စစ္အာဏာ ခ်ဳိးအထပ္ထပ္ မ်ဳိးျပတ္ေအာင္ ခြာၾကမယ္ ႏႊာၾကမယ္

က်ဳပ္တစ္ေကာင္ အသက္ေခါင္မိုးကပ္လာေတာ့ ဝဋ္နာ၊ ကံနာ၊ သံသရာနာေတြ တိုးလာသဗ်ာ။ ကိေလသာမကုန္ေသးေတာ့ မေသမခ်င္း ကိေလသာ ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံရေတာ့မွာေပါ့ေလ။ ေသခါနီးေလ ပိုဆိုးေလေတာင္ျဖစ္လာေသး။

က်ဳပ္ အထူးေျပာခ်င္တဲ့ ကိေလသာက ေတြးေတာယံုမွားျခင္း (ဝိစိကိစာၦကိေလသာ) ဗ်။ ကိေလသာစက္ သံုးေထာက္ဝက္ဆိုတဲ့ ၁၅၀၀ ကိေလသာလည္း ပါမွာေပါ့။

က်ဳပ္ ေသတြင္းေသဝေရာက္လာေလ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းေတြမ်ားလာေလ ျဖစ္ေနသဗ်ာ။ ရတနာသံုးပါးအေပၚမွာ ဒြိဟသံသယျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာရွင္ေတြ၊ အာဏာရူးေတြ၊ အာဏာမူးေတြရဲ႕ လူ႕ငရဲအၾကြပ္ေၾကာ္ဒယ္အိုးေတြအေပၚမွာ ေတြးေတာယံုမွားျခင္း ျဖစ္ေနမိတာကို ေျပာတာပါ။ ဒယ္အိုးေတြ ခ်ိဳးခြာလို႔ရမလား။ မရဘူးလား။ ခြာမလား။ မခြာဘူးလား။

ေညွာ္န႔ံဆိုးကလည္း ခါးသိုးေနတာပါကလား။ အဝီစိငရဲအိုးၾကီးက ခ်ိဳးကပ္တဲ့ ေညွာ္နံ႔လားဟဲ့။ လူေတြေၾကာ္တဲ့၊ ေလွာ္တဲ့ လူ႔ငရဲအိုးၾကီးက ခ်ိဳးကပ္တဲ့ ေညွာ္နံ႔လားဟဲ့။ အာဏာရွင္စစ္သူရဲေတြရဲ႕ တရွဲရွဲဆီပူထိုး ခ်ိဳးကပ္တဲ့ေညွာ္နဲ႔ဆိုးလားဟဲ့။

မျဖစ္ေခ်ဘူးကြယ္ရို႕။ ငရဲအိုးေတြခ်ိဳးမကပ္ေအာင္ေတာ့ ခြာၾကမွ ေတာ္မယ္ကြယ္။ ငါကိုယ္တုိင္ အဲ့ဒီငရဲအိုးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးထဲ ဆင္းရဦးမွာလားေတာင္ မသိတာ။ ဆီပူအုိးဆိုတာ ခ်ိဳးရွိရင္ေနာက္ထည့္ပစၥည္း ခ်ိဳးၾကီးကပ္ဖို႔ နီးသဟဲ့။

ငါ ဆီပူေလာင္ျပန္ဦးမွာလား။ ခ်ိဳးၾကြပ္ကပ္ ျပန္ဦးမွာလား။
ဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ။ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းေတြ က်ဳပ္ကို ညွဥ္းဆဲေနသဗ်။ ေအးေအးသတၱဝါေတြ ဆင္းရဲကင္းၾကပါေစ။ အပူကင္းၾကပါေစ။ ငရဲအိုးေတြခ်ိဳးမကပ္ၾကပါေစနဲ႔။ အမွ် အမွ် အမွ်။

ငရဲအိုးေတြကိစၥ ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ။ က်ဳပ္တို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေခတ္မွာ စစ္အာဏာရွင္ငရဲအိုးေတြ အမ်ိဳးအမ်ိဳး ေပၚခဲ့တာဆိုေတာ့ ရိုးေနတဲ့ကိစၥပဲေပါ့ေလ။

အခု သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရခမ်ာလည္း အဲဒီငရဲဆီပူအိုးေတြကို ခ်ိဳးခြာရမယ့္ တာဝန္ၾကီး ပိေနရွာတယ္။ သနားစရာပဲဗ်ာ။ သမၼတၾကီးလည္းေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႔ဗ်ာ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာ္ခဲ့၊ ေလွာ္ခဲ့ၾကတာဗ်။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္သိန္းစိန္တစ္ေယာက္ မွဴးၾကီး-ခ်ဳပ္ၾကီး ဗိုလ္ရာဝင္ျပီလား။ ေရွ႕တန္းေရာက္ေနျပီလား၊ မသိပါဘူးဗ်ာ။ အဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ လက္စြမ္းျပခဲ့ၾကတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ၊ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ၊ ဟန္႔တားမႈေတြက နည္းမွတ္လို႔။ အဲဒါေတြရဲ႕ သေကၤတ ျပယုဂ္ျဖစ္တဲ့ မတရားဥပေဒေတြ၊ အမိန္႔ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းနည္းလမ္းေတြ၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ဆိုတာကလည္း မ်ားမွမ်ား။ တစ္ျပည္လံုး ပလူပ်ံေနတာေလ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္အတြင္း လူငယ္ေက်ာင္းသား၊ ရဟန္းရွင္လူအမ်ားကို ေထာင္ငရဲအိုးေတြမွာ ေၾကာ္ခဲ့၊ ေလွာ္ခဲ့သဗ်။ စစ္ေထာက္လွမ္းစခန္းေတြမွာလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း။ အဓမၼအလုပ္စခန္းေတြမွာလည္းအလားတူစြာေပါ့။ မီးျပင္းတိုက္၊ ဆီပူထိုး၊ ခ်ိဳးကပ္ေအာင္ ေၾကာ္သေပါ့ေလ။ အဲဒီမီးျပင္းေတြ၊ အဲဒီဆီပူေတြဆိုတာက ေျပာခဲ့တဲ့ မတရားဥပေဒေတြ၊ အမိန္႔ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းနည္းလမ္းေတြ၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပဲေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္တမ္းေျပာမယ္ဆိုရင္ အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုးရဲ႕ ခ်ိဳးေတြက က်ဳပ္တို႔တစ္မ်ိဳးလံုးကို ကပ္ေနတာဗ်။ အဲဒါေတြကို က်ဳပ္တို႔ တစ္မ်ိဳးလံုးပဲ ကုန္းရုန္းတြန္းတိုက္ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ခြာၾကရမွာဗ်။ ျခစ္ၾကရမွာဗ်။ ခၽြတ္ၾကရမွာဗ်။ ပြတ္ၾကရမွာဗ်။ ဖဲ့ၾကရမွာဗ်။

ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔ လူ႔ေဘာင္္အဖြဲ႕အစည္းမွာ ခါးခါးသီးသီး ေတြ႕ၾကံဳခံစားေနၾကရတဲ့ ရခိုင္ျပႆနာ၊ ကခ်င္စစ္ပြဲ၊ လက္ပံေတာင္း သယံဇာတိက်ိန္စာ၊ လယ္ေျမအဓမၼသိမ္း၊ စက္မႈကၽြန္ခိုင္း၊ ပညာေရးဦးေႏွာက္ေခ်ာင္၊ က်မ္းမာေရးလူညြန္႔တံုး၊ အလုပ္သမား-လယ္သမား-လက္လုပ္လက္စား ဘဝပ်က္၊ အရာရွိ-အရာခံ ဝန္ထမ္းလုပ္သား အက်င့္ပ်က္၊ ျပည္သူတိုင္းရင္း ဆင္းရဲတြင္းနက္၊ စာနယ္ဇင္း အလင္းမေဆာင္ႏိုင္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲက မေရြးအမတ္အသံ၊ အာဏာကပ္ပါး ခရိုနီတို႔ရဲ႕ေျခလွမ္း၊ အားလံုးေပါ့ေလ။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုးရဲ႕ခ်ိဳးေတြဗ်။ ခြာၾကေဟ့၊ ခြာၾက။

အဲ..... အဲ..... အညစ္ဆံုး၊ အေမွာင္ဆံုး တဒယ္အိုးလံုးကို မီးေသြးတံုးၾကီးလို စြဲကပ္ေနတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဆိုတဲ့ ခ်ဳိးၾကီးကိုလည္း ခြာၾကရဦးမယ္ဗ်။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလည္းလက္ပိုက္ၾကည့္မေနရွာပါဘူး။ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္ မင္းၾကီးတာက ထြက္စရိုက္မက်င့္မိေလေအာင္ အလိုက္သင့္ကေလး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးခ်ိဳးေတြႏႊာ၊ အုိးေတြခြာေပးေနတယ္ဗ်ာ။ ၁၉၈၈ ကတည္းကထုတ္ခဲ့တဲ့ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာ္ၿငာစာ ၂/၈၈ ကိုႏွစ္အစိတ္ျပည့္လုတဲတဲေလးမွာ ရုပ္သိမ္းလိုက္တာၾကည့္။

ေကာင္းတယ္။ ေကာင္းခ်ီးေပးၾကပါ။ သရီးခ်ီးယား ဟစ္ဟစ္ဟူးေရးလို႔ ဘိုလိုေအာ္ခ်င္ ေအာ္ၾကပါ။

သမၼတၾကီးဟာ ႏွလံုးသမားဗ်။ ဟိုႏွစ္လံုးသမား ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏွလံုးေရာဂါသမားလို႔ေျပာတာပါ။ ႏွလံုးသမားဆိုတာ စိတ္မခ်ရဘူး။ အဲဒီေရာဂါမ်ိဳးက တစ္ေန႔ေရႊ၊ တစ္ေန႔ေငြဗ်။ တစ္ေန႔ေန၊ တစ္ေန႔ အဲ ..... အဲ .... သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ဆိုတာမ်ိဳးဗ်။

က်ဳပ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခတ္စားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို အာျဖဲဟစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္ သူငယ္ျပန္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ သူငယ္ေပ်ာ္တယ္ ဆုိခ်င္ဆိုပါ။

ကိုင္း .... ကိုင္း ... က်ဳပ္နဲ႔အတူ အတင္းအာျဖဲ သီခ်င္းကဗ်ာ ဟဲၾကစို႔။

“နည္းတယ္ မ်ားတယ္ သေဘာမွာ မထားလို႔ရယ္ ႏွလံုးသမားကို တအားကူမယ္ စစ္အာဏာ ခ်ိဳးအထပ္ထပ္ မ်ိဳးျပတ္ေအာင္ ခြာၾကဟယ္ ႏႊာၾကမယ္ .... ” ကိုင္း ..... ငရဲျပည္ကို၊ ငရဲကၽြတ္တို႔၊ ငရဲလူထြက္တို႔ ....။

..... သမၼတ ေထာက္ခံကဗ်ာေတးကို က်က်နန ေနာက္တစ္ျပန္ လွ်ာေသြးလိုက္ၾကပါဦး။ ဝမ္း .... တူး ... သရီး ...

“ နည္းတယ္ မ်ားတယ္ သေဘာမွာ မထားလို႔ရယ္ .... .... .... စစ္အာဏာ ခ်ိဳးအထပ္ထပ္ မ်ိဳးျပတ္ေအာင္ ခြာၾကဟယ္ ႏႊာၾကမယ္”။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၅)