ကာခ်ဳပ္ေဟာင္းကို ေနရာဖယ္ေပးလိုက္ရတဲ့ လက္ရွိ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔ “အဘ” ေခၚေသာ သတင္းေထာက္မ်ား – ေအာင္ထြန္းလင္း

အစိုးရ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေမးျမန္းခန္းလုပ္တုိင္း ““အဘ””၊ ““အဘ”” နဲ႔ တပ္တပ္ေခၚ တာကေတာ့ ႐ုပ္ဆုိး လြန္းအားႀကီးသလို အဲဒီသတင္း ထုတ္လႊင့္မႈကို ၾကည့္႐ႈနားဆင္ေနတဲ့ ပရိသတ္အတြက္လည္း ၀န္ႀကီးကို ၀န္ႀကီးလို႔ မျမင္ဘဲ ““အဘ”” လို႔ ျမင္ကုန္ရင္ျဖင့္ မခက္ ကုန္ေပဘူးလား . . .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

● ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ သတင္းေထာက္ဘ၀ အေတြ႕အႀကံဳ

ျမန္မာျပည္မွာ ပထမဆံုးလို႔ေျပာရမယ့္ ႏုိဘယ္-ျမန္မာ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကိုေတာ့ျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အမ်ဳိးသားက ဇာတ္႐ံုႀကီးမွာ တခမ္းတနားေတာ့ လုပ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ တကယ့္ကို တခမ္းတနားပါပဲ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကိုယ္တိုင္ မတက္ႏုိင္ေပမယ့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ NLD နာယက သူရဦးတင္ဦးအပါအ၀င္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးစိုးသိန္းတို႔ေတာင္ ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္ လွစ္ေပးခဲ့ရတဲ့ စာအုပ္ပြဲေတာ္ႀကီးပါ။

ဒါတင္လားမဟုတ္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္နာယက သူရဦးေရႊမန္းတို႔ကေတာင္ ဗီဒီယိုမိန္႔ခြန္းေပးပို႔၊ သ၀ဏ္လႊာဖတ္ နဲ႔ေတာင္ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ ဒီစာအုပ္ပြဲေတာ္က ဘယ္ေလာက္ထိ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ေစ ခ်င္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကို ထင္ရွားေစပါတယ္။…

ဒီေနရာမွာ ဖြင့္ပြဲေန႔ သမၼတကေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာကို ဖတ္ၾကားတဲ့အခ်ိန္သတင္း ယူေနတဲ့ သတင္း ေထာက္ ေတြ အတြက္ ရယ္ပြဲေလးတစ္ခုကို သမၼတ႐ံုး၀န္ႀကီးဦးေအာင္ မင္းက ၂ ႀကိမ္ေတာင္ လုပ္ခဲ့ေသး သဗ်။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုရင္ ဖြင့္ပြဲဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖို႔ အတြက္ ပ်ဳိမဒီေခ်ာေတြက တန္းစီသလို တစ္ေယာက္ျခားစီေနရာမွာ ဖဲႀကဳိးျဖတ္ဖို႔ လူႀကီးမင္းမ်ား ေနရာယူၾကေပါ့။ ေနရာယူတဲ့ေနရာ ပထမေနရာယူ ထားတာကေတာ့ အလယ္ေကာင္တည့္ တည့္မွာ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ က ေနရာယူထားၿပီး ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းနဲ႔ ဦးေအာင္မင္းက ေနရာယူထားေကာ။ အဲဒီမွာ NLD နာယက သူရဦးတင္ဦးက အေပၚေလွကားထစ္ က ဆင္းလာၿပီး ဦးေအာင္မင္း ေနရာယူထားတဲ့ဆီကိုသြား၊ ဦးေအာင္မင္းကို ေဘးတြန္း ထုတ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ နဲ႔ ေနရာယူလိုက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ဦးေအာင္မင္းလည္း ဘာမွလည္း မေျပာမဆိုႏုိင္နဲ႔ နဂိုရွိတဲ့ ေနရာကေန ေဘး ဘက္ကို ေရႊ႕ေပးလိုက္ရေကာ။ ေၾသာ္ …တရားရပါေပါ့ပဲ ေျပာရမယ္။ ေအးေလ NLD နာယကသူရဦးတင္ဦး ဆိုတာ နဂိုက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကိုး။

ဒါနဲ႔တင္မၿပီးဘူးဗ်။ ဒီလိုနဲ႔အတြင္းခန္းမ ထဲေရာက္လို႔ သမၼတကေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာကို ဖတ္ျပန္ေတာ့လည္း ရယ္ပြဲဖြဲ႕ရျပန္ေကာ။ ဒီအခမ္းအနားအတြက္““သမၼတႀကီးက ေပးပို႔တဲ့သ၀ဏ္လႊာကို ဖတ္ၾကားေပးပါ့မယ္”” လို႔ ေျပာရမယ့္အစား ““သမၼတႀကီးက ေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာကို ဖိတ္ၾကားေပးပါ့မယ္””ဆိုၿပီးမွားဖတ္လို႔ ရယ္ခဲ့ ရျပန္ ေကာ။ မနက္ေစာေစာစီးစီး ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမီဖို႔ အေစာႀကီးကတည္းက လာခဲ့ရတဲ့ သတင္း ေထာက္ေတြကို ဟာသေႏွာၿပီး မ်က္လံုးက်ယ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သလားပဲ။

ဒီစာအုပ္ပြဲေတာ္မွာ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ေတြ လာေရာက္ခဲ့သလို စာေပတုိက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ခင္း က်င္းျပသၾကပါတယ္။ ထုိ႔နည္းတူႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လက္သြက္ပါေပ့ဆုိတဲ့ ကာတြန္းဆရာ ေတြ ရဲ႕ လက္ရာေတြလည္း ခင္းက်င္းျပသထားေတာ့ စိတ္၀င္စားသူက ေတာ့ေတာ္ေတာ့္ကိုမ်ားပါတယ္။ ထို႔ နည္းတူ ေန႔အလုိက္ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ၊စာ တမ္းဖတ္ပြဲေတြကိုပါ ထည့္သြင္းထားသလို ညပိုင္းမွာ အၿငိမ့္ပြဲ ေတြ လည္းပါေတာ့ စာေပခ်စ္ပရိသတ္အတြက္ အႀကိဳက္ေတြ႔စရာေလ။ ဒီေနရာမွာ ေနာက္ထပ္ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ပြဲရဲ႕ အခမ္းအနားမွဴးလုပ္တဲ့ သူပါ။ သူက နဂိုစစ္အစိုးရလက္ထက္ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ မမွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ကို မီဒီယာကေန ေဖာ္ထုတ္တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ ဦးေနေဇာ္ႏုိင္ပါ။ ““ေတာ္စမ္းပါ ၀န္ႀကီးရာ”” ဆိုၿပီး နဂိုျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးနဲ႔ လက္ရွိ သ/မ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္းကို ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့တဲ့ ““ကၽြန္ေတာ္ဆြဲဖြင့္မိေသာ တံခါးမ်ား”” အစီ အစဥ္တင္ဆက္သူပါ။ အဲဒီတင္ဆင္မႈကို လုပ္ခဲ့တာက DVB လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ ကပါ။ တို္က္တိုက္ဆုိ္င္ဆိုင္ပဲ ျပည္တြင္းမွာျပန္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ DVB ရဲ႕ ထိပ္သီးတာ၀န္ရွိသူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ။ ႏိုဘယ္-ျမန္မာအဖြဲ႕ရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦး နဲ႔ DVB တာ၀န္ရွိသူေတြ အေတာ္နီးစပ္တာကိုေတာ့ သတိထားလိုက္မိတယ္။

ေနာက္ထပ္ပိုၿပီးေတာ့ သတိထား လိုက္မိတာကေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ေစ်းပြဲေတာ္ကို ႐ိုက္ကူးၿပီး မွတ္တမ္း အျဖစ္ ျပန္လည္ထုတ္လႊင့္တဲ့ 5 Network က Reader Channel ပါ။ ျပန္လႊင့္တာက ၁၈ရက္ေန႔ ညပိုင္းေပါ့။ ႏုိဘယ္-ျမန္မာစာအုပ္ပြဲေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာသင့္ေျပာ ထိုက္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ကိုေျပာ၊ ၿပီးေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိသူေတြကို သေဘာထားမွတ္ခ်က္ေတြကို ေတာင္းတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒီမွာတင္ စေတြ႕ေတာ့ တာပဲ။ ျပန္ၾကားေရး ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းကို စေတာ့တာပါပဲ။ စစခ်င္းဆုိသလို သတင္းေထာက္က ေျပာလိုက္တာက ““အဘ၀န္ႀကီး မဂၤလာပါ”” တဲ့။ ေအာင္မေလးဗ်ာ။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္ကို ဘယ္တုန္းက ““အဘ””ဆိုတဲ့ ရာထူးထပ္ တပ္ ေပးလိုက္တာတုန္းေတာင္ မသိလိုက္ရဘူး။ ““၀န္ႀကီး မဂၤလာပါ”” ဆုိတာကေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုး တမ္းနဲ႔ ကိုက္ညီတာမို႔ မေျပာလိုပါဘူး။ ဘယ့္ ႏွယ့္ “အဘ” ဆိုတဲ့ရာထူးကို တပ္ေခၚတာတုန္း မသိဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းစာေလာကမွာ သတင္းစာတိုက္ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မူ၀ါဒခ်င္း မတူညီၾကသလို သက္ဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိသူ ေတြကိုေခၚဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းခ်င္းလည္း မတူညီၾကပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒၊ ဒါမွမဟုတ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးေကာ္မတီဥကၠ႒၊ ဦးသိန္းစိန္ကို သမၼတ၊ ဦးေရႊမန္း ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယကစသည္ စသည္ျဖင့္ သူနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ အဖဲြ႕အစည္း၊ ရာထူး အလုိက္ေခၚ ေ၀ၚ သံုးစြဲၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ သတင္းစာ တိုက္ေတြကိုၾကည့္ရင္ေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ ဘူးဗ်။ ဘယ္ႏွယ္ အစိုးရ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေမးျမန္းခန္းလုပ္တုိင္း ““အဘ””၊““အဘ”” နဲ႔ တပ္တပ္ ေခၚတာကေတာ့ ႐ုပ္ဆုိးလြန္း အားႀကီးသလို အဲဒီသတင္း ထုတ္လႊင့္မႈကို ၾကည့္႐ႈနားဆင္ေနတဲ့ ပရိသတ္ အတြက္လည္း ၀န္ႀကီးကို ၀န္ႀကီးလို႔ မျမင္ဘဲ ““အဘ”” လို႔ျမင္ကုန္ရင္ျဖင့္ မခက္ကုန္ေပဘူးလား။

ဒါတင္လားမဟုတ္ေနာ္။ အဲဒီစာေပပြဲ ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းမွာ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ေျပာသြားတာ ရွိ ေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ၀မ္းသာစရာပါ။ ဟာသေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိရင္ ရသစာေပ ထြန္း ကားေရးအတြက္ ပညာရွင္ေတြ စုေ၀းႏုိ္င္မယ့္ Literature House လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။ ႀကိဳဆိုခ်င္ စရာပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆုိရင္ အဲဒီစာေပပြဲေတာ္ညပိုင္းမွာ စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္ထင္ရဲ႕ ““အာဇာနည္မိခင္”” ျပဇာတ္ကို မႏၲေလးအဖြဲ႕သားေတြ၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ““မဟာဆန္ခ်င္သူ”” ျပဇာတ္ေတြကို ထူးထူးျခားျခား စာ ေရးဆရာ ဦးဘုန္း(ဓာတု)၊ ေမာင္သာခ်ဳိ၊ ဆရာမႀကီး ေရႊကူေမႏွင္း၊ ဆရာဇင္ေယာ္နီ၊ စာေရးဆရာနဲ႔ သီခ်င္းေရး ဆရာျဖစ္တဲ့ အ႐ိုး စတဲ့သူေတြက ကျပအသံုးေတာ္ခံခဲ့ေတာ့ ဒီကေန႔ေခတ္ ရသစာေပရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကုိ ပိုလို႔ ေတာင္ သိျမင္ခဲ့ရလို႔ပါ။

ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ ရသစာေပ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔အတြက္ ေရခံေျမခံလို႔ ေျပာရ ရင္ ရွိၿပီးသားလို႔ပဲ ေျပာရမွာ။ ဒါေပ မဲ့လည္း စနစ္ဆုိး ေခတ္ဆိုးၾကားထဲမွာ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာျပည္၊ ေခြးတိုးေပါက္လို အေပါက္ ကေန အခုမွ ေခါင္းျပဴရတဲ့ ျမန္မာျပည္၊ ရသစာေပထက္ ႏုိင္ငံေရးစာေပကို အဓိကထား ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္၊ ရသကို မခံစားႏုိင္ဘဲ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔သမုိင္းဘက္လွည့္ ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္။ ဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ ရသစာေပသမားေတြရဲ႕ စိတ္ကူးၪာဏ္ကို ပြင့္လန္းႏုိင္ေစမယ့္ အေျခအေနေကာင္း ေတြက ေ၀လာေ၀းေနဆဲပါ။

ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဦးရဲထြဋ္နဲ႔ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္း ေျပာသြားသလို Literature House ေလး လုပ္ေပးသလို၊ အစိုးရပိုင္သတင္းစာမွာ ရသစာေပေၾကာ္ျငာရင္ေစ်း ေလွ်ာ့ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေတြဟာ တကယ္ ေတာ့ ရသစာေပဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ထိေရာက္သင့္သေလာက္ မထိေရာက္ေသးပါဘူး။ တကယ့္ကို ရသစာေပ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ျဖင့္ အဘက္ဘက္ကေန ခၽြတ္ၿခဳံက်ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ လူမႈဘ၀စနစ္၊ စာတတ္ေပ တတ္လို႔ ေခၚရေအာင္ ဘြဲ႕ကေလး ေတာ့ရလာေပမယ့္ ေရွ႕ဆက္ၿပီးဆက္လက္ သင္ၾကားရဦးမယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ဓာတ္ ရွိ ေအာင္မသင္ၾကားေပးႏုိင္တဲ့ ပညာေရးစနစ္၊ အုပ္စုတစ္ခု အရွည္တည္တံ့ခိုင္မာေရး အတြက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္း ပံုနဲ႔ေတာင့္ခံထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကိုမွ မျပင္ရင္ျဖင့္ တကယ့္ကို ေရခံေျမခံေကာင္းထြက္လာဖုိ႔က ခက္ခဲ ေနဆဲပဲဆိုတာ မီးေမာင္းထိုးျပရင္း။

ေအာင္ထြန္းလင္း
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန- http://www.facebook.com/myanmarherald