သတိ . . . ေရြးေကာက္ပြဲနီးၿပီ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငရဲေခြးႀကီးမ်ား သြားၿဖဲေျခာက္ေနၿပီ . . . ေက်ာ္ေက်ာ္မင္း

ႏွစ္ရွည္လမ်ား ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား၊ ဖိႏွိပ္မႈ မ်ားေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ ျပည္သူလူထုကုိ ဇာႏူးစြမ္းအားရွင္ လူမိုက္မ်ားျဖင့္ ဖိအားေပး မဲထည့္ေစျခင္း၊ မဲ႐ုံအေပါက္၀မွာ လွည့္ျပန္ေစျခင္း မ်ား အပါအ၀င္၊ မဲျပားအပုိ္မ်ား ႐ိုက္ထားျခင္းစသည့္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး အသုံးျပဳ ေအာင္ပြဲဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ …

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အလုပ္သမားႏွင့္ ေက်ာင္းသား ဆႏၵျပပြဲမ်ားကုိ ဆက္တုိက္ ဆိုသလိုပင္ အစုိးရက အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယင္းသို႔ ၿဖဳိခြင္းမႈမ်ားသည္ ဥပေဒႏွင့္ ညီသည္ဟု အစုိးရ ထိပ္ပုိင္း တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဇာတ္တိုက္ ထားသကဲ့သုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထပ္ကာထပ္ကာ ေျပာၾကားေနၾကသည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအား တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ တပ္မ်ားက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္ ကန္႔ကြက္ေနေသာ္ လည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီ အမ်ားစုက ႏွာေစးေနၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ေရႊ႕ဆုိင္းရျခင္း သို႔မဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းရျခင္းမ်ဳိး ႀကဳံလာမည္ကုိ စုိးရိမ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက ထိုသုိ႔ အစုိးရိမ္ႀကီး စုိးရိမ္လ်က္ရွိသလို တစ္ဖက္ကလည္း အျပင္ႀကီး ျပင္လ်က္ရွိသည္။ လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေလာက္ကုိင္ျပႆနာ၊ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသား ျပႆနာမ်ားအေပၚ အစိုးရ၏ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ား သည္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္စပ္ေနၿပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ လွမ္းေနေသာ ေျခလွမ္း မ်ားအနက္ တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။…

ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္အကူးအေျပာင္းအတြက္ တံခါးတစ္ခ်ပ္၊ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သုိ႔ အာဏာရွင္စနစ္ ေရရွည္ တည္တံ့ေရးအတြက္ မ်က္ႏွာဖုံး တစ္ခ်ပ္လည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနႏိုင္သည္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မျဖစ္မေန လုပ္ရန္ လိုအပ္သည္ကား အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း အာဏာရွင္ အစုိးရအတြက္ မင္းသား ေခါင္းေဆာင္းတစ္ခုအျဖစ္ အသုံးခ်ရန္လည္း လုပ္ေလ့ရွိသည္။

ဟန္ျပ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကုိ အာဏာ လက္ကုိင္ထားသူ၏ တင္းက်ပ္ေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ေအာက္တြင္ လုပ္ခြင့္ျပဳေလ့ရွိသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္တို႔သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလအတြင္း မဲဆြယ္စည္း႐ံုးရာတြင္ လႊတ္ေတာ္၊ အစုိးရႏွင့္ တပ္မေတာ္တို႔ကို ေ၀ဖန္ ေျပာဆိုခြင့္ မရွိဆုိသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ဳိးသည္ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပေလ့ရွိသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မျမင္ မေတြ႕ရဖူးေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ဳိး ျဖစ္သည္။

မည္သုိ႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ဟန္ျပေရြးေကာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ အာဏာရွင္မ်ား၏ လုပ္ရပ္မ်ားကား ႏုိင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာတြင္ သိသာ ထင္ရွားစြာ ဘြားခနဲ ေပၚလာရစၿမဲသာျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ဥပမာကုိ ထင္ရွားစြာ ဖြင့္လွစ္ ျပသႏုိင္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဇင္ဘာေဘြသည္ ထိပ္ဆုံးက ပါ၀င္ေနၿပီး ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံ၏ အႀကီးအကဲ ေရာဘတ္ မူဂါဘီသည္ လက္ရွိ ၁၀ စုႏွစ္ႏွစ္ခု၏ အာဏာရွင္မ်ား စာရင္းတြင္ ထိပ္ဆုံးမွ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။

ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္း ၁၃၀၀၀၀၀၀၀၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေရာက္ခဲ့ၿပီး ဇင္ဘာေဘြေဒၚလာ ၁၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ တန္ ေငြစကၠဴထုတ္ခဲ့ရသည္။ အလုပ္လက္မဲ့ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ရွိေနၿပီး လူဦးေရ ၁၂ သန္း ရွိသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ ၃ သန္းခန္႔မွာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္ ၾကရသည္။

(ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္းႏွင့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြႏႈန္းမွာ ထုိမွ်မရွိေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာတြင္ အဆုိးရြားဆုံး စာရင္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေနဆဲျဖစ္သည္)

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ပါလီမန္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ အတိုက္အခံ အမ္ဒီစီပါတီက ၉၉ ေနရာ၊ မူဂါဘီ ေခါင္းေဆာင္သည့္ အစိုးရပါတီ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္က ၉၇ ေနရာ၊ အမ္ဒီစီ ခြဲထြက္အဖြဲ႕က ၁၀ ေနရာ ရခဲ့ၿပီး သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္က ၄၇ .၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ မူဂါဘီက ၄၃ .၂ ရာခိုင္ႏႈန္း ရခဲ့ေသာ္လည္း မဲ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္း မရဟုဆိုကာ ဒုတိယအေက်ာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ထပ္မံျပဳလုပ္ေစခဲ့သည္ အတိုက္အခံ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္သည္ ၅၀.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ရခဲ့ေသာ္လည္း မူဂါဘီက မဲလိမ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအေက်ာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို အတိုက္အခံပါတီက သပိတ္ေမွာက္ခဲ့သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲကာလအတြင္း မူဂါဘီ၏ပါတီႏွင့္ လံုျခံဳေရးမ်ားက အတိုက္အခံႏွင့္ ျပည္သူလူထု ၂၀၀ ေက်ာ္ကို သတ္ခဲ့သည္။

အတိုက္အခံပါတီ သပိတ္ေမွာက္ ထားသျဖင့္ တစ္ဦးတည္းၿပိဳင္ကာ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ မဲရၿပီး သမၼတ ျဖစ္လာေသာ္လည္း အဘက္ဘက္က ဖိအားမ်ား ႀကဳံေနရသည့္ အာဏာရွင္ မူဂါဘီသည္ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္တြင္ အာဖရိက ေတာင္ပုိင္းအသင္း၏ ၾကား၀င္ ေစ့စပ္ေပးမႈျဖင့္ အာဏာခြဲေ၀ေရး သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ ထိုးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လက္မွတ္ထုိးၿပီး တစ္လအၾကာတြင္ ဇင္ဘာေဘြ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံပိုင္ စိန္တြင္းကို အဓမၼ၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။

၂၀၀၉ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အမ်ဳိးသား ညီၫြတ္ေရး အစိုးရ၌ မူဂါဘီက သမၼတ၊ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ပါတီက ကာကြယ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရး၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၊ တရားေရး၊ ရဲ၊ အက်ဥ္းဦးစီး၊ ေထာက္လွမ္းေရး စသည့္ဌာနမ်ား၊ အမ္ဒီစီက ဘ႑ာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ျပန္ၾကားေရး၊ အေျခခံ ဥပေဒေရးရာ စသည့္ ၀န္ႀကီးေနရာမ်ားရၿပီး ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးေနရာတြင္ တစ္ပါတီကို တစ္ဦးႏႈန္းႏွင့္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ၂ ဦး ထားရွိခဲ့သည္။

မၾကာခင္မွာပဲ မူဂါဘီက အမ္ဒီစီ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္ၿပီး အမ္ဒီစီျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမ်ားကုိ အသိအမွတ္မျပဳ၊အာဏာ လႊဲမေပးခဲ့သည့္အျပင္ ဗဟိုဘဏ္ ဥကၠ႒ႏွင့္ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ ေနရာမ်ားကုိလည္း ဇြတ္ အတင္း ရယူခဲ့သည္။

(အာဏာရွင္တို႔သည္ အာဏာ ခြဲေ၀မႈကုိ ဟန္ျပသာ လုပ္ေလ့ရွိသည္။)

ေကာင္းကြက္အျဖစ္ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ား ေလ်ာ့နည္း သြားသည့္ျပင္ အျခားအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်မႈမ်ား ယခင္ထက္ ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး ဖမ္းလွ်င္လည္း ခဏႏွင့္ျပန္လႊတ္ သို႔မဟုတ္ အာမခံ ေပးခဲ့သည္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လ်င္လည္း ထုိအတုိင္းျဖစ္ေနသည္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ဆႏျပမႈမ်ားကို တုိင္းေဒသႀကီးအစုိးရ အစီအစဥ္ျဖင့္ ျပဳ လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိကာ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရက မသိေၾကာင္း တြင္တြင္ျငင္းေနခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ဖက္တြင္ ဥပေဒႏွင့္အညီဟု ေျပာဆိုေနခဲ့သည္။ ယခင္က အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့ ဖမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ အေၾကာင္းျပခ်က္ မခိုင္လုံလွ်င္ မဖမ္းဆီးေတာ့ေပ။)

၂၀၀၉ ဇူလိုင္လမွာ ဘီဘီစီႏွင့္ စီအန္အန္ သတင္းဌာနမ်ားကို ဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္း၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ဘီတီကို ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈႏွင့္ တရားစြဲထားျခင္းကို ပလပ္လိုက္ျခင္း၊ ကမၻာ့ဒုကၡသည္မ်ားေန႔ ဆႏၵျပပြဲတြင္ အမ်ဳိးသမီး ၄ေယာက္ ဖမ္းဆီးခံရၿပီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကား ခံရမႈကို ဇူလိုင္လတြင္ တရား႐ံုးက စံုစမ္း စစ္ေဆးခိုင္းျခင္း၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူ ၈ ေယာက္ကို တရားေသ လႊတ္လိုက္ျခင္း၊ ၂၀၁၀ ေမလတြင္ အမ္ဒီစီအမတ္ ႐ြိဳင္ဘင္းနက္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈႏွင့္ စြဲထားရာက တရားေသ လႊတ္ေပးျခင္းတို႔သည္ အေျပာင္းအလဲဟု ထင္ရ႐ံု သေကၤတမ်ားျဖစ္သည္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ထုိသုိ႔ေသာ သေကၤတမ်ား ရွိခဲ့သည္။)

၂၀၀၉ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ဇင္ဘာေဘြ ေဒၚလာကို တရား၀င္ဖ်က္သိမ္း လိုက္ၿပီး ေတာင္အာဖရိကေငြနဲ႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာမ်ားႏွင့္ အစားထိုး သံုးစြဲလိုက္သည့္အတြက္ စီးပြားေရး တိုးတက္လာသကဲ့သုိ႔ ယခင္က ပိတ္ဆို႔ ထားသည့္ ႏိုင္ငံတကာ အေထာက္အပံ့မ်ား ျပန္၀င္လာျခင္းေၾကာင့္လည္း စီးပြားေရး အနည္းငယ္ အဆင္ေျပ လာသည္။ (ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာကုိ တရား၀င္ သုံးစြဲခြင့္ျပဳလုိက္ျခင္းႏွ င့္ ႏုိင္ငံတကာ ေခ်းေငြမ်ား ေလွ်ာ္ပစ္ျခင္း၊ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ ဆန္ရွင္မ်ား ဖြင့္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရးတုိးတက္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာသည့္ အေျခအေနႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္သည္။)

သုိ႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ အတိုက္အခံပါတီ အမတ္မ်ားကုိ စြပ္စြဲဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈမ်ား ဆက္လက္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္အရ အေျခခံဥပေဒသစ္ဆြဲရန္ ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းတာကိုလည္း ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ပင္ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲ ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။

(ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပုိင္းက ၄ ပြင့္ဆုိင္ သေဘာတူညီမႈကို ေဖာက္ဖ်က္ၿပီး ေက်ာင္း သား မ်ားကုိ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ေရွ႕တြင္ပင္ လက္ပတ္နီ၀တ္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့သည္။ အလုပ္သမား ဆႏၵျပမႈမ်ားတြင္လည္း အလားတူ ေျဖရွင္းခဲ့သည္)

အတိုက္အခံပါတီတင္မက လူ႔အခြင့္အေရး အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔၀င္မ်ားကို ဖမ္းဆီးျခင္း လြတ္လပ္သည့္ သတင္းစာမ်ား ထုတ္ေ၀ခြင့္ မရေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ညစ္ျခင္းေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လတြင္ ေက်ာင္းသား သမဂၢ ေခါင္းေဆာင္ ၄ ဦးကို တရားေဟာေနစဥ္ ဖမ္းခဲ့သည္။ သပိတ္ေမွာက္ရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္၊ ၿခိမ္းေျခာက္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ား ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ခဲ့သည္။ လယ္ယာလုပ္သား သမဂၢအတြင္းေရးမႉးအိမ္ကို စြမ္းအားရွင္မ်ား ၀င္စီးခဲ့သည္။ လူ႔အခြင့္အေရး ေရွ႕ေနမ်ားကို ဖမ္းဆီးျခင္း၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးျဖတ္သည့္ တရားသူႀကီးမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ အလြတ္ သတင္းေထာက္ မူဆင္ဂီကို ဗီအိုေအကလႊင့္သည့္ ေျမသိမ္းမႈ သတင္းေၾကာင့္ ဖမ္းခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ ေမတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ ၁၈ ေယာက္ကို အၾကမ္းဖက္မႈ ပုဒ္မတပ္ ေထာင္ခ်ခဲ့ၿပီး တရား႐ံုးသတင္း ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဇင္ဘာေဘြ လြတ္လပ္ေရး စာေစာင္အယ္ဒီတာ ခ်ီမာကုရီနဲ႔ ကာဟိယတို႔ကို ေမ ၁၁ ရက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈနဲ႔ ဖမ္းဆီး တရားစြဲခဲ့သည္။

(ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လက္ရွိႀကဳံေတြ႕ ေနရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း က်ေနသည္ ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈႏွင့္ မီဒီယာမ်ား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း၊ အတိုက္အခံအမ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္ ပုဒ္မမ်ားတပ္ အေရးယူျခင္းတုိ႔ကုိၾကည့္ၿပီး သိႏုိင္ေပသည္။)

မူဂါဘီသည္ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ စြမ္းအားရွင္ တစ္ေသာင္းကို လူငယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ထမ္းမ်ားအျဖစ္ လစာ ေပးထားျခင္းမ်ား ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေပၚထြက္လာသည္။

(ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စြမ္းအားရွင္မ်ားကုိ မည္သူက မည္သုိ႔ ေထာက္ပံ့ထားသည္က ေပၚထြက္မလာေသးပါ)

အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရး လူထုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ျခင္း၊ အမ္ဒီစီပါတီ၀င္မ်ား လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးတရားစြဲျခင္း၊ အိုးအိမ္ေျမယာ ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား စသည္တုိ႔မွာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း အႀကိမ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးသမီးအေရး လႈပ္ရွားသူ ၈၃ ေယာက္ ဖမ္းခံရပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒ ေဆြးေႏြးပြဲကို ဇာႏူးစြမ္းအားရွင္မ်ား တိုက္ခိုက္ရာတြင္ တစ္ဦးေသခဲ့သည္ အထိ ျဖစ္သည္။

၂၀၁၁ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁ ရက္မွာ အာရပ္ အံုႂကြမႈ ေလ့လာေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို ပုလိပ္ေတြက စီးနင္းၿပီး အစည္းအေ၀း တက္သူ ၄၆ ေယာက္ကို ဖမ္းခဲ့ၿပီး။ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ လူတစ္သန္းခ်ီတက္ ဆႏၵျပဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၆ ရက္ကစၿပီး ရဲမ်ားကုိ အင္အား အလံုးအရင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕တြင္း၌ခ်ထားၿပီး ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္ခဲ့သျဖင့္ ခ်ီတက္ပြဲ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ေပ။

(ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပ်က္သမွ် နမူနာမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ပ်က္လာေန သည္ကုိ ျမင္ေတြ႕ေနရတာ အင္မတန္မွကုိ အ့ံၾသစရာ ေကာင္းလြန္းလွေပသည္။)

ဤသုိ႔ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံ၏ ၂၀၁၃ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္အရြယ္ မူဂါဘီကပင္ သတၱမအႀကိမ္ေျမာက္ ေအာင္ပြဲဆင္ခဲ့သည္။

ႏွစ္ရွည္လမ်ား ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား၊ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ ျပည္သူလူထုကုိ ဇာႏူး စြမ္းအားရွင္ လူမိုက္မ်ားျဖင့္ ဖိအားေပး မဲထည့္ေစျခင္း၊ မဲရုံအေပါက္၀မွာ လွည့္ျပန္ေစျခင္းမ်ား အပါအ၀င္၊ မဲျပားအပုိ္မ်ား ႐ုိက္ထားျခင္းစသည့္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး အသုံးျပဳ ေအာင္ပြဲဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

(ယခုပုံစံ၊ ယခုလမ္းေၾကာင္း အတုိင္းသာဆိုပါက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္ႏွင့္ အမွ် ျပည္သူ လူထု အေၾကာက္တရား ႀကီးမားမႈ ျဖစ္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းတရားမ်ား သုိ႔တည္းမဟုတ္ မူဂါဘီကဲ့သုိ႔ ငရဲေခြးႀကီးမ်ား၏ သြားၿဖဲ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ရွိလာေပလိမ့္ မလားဟု စုိးရိမ္ေနရေပေတာ့ သည္)

ေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန – https://www.facebook.com/myanmarherald