသနာ႔ေျမကို ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ သည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ တစ္မိုင္ခြဲအကြာရွိ ေ႐ႊဘ ေတာင္ကိုသြားရင္း ေက်ာက္သားေက်ာက္စိုင္ခ်ပ္ ႀကီးမ်ားအလယ္ရွိ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အႏု ပညာလက္ရာမ်ားကို ေလ့လာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲ
▄▄▄▄▄▄▄▄▄

ယခင္က ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲအခ်ိန္ ညမ်ားတြင္ ေရာက္ရွိေနေသာလွည္းဝိုင္းမ်ား၌ အိုးစည္ဒိုးပတ္ မ်ားျဖင့္ တစ္႐ြာႏွင့္တစ္႐ြာ အဆို၊ အတီး၊ အက ၿပိဳင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေခတ္ေပၚ ေတးသီခ်င္းမ်ား အစားထိုးဝင္ေရာက္လာကာ ကက္ဆက္ေဆာင္းေဘာက္မ်ား အသံကုန္ဖြင့္၍ တစ္ညလုံးေပ်ာ္ၾကသည့္ပြဲအျဖစ္ ရပ္တည္ေနသည္။ ယခင္က ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲကို တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၈ ရက္ေန႔အေရာက္ လာခဲ့ၾကရာမွ ယခုအခါတြင္ လဆန္း ၁၂ ရက္ နံနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္က်မွ ႐ြာကထြက္ၾကသည္။ ႏြားလွည္းဝိုင္းဟုဆိုေသာ္ လည္း ယခုအခါတြင္ ႏြားလွည္းမ်ားအျပင္ ေထာ္ လာဂ်ီ၊ ဆိုင္ကယ္၊ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားျဖင့္ လာ ေရာက္ၾကသည္ကိုပါ ေတြ႕ရသည္။ လွည္းဝိုင္းဖြဲ႕ေန ၾကသည့္ေနရာတြင္ ယခင္က ႐ြက္ဖ်င္မ်ားကို တဲ ထိုးေနၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကားသမား၊ ထန္း လ်က္သမားမ်ားက မိုးကာမ်ားျဖင့္ တဲထိုးေနၾက သလို အခ်ိဳ႕ ေရလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူမ်ားက ေလွ သမားမ်ား၏ ႐ြက္ကိုယူ၍ အမိုးလုပ္ကာ ယာယီ ေနထိုင္ၾကသည္။

ဘုရားပြဲ
▄▄▄▄▄▄

ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲကို မုံ႐ြာ၊ မႏၲေလး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မ်ားမွ လာၾကသူမ်ားအေနျဖင့္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ နံနက္ခင္းတြင္မွ လာၾကသည္က မ်ား သည္။ တခ်ိဳ႕က ညအိပ္လာၾကေသာ္လည္း ည အိပ္သူက နည္းသည္။ ေန႔ခ်င္းျပန္သာ မ်ားသည္။ ေဒသခံမ်ားမွာမူ လမျပည့္ခင္ လဆန္း ၈ ရက္၊ ၉ ရက္ ညကတည္းက အုပ္စုလိုက္ ေပါင္းမိုးအုပ္ လွည္းတန္းႀကီးျဖင့္ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီး ဘုရားပြဲ ဆင္ႏႊဲၾကၿမဲျဖစ္သည္။ ဆားလင္းႀကီးႏွင့္ ယင္းမာ ပင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ေက်း႐ြာမ်ားျဖစ္ေသာ ထန္းပု႐ြာ၊ ထန္းစင္႐ြာ၊ ေက်းပင္ဖူး႐ြာ၊ ေဖာင္းကတာ႐ြာ၊ မက်ီးတေထာင္႐ြာ၊ ေရခါး႐ြာ စသည့္႐ြာမ်ားတြင္ ေနသူမ်ားမွာ ႏွစ္စဥ္ ႐ိုးရာစဥ္လာမပ်က္ ႐ြာလုံး ကၽြတ္ ႏြားလွည္းမ်ားျဖင့္ ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲသို႔ လာ ၾကသည္။

ေက်ာက္ပန္း
▄▄▄▄▄▄▄

ေရွးအခါက ဖိုဝင္းေတာင္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ေျပာ သည့္စကားျဖစ္ေသာ “ ဘီးဆံပတ္ႏွင့္ ေက်ာက္ပန္း ပန္ ဖိုဝင္းေတာင္ကရတဲ့မိန္းမ’ဟုသည့္ စကားကို ေဒသခံတို႔ ယခုအထိ လက္ဆင့္ကမ္းဆဲျဖစ္သည္။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ေန႔လယ္ႏွင့္ ညေနပိုင္း တို႔တြင္ ဖိုဝင္းေတာင္မွ ျပန္လာၾကသည့္ မိသားစု မ်ားထဲမွ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစု၏ ဦးေခါင္းထက္တြင္ ေက်ာက္ပန္းအေခြလိုက္ကေလးမ်ားပန္၍ ျပန္ လာၾကသည့္ျမင္ကြင္းကို မုံ႐ြာေဒသခံမ်ား ႏွစ္စဥ္ ျမင္ေနက်ျဖစ္သည္။ ဘုရားပြဲအၿပီးတြင္ ခ်င္းတြင္း ျမစ္ကမ္း ဇက္ဆိပ္ကူးတို႔ဆိပ္၊ စက္တပ္ေလွငယ္ ဆိပ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ မုံ႐ြာၿမိဳ႕ ေလးျပင္ေလးရပ္ကို သြားေနၾကသည့္ သူမ်ားထဲတြင္ ေက်ာက္ပန္းပန္ လာသည္ကို ျမင္ရပါက ဖိုဝင္းေတာင္ကျပန္လာ သည္ဟု မုံ႐ြာၿမိဳ႕ခံမ်ား တန္းသိၾကသည္။

ျပန္ဆုံၾကဦးမည္
▄▄▄▄▄▄▄▄▄

ဘုရားပြဲေန႔ဟု အမ်ားသိထားေသာ တန္ေဆာင္ မုန္းလျပည့္ေန႔ နံနက္တြင္ ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ မွစ၍ ဘုရားပြဲလာသူမ်ားမွာ တဲမ်ားျဖဳတ္၊ အထုပ္ မ်ားစည္းကာ ျပန္ရန္ဟန္ျပင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ နံနက္ ၆ နာရီခြဲ ၇ နာရီဝန္းက်င္တြင္ အလင္းေရာင္ ရလာၿပီးေနာက္ လွည္းတစ္စီးႏွင့္တစ္စီး ေအာ္ ဟစ္ႏႈတ္ဆက္သံ၊ စကားေျပာသံ၊ လွည္းဘီးမ်ား က ေက်ာက္လမ္းကို နင္းႀကိတ္သြားသံမ်ားကို ၾကားရသည္။ ထိုအသံမ်ားသည္ ဖိုဝင္းေတာင္ ေဒသ၏ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ၾကားၾကရသည့္ အသံ၊ ၾကားေနက်အသံမ်ား ျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ႏြားလွည္း ဝိုင္းမ်ားျဖင့္လာေနက် ေဒသခံမိသားစုမ်ားအေန ျဖင့္ ကုန္းကမူအျမင့္မ်ားကို အစီအရီတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း မိမိတို႔ေနရပ္မ်ားသို႔ ျပန္သြားၾက ေသာ္လည္း အားလုံးသည္ ေနာင္ႏွစ္ ဒီေနရာတြင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပန္ဆုံၾကဦးမည္ပင္ျဖစ္သည္။ ။

 မ်ိဳးဝင္းထြန္း(မုံ႐ြာ)
MOI Webportal Myanmar
https://www.facebook.com/MOIWebportalMyanmar