႐ုရွားနစ္ျမဳပ္သေဘၤာ ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ အေတြ႔အႀကံဳ

ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔က ပစိဖိတ္သမုဒၵရာ အေနာက္ပိုင္း Okhotsk ပင္လယ္၊ Kamchatka ကြ်န္းဆြယ္ ကမ္းလြန္ပိုင္းမွာ နစ္ျမဳပ္သြားတဲ့ ႐ုရွားငါးဖမ္းသေဘၤာ Dalniy Vostok မွာ လိုက္ပါလာတဲ့ သေဘၤာအမႈထမ္း ၁၃၂ ဦးထဲမွာ ျမန္မာသေဘၤာသား ၄၂ ဦး ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။

အခုေနာက္ဆံုးရရွိတဲ့ သတင္းအရ ျမန္မာသေဘၤာသား ၂၂ ဦး အသက္ရွင္ၿပီး ၁၆ ဦး ေသဆံုးေၾကာင္းနဲ႔ ၄ ဦး ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ Sakhalin ၿမိဳ႕မွာ ေခတၱေရာက္ရွိေနတဲ့  အသက္ေဘးက လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြထဲမွာ ကိုမ်ဳိးမင္းဦးလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သေဘာၤေမွာက္တဲ့အခ်ိန္ သူရဲ႕အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မအင္ၾကင္းႏိုင္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာမွာ သူက အခုလို စေျပာပါတယ္။

“မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေစာင္းေစာင္းသြားတာ။ ေအာက္ျပဳတ္က်တဲ့သူေတြလည္း ျပဳတ္က်ေပါ့။ သေဘၤာႀကီးက တအားေစာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ လမ္းကလည္း ေလွ်ာက္လို႔မရဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔။ က်ေနာ္တုိ႔က သေဘၤာဦးမွာ။ ၅ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း Life-raft ေတြ ဘာေတြခ်ၿပီး ေျပးတာေပါ့။ သေဘၤာေပၚမွာ lifeboat ေတာင္မပါဘူး။ Life-raft ေတြခ်ည္းပဲ။ တခ်ိဳ႕ဆင္းေျပးတဲ့သူလည္း ေျပးပဲ။ က်ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကြဲတဲ့သူလည္းကြဲပဲ။ က်ေနာ္တို႔က သေဘၤာဦးမွာ။ Life-raft ဆီလည္း မသြားဘူး။ လူေတြက အရမ္းမ်ားေနေတာ့ နင္းတဲ့ဟာေတြက နင္း။ က်ပ္သပ္ေနတာ။ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္လည္းေနေရာ ေစာင္းက်သြားၿပီး ေထာင္က်သြားေရာ။ တအားႀကီး ေစာင္းသြားတာ။ ေစာင္းသြားေတာ့ လိႈင္းက႐ိုက္လိုက္တာ သေဘၤာက စနစ္တာ ဘယ္ကနစ္လဲဆုိေတာ့ ဖင္ပိုင္းကေန စနစ္သြားတာ။ Titanic လိုေပါ့ သေဘၤာႀကီးက လံုး၀ ေစာင္းေနၿပီး ေခါင္းႀကီးေထာင္သြားတာ၊ က်ေနာ္တုိ႔က သေဘၤာဦးမွာ။ သေဘၤာႀကီးက ဖင္ႀကီးေထာင္သြားတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ တခ်ိဳ႕လူေတြလည္း ေအာက္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္သြားၿပီေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔က ဦးမွာ။ ခုန္ခ်လို႔လည္းမရဘူး။ ခုန္ခ်ရင္လည္း တခုခုနဲ႔ ေစာင့္မိၿပီး ေသမွာ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ဦးမွာေနခဲ့တာေပါ့။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၄ ေယာက္၊ ၅ ေယာက္ေလာက္က်န္မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က အေပၚကို လံုး၀ ေထာင္သြားေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သေဘၤာက လံုး၀ ေရထဲကို ၂ မိနစ္၊ ၃ မိနစ္ေလာက္ပဲ က်န္မယ္။ ဖင္ကေနၿပီးေတာ့ ဦးအထိကို။ လံုး၀ ၀ုန္း၀ုန္း ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ကို ထိုးက်သြားေရာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း ခ်က္ျခင္းေတာ့ လိုက္သြားလို႔ မရဘူး။ နီးလာၿပီဆုိေတာ့မွ ေရထဲခုန္ခ်။ ေရထဲခုန္ခ်လို႔ ေရထဲေရာက္ခါစပဲ ရွိေသးတယ္။ သေဘၤာလည္း ေပ်ာက္သြားေရာ။”

သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ခ်ိန္ ပတ္၀န္းက်င္တ၀ိုက္မွာ အျခား႐ုရွားငါးဖမ္းသေဘၤာေတြလည္း ရွိေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

“မိုးကလည္း မလင္းေသးဘူးဆိုေတာ့ ခ်က္ျခင္းကယ္လုိ႔ မရဘူး။ သေဘၤာတစီးေရာက္ဖုိ႔က ေတာ္ေတာ္ကို ခဲယဥ္းတယ္ေလ။ ေအးတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို ေအးတာ။ ေအာက္ကလည္း ေရခဲေရဆုိေတာ့ ေရမကူးႏုိင္တဲ့သူေတြက ေသကုန္တာေပါ့ဗ်ာ။ ေအးလည္းေအး ေရ၀င္။ တခ်ိဳ႕အ၀တ္စား မရတဲ့ဟာတို႔။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာေတြကေတာ့ သြက္လည္းသြက္တယ္။ Safety အေၾကာင္းကိုလည္း သူတုိ႔ထက္စာရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္တယ္လို႔ ဆုိရမွာေပါ့။ သင္တန္းေတြ ဘာေတြလည္း အကုန္တက္ထားတယ္ဆုိေတာ့။ ျမန္မာေတြကေတာ့ သူတို႔ထက္စာရင္ မဆုိးဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ အသက္ရွင္တာလည္း ၂၂ ေယာက္ဆုိေတာ့။”

ေရေတြခဲေနတဲ့ ပင္လယ္ထဲမွာ ၃ နာရီေက်ာ္ၾကာေအာင္ ေမ်ာေနခဲ့ပံုကိုလည္း ကိုမ်ိဳးမင္းဦးက အခုလို ဆက္ေျပာျပပါတယ္။

“ေရထဲမွာ က်ေနာ္ေနခဲ့ရတာဆုိရင္ ၃ နာရီေက်ာ္တယ္။ ၃ နာရီေက်ာ္မွာ ေနာက္ထပ္ နာရီ၀က္ေလာက္ဆုိရင္ က်ေနာ္လည္း ေသမွာ။ မရေတာ့ဘူး ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ဒီေမးေတြလည္း ခိုင္သြားၿပီေလ။ ခုိင္သြားၿပီး လက္ေတြလည္း သိပ္လႈပ္လို႔မရခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေရထဲမွာ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ေဘးနားက သေဘၤာေတြဆီကိုလည္း က်ေနာ္တုိ႔က သြားလို႔မရ။ ေရကလည္း ကူးလို႔မရ၊ လိႈင္းကလည္း တအားႀကီး မႀကီးဘူးဆိုေပမဲ့ အထုိက္အေလ်ာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးတယ္။ အဲဒါဆုိေတာ့ ေရထဲက အထဲကို ၀င္တာေပါ့ဗ်ာ ေမးေစ့ကေနၿပီးေတာ့။ ေအးကလည္းေအး။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဟိုဟာေပါ့ ႀကိဳးေတြ ဘာေတြနဲ႔ ပစ္ၿပီး ကယ္က်တာ။ ေရေတြက တအားႀကီးတာ။ ကယ္ဆယ္ေရးသေဘၤာေတြ မဟုတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ pilot-ladder ေလးေတြ ခ်ေပးတယ္။ ကရိတ္းျခင္းၾကားေတြ ခ်ေပးတယ္။ အဲေလာက္ပဲ တတ္ႏုိင္တာ။ သေဘၤာေတြက ကိုယ့္စီလာၿပီး ကယ္လို႔မရဘူး။ ကယ္တဲ့သေဘၤာေတြကေတာ့ အားလံုးေပါင္း အစင္း ၂၀ ေလာက္ရွိတယ္။ ၀ိုင္းထားတာေပါ့ ပတ္ပတ္လည္။ အဲေလာက္ထိပဲ သူတို႔လည္း လုပ္လုိ႔ရတယ္။ လိႈင္းေတြနဲ႔ဆုိေတာ့ သူတို႔လည္း အသက္ကယ္ေလွေတြ ဘာေတြနဲ႔ လာကယ္လို႔မရဘူး။ အဲဒါ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ႀကိဳးစားရတာေပါ့ သေဘၤာနားေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုသြားမလဲဆုိတာ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေရစီးေလးနဲ႔ သေဘၤာေတြက လိုက္ၿပီးေတာ့ ဦးတည္ေပးတာေပါ့။ ေမ်ာေနတဲ့လူေတြဆီကို သေဘၤာေတြကလိုက္ၿပီး ဦးတည္တည္ေပးတာ။ သေဘၤာေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔လည္း အားေတာ့ရွိတာေပါ့။ အဲအခ်ိန္မွာ သေဘၤာနဲ႔ေ၀းသြားလိုက္ အားျပတ္သြားလိုက္။ ေၾသာ္ ငါ ေယာက်ာ္းပဲ မေသခင္အထိေတာ့ ႀကိဳးစားရမွာပဲဆုိၿပီးေတာ့ အဲလိုနဲ႔ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အဲ့လိုအခ်ိန္မွာ သေဘၤာတစီးက လူတည့္တည့္ကို ေခါင္းႀကီးတည္လာတာ။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ သေဘၤာႀကီးက။ အားရွိသြားတာေပါ့။ ၉ နာရီက ေက်ာ္ေနၿပီ။ သူတုိ႔စြဲတင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လက္ကိုခ်ိတ္ၿပီးေတာ့မွ မရမက တက္သြားရတာ။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဘုရား၊ တရားေပါ့ ဘုရား၊ တရားကိုေတာ့ တကယ္ကို ယံုၾကည္သြားပါၿပီ။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္က ၁၅ မိနစ္၊ ေနာက္ နာရီ၀က္ေလာက္ဆုိရင္ ေသႏုိင္တယ္။ မရေတာ့ဘူး က်ေနာ္သိတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ဘုရား၊ တရားကို တအားလုပ္၊ သံဗုေဒၶကိုရြတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶံသရဏံဂစၦာမိ၊ ဓမၼံသရဏံဂစၦာမိ၊ သံဃံသရဏံဂစၦာမိ အဲ့လိုလုပ္ရင္းလုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ သေဘၤာႀကီးတစင္းက ဦးတည္လာတဲ့အခါမွာ”

ေမး။             ။ အဲေတာ့ သေဘၤာက ဘာေၾကာင့္နစ္သြားတာလဲဟင္ အဲလိုမ်ိဳး ႐ုတ္တရက္ႀကီး။

ေျဖ။              ။ “ဘာေၾကာင့္နစ္သြားလဲဆုိေတာ့ အဓိကကေတာ့ ေစာင္းၿပီးနစ္သြားတာေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ေစာင္းတာပဲသိလုိက္တယ္။ ဂဃနဏ ေတာ့ မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။”

ေမး။             ။ အခု ဒီ ျမန္မာျပည္က ကုိယ့္မိသားစုေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ေရာက္ၿပီလားရွင့္။

ေျဖ။              ။ “က်ေနာ္က နယ္ကဆုိေတာ့ ဆက္သြယ္ဖုိ႔က နည္းနည္းခက္ေနတယ္။ ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဆက္အသြယ္ရသြားၿပီ။ အေမက အရမ္းလည္း စိတ္ပူတတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္က အေမ့အတြက္လည္း အရမ္းပဲ စိတ္ပူတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အေမ့ကို မစုိးရိမ္ပါနဲ႔လို႔။ ေနလည္းေကာင္းပါတယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္။ က်န္းက်န္းမာမာပါပဲလို႔။”

နစ္ျမဳပ္သြားတဲ့ ႐ုရွားငါးဖမ္းသေဘၤာေပၚမွာ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြဟာ ငါးေတြကို ေရခဲ႐ုိက္တဲ့စက္႐ံုမွာ လုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး တလကို ေဒၚလာ ၄၀၀ ေလာက္ ရခဲ့တယ္လို႔ ကိုမ်ိဳးမင္းဦး က ေျပာပါတယ္ရွင္။

အင္ၾကင္းႏိုင္ / ဗြီအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com