လူသားဆန္မႈကို ကာကြယ္ေပးေရး

လူသားဆန္မႈ၊ လူသားဆန္ျခင္း၊ လူသားဆန္မႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ လူသားဆန္မႈကို ကာကြယ္ျခင္း၊ လူသားဆန္မႈကိုခ်ဳိးေဖာက္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားအစရွိတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ႏုိင္ငံတကာ နယ္ပယ္မွာလူသိမ်ားလာပါတယ္။ အသုံးအႏႈန္းအရ က်ယ္ျပန္႔လာပါတယ္။ အဲသလိုက်ယ္ျပန္႔လာတာနဲ႔ အမွ်လူသားဆန္မႈဆုိတာ မခ်ဳိးေဖာက္သင့္တဲ့ မခ်ဳိးေဖာက္ေကာင္းတဲ့ကိစၥ ျဖစ္သလိုကာကြယ္ရမယ့္ အေရးအရာအျဖစ္  လက္ခံလာၾကပါတယ္။

လူသားဆန္မႈကို ခ်ဳိးေဖာက္ တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား ဆုိတာက ေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဥေရာပက ဂ်ဴးအႏြယ္၀င္ ေျခာက္ သန္းေက်ာ္ ဖက္ဆစ္နာဇီေတြရဲ႕ သတ္ျဖတ္သုတ္သင္ျခင္း ခံခဲ့ရ မႈကို ထင္ဟပ္တဲ့ အေျခအေနကေန စတင္ခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စစ္ႀကီးအၿပီးစတင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖဲြ႕ႀကီးဟာ စစ္ႀကီးအတြင္းက လူမ်ဳိးေရးအရ ပစ္မွတ္ထားၿပီး သတ္ျဖတ္သုတ္သင္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ေနာက္ေနာင္မွာ လူသားမ်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြ ထပ္မံမႀကံဳေတြ႕ရေလေအာင္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ပဋိညာဥ္တစ္ခုကိုလည္း ေရးဆဲြျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ အင္မတန္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ လုပ္ရပ္လုိ႔ ဆိုရမွာပါပဲ။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရ ရင္ အဲဒီလူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ပဋိညာဥ္မွာ လူသားအားလုံးဟာ အေသြးအေရာင္မေရြး၊ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာမေရြး၊ ေမြးဖြားရာေဒသမေရြး၊ က်ား-မ မေရြး တန္းတူ ျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္း ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ လူသား တုိင္းဟာ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆို ခြင့္၊ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ခြင့္၊ တင္ ျပခြင့္၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္၊ ေရြး ခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ အဲဒီႏုိင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ပဋိညာဥ္ကို ေလးစားလုိက္နာပါ့မယ္လို႔ သေဘာတူလက္ မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ ႏုိင္ငံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

လူသားဆန္မႈကို ခ်ဳိးေဖာက္ ခဲ့တဲ့ အတိတ္သမုိင္းက ျဖစ္ရပ္ ေတြကို ျပန္ၿပီးေလ့လာၾကည့္ရင္ စီးပြားေရးျပႆနာေၾကာင့္၊ လူမ်ဳိးမတူတာေၾကာင့္၊ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာမတူတာေၾကာင့္ ျဖစ္ရ တာေတြက ပိုမ်ားပါတယ္။ ငါတုိ႔ နဲ႔သူတုိ႔ မတူဘူးဆိုတဲ့ အျမင္က ေရွ႕ဆုံးကေန အရင္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔လူမ်ဳိးကသာ ျမတ္ တယ္၊ ငါတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာ ကသာပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္ဆိုတဲ့ ဘက္ကိုဆက္ၿပီး တြန္းပို႔ပါတယ္။ အဲသလို တြန္းပို႔မႈေတြရဲ႕ ေနာက္ ဆက္တဲြအျဖစ္ လူေတြကို အစု လုိက္၊ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္တာ၊ ႏွိပ္စက္တာ၊ ေနရပ္ကေန ႏွင္ ထုတ္တာ အစရွိတာေတြ ျဖစ္ေပၚ လာပါတယ္။ လူမ်ဳိးအရ၊ ဘာသာ ေရးအရ ကဲြျပားျခားနားတဲ့ အုပ္စု ၀င္ေတြ ေနထုိင္တဲ့ တုိင္းျပည္ေတြ မွာ လူသားဆန္မႈကို ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ကိစၥေတြ ပိုမိုျဖစ္ပြားေလ့ရွိပါ တယ္။ ဟိုတုန္းကလည္း ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ အခုလက္ရွိမွာလည္း ေနရာအႏွံ႔ျဖစ္ေနဆဲပါ။

ပထမကမၻာစစ္အၿပီးမွာ စစ္ ႐ႈံးခဲ့တဲ့ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံဟာ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းလာပါတယ္။ အဲသလို စီးပြားေရးက်ပ္တည္းလာတဲ့အ ေပၚ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံမွာ ေနထုိင္တဲ့ ဂ်ဴးအႏြယ္၀င္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရ တာလုိ႔ ဟစ္တလာအပါအ၀င္ အစြန္းေရာက္ ဂ်ာမန္ႏုိင္ငံေရး သမားေတြက သတ္မွတ္ေဟာ ၾကားပါတယ္။ ဟစ္တလာလည္း အာဏာရလာေရာ ဂ်ာမန္ႏုိင္ငံ သား ဂ်ဴးေတြကို စတင္ႏွိပ္ကြပ္ပါ တယ္။ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးေတြ ဂ်ဴးအ ႏြယ္၀င္ေတြနဲ႔ လက္ထပ္ထိမ္းျမား ျခင္း မျပဳရ၊ ဂ်ဴးေတြပိုင္ဆုိင္တဲ့ ဆုိင္ေတြမွာ မ၀ယ္ယူရ၊ ဂ်ဴးေတြ နဲ႔ ဖက္စပ္ၿပီး စီးပြားေရးမလုပ္ရ စသျဖင့္ အမိန္႔ေတြ ထုတ္လာပါ တယ္။ အဲဒါအျပင္ အစိုးရဌာန ေတြက ေနရာေကာင္းေကာင္း၊ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြ ရရွိထားတဲ့ ဂ်ဴးအႏြယ္၀င္ေတြကို ရာထူးက ေန ျဖဳတ္ပါတယ္။ ဂ်ဴးေသြးတစ္ ၀က္ေလာက္ ပါရင္ကိုပဲ လက္ရွိ ရာထူးကေန ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းခံရပါ တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဂ်ဴးပိုင္ တဲ့ ဆုိင္ေတြမွန္သမွ်ကို ဖ်က္ဆီး တဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး စတင္ ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဂ်ဴးသုတ္သင္ေရးကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လုပ္ပါ ေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆက္တဲြက ေတာ့ အားလုံးသိထားတဲ့အတုိင္း စစ္ႀကီးအတြင္း အက်ဥ္းစခန္းမ်ား အတြင္းမွာ သတ္ျဖတ္သုတ္သင္ ခံရတဲ့ ဂ်ဴးေတြဟာ ေျခာက္သန္းေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဂ်ဴးအႏြယ္၀င္ ေတြဟာ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံတစ္ခုတည္း မွာ ေနထုိင္သူေတြခ်ည္းမဟုတ္ ဘဲ ဂ်ာမန္ေတြ သိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့ ဥေရာပတုိက္ ႏုိင္ငံမ်ားအတြင္း မီွတင္းေနထုိင္တဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးေတြ ပါ ပါ၀င္ပါတယ္။ အဲသလုိ ဂ်ဴး ေတြကို မ်ဳိးတုံးသုတ္သင္ေနတဲ့ ၾကားထဲမွာ ဂ်ဴးမဟုတ္သူမ်ား လည္း အမ်ားအျပား အလုပ္ၾကမ္း စခန္းေတြကို အပို႔ခံရၿပီး အသတ္ ခံရတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ႐ိုေမးနီး ယားႏုိင္ငံက ျမင္းလွည္းေတြနဲ႔ လွည့္လည္ေနထုိင္တဲ့ ဂ်စ္ပစီေတြ ကိုလည္း လူမ်ဳိးအရ မသန္႔ရွင္း သူမ်ားလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ေသာင္း နဲ႔ခ်ီ သုတ္သင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ ၀ယ္ရာ အဆစ္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာရ ေတာ့မွာပါပဲ။

အလားတူပါပဲ အာရွတုိက္ မွာလည္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြသတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ လူေတြမနည္းလွပါဘူး။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက နန္ကင္းလူသတ္ပဲြႀကီးဟာ သမုိင္းတင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ကေလး၊ လူႀကီး၊ အမ်ဳိးသမီးသိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ဂ်ပန္စစ္သားေတြရဲ႕ ေသြးေအးေအးနဲ႔ သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးမွတ္မိ သိရွိေနတဲ့ ဗမာ၊ ယိုးဒယားေသမင္းတမန္ရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ဂ်ပန္ေတြ လူသားဆန္မႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တာေၾကာင့္ မဟာမိတ္ စစ္အက်ဥ္းသားေတြ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေသဆုံးခဲ့ရသလို ျမန္မာေခြၽးတပ္သား ရွစ္ေသာင္းခန္႔လည္း ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။

ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ ခဲ့တာကေတာ့ လူမ်ဳိးတူခ်င္းသတ္ျဖတ္သုတ္သင္မႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ခမာနီလုိ႔ေခၚတဲ့ အာဏာရွင္ပိုေပါ့ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရဟာ ၁၉၇၅ ကေန သူတုိ႔ျပဳတ္က်ခဲ့တဲ့ ၁၉၇၉ အထိ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ကေမၻာဒီးယား ျပည္သူေပါင္း ႏွစ္သန္းခန္႔ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအ ခ်ိန္က တစ္ႏုိင္ငံလုံး လူဦးေရရဲ႕ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရ တယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါက ေတာ့ လူမ်ဳိးေရးနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ ႏုိင္ငံ ေရး၀ါဒအရ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ လူသား ဆန္မႈကို ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ ရာဇ ၀တ္မႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ရ၀မ္ဒါႏုိင္ငံမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္ပဲြႀကီးမွာေတာ့ ရက္ေပါင္းတစ္ရာအတြင္း လူမ်ားစု ဟူတူ ေတြက လူနည္းစုတြတ္စီလူမ်ဳိး ရွစ္သိန္းေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္သုတ္ သင္ခဲ့ပါတယ္။

ကိုလိုနီျပဳလုပ္ေရး၊ ႏုိင္ငံ ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာ သာေရးတို႔အတြက္ ၿပိဳင္ဘက္အုပ္စုေတြ၊ လူမ်ဳိးေတြကို အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ ေသဆုံးေစျခင္းနဲ႔ သတ္ျဖတ္ျခင္းဟာ ေအာင္ပဲြရ တယ္လုိ႔ တစ္ခ်ိန္က ထင္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ အခုလည္း ဒီလိုမ်ဳိး သတ္ ျဖတ္ဖိႏွိပ္တာမ်ဳိးကို ေအာင္ျမင္ မႈအျဖစ္ ထင္ေနတဲ့၊ ယူဆေနတဲ့ လူမ်ားလည္း ရွိေနဆဲပါ။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ၊ ဘာသာေပါင္းစုံ စု႐ုံး ေနထိုင္လာတဲ့ တုိင္းျပည္တစ္ခု ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္မွာ အတိတ္ကာလတုန္းက လူမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးက ေနာက္ထပ္လူမ်ဳိးတစ္ မ်ဳိးကို ဘာသာေရးအရျဖစ္ျဖစ္၊ စီး ပြားေရးအရျဖစ္ျဖစ္၊ လူမ်ဳိးေရး အရျဖစ္ျဖစ္ အုပ္စုလုိက္ တုိက္ ခိုက္ေခ်မႈန္းသတ္ျဖတ္တယ္ဆို တာမ်ဳိး မရွိခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန ကို ၾကည့္ရတာ ေပါက္ကဲြေတာ့ မယ့္ ဗုံးတစ္လုံးကို ထုိင္ၾကည့္ေန ရသလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အမ်ဳိး သားေရးနဲ႔ ဘာသာေရးအစြန္းကို သြားေနတဲ့ လူအုပ္စုေတြထဲမွာ အာဏာရွင္ေဟာင္းတခ်ဳိ႕ ပါေန သလို ရဟန္းသံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ လည္း ပါ၀င္ေနတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။
ဒါဟာ ငါတုိ႔တုိင္းျပည္ပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ားစု ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ေတြ ေကာင္းစားဖို႔ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ကာကြယ္ တဲ့ ဥပေဒေတြထုတ္မယ္၊ အတည္ျပဳမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဆႏၵဟာ ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာ အထိ မွန္ကန္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမလဲ။ ဒီလိုထုတ္ျပန္မယ့္ ဥပေဒေတြဟာ ႏုိင္ငံသားအမ်ဳိးသားနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ တျခားေသာ ဘာသာကဲြ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၊  ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ အက်ဳိးယုတ္ေစႏုိင္သလားဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားသုံးသပ္ဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းရွိတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း မေမ့အပ္ပါဘူး။ ကိုယ္ထုတ္ခ်င္တဲ့၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဥပေဒဟာ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြနဲ႔ေရာ ကိုက္ညီရဲ႕လား ဆုိတာကိုလည္းထည့္သြင္း တြက္ခ်က္ဖို႔လိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာစံခ်ိန္စံၫႊန္းလို႔ ေျပာရတာက ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္က ယေန႔ေခတ္ဟာ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ကာကြယ္ေရး စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကိုယ္တစ္ဦးတည္းေနလို႔မရဘဲ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ပတ္သက္ဆက္စပ္ေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကုလသမဂၢအဖဲြ႕၀င္ ႏုိင္ငံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္ၿခံကိုယ္ခတ္၊ ကိုယ့္တံခါးကိုယ္ပိတ္ေနလို႔ရတဲ့ ေခတ္မ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆုိတာလည္း သတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။

ဆရာ၊ ဒကာႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ လို႔ရတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ဳိးက ဘယ္ေလာက္ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္း တယ္ဆိုတာကို မီးေမာင္းထုိးျပ တာနဲ႔ အတူတူပါ။ အျမင္က်ဥ္းခဲ့ လို႔ သူတစ္ပါး ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့ရတာ ကို မေမ့သင့္ပါ။ အျမင္က်ဥ္းခဲ့လို႔ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္း ခဲ့ရတာကို မေမ့သင့္ပါ။ အျမင္ က်ဥ္းခဲ့လို႔ ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ျပည္တြင္းစစ္ မီးႀကီး ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရတာကို မေမ့သင့္ပါ။ အျမင္က်ဥ္းခဲ့လို႔ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ေနခဲ့ရတာကို မေမ့သင့္ပါ။ အျမင္က်ဥ္းခဲ့လို႔ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံဘ၀ကေန ဆင္း ရဲသားျဖစ္ခဲ့ရတာကို မေမ့သင့္ပါ။ အျမင္က်ဥ္းခဲ့လို႔ အစစအရာရာ တ႐ုတ္ကို အားကိုးခဲ့ရတာကို လည္း အထူးမေမ့သင့္ပါ။ ထုိ႔အ တူ ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒကို အျပင္အဆင္မခံဘဲ ဒီ အတုိင္း ဆက္သြားခ်င္တယ္ဆို တာကလည္း ေနာက္ထပ္ အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ သေကၤတလို႔ ဆို ႏုိင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ဳိး၊ ဘာ သာ၊ သာသနာဆုိတဲ့ ဒိုင္းႀကီးကို အကာအကြယ္ယူ လုပ္ေဆာင္ တာေၾကာင့္ ေသြးေျမက်ရဦးမယ္။  ႏုိင္ငံသားေတြ ေသေက်ရဦးမယ္။ စိတ္၀မ္းေတြကဲြၾကရဦးမယ္။ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးေတြ ဖိႏွိပ္ခံရမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာအ႐ႈံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အျမတ္ထြက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရပါ။ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာမတူတဲ့ ႏုိင္ငံသားမ်ား အႏုိင္က်င့္မခံရဖို႔၊ အစုလုိက္၊ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းမခံရဖို႔၊ လူသားဆန္မႈကိုေဖာက္ဖ်က္ျခင္း မခံရဖို႔ လက္ရွိ အာဏာယူထားတဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္က အေသအခ်ာအာမခံဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒီထက္ထပ္ၿပီး ရွင္းရွင္းနဲ႔ ဘြင္းဘြင္းေျပာရရင္ လူသားဆန္မႈကို အာမခံႏုိင္ဖို႔၊ လူသားဆန္မႈကို မခ်ဳိးေဖာက္ႏုိင္ဖို႔ မ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒဆိုတာ လူမ်ဳိးစုံမွီတင္း ေနထုိင္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ မလိုအပ္ပါေၾကာင္း ။   ။

Author: ေဇာ္မင္း
7DAY DAILY