ေခတ္သစ္ ခ်စ္တီးေတြ အေၾကာင္း

အိႏိ္ၵယ ခ်စ္တီးေတြ ေျမျပန္ေတာင္း

သတင္းဂ်ာနယ္တေစာင္မွာ အိႏိ္ၵယက ခ်စ္တီးကုလားေတြက သူတို႔ လယ္ေျမေတြ ျပန္ေပးဖို႔ ျမန္မာအစိုးရထံ ေတာင္းဆိုသြားမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဖတ္ရေတာ့ ၿပံဳးမိပါတယ္။
တရက္တည္းလိုမွာပဲ ဖတ္ရတဲ့ သတင္းတပုဒ္က်ေတာ့ ဖတ္ၿပီး မခ်ိၿပံဳး မၿပံဳးႏိုင္ပါ ေတာ့တယ္။

ဧရာ၀တီတိုင္းထဲက လယ္သမား ၄၀၀ ေက်ာ္ တရားစြဲဆိုခံေနရၿပီး ၇၀ ေလာက္ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ ဒါနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမား ကြန္ရက္ေတြ လိုက္ ေမးၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အသားမမည္းတဲ့ ခ်စ္တီးေတြ ရွိေနတုန္းဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ ၿပံဳးေတာင္ မၿပံဳးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ျဖစ္ေနပံုေတြက လယ္ယာေျမ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ေတြ ခ်ေပးခါနီး ၃ လေလာက္ အေတာအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီ ၃ လေလာက္အတြင္းမွာကိုပဲ လယ္သမားေတြ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး တရားစြဲခံ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရ လယ္မဲ့ယာမဲ့ေတြ ျဖစ္ၾကရတာပါ။

လယ္သမားဆိုတာက လယ္လုပ္ေတာ့မယ္ဆို နီးစပ္ရာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြထံက ေငြေၾကး ေခ်းငွား စိုက္ပ်ိဳး ၾကရတာပါ။ အတိုးနဲ႔ ေခ်းတာကိုပဲ တခ်ိဳ႕ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက အတိုးနဲ႔တင္ မေက်နပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လယ္ေျမ မွတ္ပံုတင္ ခ်ခါနီးမွာ လယ္ပါ အပိုင္သိမ္းဖို႔ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားနဲ႔ ေျမယာလုပ္သားမ်ားသမဂၢက ဦးေအာင္မိုး၀င္းက “လယ္သမားေတြက ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဆီက ေငြေၾကးေတြ ယူရတယ္၊ အဲဒီေငြေၾကး အေပးအယူ ကိစၥေတြ ရွိတယ္၊ လယ္ယာေျမ မွတ္ပံုတင္ခါနီးက်ေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကေနၿပီး ေျမစာရင္းေတြနဲ႔ ေပါင္းတယ္၊ ေနာက္ တရား႐ုံးေတြနဲ႔ ေပါင္းတယ္၊ ဒီဟာက အမွန္တကယ္ကေတာ့ ေငြေၾကး အေပးအယူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ တရားမလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ေငြရလိုမႈနဲ႔ သာလွ်င္ အမႈတရားစဲြၿပီး ေတာင္းသင့္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနတာ အဲလို မဟုတ္ဘူး၊ အသာေလး ေငြကို ထိုးေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ စပါးေပးတို႔ တင္းတိုးတို႔ အဲဒီလို ျပန္ၿပီး မဆပ္ႏိုင္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေတြ လုပ္တယ္၊ ေနာက္တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ လက္မွတ္ကို စာရြက္ေျဗာင္မွာ ထိုးခိုင္းတယ္၊ လယ္သမားေတြက အလုပ္ခ်ိန္ က်လာၿပီဆိုရင္ သူရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအရ ထိုးေပးလိုက္တာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ စာရြက္ေျဗာင္မွာ ေရးခ်င္ရာ ေရးလိုက္တာပဲ၊ ေရးခ်င္တာေရးၿပီး အာဏာပိုင္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အခုလို လယ္ယာေျမေတြ မွတ္ပံုတင္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ သူက ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ ဥပမာ ဦး ၅၀ ကို သူကိုင္ထားၿပီး ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ေလာက္ကို တရား႐ုံးနဲ႔ေပါင္း ေငြေပးၿပီးေတာ့ တရားစဲြၿပီး အတင္း ေထာင္ခ်လိုက္တယ္၊ အဲဒီလို ခ်ရင္းနဲ႔ လယ္သမားကို ေၾကာက္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး ေနာက္လူေတြဆီက လယ္ေတြ သိမ္းလိုက္တယ္၊ အဓိက ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာက အဲဒါပဲ။”

ေနာက္တမ်ိဳးက အသိမ္းခံထားရတဲ့ လယ္ေျမေတြ ျပန္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားၿပီး လယ္ေျမ ျပန္မရေသးေတာ့ အဲ့ဒီ လယ္ေတြမွာ ၀င္ေရာက္ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးလို႔ တရားစြဲ ခံၾကရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

ပုဒ္မ ၄၄၇ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ စိုက္ပ်ိဳးမႈ၊ ပုဒ္မ ၄၂၇ အက်ိဳးစီးပြား ဖ်က္ဆီးမႈေတြနဲ႔ တရားစြဲခံေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနတာကို သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရက လက္ပိုက္ၾကည့္ ေနသလား။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက ဆင္းလာၿပီး ေျဖရွင္းေပးခဲ့တာ ရွိေပမယ့္ သက္ဆိုင္ရာက ၄၊ ၅ ရက္ေန ျပန္သြားၿပီး ၁ ပတ္၊ ၁၀ ရက္ၾကာေတာ့ ျပန္လုပ္တာပဲ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက တရားစီရင္ေရးပိုင္းကို ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္တာမ်ိဳး မရွိသလို တရားစီရင္ေရးပိုင္းက ေတာ္တည့္ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္ လုပ္သလားဆိုေတာ့ လုပ္တာ မေတြ႔ရဘူးလို႔ တရားရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ေမာ္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက လယ္သမား ဦးေအာင္ျမင့္က ေျပာပါတယ္။
တရားစြဲ အခ်ဳပ္ခ်တဲ့ေနရာမွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး လုပ္သူတင္မကဘဲ အရြယ္မေရာက္ေသး တဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြနဲ႔ အသက္အရြယ္ ႀကီးျမင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အဘိုးအိုေတြပါ အကုန္ဆြဲ ထည့္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္တာလို႔လည္း ေျပာပါတယ္။ လယ္ေျမ သိမ္းယူ႐ံုတင္မက လူကိုပါ ဖမ္းၿပီး ေထာင္ခ်ပစ္ေနတာပါ။

လႊတ္ေတာ္ထဲ ေမွ်ာ္လိုက္ျပန္ေတာ့
လယ္ေျမအေရး လႊတ္ေတာ္ထဲ ညံခဲ့ပံုၾကည့္ရင္လည္း အေတာ္ေျပာစရာျဖစ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဇန္န၀ါရီ ၂၁ ရက္က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ လယ္ေျမျပႆနာ ေျဖရွင္းၿပီးေၾကာင္း သမၼတက လႊတ္ေတာ္နာယကထံ ေပးပို႔တဲ့ သ၀ဏ္လႊာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမတ္ ၁၁ ေယာက္က မေက်မခ်မ္း ထကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔ေပးထားတဲ့ လယ္ယာေျမနဲ႔ အျခားေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား နစ္နာမႈ မရွိေစေရး စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ အစီရင္ခံစာအပိုင္း ၁၊ ၂နဲ႔ ၃ တြင္ ပါရွိေသာ အမႈတဲြမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမႈေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္မွာ ၄၀၀ ေက်ာ္ ရွင္းၿပီးပါၿပီလို႔ သမၼတရဲ႕ သ၀ဏ္လႊာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။

လယ္ယာေျမ အမႈတြဲမ်ားအေပၚ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္မ်ားအလိုက္ ေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ ၿပီးစီးမႈမ်ား ပါ၀င္တဲ့ သမၼတရဲ႕ သ၀ဏ္လႊာကို လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ဒု၀န္ႀကီး ဦးအုန္းသန္းက ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးမႈ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားပါ ထည့္သြင္းၿပီး လႊတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ၾကား ရွင္းလင္းမႈအၿပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၁၁ ဦးတို႔က အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ မရွိ႐ံုမက မွန္ကန္တိက်မႈလည္း မရွိဘူးလို႔ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာပါ။

ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ လုပ္တဲ့ ဦးတင္ထြဋ္ ကိုယ္တိုင္ ထေျပာတာက သူတို႔ ေကာ္မရွင္က ေပးပို႔ထားတာ အမႈေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္တယ္၊ အခု ေျဖရွင္းေပးၿပီးၿပီသာ ေျပာတယ္။ ဘယ္လယ္သမားမွ လယ္ေျမျပန္ရတာ မၾကားေသးဘူးလို႔ ေျပာသြားတာပါ။

တခါ ပုသိမ္အမတ္ ဦး၀င္းျမင့္ကလည္း တႏိုင္ငံလံုးမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ လယ္ယာေျမ အျငင္းပြားမႈမ်ား၊ သိမ္းဆည္းခံရမႈမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒုတိယသမၼတ ဦးဥာဏ္ထြန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ေျမအသံုးခ်မႈ စီမံခန္႔ခြဲေရးေကာ္မတီက ၂ လအတြင္း လယ္ေျမ အမႈေပါင္း ၄၁၈ မႈ ရွင္းလင္း ၿပီးစီးခဲ့ေၾကာင္း သမၼတရဲ႕ သ၀ဏ္လႊာပါ အခ်က္အလက္မ်ားဟာ တကယ့္ေျမျပင္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ပကတိအေျခအေနေတြနဲ႔ မ်ားစြာ ကြာျခားေနေၾကာင္း၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ အေနာက္ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္က သိမ္းယူခဲ့တဲ့ လယ္ယာေျမမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံ ျပည္သူေတြ တရားစြဲခံေနရတယ္လို႔ ေဆြးေႏြး ေျပာၾကားသြားတာလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။

တပ္သိမ္းေျမေတြ မူလပိုင္ရွင္ေတြကို ျပန္ေပးမယ္ဆိုၿပီး စာေတြ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္သူေတြဆီကို ပို႔တာပါ။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ေျမေတြ ျပန္မအပ္တဲ့အျပင္ အဲဒီ ေတာင္သူေတြဟာ က်ဴးေက်ာ္မႈနဲ႔ တရားစြဲခံေနရပါတယ္။ ေပးကားေပး၏ မရ ျဖစ္ေန႐ံုမကဘဲ တရား႐ံုးမွာပါ အမႈ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ့အတြက္ သူတို႔ အားကိုးလို႔ ရမယ္ထင္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ဆီကို စာတင္ထားပါတယ္လို႔ ဦး၀င္းျမင့္က ေျပာသြားပါ ေသးတယ္။

ဇမၺဴသီရိၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚစႏၵာမင္းကလည္း လယ္ဆည္ ဒုတိယ၀န္ႀကီး ရွင္းျပသြားတဲ့ ေျမယာေကာ္မရွင္ အစီရင္ခံစာပါ ၁၊ ၂နဲ႔ ၃ အရ ေနျပည္ေတာ္မွာ အမႈေပါင္း ၁၁၁ မႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္ဟာကိုမ်ား ေျပာတာပါလဲ။ က်မတို႔ ဇမၺဴသီရိၿမိဳ႕နယ္ တခုတည္းက တင္ထားတာေတာင္ အမႈတြဲေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ တခုမွ ရွင္းလင္း ၿပီးစီးျခင္းလည္း မရွိေသးပါဘူး။ သက္ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကလည္း ဒီလို ေျဖရွင္းေပးတယ္ ဆိုတာကို သိရွိထားျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ လယ္ယာေျမ အမႈတြဲ ၇ မႈပဲ ရွင္းဖို႔ က်န္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီအေျဖကို က်မအေနနဲ႔ ကန္႔ကြက္ပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးတင္ေမာင္ဦးကေတာ့ ၀န္ႀကီး ရွင္းသြားတဲ့ အေနအထားနဲ႔ လက္ေတြ႔နဲ႔ အမ်ားႀကီး ကြာျခားပါတယ္။

ေရႊျပည္သာမွာ ဧကေပါင္း ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္က သိမ္းတဲ့ေျမအတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကး ေပးဖို႔ပါ။ ဒုတိယက စီမံကိန္း မလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေျမပိုေတြကို ျပန္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု တကယ္ျဖစ္ေနတာက ေျမပိုေတြ ျပန္မရတဲ့အျပင္ အဲ့ဒီ ေျမပိုေတြမွာ က်ဴးေက်ာ္ေတြ ေျမခ်ပါမစ္ေတြနဲ႔ တရား၀င္ ခ်ေပးေနတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအမႈေတြ တခုမွ မၿပီးေသးပါဘူး လို႔ ေထာက္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။

တပ္ပိုင္ ဆိုတာေတြ ေခတ္စားလာေန
သမၼတလည္း ေအာက္ေျခ၀န္ႀကီးဌာနက တက္လာတဲ့အေပၚ လက္မွတ္ထိုးၿပီး လႊတ္ေတာ္ဆီ သ၀ဏ္လႊာ ပို႔လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ လြဲေနၿပီလို႔ ၀ိုင္းေျပာတာ ခံလိုက္ရတာပါပဲ။ သမၼတကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဒီလို အႏွပ္ခံေနရေတာ့ ေအာက္ေျခ လယ္သမားေတြ ခိုကိုးရာမဲ့ အႏိုင္က်င့္ ခံေနရတာ ဘာဆန္းပါမလဲ။ လႊတ္ေတာ္ထဲ လယ္ေျမျပႆနာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကရင္ တပ္မေတာ္ဆိုတာလည္း ပါပါေနတာ ေတြ႔ၾက ရပါတယ္။ မေန႔တေန႔ကပဲ သတင္းတပုဒ္ ဖတ္လိုက္ ရပါတယ္။

“သဃၤန္းကၽြန္း၊ မိေက်ာင္းကန္ေျမတြင္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း အိမ္ရာမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္ ရွိသျဖင့္ ျပန္လည္ စြန္႔လႊတ္ေပးရန္ အစီအစဥ္ မရွိေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အိတ္ပိတ္ေျဖ။
“သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ မိေက်ာင္းကန္ေျမတြင္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအိမ္ရာမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္ ရွိသျဖင့္ ျပန္လည္ စြန္႔လႊတ္ေပးရန္ အစီအစဥ္ မရွိေၾကာင္း သဃၤန္းကၽြန္း ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးသိန္းၫႊန္႔ထံ အိတ္ပိတ္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။”

မေန႔တေန႔ကပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတာင္ႀကီးမွာ ေဟာေျပာပြဲ လုပ္မယ့္ ကြင္းေနရာ ဟာ တပ္ပိုင္ကြင္းမို႔ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သတင္းတပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရျပန္ပါတယ္။ တပ္ပိုင္ တပ္ပိုင္နဲ႔ တပ္ပိုင္ေတြ မ်ားမ်ားလာတာ ေကာင္း၊ မေကာင္း ေခါင္းေအးေအးထား စဥ္းစားၾကဖို႔ သင့္ပါၿပီ။

ေမာင္ထင္ရဲ႕ ငဘ ေတြ ရွင္သန္ေနတုန္း
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ စာေရးဆရာႀကီး ေမာင္ထင္ရဲ႕ “ငဘ” ၀တၳဳရွည္ႀကီး ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ လယ္သမားေတြဘ၀ အခုလို ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
“ေခတ္သစ္ကို တုိ႔ဗမာအစိုးရဟူေသာ အမည္ခံ က်ီးအာသီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေရာက္လာေသာအခါ အနည္းငယ္ အသက္႐ႈေခ်ာင္သလုိ ထင္ခဲ့သည္။ ၀ါဆုိနဲ႔ ၀ါေခါင္လ ေရာက္လာလ်က္နဲ႔ လယ္သမားတုိ႔သည္ လယ္ကို မလုပ္ရလွ်င္ ငတ္ေသဖုိ႔သာ ရွိေတာ့သည္။

“မိမိတုိ႔၏ ဒုကၡကို သူတပါးက ကယ္တင္ေပးလိမ့္မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တေနၾကပါလွ်င္ ကမၻာသာလွ်င္ ကုန္လိမ့္မည္။ ဒုကၡကား ကုန္မည္မဟုတ္၊ အထူးသျဖင့္ မိမိတုိ႔ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ဖယ္၍ တုိင္းတပါးသားကို အားကိုးလွ်င္ ဒုကၡအေပါင္းထဲမွ ထြက္ေျမာက္မည္ဟု ထင္ျမင္မိပါက “ငဘ” ကို သတိရၾကပါဟု ေျပာရစ္ရန္ ေလာကဇာတ္ခုံေပၚ၌ ငဘကို ပုဏၰားက ႏွိပ္စက္ခဲ့သည္၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း ခံရသူသည္ ႏွိပ္စက္သူအား “ဘုန္းႀကီးပါေစ၊ သက္ရွည္ပါေစ” ဟု ဆုေတာင္းသည္ကို က်ေနာ္ မၾကားဖူးပါ။

“ငဘ သည္ ပုထုဇဥ္ျဖစ္၍ ပုဏၰားကို စိတ္ထဲ၌ ႀကိတ္၍ ေရရြတ္မိေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ႏွိပ္စက္တတ္ေသာ ပုဏၰားတေယာက္ကို စိတ္၌ စဲြလမ္း၍ ပုဏၰား တမ်ဳိးလံုးကို ဆန္႔က်င္လုိေသာ အာဃာတသည္ ငဘတြင္ မရွိ။ ငဘ၏ သားစဥ္ ေျမးဆက္တုိ႔က ငဘ ခံခဲ့ရပံုကို သံေ၀ဂ ယူ၍ မိမိတုိ႔၏ လြတ္ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းကို အမ်ဳိးသားခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ဓေလ့ျဖင့္ လူမ်ဳိးႏွင့္ ႏိုင္ငံကို ကာကြယ္ရန္ကိုသာ ငဘက လမ္းၫႊန္ေပးခဲ့သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ယထာဘူတ က်ေအာင္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ ႏိုင္ၾကပါလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အနာဂတ္၌ က်ေရာက္ ႏိုင္ေသာ အႏၱရာယ္ အသြယ္သြယ္တုိ႔မွ ကင္းရွင္း ႏိုင္လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္” လို႔ ဆရာေမာင္ထင္က ရည္ရြယ္ရင္းထားခဲ့တာ အခုထိ ရွင္သန္ေနတုန္းပါဗ်ာ။ ေခတ္သစ္ ခ်စ္တီးေတြေတာ့ ရွင္သန္ခြင့္ မေပးသင့္ေတာ့ေၾကာင္းပါ။
(ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ – ၄၊ အမွတ္ – ၁၈၂ ဆရာကုိေရႊေအာင္ ေဆာင္းပါး)

By ေရႊေအာင္ (ဒီဗီြဘီ)