အမ်ားစုကေတာ့ ေပ်ာ္မဆံုး ေမာ္မဆံုး တျပဳံးျပံဳးနဲ႔ပါ

 ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္၊ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္ သီတင္းကြ်တ္ လဆုတ္ ၁၁ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔။

ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုၾကီးတို႔၏ (လက္နက္ စဲြကိုင္မထားေသာ၊ ေသနတ္တခ်က္မေဖာက္ေသာ) ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ထူးေန႔ျမတ္ၾကီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ ေနာက္ ပိုင္းတြင္ ျပည္သူလူထု၏ရင္ထဲက ဆႏၵအစစ္အမွန္ ဘာဆိုသည္ကို တရား၀င္ေဖာ္ထုတ္လွစ္ဟျပသခြင့္ရလိုက္သည့္ေန႔ လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ''ငါတို႔က လမ္းေတြေဖာက္၊ တံတားေတြေဆာက္၊ ကားသြင္းခြင့္ေတြေပး၊ က်ပ္ ၁၅၀၀ တန္ ဖုန္းေတြ ေရာင္းေပးထားတာ၊ ျပည္သူလူထုက ငါတို႔ဘက္မွာပဲ အျမဲရိွလိမ့္မယ္''ဟု ပကတိအေျခအေနနွင့္ လဲြမွားခံယူထားၾက သူမ်ားအတြက္လည္း တကယ့္အမွန္တရားကို ဘြားဘြားၾကီးေတြ႕ရိွလက္ခံ လိုက္ရေသာေန႔ ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ျပိဳင္ဘက္ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းတင္သြင္းထားသူမ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး(ျငိမ္း)မ်ား၊ ၀န္ၾကီး ဒု၀န္ၾကီး(ျငိမ္း)မ်ား၊ ညႊန္ခ်ဳပ္ဦးေဆာင္ညႊန္မွဴး(ျငိမ္း)မ်ား၊ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ထိတ္ထိတ္ၾကဲသူေဌးသူၾကြယ္ ခရိုနီ ၾကီးမ်ား၊ လူသိမ်ား၍ ထင္ရွားသူမ်ားခ်ည္းသာျဖစ္ၾကပါသည္။ ဒီခ်ဳပ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား အမည္စာရင္း ထြက္လာေတာ့ အမ်ားစုမွာ လူမသိသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာ ရွင္မ်ား အေရအတြက္က မ်ားပါသည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသမီးကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားထဲတြင္ ငယ္ရြယ္ ေခ်ာေမာလွပသူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါရိွေနသည္မို႔ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြထက္မွာ 'ဘယ္သူေလးကို ပဲ မဲေပးေတာ့မယ္'၊ 'ဘယ္သူေလးကို ၀န္းရံၾက၊ ဒုန္း ဒုန္း' စသည္ျဖင့္ တက္လာၾက၍ အခ်ဳိ႕က 'ဘာအရည္ အခ်င္းမွမရိွဘဲ ရုပ္ျပမဲေတာင္းမယ့္ဟာေတြ'၊ 'ဒီၾကြက္စုတ္ေလးေတြ၊ နံွျပည္စုတ္ေလးေတြက ျခေသၤ့ၾကီးကို တက္ခြပ္မလိုတဲ့ ခ္ခ္ခ္'ဆိုသည့္ သေရာ္စာေတြ ပလူပံ်သြားခဲ့ပါေသးသည္။ သူတို႔၏ ျပိဳင္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္ ေလာင္းၾကီးမ်ားမွာမူ အသက္၊ ရာထူး၊ လုပ္သက္ေတြက ခို်းကပ္ေနျပီးျဖစ္၍ ပါးရည္နပ္ရည္ရိွျပီး စားရည္၀ေန သူမ်ား (မွားလို့) အေတြ႕အၾကံဳၾကြယ္၀ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကရာသည္ မႏူးမနပ္ေလးေတြေတာ့ နယ္ရုပ္ေလးေတြလို ထိုးအေကြ်းခံလိုက္ရပါျပီဟု ထင္ျမင္ယူဆကာ သနားသူက သနားမိၾကပါ၏။

ယခုေတာ့မူ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု၏ရင္ထဲမွာ ဘာေတြရိွသည္၊ ဘယ္သူေတြကို ႏွစ္လိုေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္၊ ဘယ္သူေတြကို ရံြရွာစက္ဆုပ္ေနၾကသည္ဆိုသည္တို႔ကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ဖြင့္ဟေဖာ္ထုတ္ျပလိုက္ၾကပါျပီ။ တကယ့္ အေကာင္ၾကီးၾကီးမ်ား ဗုန္းခနဲ ဗုန္းခနဲ အလဲထိုးခံလိုက္ရပါျပီ။
အျခားတဖက္ကလည္း အႏုနည္းႏွင့္ စည္းရံုးဆဲြေဆာင္သည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ မေရာက္ဘူးေသာေဒသ (အထူးသျဖင့္ ျမိဳ႕ငယ္မ်ား၊ ေက်းလက္မ်ား)သို႔သြားကာ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအေပၚ ခ်စ္ျပလိုက္သည္မွာ ကိုယ္ အမတ္ျဖစ္၊ ၀န္ၾကီးျဖစ္ ကုန္ကုန္ေျပာရလွ်င္ လူျဖစ္လာရသည္မွာပင္ သည္ေဒသအတြက္ သက္သက္ျဖစ္ သေယာင္ ေျပာဆိုကုန္ၾကပါေတာ့သည္။ ေတာသူေတာင္သားေတြခမ်ာ ''အၾကီးအကဲဆိုတာၾကီးေတြကို ခုမွ အရွင္လတ္လတ္ ျမင္ဖူးၾကတာ၊ လက္ဆဲြ နႈတ္ဆက္ဖူးၾကတာ၊ အတူတဲြျပီး ဆယ္လ္ဖီရိုက္လို႔လည္းရတယ္။ တရြာလံုးလည္း လင္းထိန္ေျဖာင့္ျဖဴးလို႔၊ မူလတန္းေက်ာင္းအသစ္ႏွင့္ ရြာဦးေက်ာင္းက ဆြမ္းစားဇရပ္ အသစ္ၾကီးႏွင့္။ သိမ္အသစ္ၾကီးကလည္း ဟီးလို႔။ အစိုးရ=မင္းမ်ား၊ ေစတနာၾကီးလိုက္ ၾကတာေနာ္။ သူတို႔ ေက်းဇူးေတြ ဆပ္မကုန္ေအာင္ပါပဲ။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြက်ရင္ အဲဒီလူၾကီးေတြကိုပဲ ထည့္ၾကမဟဲ့''ဟူ၍ ေတြးေတာယူဆေနၾကလိမ့္မည္ဟု ထိုလူၾကီးမ်ားက တဖက္သတ္ခံယူထားခဲ့ၾကပါသည္။ ''ဟိုပါတီကဟာေတြ ဘယ္တုန္းက လမ္းခင္းေပးဘူးလဲ၊ သစ္ပင္စိုက္ေပးဘူးလဲ။ ေျပာေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးတဲ့၊ လက္ေတြ႕က် ဘာမ်ားလာလုပ္ေပးလို႔လဲ''ဟုလည္း စည္းရံုးၾကပါေသးသည္။

သို႔ေသာ္ ေတာသူေတာင္သားလက္တြင္ အင္တာနက္လိုင္းေပၚတက္ႏိုင္သည့္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းရိွပါသည္။ စာနယ္ဇင္းအပါအ၀င္ မီဒီယာေတြကလည္း ပံ်႕ႏံွ႔ျမန္လိုက္သမွ။ သည္ေတာသူေတာင္သားေတြသည္ ရန္ကုန္မွာ ဘယ္လို၊ မႏၱေလးမွာ ဘယ္ပံု၊ ေတာင္ၾကီးမွာ မည္သို႔ဆိုသည္သာမက အေမရိကန္မွ၊ အဂၤလန္မွာ၊ ျပင္သစ္မွာ၊ ရုရွာမွာ၊ တရုတ္မွာ အကုန္သိေနၾကသူေတြပင္ ရိွပါသည္။ သူတို႔အေပၚ အေပၚယံပါးစပ္ေလးနွင့္ ခ်စ္ျပတာ၊ မဲဆြယ္ခိ်န္ မဲေပးခိ်န္ႏွစ္လေလာက္ပဲ ခ်စ္ျပတာလား။ တကယ့္စိတ္ရင္း အမွန္လားဆိုသည္ကိုလည္း ခဲြျခား တတ္ၾကပါသည္။
သူတို႔ေတြဘက္က လူႏွင့္ေငြႏွင့္ အခြင့္အေရးႏွင့္ဖိ၍ တရၾကမ္းထိုးစစ္ဆင္ေနၾကခိ်န္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ဘက္က ခံစစ္ျပင္လိုက္ပါျပီ။ သူသြားနိုင္သမွ် တိုင္း/ျပည္နယ္ေတြသို႔ ကိုယ္တိုင္အေရာက္သြားကာ သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကို မိဘျပည္သူရင္ခြင္မွာ အပ္ႏံွခဲ့ပါသည္။ အဓိကစကားၾကီးႏွစ္ခြန္းကိုလည္း ေရာက္ေလရာမွာ ေျပာခဲ့ပါသည္။ 'ေျပာင္းလဲခိ်န္တန္ျပီ'ရယ္၊ 'လူကိုမၾကည့္ပါနွင့္ ပါတီကိုပဲၾကည့္ၾကပါ၊ ဒီတခါ ကြ်န္မတို႔ ပါတီအနိုင္ရမွ အာဏာရွင္စနစ္ကို တြန္းလွန္ႏိုင္မွာမို႔ပါ'ရယ္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏စကားၾကီးနွစ္ခြန္းသည္ တက္တက္စင္ မွားေနေၾကာင္း၊ လက္ရိွအစိုးရ စတက္လာက တည္းကပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနပါလ်က္ ယခုမွ ေျပာင္းလဲခိ်န္ တန္ျပီဟု ထေအာ္ေနျခင္းမွာ ဘာေၾကာင့္၊ ညာေၾကာင့္ဟု ေခ်ဖ်က္ၾကသလို လူကိုမၾကည့္ဘဲ အဆင့္အတန္း မရိွ၊ အရည္အခ်င္းမရိွတဲ့သူေတြကို မဲေပးလိုက္ရင္ အဲဒီပါတီၾကီး ဟာ . . . ဟုလည္း ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကပါသည္။ သူတို႔ ေျပာတာကို ဟုတ္ေယာင္၊ မွန္လိမ့္ အထင္ေ၀၀ါးသြားသူအခ်ဳိ႕ရိွခဲ့ၾကေသာ္လည္း ျပည္သူအမ်ားစုၾကီးကေတာ့မူ ဘယ္သူေျပာတာကမွန္သည္ဆိုျခင္းကို နားလည္လက္ခံခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းသို႔ နားလည္လက္ခံခဲ့ၾကျခင္း၏ အက်ဳိးဆက္ကိုလည္း ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္မွာ အသည္းၾကားမွ မဲျပားေတြႏွင့္ ျပသလိုက္ၾကပါျပီ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ဖို႔က ပုဒ္မ ၅၉(စ)ကို ျပင္ႏိုင္ရမည္။ ပုဒ္မ ၅၉(စ)ကို ျပင္ႏိုင္ဖို႔က ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို အရင္ဆံုးျပင္ရမည္။ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို ျပင္ႏိုင္ရန္မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အရပ္သား(အားလံုး)ႏွင့္ တမတ္သား(ထဲကအနည္းဆံုးတေယာက္)သေဘာတူေထာက္ခံမွ ျဖစ္မည္။ တမတ္သားထဲက တေယာက္ခဲြ ထြက္လာျပီး ဆႏၵျပဳသည္ဆိုျခင္းမွာ လူမေသဘူးေသာအိမ္မွ မုန္ညင္းဆီေတာင္းခိုင္းသလို ျဖစ္ေနပါေတာ့ သည္။ သည္ေလာက္ ခိုင္လံုေတာင့္တင္းလွေသာ ခံတပ္ၾကီးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘယ္လိုမွ ေက်ာ္ျဖတ္ ေဖာက္ထြင္း မသြားႏိုင္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစား ျမတ္နိုးသူအားလံုးမွာလည္း သည္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၾကပါသည္။ လူထုခ်စ္ျမတ္နိုးေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ႏိုင္ငံအၾကီးအကဲအျဖစ္ မေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ျခင္းအတြက္လည္း မ်ားစြာမွ ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရပါသည္။ ဒီခ်ဳပ္ဘက္က လူေတြ သည္လိုခံစားၾကရေလ သူတို႔ ဘက္ ပိုအရသာေတြ႕ေလ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးနွစ္ခန္႔က စာေရးဆရာကိုတာ၏ 'ျဖန္႔ထြက္ေတြးျခင္း'ဆိုေသာ စာအုပ္ကို ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ဖတ္ေနစဥ္က ''ဟာ ဟုတ္သားပဲ၊ ဒီေနရာမွာ လူေတြက ဒီလိုေတြးေနက်ပဲဆိုေတာ့ ငါလည္း ဒီလိုပဲ ၀င္ေတြး လိုက္မိတာေပါ့။ ေဟာ ဟိုဘက္က လွည့္ေတြးလို႔လည္း ရတယ္ဆိုတာ ေမ့သြားတာကိုး''ဟု ဆင္ျခင္မိခဲ့ေသာ္ လည္း ဖတ္ျပီးေတာ့ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း ျဖန္႔ထြက္ေတြးသူတဦး မဟုတ္ဘဲ လူသာမန္တဦးပီပီ သမားရိုးက်သာေတြးေနမိခဲ့ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့္လို လူအားလံုး၏အေတြးတို႔ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရိုက္ခ်ဳိးေဖာက္ထြက္ျပလိုက္ပါသည္။ ''ဒီခ်ဳပ္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တဲ့ လူတေယာက္ကို သမၼတအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရ ႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို ကြ်န္မကပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်သြားမယ္။ အစိုးရအဖဲြ႕ကို ကြ်န္မကပဲ ဦးေဆာင္မယ္။ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႕မူ၀ါဒႏွင့္ကိုက္ညီတဲ့ လူတေယာက္ကို သမၼတတင္ေျမႇာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြ မွာ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ခဲ့ရင္လို႔ ေျပာတာပါ။ တကယ္လို႔ ဒီခ်ဳပ္ႏိုင္လို႔ အစိုးရဖဲြ႕ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မအေနနွင့္ သမၼတရဲ့ အထက္မွာ ရိွေနမယ္။ ရိုးရိုးေလးပါပဲ''ဟု ၅-၁၁-၂၀၁၅ ရက္က သူ၏ေနအိမ္ျခံ၀င္းအတြင္း က်င္းပခဲ့သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြတြင္ ရဲ၀ံ့ျပတ္သားစြာ ေျပာၾကားခဲ့ပါ သည္။ ၾကားရသူအားလံုး 'ဟာ'ခနဲ 'ဟင္'ခနဲ ျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္။ အားလံုးက သမၼတျဖစ္ဖို႔ဆိုတာကိုပဲ စုျပံဳေတြးေနမိၾကခိ်န္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သမၼတအထက္ေနဖို႔ကို စဥ္းစား စီစဥ္ျပီးခဲ့ပါျပီ။ ဘာ ၅၉ (စ)ေတြ၊ ဘာ ၄၃၆ ေတြမွ ျပင္ေနစရာမလိုေတာ့ပါ။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာလည္း သမၼတအထက္မွာ မည္သူမွ် မရိွေစရဆိုသည့္အခ်က္ မေတြ႕မိပါ။ လက္ရိွကာလတြင္လည္း အာဏာခဲြေ၀ပိုင္ဆိုင္မႈအရ ၾကည့္ပါ လွ်င္ သမၼတထက္ပင္ တပ္ခ်ဳပ္က ပါ၀ါပိုၾကီးေနပါေသးသည္။ မလိုသူေတြကေတာ့ ေျပာၾကပါဦးမည္။ ''သည္ မိန္းမၾကီး သမၼတအရူးထက္ ပိုျမင့္တဲ့ေရာဂါရသြားျပီထင္တယ္''ဟူ၍ အမနာပ ေျပာၾကလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ျဖစ္ေအာင္၊ ရေအာင္လုပ္မယ္ဆိုသည့္ စိတ္ဇဲြကိုလည္း ေကာင္း၊ လူသာမန္ေတြႏွင့္ အထူးကြာျခားလွစြာ ေတြးေခၚစဥ္းစားတတ္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊ ေလးစားျမတ္ႏိုး မိသလို လူထုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ေခါင္းေဆာင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဦးေသွ်ာင္ေနရာမွာ ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရေတာ့မည္ဟု ေတြးမိတိုင္း တစိမ့္စိမ့္ ၾကည္ႏူး၀မ္းသာမိပါေတာ့သည္။

မွန္ဘီလူး
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal