ေရနံမုဆုိးတို႔ ေပ်ာ္စံရာေျမ

ေအာင္ေဌးလႈိင္/ျမန္မာတိုင္း(မ္)

ဖုန္အလုံးလုံး တက္ေနေသာ ေတာင္ကုန္း ေတာင္တက္လမ္းမႀကီးအတုိင္း လိုက္ထရပ္ဘတ္စ္ကား
တစ္စီးေျပးလႊားေနသည္။

အကာမပါေသာ ကားေနာက္ခန္းတြင္ ဖုန္အလိမ္းလိမ္း ေပကပ္ေနသည့္ ေဈးျခင္းေတာင္း ၀န္စည္
စလယ္မ်ားနဲ႔ အတူ ေဈးသည္အခ်ဳိ႕ လုိက္ပါလာသည္။ ကားေခါင္မုိးေပၚႏွင့္ ေနာက္ဘက္ေျခနင္းခုံ
ေပၚတြင္ အရြယ္ေကာင္းအမ်ဳိးသားအခ်ဳိ႕ လိုက္ပါ လာၾကသည္။

အေပၚ၀တ္အေႏြးထည္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းႏွင့္ အေရာင္းမြဲဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ထိုအမ်ဳိးသား
တုိ႔သည္ ကြမ္းယာတပ်စ္ပ်စ္ေထြးလ်က္၊ လူးကာလိမ့္ကာေျပးေနေသာ ဘက္စ္ကားေပၚတြင္
တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေအာ္ကာဟစ္ကာ စကားေျပာလ်က္ လုိက္ပါလာၾကသည္။

ဖုန္မႈန္႔မ်ားလႊမ္းျခဳံေနေသာလမ္းမထက္တြင္ သူတို႔မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္ေတာက္လ်က္၊ သူတို႔
အသံမ်ားကား အားတက္လ်က္။ သူတုိ႔၏ ဦးတည္ရာကား ေရႊမည္းထြက္ရာ ေရႏွံေမွာ္။

မေကြးတုိင္းေဒသႀကီးအတြင္း မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရွိ ထန္းကိုင္းေရနံေျမသည္ လြန္ခဲ့သည့္
ႏွစ္အတန္ၾကာက ေပၚထြက္ခဲ့သည္။

မင္းလွ - သရက္လမ္းမႀကီးေဘးတြင္ရွိသည့္ ထန္းကိုင္း ေရနံေမွာ္သုိ႔ ယေန႔အခ်ိန္အထိ အနယ္နယ္
အရပ္ရပ္မွ လူမ်ား လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

ကႏၲာရပင္မ်ား က်ဳိးတိုးက်ဲတဲေပါက္ေရာက္ ေနသည့္ ေတာင္ကုန္းဆင္ေျခေလွ်ာမ်ား တစ္ေလွ်ာက္
လက္ယက္တြင္း ေရနံတူးစင္မ်ား၊ မုိးကာစရြက္ဖ်င္တဲမ်ားႏွင့္ ေရနံေမွာ္ကို အေ၀းကပင္ လွမ္းျမင္ႏိုင္
သည္။

ေရနံေမွာ္အ၀င္၀ တြင္ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါျပည့္စုံျခင္း မရွိသည့္ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္မ်ားကိုစီးလ်က္
ဥဒဟုိ သြားလာလႈပ္ရွားေနၾကသူမ်ား၊ လမ္းမႀကီးေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ရွိ ေဈးဆုိင္မ်ားတြင္
ေဈး၀ယ္ ေနသူမ်ား၊ ခရီးသည္ရရန္ အလို႔ငွာ ေအာ္ဟစ္ဆူညံေနေသာ အေ၀းေျပးဘတ္စ္ကားငယ္
မ်ားႏွင့္ ဟုိမွသည္ခုတ္ေမာင္းေနၾကသည့္ ေထာ္လာဂ်ီမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။

ေရနံေမွာ္၏ နံနက္ခင္းသည္ ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ခုမွ် လႈပ္ရွားအသက္၀င္ ေနသည္။

ေရနံေမွာ္အတြင္းပိုင္း တစ္ေနရာတြင္ ေရနံအ၀ယ္ေတာ္မ်ား အလုပ္မ်ားေနၾကသည္။

ေမွာ္ထြက္ေရနံစိမ္းမ်ား ျခင္တြယ္၀ယ္ယူေနသည့္ အ၀ယ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ေရနံပီပါမ်ား တင္ေဆာင္
ထားသည့္ ကားႀကီးကားလတ္မ်ားက ေရနံေမွာ္တစ္ခု၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကုိ ေဖာ္ျပေနသည္။

ပိုက္ဆံအိတ္တစ္လုံးျဖင့္ ေရနံအ၀ယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ခပ္၀၀အမ်ဳိးသမီးက ကင္မရာကို စုိးရိမ္တႀကီး
လုိက္ၾကည့္ေနသည္။

ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ေရနံမ်ားေပက်ံေနသည့္ ျခင္တြယ္ေရးအလုပ္သမားေတြကေတာ့ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္
ဆရာကို ျပံဳးျပၾကသည္။

"ဓာတ္ပုံက ဘာလို႔႐ိုက္တာလဲ။ ဘာမွန္းမသိ ကြ်န္မ ကားနံပါတ္ေလး ဓာတ္ပုံထဲပါသြားပါ့မယ္။
မ႐ိုက္ပါနဲ႔ေနာ္"ဟု အ၀ယ္ေတာ္အမ်ဳိးသမီးက ေျပာေလသည္။

ေရနံေမွာ္အတြင္း ေရနံစိမ္း ေပါက္ေဈးကေတာ့ ဂါလန္ ၅၀ ခန္႔ ေရနံစိမ္းတစ္ပီပါလွ်င္
က်ပ္ ၁၁၈,၀၀၀ ႏႈန္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

"ဒိုင္နာတစ္စီးကို ပီပါ ၁၈ လုံးႏိုင္တယ္။ အရင္က တစ္ေန႔ကို ႏွစ္ေခါက္ သုံးေခါက္ဆြဲရတယ္။
ခုေရနံအထြက္ က်လာတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေခါက္ပဲ"ဟု ေရနံအ၀ယ္ကားေပၚမွ အခ်င္အတြယ္
သမားတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ထိုးထုိးေထာင္ေထာင္ ရြက္ဖ်င္တဲမ်ား တစ္ခု ႏွင့္ တစ္ခု ထိစပ္လ်က္၊ ေရနံတူးစင္မ်ား၊ ေရနံတူး
ပိုက္မ်ားသည္လည္း ႐ႈပ္ေထြးလ်က္၊ မရပ္မနားထြက္ေပၚေနသည့္ အင္ဂ်င္စက္သံမ်ားသည္လည္း
ပ်ံ႕လြင့္လ်က္ ေရနံေမွာ္အတြင္းပိုင္သည္ ခပ္ျပင္းျပင္းေနေရာင္ေအာက္တြင္ အျခားေနရာမ်ားထက္
ဆူညံလ်က္ရွိသည္။

ေရနံအထြက္မ်ားရာေနရာကို အလုအယက္စုျပံဳတူးေဖာ္တတ္ၾကသည့္ လက္ယက္ေရနံေမွာ္မ်ား
သေဘာသဘာ၀အတုိင္း ေရနံတြင္းတူးစင္မ်ားသည္လည္း ကပ္လ်က္နီးလ်က္ရွိၾကသည္။

အဆက္မျပတ္ ဆူညံေနသည့္ အင္ဂ်င္စက္သံမ်ားအၾကား ေရနံတြင္းေပါက္စီတုိင္းတြင္
သုံးလက္မခြဲပိုက္ျဖင့္ ေရနံခပ္ယူေနသူမ်ား ရွိသည္။

ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ေရနံခပ္ယူေနသူသည္ လက္တစ္ဖက္တြင္ ေရနံပိုက္ကို
ထိန္း၍လည္းေကာင္း အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အင္ဂ်င္စက္ကိုထိန္းသည့္ ေမာင္းတံကိုကိုင္၍
လည္းေကာင္း ဟန္မပ်က္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။

ေရနံအထြက္ကုိမူတည္၍ တစ္နာရီၾကားတစ္ခါ ေရနံခပ္ယူရၿပီး တခ်ဳိ႕တြင္းမ်ားတြင္ ေရနံခပ္ပိုက္
အား အတင္အခ်ဆြဲယူသည့္ ရစ္ဘီးကို လက္အားျဖင့္ အသုံးျပဳ၍ အခ်ဳိ႕တြင္းမ်ားတြင္ စက္အားျဖင့္
အသုံးျပဳၾကသည္ဟု ဆုိသည္။

"ေပအရမ္းနက္တဲ့ တြင္းေတြက်ေတာ့ ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေရနံေတြကို ကိုယ့္တြင္းတစ္ခု တည္းစု
လာေအာင္ ကြန္ပရက္ဆာနဲ႔ စုပ္ယူတယ္"ဟု ေရနံမုဆုိးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးတင္လႈိင္ က ေျပာေလ
သည္။

ထန္းကိုင္းေရနံေမွာ္သုိ႔ ဦးတင္လႈိင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္မွာ ေျခာက္လ ေက်ာ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး မင္းဘူးၿမိဳ႕နယ္
ကဒီးရြာကေန မိသားစုလုိက္ ေျပာင္းေရႊ႕လာျခင္းျဖစ္သည္။

အစပိုင္းတြင္ ေရနံေမွာ္အတြင္း ေန႔စားအလုပ္ သမားအျဖစ္ အငွားလုိက္ခဲ့သည္။

အရင္းအႏွီး တတ္ႏိုင္ေသာအခါ ကိုယ္ပိုင္တြင္းတူးခဲ့သည္။ ေရနံတြင္း ခုနစ္က်င္းတူးခဲ့ရာ ငါးက်င္း
ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။

"အရင္တုန္းကေတာ့ ေတာင္သူလုပ္တာေပါ့။ ေတာင္သူအလုပ္က ရာသီဥတုနဲ႔ ဘာနဲ႔ အဆင္မေျပ
ေတာ့ ေရနံေမွာ္ကို မိသားစုလုိက္ေျပာင္းလာတာ။ ေငြပိုေငြလွ်ံ မ်ားမ်ားစားစား မရွိေသးေပမယ့္
စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပပါတယ္"ဟု ေရနံေငြ႕သန္းေနသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ဦးတင္လႈိင္က ဆုိသည္။

ယခင္က တျခားေရနံေမွာ္မ်ားတြင္ လုပ္ခဲ့ဖူးသည့္ အေတြ႕အၾကဳံ႕ေၾကာင့္လည္း ဦးတင္လႈိင္၏
လက္ယက္ေရနံတြင္းမ်ားမွ ေန႔စဥ္ေရနံတစ္ေပပါခြဲခန္႔ ထြက္ရွိေနၿပီး က်ပ္တစ္သိန္းေက်ာ္ ၀င္ေငြကို
ေန႔စဥ္ရရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။

မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး မင္းလွၿမိဳ႕နယ္ရွိ ထန္းကိုင္း ေရနံေမွာ္တြင္ ေရနံလုပ္သားတစ္ဦးကို ေတြ႕ရစဥ္။ ေအာင္ေဌးလႈိင္/ျမန္မာတိုင္း(မ္) 

မ်က္စိျဖင့္ တပ္အပ္မျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေသာ ေျမေအာက္ေရႊမည္းရတနာ ေရနံရွာေဖြေရးတြင္ အျမတ္ရသူ
ရွိသလုုိ အ႐ႈံးျပေနသူေတြလည္း အမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ေရနံက်င္းတစ္က်င္းစာ ေျမေနရာအတြက္ ကာလတန္ဖိုး က်ပ္ေငြေလးသိန္းခန္႔ ေဈးေပါက္ေနသည့္
အတြက္ အမွန္တကယ္ႀကီးပြားေနသူမ်ားမွာ ယာခင္းရွင္မ်ားသာျဖစ္သည္ဟုလည္း နယ္ေ၀းမွ
ေရာက္လာသည့္ ေရနံမုဆုိးမ်ားက ဆုိၾကသည္။

"တကယ္ ခ်မ္းသာေနၾကတာကေတာ့ ယာခင္းရွင္ေတြပဲဗ်။ တစ္က်င္းကိုအနည္းဆုံး သုံးသိန္း၊
ဟိုမွာ ၾကည့္လိုက္ က်င္းေပါင္းရာနဲ႔ ခ်ီၿပီးရွိတယ္။ အဲဒါတစ္ဧက မေက်ာ္ဘူး"ဟု သက္လတ္ပိုင္း
အရြယ္ ေရနံလုပ္သားတစ္ဦးက ေျပာသည္။

"သုံးဦးစပ္ၿပီးလုပ္တာ။ တြင္းေလးတြင္းတူးထားတာ တစ္က်င္းပဲေပါက္တယ္။ ေရနံကလည္း
တစ္ေန႔မွ ႏွစ္ဂါလန္ေလာက္ပဲ ခပ္ရေသးတယ္။ ခုသိန္း ၇၀ ေလာက္ ႐ႈံးေနၿပီ။ ဒီလုိပဲ တူးသမွ်
မေအာင္ျမင္လုိ႔ ဘ၀ပ်က္ေနတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ"ဟု နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္၊ သားျမႇားရြာမွ
လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကိုမ်ဳိးလြင္ဆုိသူက ေျပာေလသည္။

တျခားေသာ ေရနံေမွာ္မ်ားတြင္ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔က်င္လည္ခဲ့သည့္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ နဘူးအုိင္ေက်းရြာမွ
ကုိေဇာ္မုိးလတ္ကလည္း ထန္းကိုင္း ေရနံေမွာ္ေရာက္လာခဲ့သည္မွာ ၁၀ လေက်ာ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္
လည္း က်ပ္သိန္း ၄၀ ခန္႔အ႐ႈံးျပ ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

"ငရွန္ေတာင္ေရနံေမွာ္မွာ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာက္တံခါး၊ ဆူး၀င္း၊ ၀ယ္ေတာင္
ေရနံေမွာ္ေတြမွာလည္း လုပ္ခဲ့တယ္။ ႐ႈံးလုိက္ ျမတ္လုိက္ပဲ"ဟု ကုိေဇာ္မုိးလတ္က ဆုိသည္။

ေရနံေမွာ္တြင္ ေရနံမုဆိုးအျဖစ္ အဆင္မေျပသည့္အခါ တစ္နည္းတစ္ဖုံအားျဖင့္ ေဈးေရာင္းေဈး၀ယ္
လုပ္ကိုင္လာၾကသူမ်ားလည္း ရွိေလသည္။

ယခင္က ေရနံေမွာ္မ်ားတြင္ ကိုယ္တုိင္ လက္ယက္တြင္းတူးခဲ့ေသာ္လည္း အဆင္မေျပသည့္
အတြက္ ထန္းကိုင္းေရနံေမွာ္ ေရာက္လာေသာအခါ 'ရန္ကုန္ထမင္းဆုိင္' အမည္ျဖင့္ ထမင္းဆုိင္
ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ေနသည့္ ကိုသိန္းထြန္းက "အရင္လေတြတုန္းက တစ္ေန႔ကို တစ္သိန္းခြဲဖုိးေလာက္
ေရာင္းရတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ေန႔ ခုနစ္ေသာင္းခြဲေလာက္ပဲ။ ေရနံေမွာ္က နည္းနည္းပ်က္လာၿပီ" ဟု
ဆုိသည္။

လူေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္း ေျပာဆုိၾကေသာ္လည္း ထန္းကိုင္းေရနံေမွာ္တြင္
လက္ယက္ေရနံတြင္းေပါင္းမည္မွ်ရွိသည္၊ လူေပါင္းမည္မွ် လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္ကို မည္သူမွ်
အတိအက် မသိၾကေပ။

ထန္းကိုင္းေရနံေမွာ္ရွိ ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္း႐ုံးခြဲႏွင့္ ေက်းရြာရဲကင္းအား
၀င္ေရာက္ေမးျမန္းခဲ့ေသာ္လည္း ေရနံေမွာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္စုံတစ္ရာ ေျပာဆုိႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။

မ်က္စိတစ္ဆုံးမက က်ယ္ေျပာသည့္ ထန္းကိုင္း ေရနံေမွာ္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ သုံးေလးလအတြင္း
ေရနံထြက္ႏႈန္းက်ဆင္းလာရာ ေရနံမုဆုိးမ်ား အေနျဖင့္ အျခားေရနံေမွာ္ အသစ္အေဟာင္းမ်ားသုိ႔
ေျခလွမ္းျပင္ေနၾကသည္ဟုလည္း သိရသည္။

လက္ရွိေရနံမုဆုိးမ်ား ေျခသြက္ေနသည့္ ေမွာ္မွာ ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္ ျဖစ္သည္။

ထန္းကိုင္းမွ သရက္ - မင္းလွလမ္းမႀကီး အတုိင္း မုိင္ ၂၀ ခန္႔ ခရီးဆက္ၿပီးေသာအခါ ဒဟတ္ပင္
ေရနံေမွာ္သို႔ေရာက္ေလသည္။

အေနာက္႐ုိးမ၏ ေျခရင္းျဖစ္ေသာ ေတာင္စြယ္ေတာင္တန္းမ်ား အၾကားရွိ ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္သည္
လြင္တီးေခါင္ျပင္အေနအထားမ်ဳိး မဟုတ္၊ သစ္ပင္ငယ္မ်ား ေပါက္ေရာက္ရာ ေနရာေဒသျဖစ္သည္။

ကိုယ္လက္အဂၤါျဖစ္ေသာ သစ္ေတာသစ္ပင္မ်ား နင္းေျခခံရလ်က္ ေရနံမုဆုိးတုိ႔၏ လက္ခ်က္တြင္
မ႐ႈမလွက်ဆုံးေနၿပီျဖစ္ေသာ ေရနံေမွာ္သည္ကား တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ က်ယ္ျပန္႔လ်က္ရွိရာ
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္မွာ လုပ္ကြက္အအမွတ္ (၁) (၂) (၃) (၄) (၅) အမည္မ်ားျဖင့္
ႀကီးသထက္ႀကီး၊ က်ယ္သထက္က်ယ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ေရနံအထြက္ႏႈန္းေကာင္းသျဖင့္ လတ္တေလာနာမည္ႀကီးေနသည့္ ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္
အကြက္ (၅) တြင္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ ေရနံ မုဆုိးမ်ား ေျခခ်င္းလိမ္ေနသည္။

တစ္ေမွ်ာ္ တစ္ေခၚျဖစ္ေသာ ေဈးဆုိင္တန္းႀကီးငယ္တို႔တြင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အသားငါးမွသည္
အ၀တ္အထည္၊ သံထည္ပစၥည္း၊ ပိုက္၊ ႀကိဳးစေသာ လုပ္ငန္းသုံးပစၥည္းမ်ားအထိ စည္စည္ကားကား
ျဖန္႔ျဖဴး ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။

ကြမ္းယာဆုိင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ ႐ိုး႐ုိးထမင္းဆုိင္မ်ားမွ သည္ ဘီယာ၊ အရက္ႏွင့္ ကုိကုိ
ကာလသားမ်ားအႀကိဳက္ အစားအစာမ်ဳိးစုံကုိ တြဲဖက္ေရာင္းခ် ေနသည့္ စားေသာက္ဆုိင္ႀကီးမ်ား
လည္း ေရနံေမွာ္အတြင္း အခံ့သားေနရာယူၿပီးျဖစ္ေလသည္။

တစ္ေန႔တာမွ် လွည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈမည္ဆုိပါေသာ္မွ ၿမိဳ႕ငယ္တမွ်စည္ကားေနသည့္ ဒဟတ္ပင္
ေရနံေမွာ္ကို ႏွံ႔စပ္ႏိုင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းမည္ ျဖစ္သည္။

အျခားေသာ ေရနံေမွာ္မ်ားထက္ လူမ်ားသည့္ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္တြင္ လုံျခံဳေရးအေနအထားမွာ
စုိးရိမ္စရာအေျခအေနျဖစ္သည္ဟု ေအာင္လံၿမိဳ႕နယ္၊ စခန္းႀကီးရြာမွ လာေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသူ
ဦးျမင့္၀င္းက ေျပာသည္။

"သူခုိးေတာင္မွ ေခ်ာ့ၿပီးေပါင္းေနရတယ္။ ခုိးတာမိေပမယ့္ ရန္မလုပ္ရဲဘူး။ ဒီမွာက လူမ်ဳိးစုံစ႐ုိက္
မ်ဳိးစုံလာလုပ္ေနၾကတာေလ။ ဘာတရားဥပေဒစုိးမုိးမႈမွ မရွိဘူး။ နယ္စုံကလူေတြ တစ္ေနရာတည္း
မွာ လာစုေနၾကေတာ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ခြဲျခားဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ သက္ဆုိင္ရာကလည္း ဘာမွ
လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး"ဟု ေတာင္သူလုပ္ငန္း အဆင္မေျပသျဖင့္ ေရနံမုဆုိးဘ၀ေရာက္လာ သူတစ္ဦး
ျဖစ္သူ ဦးျမင့္၀င္းက ဆုိသည္။

"လူမ်ဳိးစုံေတာ့ စ႐ုိက္လည္းစုံတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္း ေရနံစိမ္းကို တျခားဟာေတြနဲ႔ ေရာၿပီးေရာင္းတာ
ေတြ ရွိတယ္။ ကိုယ္တုိင္လည္း ခံရၿပီးၿပီ" ဟု ဒဟတ္ပင္ေရနံေမွာ္ေရာက္ အ၀ယ္ေတာ္တစ္ေယာက္
က ညည္းတြားေလသည္။

စီးပြားေရးအရ အဆင္ေျပေသာ္လည္း တရား ဥပေဒစုိးမုိးျခင္းမရွိသည့္ ေရနံေမွာ္တြင္ မီးေဘး
အႏၲရာယ္ႏွင့္ လုံျခဳံေရးအျပင္ တျခားျပႆနာ မ်ားလည္း ရွိေနသည္ဟု မင္းဘူးမွ ဒဟတ္ပင္
ေရနံေမွာ္သို႔ ေန႔စဥ္ေျပးဆြဲေနေသာ လုိက္ထရပ္ ယာဥ္ေမာင္းဆရာ ကိုမုိးႀကီးက ေျပာသည္။

ေအာင္ရွင္  / ျမန္မာတိုင္း(မ္)