ထုိင္းငါးဖမ္းေလွေပၚ ေရာင္းစားခံထားရသူ ၁၃ ဦး လြတ္ေျမာက္

ငါးဖမ္း ေလွေတြေပၚမွာ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ ၁၃ ဦးကုိ ဒီကေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းက ကယ္ထုတ္လိုက္ႏိုင္( ဓါတ္ပံု -MAT)

ထုိင္းႏုိ္င္ငံေတာင္ပိုင္း က ငါးဖမ္း ေလွေတြေပၚမွာ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ ၁၃ ဦးကုိ ဒီကေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းက ကယ္ထုတ္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕နဲ႔ကီလိုမီတာ ၇၀၀ ေက်ာ္ကြာေ၀းတဲ့ စူရာတ္ဌာနရီခရိုင္ထဲက ငါးဖမ္း ေလွေတြေပၚမွာ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ သူေတြကို ထုိင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖ႔ဲြက ထိုင္းလူကုန္ကူးမူတုိက္ဖ်က္ေရး ရဲ ေတြရဲ႕ အကူညီနဲ႔တနဂၤေႏြေန႔ ေနလည္ ၂ နာရီေက်ာ္မွာ ကယ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အျပည့္အစံုကိုေတာ့ ထိုင္းအေျခစိုက္ VOA သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာကသတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။

အနည္းဆံုး တႏွစ္ေက်ာ္ကေန ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ထိ ငါးဖမ္းေလွေတြေပၚမွာ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ ၁၃ ဦး ထဲမွာ အသက္အငယ္ဆံုး ၂၁ ကေန အသက္အႀကီးဆံုး ၆၄ ႏွစ္ပါ၀င္တာပါ။ သူတို႔ေတြဟာ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြဖုိ႔လာရင္းနဲ႔ လူပဲြစားေတြက ငါးဖမ္းေလွေပၚမွာ ေရာင္းစားသြားတဲ့ အတြက္ ထြက္ေျပးလို႔မရပဲ ေလွေပၚမွာ ေငြေၾကးအနည္းငယ္နဲ႔ ကၽြန္ေတြသဖြယ္ အလုပ္ခိုင္းေစခံရေၾကာင္း ဒီကေန႔လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ေလွလုပ္သားတဦးက ေျပာျပပါတယ္။

“က်ေနာ္ဒီေလွကိုေရာက္တာ၊ ေလေပၚမွာလုပ္တာ ၃ ႏွစ္ နဲ႔ ၃ လ ရွိၿပီ။ က်ေနာ့္ကိုေခၚလာေတာ့ ဒီမွာ လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေခၚလာတာ။ က်ေနာ္တို႔ ျငင္းလို႔မရဘူး၊ က်ေနာ္တို႔မွာ ပိုက္ဆံ အေၾကြးရွိတယ္တဲ့။ တကယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ သူတို႔က ရိုက္မယ္နက္မယ္ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ေျပာတာ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေၾကာက္လို႔ လုပ္ေနရတာ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္လုပ္တာ ၂ ႏွစ္ ၃ လ ၁၉ ရက္က်ေတာ့ ထြက္ေျပးတယ္ တေခါက္ ၊ က်ေနာ္မလုပ္ႏိုင္လို႔ ထြက္ေျပးတယ္ တေခါက္။ ထြက္ေျပးေတာ့ က်ေနာ္အျပင္မွာ ၈ လေက်ာ္ၾကာတယ္။ ေနာက္က်ေနာ့မွာ ဘတ္ (ေနထိုင္ခြင့္ကဒ္ ) မရွိလို႔ ဘတ္သြားရိုက္ေတာ့ ဒီသူေဌးနဲ႔ျပန္ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေခၚလာတယ္။ မင္းပိုက္ဆံေတြျပန္ေပးမယ္၊ မင္းျပန္ဆင္းရင္ျပန္ေပးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူျပန္လုပ္ခိုင္းတာ ၁၁ လေက်ာ္သြားၿပီ။ အရင္ပိုက္ဆံလည္းမရေသးဘူး၊ အခုပိုက္ဆံုလည္းမရေသးဘူး။”

သူတို႔ဟာ ကူညီကယ္ဆယ္တဲ့အဖဲြအစည္းရဲ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သူတိုကုိအကူညီေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ရာကေန အခုလိုမ်ိဳးလြတ္ေျမာက္လာခဲ့တာလို႔ဆုိပါတယ္ ဒီအတြက္ ေလွေပၚမွာေနထုိင္ရတဲ့အေျခအေနကိုလည္းရွင္းျပပါတယ္။

“ညဘက္က်ေတာ့လည္း ထမင္းေတာင္ငတ္တယ္။ လာကယ္တဲ့ သူေတြကိုေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္တအားစိတ္ထဲမွာေပ်ာ္တယ္။ ျမန္မာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔လည္း ေတြ႔ခ်င္တယ္။”

ထူးျခားတာက အလုပ္သမားေတြမွာ လက္မွတ္ေတြရွိေနၿပီး အလုပ္ပုိင္ရွင္က သိမ္းဆည္းထားသလိုလုပ္အားခေတြကိုလည္း မေပးပဲလုပ္ေဆာင္ထားတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ သူတို့လြတ္ေျမာက္ေရးကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားအဖဲြရဲ႕ အမူေဆာင္ဒါရိုက္တာဦးေက်ာ္ေသာင္းကေတာ့ သူတုိ့ကုိ ကယ္ဆယ္ၿပီးအျမန္ဆံုးေနရပ္ရင္းျပန္ေအာင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအစိုးရေတြက စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ဖိုလုိတယ္လို့ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။

“အလုပ္သမားေတြက ကမ္းကိုတခါကပ္လာလို႔ရွိရင္ ၂၀၀၊ ၃၀၀ မုန္႔စားဖို႔ အရက္ေသာက္ဖို႔ ေလာက္ပဲရတယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္ခ်င္ရင္လည္း မျပန္ရဘူး။ ဒီအထဲမွာ အလုပ္သမား ၂ ေယာက္က ပက္စပို႔လည္းပါတယ္။ က်န္တဲ့ အလုပ္သမား၁၁ ေယာက္က ဘတ္ လုပ္ထားတယ္။ ဒီအလုပ္သမားေတြရဲ႕ဘတ္ တို႔ ပက္စပို႔တို႔ကို သိမ္းထားတယ္။ ကမ္းကိုေတာင္ ကပ္ခြင့္မရွိဘူး။ ကမ္းကို ခိုးကပ္ၿပီးေနမယ္ဆိုရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အလုပ္သမားေတြ လုပ္အားခေတြဘာေတြရလို႔ရွိရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ရင္ေကာင္းၿပီလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့၁၁ လပိုင္းက ကတန္ မွာဖမ္းခဲ့တဲ့ အလုပ္သမားေတြ လည္းအခုထိ အိမ္မျပန္ရေသးဘူး။ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ရက္ေန႔က ဖူးခတ္မွာ ဖမ္းမိခဲ့တဲ့ အလုပ္သမား ၃၂ ေယာက္လည္း အခုထိ မျပန္ရေသးဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဘ၀ဟာ ေရေႏြးပူအိုးထဲကေန ဆီပူအိုးထဲေျပာင္းသလိုပဲ လူကုန္ကူးမႈဥပေဒေတြက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာျဖစ္ေနတယ္။”

မၾကာေသးခင္တုန္းကပဲ ထုိင္းႏိုင္ငံမဟာခ်ိဳင္မွာရွိတဲ့ ေရလုပ္သား ၅ေသာင္းေလာက္ဟာ ေရလုပ္ငန္းခြင္ကိုျပန္ေရာက္လာျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ ေရလုပ္ငန္းရွင္ေတြကလုပ္သားရွားပါးမူကိုႀကံုေနရေႀကာင္း ေျပာဆုိၾကပါတယ္

ျမန္မာႏုိ္င္ငံက ေရလုပ္သားေတြဟာ လူကုန္ကူးခံရၿပီးေတာ့ ေဒသတြင္းငါးဖမ္းေလွေတြမွာ ေရာင္းစားတာခံၾကရတဲ့ သတင္းေတြကလည္း မၾကာခဏဆိုသလို ထြက္ထားဖူးပါတယ္။ ဒီအေျခအေနအေပၚ လူအခြင့္ေရးအဖဲြအစည္းေတြက ေ၀ဖန္ ျပစ္တင္ၾကသလို ထုိင္းႏုိ္င္ငံရဲပင္လယ္စာေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ၀ယ္ယူသံုးစဲြတာေတြ ပိတ္ပင္ဖုိ့အထိ ေျပာဆိုေနႀကတာပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကုိ ႏွစ္ႏုိင္ငံသေဘာတူညီခ်က္ MOU နဲ႕ အလုပ္သမားတင္သြင္းဖို႔က ႏွစ္ႏိုင္ငံေဆြးေႏြးညိွႏွိုင္းေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္းဘန္ေကာက္ျမိဳျမန္မာအလုပ္သမားသံအရာရွိဦးေအာင္ကိုသန့္ကလည္း VOA က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းစဥ္မွာေျပာဆိုပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လူကုန္ကူးခံရတဲ့ျမန္မာေတြကေတာ့ ေရလုပ္ငန္းေတြမွာျမန္မာေတြကို တင္သြင္းတာ မလုပ္ေစခ်င္ဘူးလို ့အခုလိုေျပာပါတယ္။

“ေကာင္းတဲ့ သူေဌးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတဲ့ သူေဌးပဲျဖစ္ျဖစ္ ပင္လယ္အလုပ္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာျပည္သားေတြကိုမလုပ္ေစခ်င္ဘူး။ ပင္လယ္အလုပ္က အသက္နဲ႔ ရင္းၿပီးလုပ္ေနရတာ၊ ေရေပၚမွာပဲ ေနေနရတာ။ တခ်ိဳ႕ဒီအထဲမွာ ေရကူးတက္တဲ့လူရွိတယ္၊ မကူးတက္တဲ့လူရွိတယ္။ ေရမကူးတက္တဲ့လူ ျပဳတ္က်သြားရင္ ေသၿပီေပါ့။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အသက္ေတြႀကီးေနၿပီ အိမ္လည္းမျပန္ႏိုင္ဘူး။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ပိုက္ဆံရတဲ့ သူေဌးရွိသလို၊ မရတဲ့သူေဌးေတြလည္းရွိတယ္။အသက္ေတြဆံုးရံူးသြားတာ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ အိမ္ကလည္းမသိရဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆို မိသားစုက ေသလား၊ ရွင္လားဆိုတာ မသိရဘူး။မလုပ္ေစခ်င္ဘူးေပါ့ က်ေနာ္ကေတာ့ မသြင္းေစခ်င္ဘူးေပါ့ေနာ္ ျမန္မာေတြကို ေလွလုပ္သားအျဖစ္နဲ႔ ။ က်ေနာ္တို႔လိုပဲ ထြက္ေျပးၾကတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပဲ ။ တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့ အျပင္မွာပဲ လုပ္စားေနၾကရတယ္။ ထြက္ေျပးတဲ့လူက ေရတြက္လို႔ေတာင္မႏိုင္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ ခုန္ခ်သြားျပန္ၿပီ ၃၊ ၄ ေယာက္ အဲလိုမ်ိဳးေတြ။”

ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္း အလုပ္အကုိင္ရွာေဖြဖို႕လာၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ လူကုန္ကူးခံရၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ ငါးဖမ္းေလွေတြနဲ႕ ေရထြက္ပစၥည္းေတြထုတ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ရံုေတြမွာ ေရာင္းစားခံရမူေတြ ရွိေနတယ္လို ့လူအခြင့္ေရးအဖဲြ႔ေတြက ဆိုပါတယ္။ လူကုန္ကူးမႈနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနက ႏွစ္စဥ္ ထုတ္ျပန္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး အစီရင္ခံစာထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို Tier -2 လို႔ ေခၚတဲ့ ေစာင့္ၾကည့္စာရင္းထဲမွာထည့္ထားေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ထုိင္းႏိုင္ငံကေတာ့ Tier-3 အဆိုးဆံုးအဆင့္ကို သတ္မွတ္ခံထားရပါတယ္။

မေအးေအးမာ / ဗီြအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com/