ေတာ္လွန္ေရးသတင္းသမားတဦးရဲ့ ဒုုိင္ယာရီ (၄၂)

သံဃာသရဏံ ဂန္းစာမိ

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးစလုုိ႔ သိပ္မၾကာခင္ေလးမွာ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူအေတာ္မ်ားမ်ား အဖမ္းခံလုုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ က်ေနာ္တိုု႔အင္တာဗ်ဳးလုုပ္ေနၾက လူရႊင္ေတာ္ ကုုိဇာဂနာ၊ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုုေဌးၾကြယ္နဲ႔ သံဃာအဖြဲ႔ေျပာခြင့္ရပုုဂၢိဳလ္ အရွင္ဂန္ဘီရတုုိ႔ လည္းပါသြားပါတယ္။ ဆႏၵျပတဲ့သံဃာၤေတြကိုု ဆြမ္းကမ္မႈနဲဖမ္းဆီး ခံရတဲ့ ကိုုဇာဂနာဟာ အင္းစိန္ေထာင္မွာ တလေလာက္စစ္ေဆးခံရျပီးတဲ့ေနာက္ ျပန္လြတ္လာပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ဟာ ၂၀၀၇ ခုုနွစ္ ေအာက္တုုိဘာလကုုန္ပုုိင္းလုုိ႔ထင္ပါတယ္။ ထုုံးစံအတုုိင္း သူလြတ္လာေတာ့ အားလုုံးက သူ႔ဆီ၀ုုိင္းေမးၾကတာေပါ့။ ဒီလုုိနဲ႔ သူ႔တယ္လီဖုုန္းလုုိင္းတဲ့အခ်ိန္ကိုုေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ည ၈ နာရီေက်ာ္မွာ ဗ်ဳးခြင့္ရပါ တယ္။ အသံလႊင့္မွာက ၉  နာရီဆုုိေတာ့ အေတာ္ကပ္ေနျပီ။ BBC, VOA, RFA စတဲ့ စင္ျပိဳင္ေရဒီယုုိေတြကလဲ သူ႔နဲ႔ အင္တာဗ်ဳးကိုု ဒီညလႊင့္မွာေသခ်ာေနေတာ့ ကုုိယ့္ေရဒီယုုိမွာလည္း ဒီညပါေအာင္ ထည့္မွာျဖစ္မွာေပါ့။

‘’ေထာင္ထဲမွာ အဆုိးဆုံးေနရာက စစ္ေခြးတုုိက္ပဲ။ ပထမ ေတာ့ က်ေနာ္က၀မ္းေတြသာသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ေထာင္ ထဲေရာက္မယ္ဆုိေတာ့ ေပၚဦး (မင္းကုုိနုုိင္) တို႔နဲ႔ ေတြ႔မယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔မယ္၊ ဘယ္သူတို႔နဲ႔ ေတြ႔မယ္ဆုိၿပိးေတာ့ေပါ့…။ ဘယ္…၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မေတြ႔ရဘဲနဲ႔ တခါတည္း တန္းေတြ႔ရတာက စစ္ေခြးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတာပဲ။ အဲဒီမွာ အားပါးတရနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္မယ့္ လူေတြမ်ား ေအာက္ေမ့တယ္။ ၀ူး၊၀ူး၊ ၀ုတ္၀ုတ္၀ုတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔ စၿပီးေတာ့ အဲဒီ စစ္ေခြးေတြ ၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ’’ လုုိ႔ ဇာဂနာက သူရဲ့ေထာင္တြင္း ပထမ ေန႔ေတြ အေၾကာင္းေျပာျပေနပါတယ္။

ဒီလုုိနဲ႔အင္တာဗ်ဳးက ၉ နာရီထုုိးဖုုိ႔ ၁၅ မီနစ္လုုိတဲ့အထိမျပီးေသးဘူး။ ဒီေန႔တာ၀န္က်တဲ့ ပရီစန္တာက ဒီညလႊင့္မဲ့ အသံေတြ ကြန္ျပဴတာေပၚတင္ဖုုိ႔ စတူဒီယုုိတခါးကုုိ လာေခါက္ေနျပီ။ က်ေနာ္တုုိ႔ DVB မွာက တျခားေရဒီယုုိေတြလုုိ စတုုိဒီယုုိနံပတ္ ၁၅ ေတြ၊ ၁၆ ေတြမရွိပါ။ စုုစုုေပါင္းမွ ၂ ခုုတည္း။ တခုုက အျမဲတန္းလုုိလုုိ တခုုခုုယြင္းေနတဲ့အတြက္ အသံလႊင့္တဲ့စတူဒီယုုိ အားတဲ့အခ်ိန္ကုုိပဲ အားလုုံးက ၀ုုိင္းေစာင့္ေနၾကတာ။

ဆရာဇာဂနာကလည္း အခုုမွအရွိန္ေကာင္းတုုန္း။ `’က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ေမြးကတည္းကစၿပီး ေသသည္ အထိ ဗုဒၶံသရဏံ ဂစၧာမိ၊ ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ၊ သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ ဆိုတဲ့ သရဏဂုံ သုံးပါးနဲ႔ေနရတာေလ။  အခုေတာ့ ေနာက္ဘိတ္ဆုံး စကားလုံးက ေျပာင္းရေတာ့မလို ျဖစ္ေနတယ္။ သံဃံသရဏံ ဂန္းစာမိ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ႔။ သံဃံသရ ဏံက ဂစၧာမိ မဟုတ္ဘဲ ဂန္းစာမိ ျဖစ္သြားၿပီ´’ ဆုုိျပီး သူကေျပာပါတယ္။

သူကေျပာ၊ က်ေနာ္ကရီ၊ က်ေနာ္ရီတာကိုု သူကျပန္ရီနဲ႔ ၉  နာရီထုုိးဖုုိ႔ ၅ မီနစ္အလိုုမွာေတာ့ မျဖစ္မေန အတင္းျဖတ္ ခ်လုုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အသံလႊင့္ေနစဥ္မွာ အျမန္ အက္ဒစ္လုုပ္၊ ၁၂ မီနစ္စာ အျမန္ျဖတ္ျပီး အဲဒီညမွာပဲ ပါေအာင္ ထည့္လုုိက္နုုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႔ ‘’သံဃံသရဏံ ဂန္းစာမိ’’ ဟာ ဇာဂနာရဲ့ေနာက္ဆုုံးေပၚပ်က္လုုံးအျဖစ္ အေတာ္နာ မည္ ၾကီးသြားခဲ့ပါတယ္။

တခ်ဳိ႔ပရိတ္သတ္ေတြကေတာ့ သံဃာၤေတာ္ေတြအေပၚ ဒီလုုိပ်က္လုုံးထုုတ္တာကိုု မၾကိဳက္ၾကဘူး၊ သံဃာၤကုုိ ပ်က္ လုုံးမလုုပ္သင့္ဘူးဆုုိျပီးေျပာၾကတယ္လုုိ႔ျပန္ၾကားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပ်က္လုုံးဟာ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ ေရးကာလအတြင္း တကယ္အျဖစ္ပ်က္ေတြကိုု ဗြင္းဗြင္းၾကီးေပၚလြင္ေစတဲ့အတြက္ အမ်ားစုုကၾကိဳက္ၾကတယ္။ သံ ဃာၤကုုိေတာင္သတ္မိတဲ့ စစ္အစိုုးရအတြက္လည္း အေတာ္အရွက္ရေစခဲ့တယ္လိုု႔သိရပါတယ္။

နာဂစ္မုုန္တုုိင္းနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုုံအေျခခံဥပေဒ

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာပါ၀င္ခဲ့သူေတြကိုု ေထာက္လွမ္းေရးက ရွာေဖြဖမ္းဆီးေထာင္ခ်လုုိ႔မျပီးခင္ ၂၀၀၈ ခုုနွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန႔မွာ နာဂစ္မုုန္တုုိင္းၾကီး ျမန္မာနုုိင္ငံကမ္းရုုိးတန္းဆီ၀င္လာပါတယ္။ ကံကဆုုိးခ်င္ေတာ့ နုုိင္ငံေရး သတင္းကိုုသာ ေဇာင္းေပးေလ့ရွိတဲ့ DVB အပါ၀င္ ျပည္ပေရဒီယုုိေတြဟာ နာဂစ္မုုန္ုုတုုိင္းအေၾကာင္း ၾကိဳတင္ သ တိေပးထုုတ္လႊင့္ဖုုိ႔အေရးကိုု လုုံေလာက္စြာေဆာင္ရြက္ဖုုိ႔ အားနည္းခဲ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ဆိုုရင္ အဲဒီ ေမလ တရက္ေန႔ညက က်ေနာ္တာ၀န္က်တဲ့ေန႔။ ျမန္မာ့အလင္းပါသတင္း ထုုတ္ျပန္ခ်က္အရဆိုုရင္ တနာရီ ၆၄ ကီလုုိမီတာ (၃၅ မုုိင္ခန္႔) ခန္႔ေလတုုိက္နႈန္းရွိတဲ့ မုုန္တုုိင္းတခုု ဧရာ၀တီတုုိင္းနဲ႔ တနသာၤရီကမ္းရုုိးတန္းဆီ၀င္လာနုုိင္တယ္။ ဒီေရလည္းအနည္းအက်ဥ္းတက္နုုိင္တယ္ဆုုိတာ မပုုိပါ။ ဒီလုုိသိပ္မထူး တဲ့အတြက္လည္း ေရဒီယုုိေတြက အေရးတၾကီးမေၾကျငာမိတာလုုိ႔ထင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေမလ ၂ ရက္ေန႔မနက္လင္းအားၾကီးအခ်ိန္မွာ တကယ္တန္းမုုန္တုုိင္း၀င္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေလတုုိက္ နႈန္းက တနာရီကုုိ ၂၄၀ ကီလုုိမီတာေက်ာ္ပါတယ္။ ပင္လယ္လႈိင္းလုုံးေတြက ေတာင္တလုုံးစာမကရွိပါတယ္။ ဒီ ေတာ့ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚတေလ်ာက္က ကမ္းေျခရြာငယ္ေတြအားလုုံး ေရထဲေမ်ာပါသြားၾကပါတယ္။ 

‘’လႈိင္းလုုံးၾကီးက က်ေနာ္အိမ္ေခါင္းမုုိးထက္ျမင့္တယ္ဗ်ာ။ လပြတၱာျမိဳ့နယ္ထဲကရြာေတြဆုုိ ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူး။ ေသလုုိက္တဲ့လူေသာက္ေသာက္လဲ။ ေရထဲမွာအေလာင္းေတြက ျမင္မေကာင္းေအာင္ပဲ’’ လုုိ႔ လပြတၱာျမိဳ့နယ္မွ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေအးၾကဴက ေမလ ၂ ရက္ေန႔ အင္တာဗ်ဳးအတြင္း DVB ကုုိေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

‘’ေရေဘး ဒုုကၡသည္ေတြလား၊ ေထာင္နဲ႔ခ်ီရွိမယ္ထင္တယ္။ အားလုုံး ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းဇရပ္ပ်က္ေတြမွာျဖစ္သလုုိ ေပါ့။ ဘာကယ္ဆယ္ေရးမွမေရာက္ေသးဘူး။ ေသာက္ေရနဲ႔ အမိုုးအကာအေရးေပၚလုုိေနတာေပါ့’’ လုုိ႔ သူက ဆက္ ေျပာပါတယ္။

အစိုုးရရဲ့ တရား၀င္သတင္းထုုတ္ျပန္ခ်က္အရ နာဂစ္မုုန္တုုိင္းေၾကာင့္ေသဆုုံးသူ ၈၄ ၅၀၀။ ေပ်ာက္ဆုုံးသူ ၅၃ ၈၀၀။ စုုစုုေပါင္း တသိန္းခြဲနီးပါးရွိပါတယ္။ ျမိဳ့နယ္ေပါင္း ၃၇ မွာ မုုန္တုုိင္းဒဏ္ကိုုခဲ့ရျပီး လူဦးေရ ၂ သန္းခြဲအတြက္ ကယ္ ဆယ္ေရးပစၥည္းလုုိေနတယ္လိုု႔ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ခန္႔မွန္းပါတယ္။ 

ဒီသတင္းဟာ နုုိင္ငံတကာဆီဟုုိးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားျပီး အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးေတြေပးဖုုိ႔ ကုုလသမဂနဲ႔ အေမရိကန္အစိုုးရဖက္က ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ မႈးၾကီးသန္းေရႊဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အစိုုးရက ဒါေတြကိုု လက္မခံခဲ့ပါဘူး။

‘’ပစၥည္းပဲေပး။ လူမလာနဲ႔’’ ဆုုိတဲ့ပုုံစံနဲ႔ဆက္ဆံခဲ့လုုိ႔ စစ္အစုုိးရနဲ႔ အေမရိကန္အစိုုးရၾကား သံတမန္ဆက္ဆံေရး အလြန္တင္းမာခဲ့ပါတယ္။ ပင္လယ္ထဲကေန အေမရိကန္စစ္သေဘာၤေတြ၀င္ကပ္ျပီး ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြကုုိ ေက်းရြာေတြဆီ တုုိက္ရုုိက္၀င္ေပးဖုုိ႔ Humanitarian Intervention အထိစဥ္းစားခ့ဲၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုုံးမွာေတာ့ စစ္အစိုုးရဖက္က နည္းနည္းေလ်ာ့ေပးျပီး ကုုလသမဂေအဂ်င္စီေတြကေနတဆင့္ နည္းနည္းခ်င္းဆီလက္ခံဖုုိ႔ သ ေဘာတူလုုိက္ပါတယ္။

ကံကဆုုိးခ်င္ေတာ့ ဒီလုုိ နာဂစ္မုုန္တုုိင္း၀င္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔ည္းပုုံအေျခခံဥပေဒဆႏၵခံယူပဲြလုုပ္ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ထား ခ်ိန္နဲ႔ ကြက္တိျဖစ္ေနပါတယ္။ မုုန္တုုိင္း၀င္တာက ေမလ ၂ ရက္ေန႔၊ ဆႏၵခံယူပဲြလုုပ္ဖုုိ႔ေၾကညာထားတာက ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြသိန္းနဲ႔ခ်ီေသေနခ်ိန္မွာ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးမလုုပ္ပဲ ဆႏၵခံယူပဲြလုုပ္ဖုုိ႔ျပင္ေနတဲ့ စစ္အစုုိးရကုုိ အားလုုံးက ၀ုုိင္းကန္႔ကြက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုုးရကေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ မူလစီစဥ္ထားတဲ့ အတုုိင္း ဆက္လုုပ္ပါတယ္။

အဲဒီဆႏၵခံယူပဲြအတြင္း မဲေပးခြင့္ရွိသူ ၉၈.၁၂ ရာခုုိင္ႏႈန္းမဲေပးခဲ့ျပီး ေထာက္ခံမဲ ၉၂. ၄၈ ရခဲ့တယ္လိုု႔ စစ္အစိုုးရက ေၾကညာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိန္းဂဏန္းေတြအေပၚ ယုုံၾကည္သူနည္းလွတာကိုုေတြ႔ရပါတယ္။ ေမလ ၂ ရက္ေန႔ ကျဖစ္စဥ္ေတြအေပၚ သတင္းသမားတဦးရဲ့အျမင္ကိုု ၂၀၀၈ ခုုနွစ္ ေမလ ၈ ရက္ေန႔ထုုတ္ ဘန္ေကာက္ The Nation သတင္းစာမွာ ‘’Mixed signals from Burma over disaster’’  ေဆာင္းပါးတပုုဒ္ က်ေနာ္ေရးခ့ဲတာကိုု အမွတ္ရ ေနပါတယ္။

Burma VJ နွင့္ DVB ရဲ့ ဆုုလာဘ္မ်ား

DVB ကရခဲ့သမွ်ဆုုေတြထဲက ပထမဆုုံးဆုုဟာ ေနာ္ေ၀းနုုိင္ငံ ေအာ္စလုုိျမိဳ့ရွိ (Norwegian PEN) ေနာ္ေ၀း စာေရး ဆရာအသင္းက ေပးအပ္တဲ့ Ossietzky prize ဆုုပါပဲ။ ေပးအပ္တဲ့အခ်ိန္က ၂၀၀၇ ခုုနွစ္ နုုိ၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔၊ အက်ဥ္းခံနုုိင္ငံတကာ စာေရးဆရာမ်ားေန႔မွာျဖစ္ပါတယ္။ 

လက္ခံဖူးသမွ်ဆုုေတြထဲမွာ ဒီဆုုကအေတာ္ထူးျခားပါတယ္။ နုုိဗယ္စင္တာမွာ တရား၀င္ဆုုေပးပဲြမလုုပ္ခင္ တညေန မွာ သမုုိင္း၀င္နာမည္ၾကီးစာေရးဆရာတဦးရဲ့ေနအိမ္ရွိရာ ေအာ္စလုုိျမိဳ့ေဟာင္းဆီ က်ေနာ္တုုိ႔ DVB ၀ုုိင္းေတာ္သား ေတြကိုုဖိတ္ၾကားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကေလးေတြပါ ပါတဲ့ စာေပစိတ္၀င္စားတဲ့ ေအာ္စလုုိျမိဳ့သား ရာနဲ႔ခ်ီရွိမယ္လိုု႔ထင္ ပါတယ္။ ျခံ၀င္းတြင္းမွာရွိတဲ့ ၀က္ျဖဴရုုပ္ေလးကုုိ ၀ုုိင္းမျပီး ျခံ၀င္းအတြင္းလွည့္ပတ္၊ ရုုိးရာသီခ်င္းေတြဆုုိၾကနဲ႔ တ ကယ့္အမွတ္တရညပါပဲ။

ျပီးေတာ့ ျမန္မာနုုိင္ငံက ငါးပိအုုိးလုုိမ်ဳိး ေျမအုုိးေလးတခုုကိုုလဲ အမွတ္တရေပးလုုိက္ပါေသးတယ္။ ေနာက္တေန႔ နုုိဗယ္စင္တာမွာျပဳလုုပ္တဲ့အခန္းနားတြင္းမွာေတာ့ ဂုုဏ္ျပဳလက္မွတ္နဲ႔အတူ ေငြသား တေသာင္းလက္ခံရရွိခဲ့ပါ တယ္။ ဒါဟာ DVB အတြက္ ပဲြဦးထြက္ဆုုျဖစ္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဆုုေတြ ဆက္တုုိက္ရေတာ့မယ္ဆုုိတဲ့ လကၡဏာ တခုုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒုုတိယ ရတဲ့ဆုုကေတာ့ ျပင္သစ္နုုိင္ငံ ပါရီအေျခစိုုက္ (Reporters Without Borders) နယ္ျခားမဲ့သတင္းသမား မ်ားကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔ကခ်ီးျမွင့္တဲ့ “Journalist of the Year 2007’’ ၂၀၀၇ ခုုနွစ္အတြက္ သတင္းသမားဆုု ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီဆုုကုုိ ညြန္ခ်ဳပ္ကုုိေအးခ်မ္းနုုိင္နဲ႔ သတင္းအယ္ဒီတာ ကုုိမိုုးေအးတုုိ႔က သြားေရာက္လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ 

ဒီဆုု ၂ ခုုစလုုံဟာ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကိုု ေကာင္းမြန္စြာသတင္းတက္ဆက္နုုိင္မႈေၾကာင့္ေပးတဲ့ ဆုု ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ခုုနွစ္ထဲမွာရတဲ့ (Orphans of the Storm) မုုန္တုုိင္းရဲ့ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားဆုုက ေတာ့ ၂၀၀၈ နာဂစ္မုုန္တုုိင္းသတင္းတင္ျပပုုံနဲ႔ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကာလဟာ အဖမ္းအဆီးသိပ္မ်ား တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အမည္ရင္းေဖၚမထားတဲ့ DVB သတင္းေထာက္ Zor နဲ႔ Sam တုုိ႔ကိုုေပးအပ္ခဲ့တာပါ။

ဒီမွတ္တန္းရုုပ္ရွင္ကုုိ ထုုတ္လႊင့္တဲ့သတင္းဌာနက ျဗိတိန္ရွိ Channel 4 သတင္းဌာနျဖစ္ျပီး အယ္ဒီတာက Evan Williams ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုုိဆုုရတဲ့အခ်ိန္ဟာ ေနာက္ပုုိင္း ေအာ္စကာဆုုအထိ အဆိုုျပဳခံရမဲ့ Burma VJ မွတ္ တန္းရုုပ္ရွင္ ရုုိက္ကူးေနဆဲကာလလည္းျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ DVB အတြက္ ျပည္ တြင္း UG လုုပ္ငန္းလုုပ္ေပးေနတဲ့အဖြဲ႔ဟာ DVB-UG အစား Burma VJ ဆုုိတဲ့အမည္ကိုု ေရြးခ်ယ္ဖုုိ႔ဆုုံးျဖတ္ လုုိက္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္မယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။

DVB က ရသမွ်ဆုုအားလုုံးနီးပါးဟာ Burma VJ အဖြဲ႔ကေပးပုုိ႔တဲ့ Footage ေတြအေပၚ အေျခခံျပီးရတာခ်ည္း ျဖစ္ေနလုုိ႔ ဒီအဖြဲက DVB မူလ ေအာ္စလုုိသတင္းခန္းထက္ေတာင္ ပုုိအေရးပါသလုုိျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။ ညြန္မႈး ေတြရဲ့ဦးစားေပးမႈကိုုခံလာရတဲ့အျပင္ နုုိင္ငံတကာသတင္းဌာနေတြကလည္း ေအာ္စလုုိသတင္းခန္းနဲ႔မခ်ိတ္ေတာ့ပဲ Burma VJ အဖြဲ႔နဲ႔သာ တုုိက္ရုုိက္ခ်ိတ္ဆက္ျပီး အလုုပ္လုုပ္ပါေတာ့တယ္။

တနည္းအားျဖင့္ေျပာမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ဆုုလာဘ္ေတြက Burma VJ နဲ႔ DVB ေအာ္စလုုိသတင္း ခန္းတုုိ႔အၾကား ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပမႈေတြစတင္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ညြန္မႈးေတြဖက္ကလည္း အေျခေနတစုုံလုုံး ကိုုျပန္သုုံးသပ္မႈအားနည္းျပီး ေလာေလာဆယ္ေအာင္ျမင္မႈအေပၚသာ သာယာေနခဲ့တယ္လိုု႔ ယူဆရပါတယ္။ အဲဒီ ေအာင္ျမင္မႈေတြကေနစလုုိက္တဲ့ဇတ္လမ္းဟာ ေနာက္ဆုုံး ေအာ္စလိုုရံုုးခ်ဳပ္အတြင္း ျဖဳတ္-ထုုတ္-ရွင္း ပဲြေတြျဖစ္။ တခါ ညြန္မႈးေတြနဲ႔ Burma VJ ၾကားမွာလဲ ေဒၚလာ ၃ သိန္း လာဘ္စားမႈျဖစ္တယ္ဆုုိတဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ တရားစြဲဆုုိတဲ့ အဆင့္ထိျဖစ္ကုုန္ပါတယ္။ 

‘’အပ်က္အပ်က္နဲ႔ နွာေခါင္းေသြးထြက္’’ ဆုုိသလုုိ ကုုိယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကား မိတ္ဖက္ပဋိပကၡကေန စတင္လုုိက္တဲ့ ရန္ ေစာင္မႈေတြဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြေတြ၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြေတြ နဲ႔ေပါင္းလုုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ DVB တခုုလုုံး ေအာ္စလုုိကေန ေနျပည္ေတာ္ဆီ ဦးျပန္လွည့္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္လာေစခဲ့တယ္လိုု႔ ထင္မိပါ တယ္။ ။

ထက္ေအာင္ေက်ာ္ 

http://www.htetaungkyaw.net/2015/01/blog-post_21.html