ကြၽန္မအတြက္ ေႏြ

ပူျပင္းလုိက္တာလုိ႔ ညည္းတြားရတဲ့ အထိ။ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ အပူခ်ိန္ေတြ စံခ်ိန္ခ်ဳိးေနသလို ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္အဆင့္ ေတြက လြန္ကဲအဆင့္ထက္ကို လြန္ကဲ... လြန္ကဲ...။
လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကေတာ့ ေနပူ ထဲ ထီးမပါဘဲလည္း ေလွ်ာက္သြားဖူးသည္။ ရာသီဥတုပူသည္၊ ေအးသည္မသိဘဲ ေနရာစံု ကို ေလွ်ာက္သြားဖူးသည္။ အရင္ေႏြက ပူေတာ့ပူသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခံႏုိင္ရည္ရွိသည္ ဟုထင္သည္။

အခုက်ေတာ့ လူကေႏြရာသီ ဒဏ္ကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျဖစ္လာသည္။
မနက္ဘက္ ေဖ့စ္ဘုတ္ဝင္ၾကည့္ျဖစ္သည့္ အခါ မိုးေလဝသပညာရွင္ ေဒါက္တာထြန္း လြင္ရဲ႕ ရာသီဥတုအေျခအေနခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ ကုိဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ေနရသည္။ဟုိတစ္ေလာက သူ႕ရဲ႕ေဖ့စ္ဘုတ္ထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ တခ်ဳိ႕ ေနရာေတြခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္အဆင့္က ၁၅ ေက်ာ္ၿပီတဲ့။ အဆင့္ ၁၁ ေက်ာ္ရင္ေတာင္ လြန္ကဲအဆင့္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားတာဆုိေတာ့ ၁၅ ေတာင္ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ လြန္ကဲအဆင့္ထက္ လြန္ကဲေပါ့။
ပူျပင္းတဲ့ေႏြဒဏ္ကို မခံႏုိင္ၾကလြန္းလုိ႔ လြန္းဆြဲပြဲေတြ က်င္းပၾကတာလဲ ေနရာအႏွံ႔။ ဒါကလဲ ယံုၾကည္မႈပဲဆုိေစဦးေတာ့ မိုးရြာဖို႔ အေထာက္အကူျပဳမယ္ဆုိ လုပ္ၾကရမည္ သာ။ မႏၲေလးမွာလဲ အပူလွ်ပ္လုိ႔ ေဆး႐ံု ေရာက္ရတာေတြ၊ ေသရတာေတြလဲ မနည္း ဘူးလုိ႔ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ေနရသည္။

ရန္ကုန္မွာလဲ ေန႔ခင္းဘက္အျပင္က ျပန္လာ လာခ်င္းေရခဲေရေသာက္လို႔ေဆး႐ံုေရာက္ၿပီး ဆံုးသြားတာေတြၾကားရေသးသည္။ ေႏြရာသီ ကအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ပူလို႔ေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။
က်န္းမာေရး သတိေပးခ်က္ေတြက သတင္းစာေတြမွာေန႔တုိင္းပါေနသည္။ေန႔ခင္း ဘက္ေတြမွာ အျပင္မထြက္ဖို႔၊ အရိပ္ရတဲ့ ေနရာမွာပဲ ေနဖို႔၊ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္တဲ့အဝတ္အစားေတြဝတ္ဖို႔၊ ေနေလာင္ ကာခရင္မ္ေတြလိမ္းဖို႔၊ သနပ္ခါးထူထူလိမ္း ဖို႔။ အပူဒဏ္သက္သာဖုိ႔ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းလုပ္ေနရတာပါပဲ။
႐ုပ္ဆိုးခ်င္ဆိုးပါေစ။ သနပ္ခါးထူထူ လိမ္းရ အက်ႌပြပြဝတ္ၿပီး ႐ံုးတက္ရတဲ့ေန႔ေတြ ရွိလာၿပီ။ဘာျဖစ္လာတာလဲဆုိတဲ့ စပ္စုမႈေတြ ထက္ ေႏြအပူကို ကြၽန္မပိုေၾကာက္မိသည္။

ၾကံဳတုန္းေဖာက္သည္ခ်ရဦးမည္။လက္ရွိ ကြၽန္မတို႔ခံစားရတာ ေႏြအပူဒဏ္အျပင္ ေရေငြ႔အပူခ်ိန္ပါ ပူးတြဲခံစားေနရတာတဲ့။ အဲဒီအပူခ်ိန္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းဆုိ ၄၅-၅ဝ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ေလာက္ရွိတာမို႔ အပူခ်ိန္ေတြက ပိုျမင့္ေနတာမုိ႔လူေတြမွာက်န္းမာေရးျပႆနာ ေတြ ျဖစ္ေနတာတဲ့။
မွတ္မွတ္ရရ ၂ဝဝ၈ ေလာက္ကစၿပီး ထင္သည္။ေႏြသည္သိသိသာသာပူလာသည္။ 'ထီးနဲ႔ဖိနပ္မပါလွ်င္ ေႏြခါမွသိ' ဆုိစကား အတုိင္း ေႏြရာသီမွာထီးကို လက္လႊတ္ခံလုိ႔ မရေတာ့။ အယ္လ္နီညိဳဆုိသည့္ အသံုးအႏႈန္း ကို ေႏြအပူေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ စတင္ရင္းႏွီး လာခဲ့ရသည္။

ငယ္ငယ္တုန္းက ေႏြေရာက္လွ်င္ ေပ်ာ္ သည္။ ေႏြရာသီနဲ႔အတူ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေတြပါရွိတာမုိ႔ ေႏြရာသီကို ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္သည္ႏွင့္ နယ္က အဘုိးအဘြားအိမ္သြားၿပီး ေႏြရာသီ ကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။
အလုပ္လုပ္ရတဲ့အခ်ိန္အထိ ေႏြရာသီကုိ အဆင္ေျပေျပ ရင္ဆိုင္ႏုိင္ေပမယ့္ ဒီေလး-ငါး-ေျခာက္ႏွစ္မွာေတာ့ ေႏြကိုေၾကာက္တဲ့ ခံစားမႈေတြျဖစ္လာသည္။
သစ္ေတာေတြျပဳန္းတီး၊ ရာသီ ဥတုေတြေဖာက္ျပန္လာလုိ႔ ေႏြရာ သီအပူခ်ိန္ သိသိသာသာျမင့္ လာတယ္လု႔ိ သဘာဝပတ္ဝန္း က်င္ပညာရွင္ေတြေျပာဆုိေနၾက သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သဘာဝပတ္ ဝန္းက်င္အေျခအေနကိုေကာင္းေကာင္းမထိန္း သိမ္းရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ခန္႔ၾကာတဲ့ အခါ အခုထက္အပူခ်ိန္က ၅ ဒီဂရီေလာက္ ပုိလာႏုိင္တယ္လုိ႔လဲ ဆုိၾကျပန္သည္။ အမယ္ ေလးလုိ႔သာ ဆုိပါရေစေတာ့...
''ေႏြေနပူေပမယ့္ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ေအာက္မွာထိုင္ရင္း လက္ဖက္ရည္ ၾကမ္းဖြဲ႕စကားစျမည္ေျပာရင္း''ဆုိတဲ့ စကား ေတြၾကားဖူးခဲ့သည္။အခုေတာ့ဘယ္သစ္ပင္ ေအာက္မွာ ေႏြအပူဒဏ္ကို ဘယ္လုိအန္တုရ မွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္။

ဟိုတစ္ရက္ မိုးသံေလသံေလးေတာ့ ၾကားလုိက္ရသည္။ မိုးနဲ႔အတူ မိုးသီးေတြပါ ေၾကြတယ္တဲ့။ မိုးရြာတာ အပူဒဏ္သက္သာ ေပမယ့္ မိုးသီးေၾကြတာေတာ့ သိပ္မဟုတ္ ေသး။ သတိေပးခ်က္ေတြ အသစ္ေျပာင္းလဲ သြားသည္။ မုိးသက္ေလျပင္းေတြ ဂ႐ုျပဳရန္ အတြက္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အပူခ်ိန္ကေတာ့ သိသိသာသာမက်ေသး။ပူလို႔ေကာင္းတုန္းပဲ။
ေႏြ... ပူျပင္းတဲ့ေႏြ...အခုခ်ိန္အထိ ေႏြအပူဒဏ္ကို
ေၾကာက္မိ ေနတုန္းပါပဲ။

ခင္ႏြယ္ဝင္း
The Union Daily