အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ ေပ်ာ္စရာ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပူပူေႏြးေႏြး က်င္းပၿပီးစ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အတုိက္အခံပါတီႀကီးက
အျပတ္အသတ္ ႏုိင္သြားၿပီး လက္ရိွ အာဏာရပါတီႀကီးက မရႈမလွ ရံႈးသြားတာကို
“အလြန္ေပ်ာ္စရာ ေရြးေကာက္ပြဲ”ပါ လို႔ ကင္မြန္းတပ္မိေလေတာ့ ဒါဟာ
ဘက္လုိက္မႈပဲလို႔ စြပ္စြဲရင္လည္း ဟုတ္ပါတယ္လို႔ပဲ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး ၀န္ခံရေတာ့မွာပါပဲ။
(ခပ္မဲ့မဲ့ ၀န္ခံသင့္တာေပမယ့္ ေပ်ာ္တာကို မဖံုးႏိုင္လို႔ခင္ဗ်)။ ဟုတ္တယ္ေလ။
အမ်ားသိတဲ့အတုိင္း အခု အႏုိင္ရသြားတာဟာ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ဆႏၵ ျပည္သူ
အမ်ားစုရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္ေလေတာ့ အမ်ားစု လိုလားခ်က္အတုိင္း ျဖစ္သြားတာဟာ
အမ်ားစုႀကီးရဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ျဖစ္ရေတာ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ား။

တကယ္ေတာ့ ဘက္လုိက္တယ္ဆုိရာမွာ အမွားနဲ႔ အမွန္ၾကား အမွန္ဘက္လိုက္တာ၊
ဓမၼနဲ႔ အဓမၼၾကားမွာ ဓမၼဘက္ လိုက္တာ၊ အတၱနဲ႔ ပရၾကားမွာ ပရဘက္လိုက္တာပါပဲ
စသျဖင့္ ေျပာႏိုင္တာေပမယ့္လည္း ဒီအခ်ိန္မွာ ေျပာဖို႔မသင့္လွတာမို႔ မေျပာဘဲ
ထားလိုက္ၾကစို႔ေပါ့။ (အၿငိမ့္လူရႊင္ေတာ္ အကြက္ေတြ လာသံုးေနျပန္ၿပီလို႔
မေျပာေၾကးေနာ္)။ တကယ္ေတာ့ ဒီ ေပ်ာ္စရာ ဆိုတာႀကီးက အလြယ္တကူ
ရခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ကမၻာမွာ ေငြကုန္၊ လူပန္းဆံုး ေရြးေကာက္ပြဲအျဖစ္
မွတ္တမ္းတင္မယ္ ဆိုရင္ ၿပိဳင္ဘက္မရိွ ျဖစ္ႏိုင္တာႀကီးမို႔ပါ။ ေရြးေကာ္အဖြဲ႕ႀကီးက
လူေတြခန္႔၊ စက္ေတြသံုး၊ ေဆာ့၀ဲဆိုတာႀကီးေတြနဲ႔ ေဆာ့လိုေဆာ့ ၀ဲလို၀ဲ
လုပ္တဲ့စရိတ္မ်ားဟာ ေဒၚလာသန္းခ်ီ ကုန္ပါတယ္လို႔ ဆိုေနၾကတာေလ။ ဒါေပမဲ့
ေရြးေကာ္ဥကၠ႒ႀကီးကေတာ့ “ကိုယ့္ ထမင္းကိုယ္စား”လုပ္ရတာျဖစ္ၿပီး
အေ၀းကလာတဲ့ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ခ်ိစ္ကို အရသာခံစားၿပီး လုပ္တယ္ဆိုတာ မဟုတ္ေၾကာင္း
“ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ ဒိုင္လူႀကီး” ဆိုတဲ့ ေတးကိုဆိုရင္း ရင္ဖြင့္သြားပါေရာလား။ ဒါေပမဲ့
ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ မကုန္ကုန္ အဲဒါက ကိုယ့္ပိုက္ဆံ မဟုတ္ဘူးမို႔ ေခါင္းထဲ
မထည့္ဘဲ ထားၾကစို႔။

ဒါေပမဲ့ ပထမမဲစာရင္း အမွားဆိုတာႀကီးကို ဒီမိုကေရစီဘက္သားမ်ားက
တစ္အိမ္တက္ဆင္း လိုက္လံၿပီး ျပန္ျပဳစုရ၊ ေလွ်ာက္သင့္တာ ေလွ်ာက္ခိုင္းရ၊
ျပင္ရမယ့္ဟာ ျပင္ခုိင္းရ၊ ျဖဳတ္ရမယ့္ဟာ ျဖဳတ္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ၾကရဆိုတာ အေတာ့္
ကို ေငြကုန္လူပန္းခံ လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ေဟာ အားလံုးသိတဲ့အတုိင္း လုပ္လည္းၿပီးေရာ၊
အဲဒီ လkdဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အိမ္နံပါတ္အစဥ္နဲ႔ ျပန္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္မ်ိဳး
ထြက္ျပန္ေရာ။ ဒီဘက္က လူမ်ားလည္း တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား သြားၾကရျပန္ေရာ။ ကဲ သိၾကတဲ့အတုိင္း အဲဒီလို
ေငြကုန္သံျပာ လုပ္ၿပီးျပန္ေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူးတဲ့။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက မဲ႐ံုအလိုက္
ဆိုၿပီး ထပ္ထြက္ျပန္တာတဲ့။ အဲဒီမွာ မဲစာရင္းအသစ္ေတြကို တစ္အိမ္တက္ဆင္း
လိုက္ေပးၾကရျပန္ေရာ။ ေဟာ ေပးေနတုန္း တန္းလန္းမွာပဲ သက္ေသခံလက္မွတ္
ဆိုတာ ႀကီးထြက္လာၿပီး ဒါႀကီးမထုတ္မေနရ ဆိုေတာ့ သြားထုတ္ၾကပါလို႔ လိုက္
ေျပာရျပန္ပါေရာ။

တစ္ခါ မဲလက္မွတ္ကို တံဆိပ္ထုရမယ္ဆိုတာ လုပ္ျပန္ေတာ့ ပယ္မဲခိုင္လံုမဲကို
နားလည္ေအာင္နဲ႔ တံဆိပ္တံုးထုတတ္ေအာင္ တံဆိပ္တံုးေတြလုပ္၊ မဲလက္မွတ္
ပံုစံမ်ိဳးေတြ (ေကာ္မရွင္ကျပတဲ့ နမူနာအတုိင္း) လုပ္ၿပီး တစ္အိမ္တက္ဆင္း
လုိက္သင္ ၾကရျပန္ေရာ။ မဲေပးသူမ်ားကလည္း ပယ္မဲျဖစ္မွာကို ေသမေလာက္
ေၾကာက္ၿပီး အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားေလ႔က်င့္ လိုက္ၾကပံုမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲ
မဲထည့္နည္းပညာ ဆိုတာကို စာေမးပြဲစစ္ၿပီး ဘြဲ႕ေပးရင္ လူတိုင္း ပီအိတ္ခ်္ဒီ
ျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို တတ္သြား ၾကသကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိ ေငြကုန္ေျခတိုခံၿပီး
သင္ေပးသူေပး၊ သင္ယူသူက ယူလုပ္ခဲ့သမွ်ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေန႔က်ေတာ့ အမ်ား
စိုးရိမ္သလို ပယ္မဲမျဖစ္ၾကဘဲ အားလံုးလိုလို စာေမးပြဲ ေအာင္သြားၾကတာကေတာ့
ကုန္ရက်ိဳး၊ ပန္းရက်ိဳး နပ္တယ္ဆိုရမွာပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒသဆုိင္ရာ ေကာ္မရွင္လူႀကီးမင္းမ်ားရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က
မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာကလည္း မျဖစ္မေန သမုိင္းတင္ရမယ့္ကိစၥ
ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ယူအီးစီႀကီးက ဘာေျပာေျပာ၊ အဲဒီအဖြဲ႕ႀကီးကိုလည္း လူေတြက
ဘာထင္ထင္၊ ၿမိဳ႕နယ္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ားက အမွန္တရားကို
ခ်စ္ၾကသူမ်ားဆိုတာ ဒီပြဲမွာ ျမင္ရပါတယ္။ ဆုိင္မဆိုင္ မသိေပမယ့္ ျမင္မိတာ
တစ္ခုကေတာ့ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕နဲ႔ မဲ႐ံုအဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာ ႀကိဳတင္မဲေပးၾကရပါတယ္။ အဲ၊
ႀကိဳတင္ မဲ ေရတြက္လိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕မဲ႐ုံမ်ားမွာ အာဏာရပါတီႀကီးက
ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းဟာ သူနဲ႔သူ႕မိသားစု သူ႕ေဆြမ်ိဳးေလာက္ကပဲ ေပးတယ္ဆိုတဲ့
အေျဖမ်ိဳး ထြက္လာတယ္ေလ။ ေၾသာ္၊ ဒီေတာ့ အမွန္တရားခ်စ္သူေတြ ေပါင္းစည္း
မိၿပီး အမွန္တရားအေျဖ ထြက္လာတာပဲလို႔ စဥ္းစားမိတာပါ။ (ဇြတ္ႀကီးဆြဲေတြးတယ္လို႔
စြပ္စြဲလည္း ခံရမွာေပါ့ေနာ္)။

ဒီအထဲမွာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ၊ ေရြးေကာက္ပြဲညမွာ မဲအားလံုးအေျဖထြက္အၿပီး
ျပ႒ာန္းဥပေဒအတုိင္း ပံုစံ ၁၉ လက္မွတ္ထုိးၾကမယ္ ဆိုေတာ့မွ အဲဒီေန႔ ယူအီးစီက
အေရးေပၚ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ အႏိုင္ရကိုယ္စားလွယ္ေတြ လက္မွတ္ထုိးခြင့္
မေပးႏုိင္ဘူးဆိုလို႔ တစ္ခ်ိန္လံုး အဆင္ေျပလာတဲ့ ေကာ္မရွင္နဲ႔ အႏုိင္ရပါတီ၀င္ေတြ
ျငင္းရခံုရ ျဖစ္ခဲ့ေသးတာကလည္း မျဖစ္မေန သမုိင္းတင္ရမယ့္ အကြက္တစ္ခုပါပဲ။
ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေစ ဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ိဳး ထုတ္တဲ့ အေလ႔အထ
ကေတာ့ အေတာ္ဆိုး၀ါးပါတယ္။ ညႊန္ၾကားခ်က္ဆိုတာက ဥပေဒနဲ႔အညီပဲ ျဖစ္ရမွာ
ျဖစ္ၿပီး ဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္ ထုတ္ျပန္လို႔မရပါဘူး။ “ဥပေဒက မည္သို႔ဆိုေစ”ဆိုၿပီး
လုပ္ခ်င္ရာ ဇြတ္လုပ္တဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ိဳး ထုတ္ခဲ့တဲ့ မဆလပါတီႀကီးကျဖင့္
သမုိင္းအမည္းစက္မ်ားနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့တာ သင္ခန္းစာယူသင့္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္က်မွ ပံုစံ ၁၉ ကို လက္မွတ္ထုိးၾကရတဲ့အတြက္ ဥပေဒနဲ႔ အညီ
အဲဒီေန႔မွာ ရိွသင့္ရိွထုိက္သူမ်ားနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ခက္ခဲသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ၿပီးသြားလို႔ ျပည္သူေတြက
ေတာ့ “ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပ်ာ္စရာ” ကို ေမွ်ာ္ရွာေနၾကပါၿပီ။ အႏုိင္ရပါတီႀကီး
ကလည္း အစိုးရဖြဲ႕ဖို႔ ေသခ်ာေနသလို တပ္မေတာ္၊ သမၼတႀကီးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္
ဥကၠ႒ႀကီး တို႔ကလည္း ဂုဏ္ျပဳစကားေတြနဲ႔အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ သေဘာတူ
ထုတ္ျပန္ထားပါၿပီ။ အာဏာရပါတီ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ကလည္း ရံႈးေၾကာင္း ၀န္ခံတဲ့
သတင္းစကားေတြ ဘာေတြ ထုတ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပ်ာ္စရာက
နီးစပ္ေနၿပီလား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဘဦးတင္ေအး စကားငွားေျပာရရင္ ျပည္သူေတြကေတာ့
“ခဲခဏခဏ မွန္ဖူးတဲ့ စာသူငယ္” ေတြမုိ႔ ရဲရဲမေပ်ာ္ႏိုင္ၾကရွာပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ကိုယ္မဲထည့္တဲ့ ပါတီက အျပတ္အသတ္ ေတာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳ ႏိုင္္ၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ဖို႔
ေသခ်ာတာေတာင္ ေအာင္ပြဲမခံ၊ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာမွာ
ၿပိဳင္ဘက္မရိွ မွတ္တမ္း၀င္မယ့္ သူေတြ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေပ်ာ္စရာဟာ
အႏိုင္ရသူေတြ အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူအားလံုးအတြက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ
တျဖည္းျဖည္း ထင္ရွားလာ ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံဟာ သယံဇာတ
ေပါၾကြယ္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ အစိုးရတစ္ရပ္ လက္ထဲမွာ ႏုိင္ငံတကာမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈ
ေနရာကို ရခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံ၊ ကုလသမဂၢမွာ မ်က္ႏွာပြင့္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ဘက္မလုိက္အုပ္စုကို
ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံ စသျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့သမွ်ဆီ ျပန္သြားႏုိင္တဲ့အခါ ရရိွလာတဲ့
အသီးအပြင့္ေတြကို ဒီေန႔ အႏိုင္ရပါတီကို ေထာက္ခံသူမ်ားေရာ ကန္႔ကြက္မဲထည့္
ခဲ့သူမ်ားနဲ႔ လူျမင္သူျမင္ေရာ၊ အြန္လိုင္းကေန အေကာင့္ပုန္းနဲ႔ပါ အားရပါးရ
ဆဲခဲ့သူမ်ားပါ တန္းတူခံစားခြင့္ရၾကမွာပါ။

ကိုယ္က်ိဳးမပါတဲ့ စိတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံကို ထူေထာင္ၾကတာ ျဖစ္တဲ့တုိင္ေအာင္ အာဏာဗဟိုျပဳ
တဲ့ အုပ္စုမ်ားက ႏုိင္သြားရင္ တစ္ဖက္အုပ္စုဟာ သူတို႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံထူေထာင္မႈကို
ပိတ္ဆို႔သူမ်ားအျဖစ္ က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္မက်န္ဆိုသလို ရွင္းလင္းပစ္တာ
ခံရတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ပဲ ႏုိင္ငံထူေထာင္တာေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔
ထူေထာင္မယ့္သူမ်ားက အႏုိင္ရသြားတဲ့အခါ ရံႈးသူမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ပူပန္စရာ
မရိွလွတဲ့အျပင္ ရလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကိုလည္း တူညီမွ်မွ် ခံစားခြင့္ရၾကမယ့္
“ေပ်ာ္စရာ” အခြင့္အလမ္းကို လူတိုင္းနည္းတူပဲ ရရိွမွာျဖစ္ၿပီး ဒါမွ မေက်နပ္ေသးရင္
လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေ၀ဖန္ခြင့္ ရၾကဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ အမ်ားႀကီး ျပတ္က်န္ခဲ့ေလေတာ့
အမ်ားတန္းတူ ဆက္ဆံႏုိ္င္ဖို႔ အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားၾကရမယ့္ အခ်ိန္မွာ
ႏုိင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခံုေနဖို႔၊ လက္ညိွဳးထိုးေနဖို႔၊ အျပစ္ရွာေျပာေနဖို႔
အခ်ိန္ေပးရမယ့္ အခါေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးလက္တြဲၿပီး
ေပ်ာ္စရာကို အတူတူခံစားဖို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ၀ိုင္းႀကိဳးစားရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလို႔
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မၾကာလွတဲ့ ကာလမ်ားမွာ ျပည္သူကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့
တပ္မေတာ္၊ ျပည္သူကလည္း အားကိုးခ်စ္ခင္ၿပီး ကိုယ့္ေသြးသားထဲက ေပါက္ဖြား
ကိုယ့္ရင္ႏွစ္သားပဲလို႔ ဂုဏ္ယူရမယ့္ တပ္မေတာ္ ၊ ျပည္သူကို တန္ဖိုးထားၿပီး
ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ လုပ္ေပးမယ့္ အစိုးရနဲ႔ အစိုးရကို ေလးစားခ်စ္ခင္စြာ
ထိန္းေက်ာင္း လမ္းတည့္ေပးရင္း အစိုးရကို မုန္းစရာအေၾကာင္း
မရိွ၊ ၿပံဳးစရာ အေပါင္းပကတိနဲ႔ မဂၤလာရိွမယ့္ ကာလတစ္ရပ္ ေရာက္လာႏုိင္တယ္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ၿပီ ထင္ပါတယ္။

ဒီလို မဂၤလာရိွတဲ့ေနရာကို ေရာက္ဖို႔ အႏုိင္ရပါတီခ်ည္း သြားလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘဲ
အားလံုး လက္တြဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခြဲေ၀ရယူႏုိင္မယ့္
အသီးအပြင့္မ်ားရိွရာကို အျမန္ဆံုး ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္မွာပါ။ အဲဒီကာလက်ရင္ ေခတ္မီ
ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အစစ္နဲ႔အတူ ေခတ္မီ တပ္မေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ႏုိင္ငံတကာက ခန္႔ညား
ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳရမယ့္ေန႔ ေရာက္လာမွာလည္း ျဖစ္လာမွာ ျမင္ေယာင္မိပါ
တယ္။ အဲဒီအခါက် ႏုိင္ငံတကာအေရး လွည့္မၾကည့္ႏုိင္ဘဲ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းၾကား
ႏိုင္ငံေရး နည္းအစား စစ္ေရးနဲ႔ ေျဖရွင္းထဲ အေလ့အထထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ နစ္မြန္းရတဲ့
တပ္မေတာ္ဘ၀ကလည္း လြတ္ေျမာက္သြားႏုိင္မွာပါ။

သမုိင္းရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕ဆိုတာ လ်င္ျမန္ၿပီး အတိမ္းအေစာင္း မခံတာမ်ိဳး ႀကံဳရတတ္
ပါတယ္။ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားဟာ သမုိင္းေရစီးရဲ႕ ဘယ္ဘက္ကမ္း
မွာ ရိွေနလို႔လဲဆိုတာက အေရးမႀကီးဘဲ ဒီအခ်ိဳးအေကြ႕ကို အသံုးခ်ၿပီး ျပည္သူ႔
အက်ိဳးနဲ႔အတူ မိမိရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ၊ မိမိရဲ႕သမိုင္းကို ဘယ္လို လွလွပပ တင္က်န္ခဲ့
ေအာင္ ဖန္တီးမလဲ လို႔ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္သူတို႔ိသာ သားစဥ္ေျမးဆက္မွာ ေလးစား
တန္ဖိုးထားထုိက္သူအျဖစ္ က်န္ရစ္စၿမဲပါ။ ေတာင္ကိုရီးယားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
႐ိုေတ၀ူးဟာ ခၽြန္ဒူး၀မ္က သူ႕ကိုလက္လႊဲေပးခဲ့တဲ့ အာဏာကို အလြယ္ရယူမယ့္
အစား သူ႐ႈံးဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ရိွတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
အဲဒီပြဲမွာ ျပည္သူ႕ဘက္က တစ္သက္လံုး အနစ္နာခံရပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီ
ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ျဖစ္သူ ကင္ယုန္ဆမ္းနဲ႔ ကင္ေဒးဂ်ံဳတို႔ဟာ မညီညြတ္တဲ့အတြက္
႐ိုေတ၀ူးအႏုိင္ရၿပီး သမၼတျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အာဏာရွင္ သမၼတဘ၀ခံယူမယ့္ အစား
ျပည္သူ႔ အဆံုးအျဖတ္ကို ရဲရဲခံယူခဲ့တဲ့ ႐ိုေတ၀ူးဟာ ဒီမိုကေရစီ သမၼတႀကီးအျဖစ္
သမုိင္းလွသြားခဲ့ပါတယ္။ အဆံုးအျဖတ္မွားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးဟာ
လည္း ေနာင္မွာ ညိွႏိႈင္းေဆာင္ရြက္တဲ့အတြက္ နွစ္ဦးစလံုး သမၼတတစ္လွည့္စီ
ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီလို ျပည္သူ႕အက်ိဳးကိုသာ ၾကည့္တဲ့ တပ္ေခါင္းေဆာင္နဲ႔
ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ရခဲ့တဲ့ ေတာင္ကိုရီးယားဟာ ထိပ္တန္းေရာက္ေနတာ
ဟာ အံ့ၾသစရာမရိွပါဘုူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာလည္း ဒီေလာက္ သေဘာထားေသးသူမ်ား
မဟုတ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အားလံုးအတြက္ “ေပ်ာ္စရာ” တစ္ေခတ္ဆီကို လက္တြဲ
သြားၾကဖို႔ ၀ိုင္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္
အိပ္မက္ေနၾကပါၿပီ ခင္ဗ်ား။

ရီေနႏိုင္
The Ladies News Journal
https://www.facebook.com/News.TheLadies