သမၼတႏွင့္ ၀န္မင္းမ်ား၏ ဒီဇိုင္နာ

 ရွစ္ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ဂ်ပန္ထုတ္ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေပၚမွာ အက်ႌေကာ္လာ စတစ္ကုိ ေသသပ္စြာ ခ်ဳပ္လုပ္ေနသူတစ္ဦး။ ပူျပင္းလြန္းေသာ ရာသီေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ တစ္ျပင္လံုးတြင္ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ေတြကအျပည့္။ သုိ႔ေသာ္ အထည္စကုိ အႏုပညာေျမာက္စြာ ပံုေဖာ္ေနသည့္ သူ႔လက္မ်ား။ စက္နင္းေနသည့္ ေျခေထာက္မ်ားက စည္းခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားသက္၀င္ေနသည္။

သူကား စက္ခ်ဳပ္ဆရာ ဦးေမာင္ေအးပင္။ အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုႏွင့္ စစ္ယူနီေဖာင္းမ်ား ခ်ဳပ္ရာတြင္ ျမန္မာျပည္ရိွ နာမည္ေက်ာ္စက္ခ်ဳပ္ဆရာမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ားအတြက္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုမ်ားကုိ တာ၀န္ယူခ်ဳပ္လုပ္ေပးလ်က္ရိွသည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္က ဖက္ရွင္ပဲေလ့စ္အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္တြင္ ပိတ္စႏွင့္ ကုိယ္တုိင္းတုိ႔ကုိေပး၍ ပံုမွန္အပ္ႏွံေလ့ရိွၿပီး ထိုဆုိင္က ဦးေမာင္ေအးလို ပညာရွင္ကုိ လခေပး၍ တစ္ဆင့္ျပန္လည္အပ္ႏွံေလ့ရိွသည္။

‘‘သမၼတကုိ တစ္ခါမွ ကုိယ္တုိင္မတုိင္းဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အတြက္ခ်ဳပ္ရတာမ်ားေတာ့ သူ႔ကုိယ္တုိင္းကုိ အလြတ္ေတာင္ရေနၿပီ။ အခုေနာက္ဆံုး ဂ်ပန္သြားတုန္းက အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုႏွစ္စံု ခ်ဳပ္ေပးထားတယ္’’ဟု သမၼတ၏ကုိယ္တုိင္းကုိ ႏႈတ္ကအလြတ္ရြတ္ျပရင္း ဦးေမာင္ေအးကေျပာသည္။

ဖက္ရွင္ပဲေလ့စ္က ဦးေမာင္ေအးထံ အပ္ႏွံခ်ဳပ္လုပ္ေစသလို သမၼတအား စပြန္ဆာေပးခ်င္သူမ်ား လာအပ္ၾကသည္မ်ားလည္းရိွသည္။

‘‘သမၼတကုိယ္တုိင္းကုိ သိေနေတာ့ သမၼတကုိ ကန္ေတာ့ခ်င္တဲ့သူေတြက ခ်ဳပ္ေပးဖုိ႔ လာအပ္တာလည္း ရိွပါတယ္’’ဟု ၎ကဆိုသည္။

ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္ ဖက္ရွင္ပဲေလ့စ္ဆုိင္တြင္ လက္ခစား၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့စဥ္ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ အပါအ၀င္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြက္ ယူနီေဖာင္း၀တ္စံုမ်ားစြာ ခ်ဳပ္ေပးခဲ့ရသည္။

စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြက္ ၀တ္စံုခ်ဳပ္ရာတြင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အမွတ္တရအျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ သူကျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည္။

‘‘သူတုိ႔ PSO ေတြက မွာတာပဲလုပ္။ ဘာစကားမွမေျပာနဲ႔ဆိုၿပီး ေျပာခြင့္လည္းမေပးဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကုိ ကုုိယ္တုိင္းတုိင္းေနခ်ိန္မွာ စိတ္ပူတာ၊ စုိးရိမ္တာေတာ့မရိွပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ပညာ ကြၽန္ေတာ္ယံုတယ္’’ဟု ယခု Right 2 အမည္ျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္ကုိ အင္းစိန္ရြာမတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ဦးေမာင္ေအးက ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ေျပာသည္။

ထိုသုိ႔ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ အ၀တ္အစားမ်ားကို ဖန္တီးခ်ဳပ္လုပ္ေပးေနေသာ သာေကတသား ဦးေမာင္ေအးမွာ ငယ္စဥ္က ဖခင္၏ လက္ငုတ္လက္ရင္းျဖစ္ေသာ စက္ခ်ဳပ္အလုပ္ကုိ လံုး၀စိတ္မ၀င္စားေပ။ ကေလးသဘာ၀ လည္ရင္းပတ္ရင္း ရပ္ကြက္အတြင္းရိွ မူးယစ္ေဆး၀ါးေရာင္းသည့္အိမ္ကုိ ၀င္ထြက္သြားလာမိရာမွ ေဆးေျခာက္လာ၀ယ္ေသာ လူမိုက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းမိသည္။

အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ ေဆးေျခာက္အသယ္အပုိ႔လုပ္ျခင္းျဖင့္ ေငြေလးငါးေျခာက္က်ပ္ လြယ္လြယ္ကူကူရသည့္ဘ၀ကုိ သာယာခဲ့သည္။ လြယ္လြယ္ရ၊ လြယ္လြယ္ျဖဳန္းရင္းက ရန္ကုန္ခါးပိုက္ႏႈိက္ေလာကတြင္လည္း က်င္လည္ခဲ့သည္။

၁၉၈၀ မွ ၈၈ ကာလအထိ ခါးပုိက္ႏႈိက္ေလာကတြင္ ‘‘ကုလားမေဟ့’’ဆုိလွ်င္ မသိသူမရိွ။ ရန္ကုန္ကုိ ဒီလုိခါးေစာင္းတင္ခဲ့ေသာ ေမာင္ေအးျဖစ္သည္။

ခါးပုိက္ႏႈိက္ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ခါမွ ခါးပုိက္ႏႈိက္မႈျဖင့္ ေထာင္မက်။ ခုိးမႈ၊ မသကၤာမႈ၊ လူ႐ုိက္မႈတုိ႔ျဖင့္သာ ေထာင္က်ခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအၿပီးတြင္ ဆရာေတာ္ဦး၀ိမာလႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿပီးေနာက္ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ား၊ တရားေတာ္မ်ားကုိ ယံုၾကည္သက္၀င္လုိက္စားလာကာ ခါးေလာကကုိ အၿပီးတုိင္စြန္႔လႊတ္၍ စက္ခ်ဳပ္ဆရာဘ၀ကုိသာ ယတိျပတ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

သူခ်ဳပ္ေပးလုိက္ေသာ ၀တ္စံုမ်ားကုိ အႀကီးအကဲမ်ားက တစ္ခါမွ Complain မတက္ခဲ့ဖူးေပ။ သု႔ိေသာ္ ေမာင္ေအးထံ အပ္ေနရာမွ အျခားလူကုိ စက္ဆုိင္ႀကီးမ်ားက ေျပာင္းအပ္လွ်င္ေတာ့ ျပႆနာတက္တတ္သည္ဟု ဆုိပါသည္။

‘‘စက္ဆရာေျပာင္းတာနဲ႔ လူႀကီးေတြက ခ်က္ခ်င္းသိတယ္။ ေဘာင္းဘီက ထုိင္လုိက္တာနဲ႔ ဖိနပ္အေပၚတက္လာၿပီး ေျခစြပ္ေပၚလာတာတို႔၊ ထိုင္ခါနီး ေဘာင္းဘီဆဲြတင္ရတာတုိ႔ ျဖစ္တာေပါ့။

ကိုယ္ခ်ဳပ္ေပးထားတဲ့ သမၼတတုိ႔၊ ၀န္ႀကီးဦးအုန္းျမင့္တုိ႔၊ ဦးျမင့္လိႈင္တုိ႔ဆို တီဗီမွာေတြ႕ရင္ တစ္ခ်ိန္လံုးဂ႐ုစိုက္ၾကည့္တယ္။ ကုိယ္ခ်ဳပ္ေပးတာကုိ သူတို႔၀တ္ထားတာ ဘယ္ေနရာလိုအပ္ေနလဲ။ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္လုိပုိေကာင္းေအာင္ခ်ဳပ္မလဲ အၿမဲေလ့လာတယ္’’

သူ႔လက္ရာကုိ လူႀကိဳက္မ်ားရျခင္းက ဂ်ပန္နည္းျဖင့္ ပိတ္စညႇပ္ျခင္း(Cutting)ပုိင္း ကြၽမ္းက်င္၍ ျဖစ္သည္။ Cutting ကြၽမ္းက်င္သပ္ရပ္မႈေၾကာင့္ သူခ်ဳပ္သည့္ အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုမ်ားမွာ ခႏၶာကုိယ္ေပၚတြင္ အၿမဲသပ္ရပ္စမတ္က်ေနတတ္သည္။

စက္ဆရာဘ၀အမွတ္တရအျဖစ္ဆံုးက ၁၉၈၄ ခုႏွစ္တြင္ အင္ဒုိနီးရွားသမၼတ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း ၃၆ လမ္းထိပ္က အခမီးအပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္တြင္ အေနာက္တုိင္း၀တ္စံု လာအပ္သည္။ ထုိစဥ္က ေမာင္ေအးမွာ အခမီး၏ လက္ခစားစက္ခ်ဳပ္သမား။ ညေနမွလာအပ္သည့္၀တ္စံုကုိ မနက္ျဖန္မနက္ ၇ နာရီယူမည္ဆို၍ တစ္ညလံုးမအိပ္ဘဲ ခ်ဳပ္ေပးခဲ့ရသည္။

‘‘မနက္ေျခာက္ခဲြမွာ အင္ဒုိသမၼတက လာ၀တ္ၾကည့္တယ္။ ႀကိဳက္လို႔ Tailor ေခၚပါဆိုၿပီး အဲဒီတုန္းက ေဒၚလာတစ္ရာ မုန္႔ဖိုးေပးသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က လက္ခစားဆုိေတာ့ အဲဒီပုိက္ဆံ ဆုိင္ရွင္ပဲယူထားတယ္’’

သူခ်ဳပ္ေပးရသူထဲတြင္ မင္းသားေနေအာင္၊ လြင္မုိး၊ အဆိုေတာ္ေဇာ္၀င္းထြဋ္၊ မ်ဳိးႀကီးတို႔လို အႏုပညာသမားမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။

‘‘၁၉၈၄ မွာ႐ုိက္တဲ့ မီလာရီွကာစုိင္းေဗဒါတစ္ကားလံုး ေနေအာင္၀တ္တဲ့အ၀တ္အစားေတြ ကြၽန္ေတာ္ခ်ဳပ္ေပးခဲ့တာေပါ့’’ဟု ဆုိသည္။

ထိတ္ထိတ္ႀကဲလူႀကီးပုိင္းႏွင့္ နာမည္ေက်ာ္မ်ားအတြက္ ၀တ္စံုခ်ဳပ္လုပ္ေပးရေသာ ဦးေမာင္ေအးတြင္ ေငြေၾကးဥစၥာပိုင္ဆုိင္မႈက သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမရိွ၊ နာမည္ႀကီးဆုိင္ႀကီးေတြကဲ့သုိ႔ ေငြသိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ မရင္းႏွီးႏုိင္၍ ေမာင္ေအးအပါအ၀င္ စက္ဆရာပညာရွင္အခ်ဳိ႕ ယခုထိဆုိင္ႀကီးေတြ၏ လက္ေ၀ခံအလုပ္သမားအဆင့္ကေန မတက္ႏိုင္ေသး။

အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္စအရြယ္တြင္ သားသမီးေတြ လက္လြတ္သြားၿပီျဖစ္၍ ဆုိင္ႀကီးေတြ မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး ၀န္ထမ္းဘ၀ျဖင့္ မက်င္လည္လုိေတာ့။ ထမင္းတစ္နပ္အတြက္ ရွစ္ေပပတ္လည္ ဆိုင္ခန္းက်ဥ္းေလးငွားၿပီး တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္အပ္ထည္ေလးမ်ား နားနားေနေနလက္ခံခ်ဳပ္ရင္း တစ္ဖက္က ရပ္ေရးရြာေရး၊ လူမႈေရးလုပ္သည္။ လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လမ္းၫႊန္ေပးေသာ ဗုဒၶအဆံုးအမကုိ နာယူက်င့္ႀကံအားထုတ္ၿပီး ဘ၀ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာျဖတ္သန္းရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္ဟုဆုိသည္။

‘‘ဆုိးခဲ့ဖူး၊ မုိက္ခဲ့ဖူးၿပီ။ အလုပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ့ဖူးၿပီ။ လူငယ္ေတြကုိ မွာခ်င္တာက ဆုိးတဲ့မိုက္တဲ့ဘ၀ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔မေပ်ာ္၊ စားလို႔မ၀င္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္လို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမတတ္လည္း သမၼာအာဇီ၀အလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကပါ’’

ေအးသူစံ
7Day News Journal  အတဲြ (၁၃)၊ အမွတ္(၉)