ေတာ္လွန္ေရးသတင္းသမားတဦးရဲ့ ဒုုိင္ယာရီ (၄၁)

ကင္မရာေရွ့မွာ သတင္းဖတ္တဲ့အခါ

TV အတြက္ ကင္မရာေရွ့မွာ သတင္းဖတ္တာနဲ႔ Radio အတြက္ မုုိက္ကရုုိဖုုန္းေရွ့မွာ သတင္းဖတ္ရတာ သေဘာတ ရားအရသိပ္မကြာေပမဲ့ တကယ္လက္ေတြလုုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ရင္ခုုန္စိတ္လႈပ္ရွား မႈေတြနဲ႔ရင္ဆုုိင္ခဲ့ရပါတယ္။ မုုိက္ကရုုိဖုုန္းေရွ့မွာ သတင္းဖတ္ရင္ ပရိတ္သတ္က ကိုုယ္ကုုိျမင္တာမဟုုတ္။ အသံပဲၾကားရတာဆုုိေတာ့ ကုုိယ္ဘာ ၀တ္ထားသလဲ၊ သန္႔သန္႔ရပ္ရပ္ရွိလား၊ ေပေပေရေရလား၊ ဆံပင္ေတြ ရႈပ္ပြေနသလား။ ေခါင္းဖီးထားသလား။ ေရမခ်ဳိး ပဲ ရံုုးလာတက္ေနသလား။ ဘယ္သူမွမသိပါ။

(DVB-TV အတြက္ ကင္မရာေရွ့မွာ သတင္းဖတ္ဖုုိ႔ ျပင္ဆင္ေနသူမ်ား)

ဒါေပမယ့္ တီဗီြ မွာေတာ့ ဒီလုုိမရ။ ကုုိယ္မ်က္နွာၾကည္ၾကည္သာသာရွိရဲ့လား။ ကုုတ္အက်ီကိုု သားသားနားနား ၀တ္ ထားရဲ့လား။ သူမ်ားဆီကငွား၀တ္ထားတဲ့ နက္ကတုုိင္ၾကီး တျခမ္းေစာင္းေနသလား။ ရုုတ္စြအဆုုံး မေန႔ညက အ ရက္ေသာက္ထားတဲ့ မ်က္နွာၾကိး ကင္မရာမွာ ေပၚေနမလားဆုုိျပီး စုုိရိမ္ရင္းနဲ႔ အေတာ္ဒုုကၡမ်ားပါတယ္။

ဒီေတာ့ တီဗီြ ရုုိက္စရာရွိေနတဲ့ေန႔၊ တီဗီြ ေရွ့သတင္းဖတ္ဖုုိ႔ တာ၀န္က်တဲ့ေန႔ေတြမတုုိင္ခင္ တရက္မွာ အရက္ မသာက္ပဲ ေအာင့္ထားရပါတယ္။ အခုုေခတ္လုုိ ရန္ကုုန္မွာအေျခစုုိက္ရင္ေတာ့ အရက္မေသာက္တာအျပင္ ကြမ္း မစားျဖစ္ေအာင္လည္း ေအာင့္ထားရဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ မ်က္နွာက အရက္ဆီျပန္၊ ပါးစပ္ပ ကြမ္းေသြးေတြနဲ႔နီေန တယ္ဆိုုရင္ ဘယ္ၾကည့္ေကာင္းပါ့မလဲ။

တခါ လက္သည္းရွည္သလား၊ ဆံပင္ရွည္သလား၊ လက္မွာလက္စြပ္ေတြအမ်ားၾကီးလား၊ နားကပ္ တပ္ထားသလား၊ မုုတ္ဆိတ္ေမြးရိတ္ထားရဲ့လား၊ မိတ္ကပ္လိမ္းထားသလား။ နက္ကတုုိင္စည္းထားတာ ပုုံက်ရဲ့လား၊ သတင္းဖတ္ ေနရင္းနဲ႔ ေခါင္းေစာင္းသြားသလားဆုုိျပီး အေသခ်ာလုုိက္ၾကည့္ ျပန္ေျပာတဲ့ ပရိတ္သတ္ကလည္း မနည္းလွဘူး။ ဆုုိေတာ့ တီဗီြ ေရွ့မွာ သတင္းဖတ္ရတာ ေရဒီယုုိမွာ ဖတ္ရသလုုိ မလြတ္လပ္ပါ။

ျပီးေတာ့ တီဗီြေရွ့နဲ႔ ေရဒီယုုိေရွ့ သတင္းဖတ္ရတဲ့ နည္းစနစ္ခ်င္းကလည္းမတူျပန္ပါဘူး။ ေရဒီယုုိမွာက ကုုိယ္ေရး ထားတဲ့သတင္း။ ဒါမွမဟုုတ္တျခားသူေရးထားတဲ့သတင္းကုုိ စာရြက္ၾကည့္ဖတ္တာဆုုိေတာ့ အမွားအယြင္းမရွိ သေလာက္ပါပဲ။ မွားရင္လည္း သီးခံပါခင္ဗ်ားေျပာျပီး ျပန္ဖတ္ရံုုေပါ့။ တီဗီြ က်ေတာ့ ဒီလုုိမဟုုတ္။ စာရြက္ေပၚ ၾကည့္ ျပီး ေခါင္းငံုုဖတ္ေနရင္ ျမန္မာရုုပ္ျမင္ၾကားလုုိျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့။

ဒီေတာ့ Teleprompter ေခၚတဲ့ ကင္မရာေပၚမွာေထာင္ထားတဲ့ ဖတ္ရမဲ့စာေပၚေနတဲ့ ကရိယာၾကီးကုုိ (ျမန္မာလုုိ ျပန္ထားတာမေတြ႔မိေသးပါ။ စာတန္းထုုိးစက္လုုိ႔ေျပာရင္ မမွားဘူးထင္ပါတယ္) ၾကည့္ျပီးဖတ္ရပါတယ္။ ကြန္ထရုုိ ခန္းထဲရွိ တဦးဦးက အဲဒီစာေတြကိုု တင္ေပးေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတင္ေပးတဲ့အရွိန္နဲ႔ ကြက္တိျဖစ္ေအာင္ လုုိက္ဖတ္ရပါတယ္။ ကုုိယ္ဖတ္တာကေနွးျပီး စာတင္ေပးသူက ျမန္ေနရင္ အဲဒါ ဒုုကၡေတြ႔ျပီလုုိ႔သာမွတ္။ တခါေလ အေရးေပၚသတင္းဆုုိရင္ သတင္းစာသားက ဒီ Teleprompter ေပၚမွာပဲရွိျပိး ကုုိယ့္လက္ထဲမွာ ေကာ္ပီရွိမေနပါ။ အဲဒီ လုုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ကြန္ထရုုိးခန္းကလူ ပညာျပရင္ေတာ့ ေသျပီဆရာပဲ။

ျပီးခဲ့တဲ့အေခါက္ ရန္ကုုန္ျပန္တုုန္းက ျမန္မာ့ရုုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းေၾကျငာတာကိုုၾကည့္မိပါတယ္။ ၾကည့္ရတာ သူတုုိ႔လည္း က်ေနာ္တိုု႔လုုိပဲ ေရဒီယုုိကေန တီဗီြ ဖက္ေျပာင္းလာသူေတြ ျဖစ္ပုုံရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေခ်ာင္းဆုုိးခ်င္တဲ့ အခါ ေရဒီယုုိသမားေတြလုုပ္ေနၾကအတုုိင္း စားပဲြေပၚက မုုိက္ကရုုိဖုုန္းခလုုပ္ေလးကုုိ အသံမထြက္ေအာင္ဖိျပီး ေခ်ာင္းဆုုိးလုုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုုသူ႔ဖတ္ေနတာက ေရဒီယုုိသတင္းမဟုုတ္။ တီဗီြသတင္းဆုုိေတာ့ ေခ်ာင္းဆုုိးသံကုုိ ပရိတ္သတ္က မၾကားရေပမဲ့ သူေခ်ာင္းဆုုိေနတာကိုု အားလုုံးကျမင္ေနရတာေပါ့။

ျပီးရင္ ဖတ္ရတာအဆင္မေျပလိုု႔ျဖစ္ေစ၊ ကြန္ထရုုိခန္းကလူနဲ႔ အေျပာအဆိုုအဆင္မေျပလုုိ႔ျဖစ္ေစ မ်က္နွာၾကီး မဲ့ ထားလုုိ႔မရ။ မဲ့ထားရင္ မဲ့ထားတုုိင္း ကင္မရာမွာေပၚေနမွာေပါ့။ ေရဒီယုုိမွာကေတာ့ မ်က္နွာမဲ့ထားလည္း ဘယ္သူ မွျမင္ရတာမဟုုတ္။ အသံၾကည္ေနရင္ ျပီးတာပါပဲ။ ဒီအတြက္ ကင္မရာေရွ့ သတင္းဖတ္နည္းဆုုိတာကုုိ အေသခ်ာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားဖုုိ႔လုုိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၅ ကေန ၂၀၁၁ DVB-TV ကေန အလုုပ္ထုုတ္ခံရတဲ့ အထိ ကင္မရာေရွ့သတင္းဖတ္နည္းဆုုိတာကိုု က်ေနာ္တခါမွ မသင္ၾကားခဲ့ဖူးပါ။

ေခါင္းျပတ္ၾကီးနဲ႔ အင္တာဗ်ဳးမ်ား

ျမန္မာ့မီဒီယာသမုုိင္းမွာ ပထမ ဆုုံးေပၚလာတဲ့ သူပုုန္ တီဗီြ သတင္းဌာနဆိုုေတာ့ ဒီေလာက္ အလြဲအေခ်ာ္ေလးေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ ကင္မရာေရွ့မွာသတင္းဖတ္ေနတဲ့ ပရီစန္တာေတြ အဲဒီလုုိေလ့က်င့္ျပီးသားျဖစ္မေနသလုုိ နယ္ကေန သ တင္းပိုု႔ေနတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြကလည္း ေလ့က်င့္ျပီးသူက အေတာ္နည္းပုုံရပါတယ္။ ပုုိဆုုိးတာကေတာ့ အဲဒီ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမတုုိင္မီကာလေလးဟာ အဖမ္းဆီးကမ်ား၊ ေထာက္လွမ္းေရးကဆုုိး၊ တခ်က္မွား တာနဲ႔ေထာင္နန္းစံရမဲ့ေခတ္ဆုုိေတာ့ ဘယ္သူကမွ် DVB ကုုိ ေပၚတင္ အင္တာဗ်ဳးမေပးရဲပါ။ 

(Teleprompter သုုိ႔မဟုုတ္ ကင္မရာ စာတန္းထုုိးစက္)

ေျပာသူက ေပၚတင္ေပးရဲရင္ေတာင္ ကိုုယ့္ေၾကာင့္ ပရိသတ္အဖမ္းခံရနုုိင္တဲ့ကိစၥမုုိ႔ သတင္းေထာက္ဖက္က ေစာင့္ စည္းရမွာေပါ့။ ဒီလုုိစည္းေစာင့္ရင္းနဲ႔ ရန္ကုုန္ကသတင္းေထာက္ေတြပုုိ႔လုုိက္တဲ့ပုုံေတြထဲမွာ တပုုံမွ မ်က္နွာပါမလာ ပါ။ နုုိင္ငံတကာသတင္းဌာနေတြမွာဆုုိရင္ေတာ့ မ်က္နွာမေပၚေအာင္ အေမွာင္ခ်ျပီးရုုိက္တာ၊ ေနေရာင္ကုုိ ေျပာင္း ျပန္ထားျပီးရုုိက္တာ၊ ေနာက္ေက်ာဖက္ကေနရုုိက္တာ စသျဖင့္ ေတြ႔ရပါတယ္။

DVB သတင္းေထာက္ေတြကေတာ့ အဲဒီလုုိမရုုိက္တတ္လုုိ႔လား။ အဲဒီလုုိရုုိက္ေနဖိုု႔အခ်ိန္မရလုုိ႔လား မသိပါဘူး။ သူတုုိ႔ပုုိ႔တဲ့ပုုံေတြ Footage ေတြ၊ (ရုုပ္ကဒ္ လုုိ႔ေခၚၾကပါတယ္) ထဲက လူေတြမွာ ေခါင္းပါမလာၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပါးစပ္ကေန တကယ္ေျပာေနတယ္ဆုုိတာကိုုလည္း သိေစခ်င္ေသးေတာ့ နွာေခါင္းနဲ႔ ပါးစပ္ၾကားကေန ျဖတ္ထားတဲ့ ေခါင္းျပတ္အင္တာဗ်ဳးေတြခ်ည္းျဖစ္ေနခဲ့တာကိုု အမွတ္ရေနပါတယ္။

လူမွန္းမသိေအာင္ ဒီလုုိေခါင္းျဖတ္ထားတဲ့ ၾကားထဲကေနေတာင္ ဖမ္းဆီးခံလုုိက္ရသူက မနည္းလွ။ ပရိတ္သတ္ေတြ ကုုိခဏထား။ သတင္းေထာက္စာရင္းကိုုပဲ ေျပာရမယ္ဆုုိရင္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ DVB သတင္းေထာက္ တဒါဇင္မကရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက လူသိမ်ားသူတခ်ဳိ႔ကုုိ ဒီေနရာမွာ တင္ျပရမယ္ဆုုိရင္ DVB အတြက္ ဗီဒီယုုိသတင္းေတြပုုိ႔ေပးေနသူ ကုုိ၀င္းေမာ္ (ေရြ႔သံစဥ္)ဟာ ၂၀၀၇ ခုုနွစ္ နုုိ၀င္ဘာလမွာ ဖမ္းဆီးခံရျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ နွစ္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္တခါ ကုုိေငြစိုုးလင္းကေတာ့ ၂၀၀၉  ဇြန္လမွာဖမ္းဆီးခံရျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ နွစ္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ မလွလွ ၀င္းကေတာ့ ၂၀၀၉ ခုုနွစ္ စက္တင္ဘာမွာအဖမ္းခံရျပီး ေထာင္ဒဏ္နွစ္ ၂၀ ခ်ခဲ့ရပါတယ္။ တခါ သူကုုိကူညီေပးတဲ့ ကုုိျမင့္နုုိင္ကိုုေတာ့ ၂၆ နွစ္အထိခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ 

ကုုိစည္သူေဇယ်ေခၚ စာကေလးကိုုလည္း ၂၀၁၀ ခုုႏွစ္ ဧျပီလမွာ ဖမ္းဆီးျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၈ နွစ္ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေဇယ်ေခၚ ေမာင္ေမာင္ေဇကုုိလည္း ၂၀၁၀ ခုုနွစ္ ဧျပီလမွာပဲဖမ္းဆီးျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ နွစ္ခ်မွတ္ခဲ့တယ္လိုု႔ DVB နွစ္ ၂၀ ျပည့္အမွတ္တရထုုတ္ေ၀တဲ့ စာအုုပ္ထဲမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။

ကိုုထင္ေက်ာ္၊ ၈၈ နဲ႔ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး နိဒါန္း

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမစခင္ေလးမွာ ကုုန္ေစ်းနံႈးက်ဆင္းေရးလႈပ္ရွားမႈဆိုုတာေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အတိအက် ေျပာရမယ္ဆုုိရင္ ၂၀၀၇ ခုုနွစ္ ၾသဂုုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ ဓာတ္ဆီေစ်းေတြကိုု တဂါလံ ၁၅၀၀ ကေန ၃၀၀၀ အထိ အစိုုးရကေစ်းတင္လုုိက္တဲ့အတြက္ ကုုိထင္ေက်ာ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ကုုန္ေစ်းနံႈးက်ဆင္းေရးအဖြဲ႔ကေန စတင္လမ္း ေလ်ာက္ဆႏၵျပတာပါ။

(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလ Burma VJ ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈတခုု)

ၾသဂုုတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ေထာင္ကလြတ္ကာစ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေဆာင္ မင္းကိုုနုုိင္ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔က လူအင္အား ၅၀၀ ခန္႔န႔ဲအတူ ရန္ကုုန္ျမိဳ့လယ္မွာ ဆႏၵျပခဲ့ပါတယ္။ အခုုခ်ိန္မွာ ဆႏၵျပတဲ့သတင္းဟာ အထူး အဆန္းမဟုုတ္ေပမဲ့ အဲဒီကာလက ရန္ကုုန္ျမိဳ့လယ္မွာ လူ ၅ ဦးထက္ပုုိစုုခြင့္မရွိပါဘူး။ ဒါဟာ ၁၉၈၈ ေနာက္ပုုိင္းက စျပီး လူအင္အားအမ်ားဆုုံးဆႏၵျပပဲြ၊ တနည္းအားျဖင့္ စစ္အစိုုးရကိုု ထိပ္တုုိက္စိမ္ေခၚတဲ့ ဆႏၵျပပဲြၾကီးပါပဲ။ ဒီေတာ့ စစ္အစိုုးရဖက္က လုုပ္ေနၾကထုုံးစံအတုုိင္း အားလုုံးကုုိဖမ္းဆီးျပီး ေထာင္ထဲ ထည့္လုုိက္တာပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ သူတုုိ႔စတင္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပဲြက အရွိန္ေလ်ာ့မသြားတဲ့အျပင္ တေျဖးေျဖးၾကီးထြားလာခဲ့ပါတယ္။ စက္တင္ ဘာလဆန္းပုုိင္းေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သံဃာ္ေတာ္ေတြရဲ့ ဆႏၵျပပဲြနဲ႔ေပါင္းစပ္မိသြားျပီး ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၊ ၁၉၈၈ ေနာက္ပုုိင္း လူေတြ သိန္းနဲ႔ခ်ီပါ၀င္တဲ့ ဒုုတိယ အၾကိ္မ္အေထြေထြအုုံၾကြမႈၾကိး ရန္ကုုန္ျမိဳ့လယ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာ ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီကာလဟာ DVB နဲ႔ ေရဒီယုုိကုုိ ပရိတ္သတ္ကစိတ္၀င္စားမႈအမ်ားဆုုံးကာလဆုုိေတာ့ ဒီသတင္းေတြကိုု ရရခ်င္း တင္နုုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုုိ႔ဖက္လည္းၾကိဳးစားရပါတယ္။ တီဗီြ ကုုိတေန႔တၾကိမ္သာလႊင့္နုုိင္ေသးေပမဲ့ ေရဒီယုုိကုုိ ေတာ့ စေလာင္းကေန တနာရီတခါလႊင့္နုုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုုိ႔လုုပ္နုုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ယာယီအသံလႊင့္ခန္းတခုုကုုိ ရံုုးခန္း ထဲမွာပဲဖြင့္လွစ္ျပီး FM ေရဒီယုုိသေဘာဆန္ဆန္ထုုတ္လြင့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကလြင့္တာေတြကိုု အင္တာနက္နဲ႔ခ်ိတ္ျပီး တီဗီြ အသံလႊင့္ေနတဲ့ စေတရွင္ဆီပုုိ႔လုုိက္တဲ့အခါ အဲဒီအသံေတြ တီဗီြလုုိင္းကေန ထြက္လာတဲ့သေဘာပါ။

က်ေနာ္တုုိ႔ဖက္က ဒီလုုိတုုိးလုုပ္ေလ၊ အစိုုးရဖက္ကလည္း က်ေနာ္တုုိ႔သတင္းေထာက္ေတြ၊ အားေပးသူေတြကိုု ပုုိျပီး ပစ္မွတ္ထား ဖမ္းဆီးေလပါပဲ။ ကံေကာင္းတာကေတာ့ ၂၀၀၇ မွာ အင္တာနက္ဆုုိင္ေတြ ျမန္မာနုုိင္ငံအတြင္းမွာ စတင္ေပၚေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သတင္းေတြကုုိအျမန္နည္းနဲ႔ရနုုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံဆုုိးခ်င္ေတာ့လည္း အဲဒီ ဆုုိင္ေတြမွာပဲ က်ေနာ္တုုိ႔သတင္းေထာက္ေတြ၊ ေစတနာအေလ်ာက္ သတင္းေပးပုုိ႔သူေတြဖမ္းဆီးခံလုုိက္ရတာ မနည္းလွပါဘူး။ 

ဒီလုုိနဲ႔ အီလက္ထေရာနစ္ဥပေဒဆုုိတာၾကီး နာမည္ၾကီးလာခဲ့ေပါ့။ အီးေမးသုုံးသူတုုိင္းကုုိ အဲဒီပုုဒ္မန႔ဲတပ္ တရားစြဲ ေထာင္ခ်ခဲ့တာ ဘယ္နည္းပါ့မလဲ။ က်ေနာ္တိုု႔ကိုု အကူညီေပးခဲ့တဲ့ နာမည္ၾကိးလူရႊင္ေတာ္ ကိုုဇာဂနာလည္း ဒီစာ ရင္းထဲမွာပါသြားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီနည္းကုုိမသုုံးလုုိ႔မျဖစ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုုိရင္ ဆႏၵျပပဲြအတြင္း ရုုိက္ထားတဲ့ Footage ရုုပ္ကဒ္ေတြကိုု အီးေမးနဲ႔မပုုိ႔နုုိင္ရင္ လူကိုုယ္တုုိင္ ထုုိင္းနယ္စပ္အထိထြက္လာျပီး ပုုိ႔ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုုတ္ ဘန္ေကာက္အထိ ေလ ယဥ္နဲ႔ထြက္လာျပီးပုုိ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကုုန္က်စရိတ္၊ လုုံျခဳံေရးစရိတ္၊ ၾကန္႔ၾကာခ်ိန္ေတြက နည္းတာမဟုုတ္။ ျပီးေတာ့ လမ္းခရီးမွာ အခ်ိန္မေရြးအဖမ္းခံရနုုိင္ပါတယ္။

ဒီလုုိေျပာေနလုုိ႔ ဒီလုုပ္ငန္းစဥ္ၾကီးတခုုလုုံးကိုု ေအာ္စလုုိသတင္းခန္းအယ္ဒီတာေတြက ၾကီးၾကပ္ေနတယ္လိုု႔ မထင္ လုုိက္ပါနဲ႔။ အဲဒီကာလက ျပည္တြင္းလုုပ္ငန္းဆုုိတာ တကယ့္ UG ေျမေအာက္လုုပ္ငန္းပါ။ က်ေနာ္တုုိ႔သတင္းသမား ဆုုိိတာက OG ေျမေပၚလုုပ္ငန္းဆုုိေတာ့ ဒီနွစ္ခုု ခ်ိတ္ထားလုုိ႔မရဘူးဆုုိျပီး အဲဒီကာလ ညြန္မႈးေတြကဆုုိပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႔ DVB ရဲ့ UG လုုပ္ငန္းေတြကုုိ အဓိကေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ Burma VJ အဖြဲ႔ဆိုုတာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပါ့။ ။

ထက္ေအာင္ေက်ာ္

http://www.htetaungkyaw.net/2015/01/blog-post_8.html