ေအာင္ဆန္းကို ထုဆစ္သူမ်ား

“…ငါတို႔ျမန္မာျပည္ မိဘတုိင္း ကရယ္၊ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို သူရဲေကာင္း ေမြးရမယ္၊ ငါတို႔ ဗမာျပည္ မိဘအေပါင္း တို႔ကကြယ္ အာဇာနည္ အစစ္ေတြကို တုိက္ဖို႔ရာ ေမြးရမယ္...”
“...ရာဇဝင္ အတၳဳပၸတိၱလည္းရွိရမယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္း ထုိးေလာက္တယ္၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရယ္ ...”

သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာလူထု အသည္းခိုက္ ခဲ့ရေသာ သီခ်င္းလည္း ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းျပ႒ာန္းစာအုပ္ ထဲတြင္ ပါခဲ့ဖူးသည္။ က်က္ခဲ့ဖူးသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ယခုလ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္ေန႔ ဆိုလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ (၉၉) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ေရာက္ခဲ႔ၿပီ ျဖစ္သည္။
မွန္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ မ်ားမ်ားေမြးဖို႔ လိုပါသည္။ ဒီအတြက္ မိဘတိုင္းတြင္ တာဝန္ရွိပါသည္။ သီခ်င္းထဲက အတုိင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆက္ေတြး ၾကည့္ခ်င္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္လိုေမြးရမလဲ။ ဒါမ်ဳိးက လုပ္ယူလို႔ရတဲ့ ကိစၥလား။ ေမးခြန္းက နည္းနည္း အဆင့္တက္လာၿပီ ထင္သည္။ ေအာင္ဆန္း ဘာေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္ရသလဲ။ ေအာင္ဆန္းကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူေတြက လုပ္တာလဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေအာင္ဆန္းကို ထုဆစ္လိုက္တာ ဘယ္သူေတြလဲ။

ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာလွ်င္ “ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဗီဇ” မွ အစခ်ီရမည္ ထင္သည္။ ကေလးဘဝ ေအာင္ဆန္း၏ “ပတ္ဝန္းက်င္ ”ႏွင့္ ေအာင္ဆန္း၏ “ပင္ကိုဗီဇ” က ဘယ္လိုလဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဗီဇအေၾကာင္းကို ေျပာလွ်င္ လီကြမ္ယူးက From Third World To First တြင္ ေျပာဖူးတာကို သတိရ မိသည္။ လူတစ္ေယာက္တြင္ ဗီဇသည္ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အေရးႀကီးၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္မွ လႊမ္းမိုးသည္ ဆိုျခင္းမွာ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ သက္ေရာက္မႈ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ စင္ကာပူ တည္ေထာင္ေရး အတြက္ နဂိုေတာ္သူေတြ၊ ပင္ကိုထက္သူေတြ အေရးႀကီးပံုကို ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။

ေအာင္ဆန္းအား ကမၻာေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေအာင္ ထုဆစ္ဖန္တီးရာတြင္ အေရး အႀကီးဆံုးေသာ အေၾကာင္းတရားကား မည္သည္႔အရာ ျဖစ္သနည္း။ ရွင္းပါသည္။ သူ႔ဗီဇ ျဖစ္ပါသည္။ “ဝ” ရွိမွ “ဝိ” လုပ္လို႔ရမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တြင္ ေမြးရာပါ “ဝ” ရွိသည္။ ေမြးရာပါ “ဗီဇေကာင္း” ရွိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဗီဇကို ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္ေသာ္ ေျပာမဆံုးေပါင္၊ ေတာသံုးေထာင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး၊ အိုင္က်ဴ၊ အီးက်ဴ၊ စိတ္သမာဓိ၊ အက်င့္စာရိတၱ က႑စံုသည္။ မေကာင္းတာေရာ မရွိဘူးလား။ ရွိပါသည္။ အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးတြဲေနတာ သဘာဝပဲ မဟုတ္လား။

ဦးေအာင္သန္း၏ အဆိုကို ေျပာရေသာ္
“..ေရနံေခ်ာင္း ေနရွင္နယ္ေက်ာင္း တြင္လည္း ေအာင္ဆန္းသည္ အတန္းတိုင္းတြင္ ပထမရ၏။ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာ ၇ တန္း စာေမးပြဲကို စေကာလားရွစ္ႏွင့္ ေအာင္၍ တစ္လလွ်င္ ၁၀ က်ပ္ ဆုခ်ီးျမႇင့္ခံရ၏။ ဗမာ တစ္ျပည္လံုးတြင္ ေလးေယာက္သာ ေပးေသာ ဦးေရႊခိုဆုလည္း ရသည္။ ၁၉၃၂ ခုတြင္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ ၁၀ တန္းကို “ က”တန္းမွ ျမန္မာစာႏွင့္ ပါဠိဘာသာ တုိ႔တြင္ ဂုဏ္ထူးတန္းျဖင့္ ေအာင္သည္။...”
(ေအာင္ဆန္း မိသားစု၊ စာ ၉၅)။
သို႔ျဖစ္ရာ ေအာင္ဆန္းသည္ ကေလးဘဝကတည္းက ပညာေတာ္သူျဖစ္သည္။

"ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အလြန္႐ိုးသား၍ စားခ်င္လွ်င္ စားခ်င္သည္၊ လိုခ်င္လွ်င္ လိုခ်င္သည္၊ ေၾကာက္လွ်င္ ေၾကာက္သည္ စသည္ျဖင့္ ဖြင့္ဟဝန္ခံ တတ္သည္။ မည္သည့္အခါမွ လိမ္မေျပာပါ။.."
(ေအာင္သန္း၏ ေအာင္ဆန္း၊ စာ ၁၇)

"...ေအာင္ဆန္း၏ အခန္းကား ႐ႈပ္ပြေနသည္။ တစ္ခန္းလံုး စာအုပ္မ်ား ျပန္႔က်ဲေနလ်က္ အကႌ်လံုခ်ည္ တို႔မွာလည္း ေနရာအႏွံ႔ ေရာက္ေနသည္။ အိပ္ရာကို မည္သည့္အခါမွ် မသိမ္းဘဲ ျခင္ေထာင္ ကိုလည္း အၿမဲ ေထာင္ထားသည္။ အတိုခ်ဳပ္ရလွ်င္ ေအာင္ဆန္း၏ အခန္းမွာ အလြန္စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ေကာင္းသည္။ ... ေလာကြတ္ မလုပ္တတ္၊ သူ႔အားေဖာ္ေရြစြာ ႏႈတ္ဆက္သည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုလည္း ျပန္လည္ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္မွ ႏႈတ္ဆက္သည္။ ထိုသုိ႔ေသာ ေအာင္ဆန္းအား ေက်ာင္းသား အမ်ားစုက “လူ႔ဂြစာ” ဟု ကင္ပြန္းတပ္သည္မွာ မဆန္းေပ။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံဖူးသူ မ်ားက သု႔ကို တစ္သက္လံုး စြဲသြားေတာ့သည္။....."
(ေအာင္ဆန္း မိသားစု၊ စာ ၉၉)။

အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးတြဲေနသည္မွာ သဘာဝပင္ျဖစ္၍ ေအာင္ဆန္းတြင္လည္း ထိုသေဘာမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ဤကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဗီဇကို လွစ္ျပေသာ အေျခခံအေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ပင္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ဗီဇကို ေျပာရလွ်င္ ေတာ္သည္၊ ထက္သည္၊ ေပသည္၊ ရြတ္သည္။ ထိုသုိ႔ေျပာလွ်င္ ရမည္ထင္သည္။

“ဗီဇ” ၿပီးလွ်င္ ဒုတိယေျမာက္ အေရးအႀကီးဆံုးေသာ အရာမွာ “ပတ္ဝန္းက်င္” ျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္ဘဝ ေအာင္ဆန္း၏ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အဘယ္သို႔နည္း။ ကေလးဘဝ ေအာင္ဆန္း၏ စိတ္ဓာတ္တို႔ကို လႊမ္းမိုးခဲ႔သည္ကား မည္သည္တို႔နည္း။ ေအာင္ဆန္းက မည္သူတို႔ကို အားက် ခဲ့သနည္း။ သုိ႔ဆိုရလွ်င္ ဦးစြာ တင္ျပသင့္သူမွာ ဦးမင္းေရာင္ ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္က သမိုင္းဘာသာတြင္ ဦးမင္းေရာင္ အေၾကာင္း သင္ၾကားဖူးသည္ကို သတိရမိသည္။ နယ္ခ်ဲ႕ကို အန္တုခဲ႔သူ၊ အဂၤလိပ္ကို ဒူးမေထာက္ခဲ႔သူ၊ ေနာက္ဆံုး ေခါင္းျဖတ္အသတ္ခံ ရသူ စသည္ျဖင့္ မွတ္မိေသးသည္။

ဦးမင္းေရာင္ႏွင့္ ေအာင္ဆန္းအၾကား ဆက္စပ္မႈအခ်ိဳ႕ကို တင္ျပလိုသည္။ ဦးမင္းေရာင္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အဘိုးဟု ဆိုသည့္တုိင္ အဘိုးအရင္းေတာ့ မဟုတ္။ “အဘိုးဝမ္းကြဲ” ဟုဆိုလွ်င္ ရမည္ျဖစ္သည္။ ကေလးဘဝ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဗိုလ္မင္းေရာင္ ပတ္သက္ပံုကို ဤသုိ႔ ေတြ႔ရမည္။

"...အဘိုး ဦးမင္းေရာင္ကို အားက်ပံုေပၚသည္။ အဖႏိုင္ငံကို လုယူ သိမ္းပိုက္ထားေသာ အဂၤလိပ္မ်ားကို တိုက္ထုတ္ ေမာင္းႏွင္ပစ္ခ်င္ပံု ေပၚသည္။ ငယ္စဥ္ကစ၍ အဘြား ေဒၚသူဇာႏွင့္ အမိေဒၚစုတုိ႔၏ အဂၤလိပ္မ်ားက ျမန္မာျပည္ကို အဓမၼ သိမ္းပိုက္ထားပံု၊ ဦးမင္းေရာင္က အႏိုင္မခံ အ႐ႈံးမေပးဘဲ အသက္စြန္႔ တိုက္ခဲ့ပံု စသည့္ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားကို ၾကားေနရကား ေအာင္ဆန္းတြင္ ေတာ္လွန္ေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေနပံုေပၚသည္။"
(ေအာင္ဆန္း မိသားစု၊ စာ ၉၉)

သုိ႔ျဖစ္ရာ ေအာင္ဆန္း၏ ေတာ္လွန္ေရး သေႏၶစိတ္သည္ ဦးမင္းေရာင္ကို အားက်ရာက စခဲ့မည္ထင္သည္။ ေက်ာင္းသားဘဝက အဘိုး ဦးမင္းေရာင္ အေၾကာင္းကို “ေရႊညာသားေလး” ဟူသည့္ ကေလာင္ျဖင့္ “သူရိယမဂၢဇင္း (၁၉၃၅)” တြင္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးသည္။ ေဆာင္းပါး ေခါင္းစဥ္ကား “မင္းႀကီးဦးမင္းေရာင္” တည္း။ အားက်ေသာစိတ္သည္ လူငယ္တစ္ေယာက္ အတြက္ ႀကီးမားေသာ ေမာင္းႏွင္အား မဟုတ္ပါလား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေလာင္းအလ်ာ ျဖစ္ေသာ ေအာင္ဆန္း၏ စ႐ိုက္ကို ေနာက္ထပ္ ထုဆစ္သူမ်ားမွာ သူ႔မိဘမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ မိဘဟူသည့္ အတိုင္း လက္ဦးဆရာ မဟုတ္ပါလား။ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးဖာ ကား တကယ့္ လူေအး၊ လူ႐ိုး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးဖာသည္ ေအာင္ဆန္း အသက္ ၁၆ ႏွစ္သား
(ဟိုက္စကူးေက်ာင္းသား) ခန္႔တြင္ ကြယ္လြန္သည္ျဖစ္၍ ေအာင္ဆန္း လူလားေျမာက္ခ်ိန္တြင္ ဖခင္ ရွိေတာ့သည္မဟုတ္။ သို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚစု၏ ကြပ္ကဲမႈျဖင့္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ မိခင္ေဒၚစုကား ဖခင္ ဦးဖာႏွင့္ စ႐ိုက္ခ်င္း ကြာျခားသည္။ မဟုတ္မခံ စ႐ိုက္ရွိသည္။ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ ရွိသည္။ သားသမီးမ်ား၏ ပညာေရးကို အေလးေပးသည္။

"... ေဒၚစုတြင္ ေကာင္းေသာမာန အျပည့္အဝ ရွိသည္။ ေကာင္းေသာ မာန ဆိုသည္မွာ ကုိယ့္သိကၡာ ကုိယ္႐ိုေသျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ... ေဒၚစုသည္ ေျပာစရာ ရွိသည္ကို အားမနာတမ္း ေျပာတတ္သူျဖစ္သည္။ .. ကမၻာေက်ာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အတၳဳပၸတၱိမ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ မိခင္မ်ား၏ အခန္း မည္မွ် အေရးႀကီးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ဂႏၵီ၊ စတာလင္ စေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မိခင္မ်ားသည္ အလြန္ေတာ္ေသာ မိခင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေအာင္ဆန္း ကမၻာေက်ာ္ သည္မွာလည္း မိခင္ေဒၚစုေၾကာင့္ဟု ဆိုခ်င္ ပါသည္။ ..."
(ေအာင္ဆန္းမိသားစု၊ စာ ၄၄)။

ေအာင္ဆန္း၏ ဗီဇကို အေရာင္တင္ေပးခဲ႔သူ ေနာက္တစ္ဦးမွာ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူ ဦးဘဝင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဖခင္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ဦးဘဝင္းသည္ မိသားစု တာဝန္မ်ားကို မိခင္ေဒၚစုႏွင့္ အတူ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္း ကိုးေယာက္ ရွိသည့္အနက္ ဦးဘဝင္းမွာ အစ္မႏွစ္ဦး ၿပီးလွ်င္ တတိယေျမာက္ အႀကီးဆံုးသား ျဖစ္သည္။ သူသည္ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

" ...ဦးဘဝင္း အသက္ ၃၀ အရြယ္တြင္ ဖခင္ဆံုးသြားေသာ အခါ ညီငယ္မ်ား လူလားေျမာက္ေရး အတြက္ မိမိဘာသာ တာဝန္ယူ၏။ .. ဦးဘဝင္းသည္ ညီငယ္မ်ားကို အလြန္ခ်စ္၏။ အလြန္ ပညာတတ္ေစခ်င္၏။ အခါအခြင့္ သင့္တုိင္း ပညာသင္ေပး၏။ ...ဦးဘဝင္း၏ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကား စာသင္ေသာအခါ လြန္စြာစိတ္တုိ၏။ သာမန္အားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ညီငယ္မ်ားကို ႐ိုက္ေလ့ မရွိေသာ္လည္း စာသင္ေသာအခါ ႐ုိက္ေလ့ရွိ၏။ ...အေျမာ္အျမင္ရွိေသာ မိဘမ်ားသည္ သူတို႔၏ သားသမီးမ်ားကို ဦးဘဝင္းအား အပ္ၾကေလသည္။ ..ေန႔စဥ္ ေက်ာင္းစာအျပင္ အဂၤလိပ္ သဒၵါႏွင့္ စကားလံုး တိုးပြားေစမည့္ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရ၏။ က်က္ရ၏။ မက်က္ဘဲ မေနဝံ့ေပ။ .. ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ မဟုတ္လွ်င္ ဘိုင္စကုပ္ မၾကည့္ရ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္ျပ၏။ ျပန္လာေသာအခါ ဇာတ္လမ္းကို အဂၤလိပ္လို ျပန္ေရးရ၏။..."
(ေအာင္ဆန္းမိသားစု၊ စာ ၅၆၊ ၅၇)

သုိ႔ျဖစ္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အေနႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ အေျခခံေကာင္းရျခင္းမွာ ဦးဘဝင္း၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ဒီလိုမိဘ၊ ဒီလိုအစ္ကို၊ ဒီလိုေက်ာင္း၊ ဒီလို အသုိင္းအဝိုင္းတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္ ျဖစ္ျခင္းက ေအာင္ဆန္း၏ ကံတရားတစ္ခုဟု ဆိုႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ေအာင္ဆန္းသာ ေလာကဓံကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း ရွိေသာ မိခင္မ်ဳိးႏွင့္ မေတြ႔ခဲ့ရလွ်င္၊ ေအာင္ဆန္းသာ အစ္ကိုႀကီး အဖအရာ တာဝန္ ယူတတ္ေသာ အစ္ကိုမ်ဳိးႏွင့္ မေတြ႔ခဲ႔ရလွ်င္၊ ေအာင္ဆန္းသာ ပညာကို ျမတ္ႏိုးေသာ အသိုင္းအဝုိင္းတြင္ မႀကီးျပင္းခဲ့ရလွ်င္၊ ေအာင္ဆန္း၏ စိတ္ကို ေစ့ေဆာ္ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေသာ အဘုိးမ်ဳိး မရွိခဲ့လွ်င္၊ ေအာင္ဆန္းသာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ပံ့ပိုးေပးႏိုင္ေသာ ေနရွင္နယ္ ေက်ာင္းမ်ဳိးတြင္ မေနျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ေအာင္ဆန္းသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား မဟုတ္ခဲ့လွ်င္ အေျဖသည္ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံု စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းမည္ ထင္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ေအာင္ဆန္းတြင္ ေမြးရာပါ ဗီဇေကာင္းမ်ား ရွိသည္ ျဖစ္သလို သူ၏ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း မ်ားကလည္း သူ႔ကို လႊမ္းမိုးပံုေဖာ္ခဲ့သည္ ဆိုလွ်င္ မမွားတန္ရာေပ။

ေဆာင္းပါး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အစ ေကာက္ၾကည့္လိုပါသည္။ သဟာယဆရာတင္၏ သီခ်င္း ကဲ႔သုိ႔ပင္ ဤႏိုင္ငံတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို လူေတာ္ လူေကာင္းေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ဖို႔ လိုပါသည္။ သုိ႔ဆိုလွ်င္ ေျပာစရာက ရွိလာၿပီ ျဖစ္သည္။ ဗီဇမွာ လုပ္ယူ၍ မရေသာအရာ ျဖစ္သည္။ ကိန္းေသျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကား လုပ္ယူ၍ရသည္။ ဖန္တီးယူ၍ ရသည္။ ကိန္းရွင္သေဘာျဖစ္သည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေမြးထုတ္ေရးဟု ဆိုရာတြင္ ယေန႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၌ ပညာကို တန္ဖိုးထားေသာ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မ်ဳိး လိုသည္။ အမွန္တရားကို ဆုပ္ကိုင္ရဲေသာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ဳိး လိုသည္။ အက်င့္စာရိတၱကို တန္ဖုိးထားေသာ ဝန္းက်င္မ်ဳိး လိုသည္။ ႐ိုးသားမႈကို ခံုမင္ေသာ ဝန္းက်င္မ်ဳိးလိုသည္။ ယင္းသုိ႔ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ဳိးႏွင့္ ယေန႔ မ်ိဳးဆက္တို႔ မ်ားမ်ား ထိေတြ႔ခြင့္ ေပးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေမြးထုတ္ေရး လက္ေတြ႔က်က် နီးစပ္သြားႏိုင္မည္ဟု ထင္မိပါသည္။

(၉၉ ႏွစ္ေျမာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးေန႔သို႔)

The Voice Weekly

ေပၚလင္းဦး