ျမင့္ဆန္းေအာင္နဲ႔ ထိန္လင္း (သို႔မဟုတ္) အလက္ဇန္းဒါးနဲ႔ကင္မ္သို႔

ျမင့္ဆန္းေအာင္နဲ႔ ထိန္လင္းေရ။ မင္းတို႔နာမည္ေတြက အလက္ဇန္းဒါးအဲရစ္ (Alexander Aris) နဲ႔ ကင္မ္အဲရစ္ (Kim Aris) ဆိုတာသိေပမယ့္ ျမန္မာနာမည္ေလးေတြလည္း ရိွၾကသမို႔ ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျမန္မာနာမည္ေလးေတြကို ေခၚလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္နာမည္ပဲေခၚေခၚ အဓိက,ကေတာ့ လူတေယာက္မွာ စိတ္ဓာတ္က အဓိကဆိုတာသိပါ တယ္။ ေမာင္ရင္တို႔လို အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေျမး၊ လူထုေခါင္းေဆာင္နိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ့သားေတြကို မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေခၚရေျပာရတာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ။ နံပါတ္(၁)အခ်က္ကေတာ့ လူႀကီးသားေတြေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရိွေနသလိုခံစားရလို႔ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေျပာတာပါ။ အရင္ေခတ္တုန္းကေတာ့ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရဲ႕ သားေလာက္ေတာင္ ကိုယ္တို႔က ဘယ္ေလာက္ပဲအသက္ႀကီးႀကီး အစ္ကိုေခၚရ၊ အထက္က အေကာင္ႀကီးႀကီးရဲ႕ သားေတြ၊ သမီးေတြဆိုလည္း အသက္ဘယ္ေလာက္ငယ္ငယ္ ေအာက္ကလူေတြကဖားၿပီး သားေတာ္ေခၚရ၊ သမီးေတာ္ေခၚရတဲ့ေခတ္မို႔လား (ဦးပုညစကားနဲ႔ေျပာရရင္ မင္းသားအစစ္မဟုတ္တဲ့ ယမေနမင္းသားေတြေပါ့ကြာ)။ အခုေတာ့ အဲဒီလိုဖားတဲ့ ေခတ္။ အရွက္ နည္းတဲ့ေခတ္လည္း ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ သားႀကီးအလက္ဇန္းဒါးဟာ ၁၉၇၃ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္ ၾကာသပေတးေန႔မွာ ေမြးခဲ့တာမို႔ အသက္အားျဖင့္ ေမာင္ရင္က အခုအခါ(၄၃)ႏွစ္၊ သားငယ္ ကင္မ္က ၁၉၇၇ ခုနွစ္မွာေမြးတာမို႔ အခုအသက္က (၃၉)နွစ္ရိွေနၾကၿပီး စာေရးဆရာကိုယ္က (၄၉)နွစ္ရိွသမို႔ (၆)နွစ္နဲ႔ (၁၀) ႏွစ္စီႀကီးတာေၾကာင့္ ရင္းရင္းနီွးႏွီးေခၚမိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျမင့္ဆန္းေအာင္နဲ႔ ထိန္လင္းေရ။ စစ္အစိုးရကေတာ့ သူတို႔ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ မင္းတို႔နဲ႔ မင္းတို႔အေဖကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ငါတို႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နာမည္ဖ်က္အပုပ္ခ်လိုက္တာ ကမ္းကုန္ပဲေဟ့။ နိုင္ငံျခားသားကို လက္ထပ္ခဲ့လို႔ ဘိုကေတာ္တဲ့၊ မ်ဳိးဖ်က္မတဲ့၊ ကုလားမယားတဲ့၊ ျပည္ပအားကိုးပုဆိန္႐ိုးတဲ့ စံုေနတာပါပဲကြာ။ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြကေန ငါးစိမ္းသည္ရန္ေတြ႕သလို ေရးၾကတဲ့စစ္အစိုးရ ေၾကးစားကေလာင္ေတြဆိုတာလည္း အခုသာ ဘယ္ေခ်ာင္ေရာက္သြားမွန္းမသိတာ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေန့တိုင္းစာမ်က္နွာထက္မွာ မျမင္ခ်င္အဆံုးေဟ့။ အဲဒီလို မသမာတဲ့ေဆာင္းပါးေတြေရးခဲ့လို႔ တိုက္ခန္းရတဲ့သူကရ၊ ရာထူးတိုးတဲ့သူကတိုး၊ ရာထူးၿမဲတဲ့သူကၿမဲၾကေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီလူေတြလည္း လူၾကားထဲ ေခါင္းမေဖာ္၀ံ့ပါဘူးကြာ။ ထားပါေတာ့ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ၂၀၁၅ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြႀကီး က်င္းပခ်ိန္အထိ မင္းတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မင္းအေမဦးေဆာင္တဲ့ပါတီနဲ႔ မင္းအေမကို ဆန္႔က်င္ ဘက္အုပ္စုေတြက ရစရာမရိွေအာင္ ေရးၾကေျပာၾကတာေဟ့။

'ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏိုင္ရင္ ကုလားႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္ေတာ့မယ္' တို႔၊ 'ေအာင္ဆန္းစုၾကည္သားနွစ္ေယာက္က သမၼတအိမ္ေတာ္မွာေရာက္လာၿပီး ႀကီးစိုးေတာ့မယ္'တို႔၊ 'အမ်ဳိးဘာသာေပ်ာက္ေတာ့မယ္'တို႔ စံုေနတာပါပဲ။ ငါလဲ အဲဒီေရြးေကာက္ပဲြကာလတုန္းက သူတို႔အုပ္စုေတြ၀ါဒျဖန္႔ အပုပ္ခ်တဲ့စာေတြကို သိမ္းထားမိသမို႔ သတိရတာနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ဒီလိုေရးထား တာေတြ ့ရသေဟ့။

''ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္သြားပါက ျမန္မာအိမ္ျဖဴေတာ္တြင္ နိုင္ငံျခားသားမိသားစု ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာေတာ့မည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ ျမန္မာစကားမတတ္ေသာ ေဒၚစုသားမ်ား ေတာင္ ရွည္ပုဆိုး မ၀တ္တတ္၀တ္တတ္ျဖင့္ အခမ္းအနားတက္ေတာ့မည္။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္အမ်ားဆံုးပါ၀င္သည့္ NLD ပါတီမွ သမၼတျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္အရ ႏိုင္ငံအနံွ႔ဗလီမ်ား မိႈလိုေပါက္လာေတာ့မည္''

ငါကလည္း အရာရာကို လက္ေတြ႕မွယံုတဲ့သူဆိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြၿပီးတဲ့အခါ ေစာင့္ၾကည့္ရတာေပါ့ကြာ။ မင္းတို႔နွစ္ေယာက္ ေနျပည္ေတာ္ကို ဘယ္ေန႔မ်ားေပါက္ခ်လာမလဲ။ ေနျပည္ေတာ္ကို ေပါက္ခ်လာၿပီး သူတို႔ ေျပာသလို ေတာင္ရွည္ေတြ၊ ဘာေတြမ်ား၀တ္ၿပီး အခမ္းအနားတက္မလားေပါ့ကြာ။ အဲဒီလိုတက္လာရင္ေတာ့ ဟိုလူေတြက သူတို႔ေျပာတာဟုတ္ၿပီဆိုၿပီး ဟိုဂ်ာနယ္ဒီဂ်ာနယ္ကေနတမ်ဳိး၊ ေဖ့စ္ဘုတ္ကတဖံု၊ ဗိုလ္စိန္မွန္ ကြင္းမွာ စုေ၀းလို႔တနည္းနဲ႔ တို႔ေတြေျပာတာမဟုတ္လားဆိုၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၾကဦးမွာကိုး။ မာမီေမႊးတို႔ အာရေကေပးတို႔၊ ဘာတို႔ဆိုတဲ့့ ဂ်ာနယ္ေတြကေန သမဦးမွာကိုး။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ကလည္း ေနနိုင္တယ္ ကြာ။ သူတို႔က ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာမွာဆိုလို႔ ငါ့မွာေမွ်ာ္လိုက္ရတာ။ မင္းတို႔ နွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း ကိုယ့္အေမပါတီ အျပတ္အသတ္နိုင္လည္း ေျပးခ်မလာဘူးေနာ္။ ကိုယ့္အေမပါတီ အစိုးရဖဲြ႕ေတာ့လည္း ေရာက္မလာျပန္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးကိုယ့္အေမကိုယ္တိုင္ နိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိုလ္ ဆိုတဲ့ ဧရာမရာထူးႀကီးရေတာ့လည္း ေယာင္လို႔ေတာင္ ေျခဦးမလွည့္ျပန္ဘူး။ မင္းတို႔မလာတာကအေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး ပေရာဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြ ေဟာကိန္းေတြ လဲြကုန္တာ အရွက္ေတြကဲြ တယ္ကြ။ တေခါက္ေလာက္ေတာ့ လာခဲ့ၾကဦး။

ေနာက္ၿပီး မင္းတို႔ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္ကို ငါအားမရတာ တခ်က္ရိွတယ္။ အားမရတာမွ ေတာ္ေတာ္အားမရတာပါ။ ငါကကိ်တ္ႀကံထားတာ ရိွတယ္။ မင္းတို႔ ျမန္မာျပည္ကိုမ်ား အလည္လာရင္ ငါကလည္း အဂၤလိပ္စကားေလး မေတာက္တေခါက္တတ္ေတာ့ စကားျပန္အျဖစ္နဲ႔ မင္းတို႔ကို ၀င္လံုးမယ္။ ခင္ေအာင္ ေပါင္းမယ္။ လိုခ်င္တာေတြအားလံုးဖားၿပီး အပိုင္ခ်ည္မယ္။ ၿပီးရင္ ငါ့မွာမရိွမဲ့ရိွမဲ့ အိမ္ေလးေရာင္းျပီး မင္းတို႔နာမည္ ငါ့နာမည္နဲ႔ ကုမၸဏီေထာင္မယ္။ မင္းတို႔ နာမည္ခံ၊ ငါက ေငြစိုက္ေပါ့ကြာ။ ဒါက ဟိုအရင္က လူေတြလုပ္ေနက်နည္းေဟာင္းေပါ့။ ၿပီးရင္ မင္းတို႔မ်က္နွာနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းေတြကရမယ့္ တင္ဒါေတြအားလံုးကို ငါတို႔ရမယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္က ၀ယ္ရမယ့္ပစၥည္းအားလံုးကို ငါတို႔ကုမၸဏီကေန ၀ယ္ရမယ္။ သြင္းကုန္ပါမစ္ေတြကိုလည္း စားအုန္းဆီတို႔၊ စက္သံုးဆီတို႔စတဲ့ မရိွမျဖစ္ပစၥည္းေတြကို ငါတို႔ကုမၸဏီကပဲ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ၿပီး သြင္းကုန္ပါမစ္နဲ႔တင္သြင္းမယ္။ တတ္နိုင္ရင္ တယ္လီဖုန္းေတြကို အရင္ကလို ဆင္းကတ္တခု ဆယ္သိန္း၊ ဆယ့္ငါးသိန္းေဈးျပန္ေရာက္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၀ါးတီးခြင္ဖန္ၾကမယ္။ ကားပါမစ္ေတြကိုလည္း ငါတို႔နဲ႔မင္းတို႔ ငါတို႔ အမ်ဳိးေတြကိုပဲ ခ်ေပးမယ္။ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ကြက္ေတြ၊ ပတၱျမားတူးေဖာ္ကြက္ေတြ၊ သစ္ေတာေတြ၊ ေရႊတူးေဖာ္ေရးလုပ္ကြက္ေတြကိုလည္း ငါတို႔အဖဲြ႕ေတြပဲ မင္းအေမမ်က္နွာနဲ႔ ေမာင္ပိုင္စီးၾကမယ္။ ဒါဆို မင္းတို႔ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ေရာ ငါေရာ တႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္က ေနာက္ဆံုးေပၚခ႐ိုနီအေကာင္းစားႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး ေကာင္းစားၿပီေပါ့ကြာ။ ငါခ်မ္းသာလို႔ကေတာ့ ေလယာဥ္လိုင္းေတြ ေထာင္မယ္။ ဘဏ္ေတြေထာင္မယ္။ ဟိုတယ္ေတြ ေထာင္မယ္။ ေငြမည္းေတြကို ကိုယ့္ဘဏ္နဲ႔ကိုယ္ ျဖဴလိုက္မယ္။ ဟယ္လီေကာ္ပတာႀကီးစီးၿပီး ဟိုသြားဒီသြားလုပ္မယ္။ အလွဆံုးဆို တဲ့ေမာ္ဒယ္လ္ေတြေခၚၿပီး ႏိုင္ငံျခားကို အပန္းေျဖခရီးထြက္မယ္။ ဒါေတြက ငါ့ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္စီမံကိန္းေတြ ကင္မ္နဲ႔အလက္ဇန္းဒါးရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔က ႐ိုး႐ိုးႀကီးေတြကြာ။ ငါ့ကိုစကားျပန္မငွား႐ံုမကဘူး၊ ျမန္မာျပည္ကို ေယာင္လို႔ေတာင္ တေခါက္မွ ေရာက္မလာပါလားကြာ။ မင္းတို႔လာဘ္မျမင္ပံုကေတာ့ လက္ဖ်ားခါတယ္။ ေအာခ်တယ္ေဟ့။ အဘတို႔ေခတ္ကဆို အဘသားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေျမးေတြ ဘာေတြလုပ္ၿပီးၿပီလဲ မင္းတို႔သိေစ ခ်င္လိုက္တာ။ အရင္ေခတ္က လူႀကီးသားသမီးေတြအားလံုးဟာ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီမေထာင္တဲ့ လူႀကီးသားသမီးလို႔ မရိွဘူးကဲြ႕။ မင္းအေမ ရာထူးေလာက္မေျပာနဲ႔ ၀န္ႀကီး၊ ဒု၀န္ႀကီးရာထူးေလာက္ ရာထူးရရင္ကိုပဲ သူတို႔ သားသမီးေတြ၊ သမက္ေခၽြးမေတြနာမည္နဲ႔ စီးပြားေရးေတြလုပ္ၾကၿပီ။ လုပ္ငန္းေတြေထာင္ၾကၿပီ။ တကယ္အရည္အခ်င္းရိွလို႔ ကိုယ့္အစြမ္းအစ နဲ႔စီးပြားေရးလုပ္တယ္ဆိုထားပါဦး။ အခုေတာ့ သူတို႔လုပ္သမွ်ဟာ အာဏာစီးပြားေရးပဲကြ။ အေဖရဲ႕အာဏာ၊ အဘိုးရဲ႕အာဏာကို အသံုးခ်ၿပီး ခြင္႐ိုက္တဲ့အလုပ္မွန္သမွ် လုပ္ၾကေတာ့တာပဲ။ ဥပမာ အေဖကတိုင္းေဒသႀကီး တခုရဲ႕ အာဏာပိုင္ျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ သားက လယ္ယာေျမအက်ဳိးေဆာင္ ကုမၸဏီလိုလို၊ ဘာလိုလို နာမည္လွလွေလးနဲ႔ေထာင္။ ၿပီးေတာ့ လယ္သမားေတြဆီက လယ္ေတြကို မတန္တဆေဈးနဲ႔ လိုက္သိမ္း။ အေတာ္မ်ားမ်ား လက္ထဲပိုက္မိမွ ဘာစီမံကိန္း၊ ညာစီမံကိန္းဆိုၿပီး အေဖက ေအာ္ေပး။ သားက ေဈးအဆမတန္တင္ၿပီး ျပန္ေရာင္း။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း အေဖက၀န္ႀကီး။ ဌာနအတြက္ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို လက္က်ိတ္ထိုး အိပ္ပိတ္တင္ဒါေခၚ။ သားက ဖုတ္ပူမီးတိုက္ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး အေဖ့၀န္ႀကီးဌာနက ၀ယ္မယ့္ပစၥည္းေတြ (လိုလိုမလိုလို၊ ေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း) သားဆီကျပန္၀ယ္။ ဒီလိုခြင္ေတြ႐ိုက္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြာ။ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကေန ပုဂၢလိကလဲြတယ္လို႔နာမည္တပ္ အေဖ့ဌာနကေျမကြက္ေတြ ေနရာေကာင္းေတြမွန္သမွ်ကို သားက ပုဂၢလိကဆိုၿပီး ေလလံေအာင္။ ပိုက္ဆံေတာင္ ေနာက္မွေပးမယ္ဆိုၿပီး အေၾကြးခ်န္ေပးလိုက္ၾကေသးေမာင္။ ေနာက္ေတာ့ အျပင္မွာေဈးႀကီးႀကီးနဲ႔ ေရာင္းစား။ သူခိုးေဈးနဲ႔ရထားတဲ့ ေငြလက္က်န္ကို အဲဒီေတာ့မွရွင္းဆိုတဲ့ အကြက္ေတြလည္း မ်ားသားေပါ့ကြာ။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သစ္ေတာလုပ္ကြက္ေတြ၊ ေက်ာက္မ်က္လုပ္ကြက္ေတြ၊ ေရႊလုပ္ကြက္ေတြမွာ ဖေအက လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွေတာ့ သားနာမည္နဲ႔ကုမၸဏီကို ပါမစ္ေတြခ်ေပးၾက။ အေကာင္းဆံုးအကြက္ေတြမွာ ေဈးအသက္သာဆံုးနဲ႔ရၾကေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘယ္အေဆာက္အဦပဲ နိုင္ငံေတာ္က ေဆာက္ေဆာက္၊ တင္ဒါမေခၚဘူး။ သူ႔လူပဲသူ ကန္ထ႐ိုက္ခ်ေပးလိုက္တယ္။ ရတဲ့သူက ကိုယ္ တိုင္မလုပ္တတ္ေတာ့ အျမတ္စားၿပီး ေအာက္က ဆပ္ကန္ထ႐ိုက္ကို တဆင့္ျပန္ခ်ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဖြင့္ပဲြလုပ္ၿပီး မၾကာမီ အက္ေၾကာင္းေတြေပၚလာတဲ့ အေဆာက္အအံုေတြ။ ေရတိုက္စားလို႔ လမ္းပ်က္မွ အတြင္းက သံေခ်ာင္းေနရာမွာ ၀ါးလံုးေတြထြက္လာတာေတြ၊ ပုဂံေခတ္အေဆာက္အဦထဲက PVC ေကာ္ ပိုက္ေတြထြက္လာတာေတြ ျဖစ္ကုန္တာ ျမင္ရၾကားရတာေပါ့။ အဲဒီလို ႐ိုက္စားခြင္ေတြမိခဲ့ၾကေပမယ့္ အခြန္ ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ အဲဒီ VIP ေတြဟာ မွန္မွန္ကန္ကန္တိတိက်က် မလုပ္ၾကဘူးေဟ့။ အစ္ကိုႀကီး၊ ညီေလး၊ အစ္မ၊ အဘနဲ႔ နားလည္မႈနဲ႔ ၿပီးသြားၾကတာပဲ။ ဘယ္စ,သံုးလံုးတို႔၊ ဘယ္အဂတိလိုက္ စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေကာ္မရွင္တို႔မွ အနားကို မကပ္ရဲဘူးေဟ့။ လူႀကီးသားသမီးျဖစ္ရတာ အိုင္ယာလန္ထီ အႀကိမ္တေထာင္ေပါက္သလို အင္မတန္တြက္ေျခကိုက္တဲ့အလုပ္ကြ ငါ့ေကာင္ေတြရ။ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းတို႔ အေမ နိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ ဟိုလူႀကီးေတြေျပာသလို မင္းတို႔တေတြ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ေပါက္ခ် လာၿပီး ကုမၸဏီေတြေထာင္၊ စီးပြားေရးရိုက္စားခြင္ေတြမ်ား ဟိုစားဖားေတြလို လုပ္ၾကေတာ့မလားလို႔ ငါ့မွာ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ရတာ။ ေလယာဥ္ဆိုက္တိုင္း မင္းတို႔မ်ားလားလို႔ ရန္ကုန္-မဂၤလာဒံုေလဆိပ္မွာ ဧည့္သည္ ႀကိဳရင္း ၾကည့္ရတာအေမာေဟ့။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔က ျပတ္တယ္ကြာ။ ဒီေန႔ထက္ထိ ေရာက္မလာၾကဘူး။ လာခဲ့ရင္လည္း ခြင္႐ိုက္တဲ့အလုပ္ေတြကို ေအာင္ဆန္းေသြးမို႔ ခါးခါးသီးသီးမုန္းတာ ငါသိပါတယ္။

တကယ္ဆိုမင္းတို႔လည္း အရြယ္နဲ႔မမွ် ဒုကၡေတြခံခဲ့ရတာပါ။ ၁၉၈၈ မွာ မင္းတို႔အဘြား ေဒၚခင္ၾကည္ေနမေကာင္းလို႔ ျပဳစုဖို႔ မင္းတို႔အေမ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခဏျပန္ဦးမယ္ဆိုေတာ့ ခဏပဲၾကာမွာပါလို႔ မင္းတို႔စိတ္ထဲမွာ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမင့္ဆန္းေအာင္(၁၅)ႏွစ္၊ အငယ္ေကာင္ထိန္လင္းက (၁၁)ႏွစ္။ လူမမယ္အရြယ္ေလးေတြေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးကို နားမလည္ေသးခ်ိန္။ မင္းအေမရဲ႕အေနအထားကို အျပည့္အ၀သေဘာမေပါက္ေသးခ်ိန္မွာ အေမဟာ မင္းတို႔ဆီျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္ ေလာက္ခံစားရမလဲဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ မင္းတို႔အေဖ ေဒါက္တာမိုက္ကယ္အဲရစ္ဟာ မင္းတို႔အတြက္ အေဖလည္းသူ၊ အေမလည္းသူဆိုတဲ့အေနနဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ ၾကာၾကာကံမေကာင္းခဲ့ဘူး။ ၁၉၉၇ မွာ မင္းအေဖဟာ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ အားလံုးတုန္လႈပ္သြားၾကတယ္။ အေမကလည္း အိမ္မွာမရိွ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မေရရာတဲ့အေနအထားနဲ႔ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတယ္။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးအေဖကလည္း ကုမရတဲ့ နာတာရွည္ေရာဂါႀကီးရေနၿပီ။ ကေလးေတြမွာ ေက်ာင္းတဖက္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကသီမလဲ။ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေတြေရာက္မလဲ။ ဘယ္ေလာက္ အားငယ္ရမလဲ။ ဒီၾကားထဲအေဖျဖစ္သူဟာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ေရာဂါေ၀ဒနာကို ခံစားရင္း ဇနီးျဖစ္သူဆီ သြားခ်င္ပါလ်က္ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက ျပည္၀င္ခြင့္မေပးလို႔ ဇနီးကိုမေတြ႕ရတဲ့အျဖစ္ကို ကေလးေတြျဖစ္တဲ့ မင္းတို႔ကျမင္ၿပီး ေန႔တိုင္း စိတ္ေကာင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူႀကီးသားသမီးအခ်ဳိ႕၊ လူႀကီးနဲ႔နီးစပ္သူအခ်ဳိ႕ဟာ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး သယံဇာတေတြကို ၿဖိဳလဲွလို႔ အေတာမသတ္ထုတ္ယူလို႔ ေကာင္းေနဆဲေပါ့။ ေနာက္နွစ္နွစ္အၾကာ ၁၉၉၉ မွာ မင္းအေဖ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မင္းတို႔ဟာ ေနရင္းထိုင္ရင္း မိဘမဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားၾကတယ္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔ဒ္ေျမာက္ပိုင္း Park Town က မင္းတို႔အိမ္ႀကီးကိုလည္း ေနာက္ေတာ့ေရာင္းပစ္လိုက္ရတယ္။ မင္းတို႔အေမ နိုဗယ္ဆုရတဲ့ဆုေငြေဒၚလာ ၁ဒသမ ၃သန္း ထဲကလည္း မင္းတို႔ဟာ တျပားတခ်ပ္မွ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္မသံုးခဲ့ၾကဘဲ၊ မင္းအေမအခ်ဳပ္အေနွာင္ကလြတ္လာခိ်န္မွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအတြက္သံုးဖို႔ ရန္ပံုေငြဆိုၿပီး လံုၿခံဳရာမွာ အပ္ႏွံသိမ္းဆည္းထားခဲ့ၾကတယ္။ သားအႀကီး (အလက္ဇန္းဒါး) (ျမင့္ဆန္းေအာင္) ဟာ အခက္အခဲေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားက Northern Illinois တကၠသိုလ္က Mathematical Science အဓိကနဲ႔ ဘီအက္စီဘဲြ႕ရခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ မင္းဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာပဲ စာေပေလ့လာလိုက္စားရင္း၊ ဗုဒၶဘာသာေလ့လာလိုက္စားရင္း သာမန္ျပည္သူတေယာက္လို မထင္ မရွားေနေနတယ္။ သားငယ္ထိန္လင္း (Kim ) ကို ငါအအံ့ၾသဆံုးပဲ။

ငါတို႔က လူႀကီးသားသမီးဆိုတာနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ အရမ္းေထာ၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းသြားတက္။ ဥေရာပကို ေတာင္ ေဘာလံုးပဲြသြားၾကည့္။ ကလပ္ေတြမွာ တက္ေသာင္းက်န္း၊ ညဘက္ ၿပိဳင္ကားေတြေမာင္းတဲ့လူေတြကိုပဲ ျမင္ဖူးတာကိုး။ မင္းဘာေတြ လုပ္ၿပီး ႐ိုး႐ိုးသားသား အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေနသလဲဆိုတာသိေတာ့ မင္းအဘိုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ငါၾကည္ညိဳသလို မင္းကိုလည္း လိႈက္လိႈက္လဲွလဲွၾကည္ညိဳမိပါရဲ ့ေမာင္ရင္ရယ္။ Australian Women (ၾသစေၾတးလ်အမ်ဳိးသမီး)အပတ္စဥ္စာေစာင္ရဲ႕ အယ္ဒီတာ William Langley ေျပာမွ အလန္႔တၾကားသိရတာက “He was living modestly in Oxford then and working as a carpenter,”တဲ့။ ေအာက္စဖို႔ဒ္မွာ ဘ၀ကို ႐ိုး႐ိုးေအးေအးပဲ ျဖတ္သန္းေနထိုင္ပါတယ္တဲ့။ လုပ္တဲ့အလုပ္ကေတာ့ လက္သမားဆရာပါပဲတဲ့။ ကဲ ၾကည့္ၾကေပေတာ့ဗ်ာ။ ဗိုလ္မင္းေရာင္မ်ဳိးဆက္၊ သခင္ေအာင္ဆန္းမ်ဳိးဆက္၊ ေဒၚခင္ၾကည္မ်ဳိးဆက္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မ်ဳိးဆက္ရဲ႕ ႐ိုးခ်က္ဗ်ာ။ မိသားစုတကဲြတျပားေနလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတာင္ သူ႔အေမနာမည္သံုးၿပီး ေငြမရွာဘူး။ အင္တာဗ်ဴးတခါလုပ္ရင္ ေဒၚလာေသာင္းနဲ႔ ခ်ီရနိုင္တဲ့အခိ်န္မွာ ဘယ္စာေစာင္ မီဒီယာအတြက္မွ အင္တာဗ်ဴးမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ထိန္လင္းေျပာတာက သူဘယ္ မီဒီယာနဲ႔မွ အင္တာဗ်ဴးဖို႔သေဘာမတူရဲပါဘူးတဲ့။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူေျပာလိုက္တဲ့စကားတခြန္းကို စစ္အစိုးရက လိုရာဆဲြသံုးၿပီး ကလီကမာလုပ္ရင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတဲ့သူ႔အေမနဲ႔ သူ႔အေမတိုင္းျပည္ အခက္အခဲမေတြ႕ေစခ်င္လို႔ပါတဲ့။ သူ႔အေမရဲ႕ ႐ိုး႐ိုးက်င့္ျမင့္ျမင့္ႀကံစိတ္ဓာတ္ကို သူဂုဏ္ယူတယ္၊ အဲဒီအတိုင္း လိုက္နာမယ္။ ျဖစ္လာတဲ့ဒုကၡေတြအားလံုးကိုလည္း သူခံမယ္လို႔ ခံယူခ်က္ရိွသူျဖစ္ပါတယ္။ ထိန္လင္းဟာ တသက္မွာ တႀကိမ္ပဲ ၂၀၀၄ မွာ ၾသစေၾတးလ်အမ်ဳိးသမီးမဂၢဇင္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ဖူးၿပီး အဲဒီအင္တာဗ်ဴးထဲမွာ ''ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးထက္ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာ ကၽြန္ေတာ့္အေမအတြက္ ဘာမွမရိွေတာ့ပါဘူး။ အေမ အဲဒီလိုစဥ္းစားဆံုးျဖတ္တာကို ကၽြန္ေတာ္ေလးစားရပါမယ္။ အရာရာဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ သိပ္ကိုခက္ခဲခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေမဒီလိုဆံုးျဖတ္ခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္ဂုဏ္ယူတယ္။ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္လြန္းတာ အေမ့ရဲ႕ေမြးရာပါသဘာ၀ပါ။ သူ႔မွာ ၀မ္းနည္းစရာေတြရိွခဲ့ရင္ေတာင္မွ လုပ္စရာအလုပ္ေတြရိွေနေသးတယ္ဆိုတာ အေမက သိေနတယ္။ ရင္နာစရာေတြကို ငိုေၾကြးၿပီးအခိ်န္ျဖဳန္းဖို႔ အေမ၀ါသနာမပါဘူး''

မ်ဳိးေစ့မွန္ေတာ့အပင္သန္ဆိုသလို ဒီအေမကေမြးေတာ့လည္း ဒီစိတ္ဓာတ္မ်ဳိးရိွေပမေပါ့ကြာ။ မင္းအေမေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းတခုထဲမွာ Put the family second (မိသားစုအေရးသည္ နံပါတ္နွစ္)ဆိုတဲ့စကား ဟာ ကမ႓ာေက်ာ္ခဲ့တယ္ကြာ။ မိသားစုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မင္းအေမဟာ ေျပာေလ့မရိွေပမယ့္ ရွားရွားပါးပါးေျပာဖူးတာေလးတခုကို မွတ္မိေသးတယ္။

''အင္းေပါ့ မိသားစုနဲ႕ခဲြခြာသြားရတာေတာ့ ဘယ္စိတ္ေကာင္းမလဲ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးအေနနဲ႔ေတာ့ ၀မ္းနည္းတာေပါ့။ ကၽြန္မလည္းမိသားစုနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခ်င္တာေပါ့။ ကၽြန္မသားေတြ ႀကီးျပင္းအရြယ္ေရာက္လာ တာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္မျပည္သူေတြနဲ႔အတူေနဖို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚမွာေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ သံသယမရိွခဲ့ပါဘူး''

ကဲ စကားေတြလည္း ရွည္ကုန္ပါၿပီကြာ။ အငယ္ေကာင္ေရ မင္းဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းမွာ NLD အလံကို ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးထားတာကလဲြၿပီး မင္းအေမအလုပ္မွာ ဘာဆိုဘာမွ၀င္မ႐ႈပ္တဲ့ မင္းတို႔ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ အံ့ၾသေလးစားတယ္ကြာ။ ကိုယ္ပိုင္အေရာင္နဲ႔မွ လင္းလက္ခ်င္တဲ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္တိုင္း ငါတို႔ကေတာ့ အရင္ျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ လူႀကီးသားသမီးဆိုသူေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖစ္ေနရတာပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံကုမၸဏီမ်ားမွတ္ပံုတင္႐ံုးမွာ Alexander & Kim Trading Co,Ltd လို႔ပဲရွာရွာ။ ျမင့္ဆန္းေအာင္သစ္ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီနဲ႔ပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ထိန္လင္းသတၳဳတူးေဖာ္ေရးလီမိတက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါေတာ့မေတြ႕မိေသးဘူး ေမာင္ရင္တို႔။ အစိုးရအသစ္လက္ထက္မွာ ဘာေတြေျပာင္းသလဲေမးလာရင္ ဒီတခ်က္ေတာ့ေကာင္းေကာင္းေျပာင္းၿပီကြာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သားေတြ၊ ေခၽြးမေတြ၊ ၀မ္းကဲြေတြနာမည္နဲ႔ ကုမၸဏီေတြ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ေထာင္၊ ကန္ထ႐ိုက္ေတြရ၊ တင္ဒါေတြေအာင္တာမ်ဳိးေတာ့ လံုးလံုးကို မေတြ႕ရပါဘူးကြာ။ ေျပာရရင္ အဂၤလိပ္ေသြးတ၀က္ပါတယ္ဆိုေပမယ့္ တို႔ဗမာျပည္က အမ်ဳိးကိုခ်စ္လြန္းတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိုလ္ၾကီးေတြထက္ အဆေပါင္းေသာင္းနဲ႔သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ျမင့္ျမတ္သမို႔ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေလးေလးစားစား လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ကြာ။ ျမန္မာျပည္လာ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ငါမင္းတို႔ကို လက္ဖက္ရည္တ၀ိုင္းေလာက္ ဧည့္ခံပါရေစ။ ေနျပည္ေတာ္က ႏွင္းဆီစံအိမ္မွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ လမ္းေဘးဆိုင္မွာ တိုက္မွာပါ။ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးလည္းမ၀တ္ခဲ့နဲ႔။ ေတာ္ၾကာ မ်ဳိးခ်စ္တို႔ ေဟာကိန္းထဲကလို အျပင္မွာျဖစ္ေနၿပီလို႔ မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြေျပာတာ ခံေနရဦးမယ္။

သရ၀ဏ္(ျပည္)
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal