ကာကြယ္ရန္ အခ်ိန္က်လာေသာ ဘာသာေရး အထြတ္အျမတ္မ်ား

ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာၿပီးမွ တံခါးဖြင့္ ၀ါဒ က်င့္သုံး လုိက္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အထြတ္အျမတ္ထားရာ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရး အေဆာက္အအုံမ်ားကို ႏုိင္ငံျခားသားအခ်ဳိ႕ မ်က္စိက်လာၾကသည္။

ကမၻာႏွင့္ အတန္ၾကာေအာင္ အဆက္ျပတ္ေနခဲ့ေသာ အႏုလက္ရာေျမာက္ ဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အအုံမ်ားကို ဘြားခနဲမ်က္ျမင္ေတြ႕ရခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံျခားသားအခ်ိဳ႕က ၎တုိ႔၏ စီးပြားေရးႏွင့္ အႏုပညာလုပ္ငန္းတုိ႔တြင္ ေၾကာ္ျငာကုန္ပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္၍ ဖန္တီးအသုံးခ်လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းသို႔ ေန႔စဥ္၀င္ေရာက္ေနေသာ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားထဲတြင္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ားပါသလုိ စီးပြားေရးအရ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ လာၾကသူမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ ထုိသုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသား၀င္ေရာက္မႈက ႏုိင္ငံ၏ ခရီးသြားလုပ္ငန္းႏွင့္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္မႈအတြက္ အလားအလာေကာင္းမ်ားရွိေသာ္လည္း တစ္ဖက္တြင္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဘာသာေရးအေမြအႏွစ္မ်ားကို ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားမႈျဖစ္ေစသည့္ တလြဲအသုံးခ်မႈမ်ား တစ္စစျမင့္တက္လာေနသည္။ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ရာ႐ုပ္တု အပါအ၀င္ အမ်ားျပည္သူတန္ဖုိးထားမႈကို ေစာ္ကားပါက သာသနာေတာ္ညိႇဳးႏြမ္းေစမႈပုဒ္မ ၂၉၅ ျဖင့္ တရားစြဲႏုိင္သည့္အျပင္ ဘာသာေရးပုံရိပ္မ်ားကို ကုန္အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္ အသုံးျပဳခြင့္ကို ျမန္မာဥပေဒမ်ားက ခြင့္ျပဳမထားပါ။

သုိ႔ေသာ္ ဥပေဒအသက္၀င္ရန္ ပညာေပးမႈအပိုင္းအားနည္းေနေသးျခင္းေၾကာင့္ ကမၻာ့မ်က္ႏွာစာတြင္ ေရႊတိဂုံ၊ ပုဂံ၊ က်ဳိက္ထီး႐ုိး၊ ေကာင္းမႈေတာ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာတန္ခုိးႀကီးဘုရားမ်ားမွာ အေပ်ာ္သေဘာ ဓာတ္ပုံမ်ားတြင္သာမဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးျပယုဂ္အျဖစ္ပါ အသုံးေတာ္ခံေနရသည္။

‘‘တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက နန္းေတာ္ကိုသြားရင္ ဘုရင္ႀကီး႐ုပ္တုေခါင္းကို မကိုင္ရဘူး။ ပလႅင္ေပၚတက္မထုိင္ရဘူးဆုိတာ ႏုိင္ငံျခားသားတုိင္းသိေအာင္ ပညာေပးျဖန္႔ေ၀ထားတယ္။ အေမရိကန္မွာ ေရခ်ဳိးေနတုန္း ဓာတ္ပုံမ႐ုိက္ရဘူး ႐ုိင္းတယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိေအာင္ လုပ္ထားတယ္။ ဒီမွာ အဲဒီလုိ awareness ကုိ ဘယ္အဖြဲ႕က တာ၀န္ယူၿပီး လုပ္ေနလဲဆုိတာ မသိဘူး။ ဘုရားေဂါပကဆုိတာ အလွဴခံေန႐ုံနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြကိုလည္း ကာကြယ္ဖုိ႔ သူတုိ႔မွာတာ၀န္ရွိတယ္’’ဟု ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ ဦးရဲျမတ္သူက ေျပာသည္။

ဥပေဒျဖင့္ ေနရာတုိင္း လုိက္ထိန္းျခင္းထက္ က်င့္၀တ္အရ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံတြင္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ (Dos and Don'ts)ကို ႏုိင္ငံျခားသားတုိင္း လုိက္နာမႈ ရွိ၊ မရွိ ေစာင့္ၾကည့္သည့္စနစ္က ျမန္မာတြင္ အားမေကာင္းေသးပါ။

ဥေရာပေလေၾကာင္းလုိင္း ဖြင့္ပြဲတစ္ခုတြင္ ေရႊတိဂုံေစတီပုံ ကိတ္မုန္႔ပုံစံျပဳလုပ္၍ ကိတ္မုန္႔ခြဲဓားျဖင့္လွီး၍ ခြဲၾကသည္။ ထုိပြဲတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္လုံးရွိလ်က္ႏွင့္ တားျမစ္ရန္ပ်က္ကြက္ခဲ့၍ ျမန္မာျပည္သူတုိ႔ ေဒါသထြက္ခဲ့ရသည္။ လူကုန္ကူးမႈတားျမစ္ေရး လႈံ႕ေဆာ္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတြင္ ေဂ်ဆင္မရက္ဇ္ စတိတ္႐ႈိးပြဲအတြက္ လက္မွတ္၊ ပုိစတာႏွင့္ဗီႏုိင္းတုိ႔တြင္ ေရႊတိဂုံေစတီပုံေတာ္ကို ေနာက္ခံထားအသုံးျပဳခဲ့သည္။

လက္ဖက္ေျခာက္မ်ားကို စီးကရက္ဘူးခြံပုံစံျဖင့္ ထုပ္ပုိးေရာင္းခ်သည့္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီက ဘူးခြံေပၚတြင္ ေရႊတိဂုံေစတီပုံ႐ုိက္ႏွိပ္ခဲ့သည့္အတြက္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ကန္႔ကြက္ခဲ့ရသည္။

အႏုပညာအသစ္တစ္ခု ဖန္တီးသည္ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္၍ ၀တ္လစ္စားလစ္နီးပါးဖက္ရွင္ျဖင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ ေကာင္းမႈေတာ္ဘုရား အပါအ၀င္ အထြတ္အျမတ္တန္ဖုိးထားရာ ႐ုပ္ပုံမ်ားကို မဖြယ္မရာျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံမ်ား႐ုိက္ကူးသြားခဲ့သည္။

အဆုိးဆုံးက မိန္းကေလးမ်ားပင္မတက္ရဟု ဘာသာေရးအရ တားျမစ္ထားသည့္ ေရႊတိဂုံေစတီအထက္ပစၥယံသုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသူေမာ္ဒယ္ကတက္၍ ဘုရားအေနကဇာတင္ရာတြင္သုံးသည့္ ေရႊထီးကို ထဘီၾကားတြင္ ထုိးစုိက္ထားသည္ဟု ထင္ရေသာပုံကို ကမၻာေက်ာ္ဓာတ္ပုံဆရာတစ္ဦးက ဒီဇုိင္းပညာျဖင့္ ေပါင္းစပ္ပုံေဖာ္ကာ ဖက္ရွင္၀က္ဘ္ဆုိက္တစ္ခုတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘အစုိးရက ဘာသာတရားကုိင္း႐ႈိင္းပုံေတြကို သတင္းစာေတြ၊ တီဗီေတြမွာ ေတြ႕ေနရတာထက္ ဒီကိစၥေတြကို အေလးအနက္ထားလုပ္ရေတာ့မွာ’’ဟု လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္မွ အသက္(၆၀)အရြယ္ သတင္းစာဖတ္ပရိသတ္တစ္ဦးကေျပာသည္။

‘‘ကြၽန္ေတာ့္ဘုရားပတ္၀န္းက်င္မွာဆုိ ကြမ္းယာဆုိင္မွာ ဘုရားပုံခ်ိတ္ဆြဲၿပီး ေရာင္းတာကအစ ခြင့္မျပဳဘူး။ အမုန္းခံၿပီးတားတယ္။ တန္ဖုိးထားရမယ့္အရာကို မထားသင့္တဲ့ေနရာမွာ မထားမိဖုိ႔ နည္းနည္းေလးကစၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္’’ဟု ေရႊစက္ေတာ္ေဂါပကဥကၠ႒ ဦးမ်ဳိးျမင့္ကေျပာသည္။

မူပုိင္ခြင့္ဥပေဒတစ္ရပ္ မေပၚေသးမီ ဘာသာသာသနာ အမွတ္အသား႐ုပ္ပုံမ်ားကို စီးပြားေရးအလို႔ငွာ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းႏွင့္ အေရာင္းျမႇင့္တင္ျခင္းတုိ႔တြင္ သုံးစြဲျခင္းမျပဳရဆုိသည့္ စကားရပ္ကို လက္ရွိတည္ဆဲပုဒ္မ ၂၉၅ တြင္ ထည့္သြင္းသင့္ေၾကာင္း ဥပေဒပညာရွင္ ဦးမင္းေတဇၫြန္႔တင္က အႀကံျပဳသည္။

‘‘ေရႊတိဂုံေစတီကို ကိတ္မုန္႔လုပ္ခြဲတာ ၂၉၅ (က) ေျမာက္တယ္။ ရဲအေရးပုိင္တယ္။ ရဲကတရားလုိလုပ္ၿပီး တရားစြဲသင့္တယ္’’ဟု ၎ကေျပာသည္။

ယင္းဥပေဒအရ ျပစ္မႈထင္ရွားလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္(သုိ႔မဟုတ္) ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ(သုိ႔မဟုတ္)ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလုံးကို ခ်မွတ္ႏိုင္သည္။ အေရးႀကီးဆုံးက ယင္းဥပေဒကို အသက္၀င္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)ကေျပာသည္။

‘‘ဒီကိစၥေတြကို သက္ဆုိင္ရာၿမိဳ႕နယ္သာသနာဦးစီးေတြက ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ လုိလာပါၿပီ။ ဗုဒၶဘာသာမွမဟုတ္ဘူး။ အျခားဘာသာေတြကို သြားေစာ္ကားရင္လည္း မေကာင္းဘူးေလ’’ဟု က်ဳိက္ထီး႐ုိးေဂါပကဥကၠ႒ ဦးစံျမင့္ကေျပာသည္။

ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကသာ တလြဲအသုံးျပဳျခင္းမဟုတ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းက အခ်ဳိ႕ဓာတ္ပုံဆရာမ်ားက မလုံမၿခံဳ၀တ္စားထားသည့္ ေမာ္ဒယ္မ်ားကို ပုဂံ၊ ေရႊတိဂုံဘုရားမ်ားေနာက္ခံထား၍ ဖက္ရွင္ဟုေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ျပည္တြင္းထုတ္မဂၢဇင္းအခ်ဳိ႕တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။

ဘာသာေရးႏွင့္ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္တန္ဖုိးထားရာ သေကၤတ႐ုပ္ပုံမ်ားကို တလြဲအသုံးခ်မႈမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ခုတည္း ႀကဳံရျခင္းေတာ့မဟုတ္ပါ။ လန္ဒန္အပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအမ်ားစု ႀကဳံေနရျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိႏုိင္ငံတုိ႔က ဥပေဒႏွင့္ အသိပညာျဖန္႔ေ၀မႈကို အားေကာင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ထားၾကသည္။

ထုိင္းတြင္ ေတာ္၀င္မိသားစုကုိ မထိပါးေစရန္ ဥပေဒတစ္ရပ္ျပ႒ာန္းၿပီး ကာကြယ္ထားသည္။ ထုိင္းဘုရင္ႏွင့္ ေတာ္၀င္မိသားစုကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ေ၀ဖန္ေသာ အျပဳအမူ၊အေျပာအဆုိ၊ ေရးသားမႈအားလုံး ထုိဥပေဒျဖင့္ အေရးယူခံရသည္။ သီရိလကၤာတြင္ ဗုဒၶပုံကို တက္တူးထုိးထားသည့္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံသားႏွစ္ဦးကို ျပည္၀င္ခြင့္မေပးဘဲ ေလဆိပ္မွပင္ ႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္။

လန္ဒန္တြင္ ခရစ္ယာန္တို႔ အထြတ္အျမတ္ထားသည့္ သခင္ေယ႐ႈ၊ မယ္ေတာ္မာရီတုိ႔ပုံကို ကမၻာေက်ာ္ဖက္ရွင္ကုမၸဏီ Underated က အက်ႌ၊ ေဘာင္းဘီမ်ားတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔သုံးစြဲထားသည့္အတြက္ ကမၻာတစ္၀န္းခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ကန္႔ကြက္မႈမ်ားကို ခံေနရသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္႐ႈရန္ ယႏၲရားတစ္ခုသတ္မွတ္ထားရွိရန္ လုိအပ္ေနပါၿပီ။ ခရီးသြားကုမၸဏီမ်ား၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားရဲတပ္ဖြဲ႕၊ ဘုရားေဂါပက စသည့္အဖြဲ႕တစ္ခုခုက ႀကီးၾကပ္ကုိင္တြယ္ရန္ လိုအပ္ေနသည္။

အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးပဋိပကၡမီးမ်ား မၿငိႇမ္းႏိုင္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္ ဘာသာတစ္ခုခ်င္းကို ဖိႏွိပ္ေစာ္ကားရာေရာက္သည့္ အျပဳအမႈမ်ားကို ခြင့္မျပဳသင့္ေၾကာင္း Nature Dream ခရီးသြားကုမၸဏီ မန္ေနဂ်င္းဒါ႐ုိက္တာ မစံပယ္ေအာင္ကဆုိသည္။         ။

ေအးသူစံ၊ သူရေက်ာ္၊ ေဇေႏြထြန္း
7Day News Journal အတဲြ (၁၃)၊ အမွတ္(၉)