ဝမ္းေရးအတြက္ ပုလင္းေလးမ်ားကိုခ်စ္ရသည့္ လိေမၼာ္ေရာင္လူသားမ်ား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕ နယ္၏ ည ၉ နာရီ။ လမ္းေဘး ေစ်းသည္မ်ားပင္ မရွိေတာ့။

ႏြမ္းဖတ္ညိဳညစ္ ေနေသာ စြပ္က်ယ္ႏွင့္ ေရွာ့ ပင္အတိုကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အသက္ ၄ဝ ဝန္း က်င္ခန္႔ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေဖာ့ဘူးမ်ားအျပည့္ တင္ထားေသာ အမိႈက္သိမ္းလွည္းကို တြန္းလ်က္ ၃၉ လမ္းအလယ္ဘေလာက္သို႔ ဝင္သြားသည္။ ၎၏ ေျခလွမ္းမ်ားက ပင္ပန္းႏြမ္းလ်၍ ေႏွး ေကြးတံု႕ဆိုင္းေနသည့္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေျခလွမ္းမ်ား ေတာ့ မဟုတ္။ သူ၏ အမည္က ဦးေဇာ္ဝင္း။ ပဲခူးတိုင္းေဒသ ႀကီး သနပ္ပင္ၿမိဳ႕နယ္ ကမာစန္းေက်းရြာသား။ ရန္ ကုန္သို႔ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးလခန္႔က ေျပာင္းေရႊ႕လာ ျခင္းျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္စည္ပင္၌ ညပိုင္းသန္႔ရွင္းေရး လုပ္သားဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနသူ ျဖစ္သည္။

နယ္တြင္ လယ္ကြက္မ်ား ေရႀကီး ေရလွ်ံသည့္ ဒုကၡရွိ၍ ရန္ကုန္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာသည့္ အခ်ိန္က ေက်ာတစ္ခင္းစာေနရာအတြက္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ သားအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ သည္။ ဌာနမွ လုပ္သားမ်ားအား ခ်ထားေပးသည့္ ဗိုလ္တေထာင္ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ၈ ေပပတ္လည္ဝန္ထမ္းခန္းတြင္ သူ၏ မိသားစုဝင္ ၅ ေယာက္ေနထုိင္ခြင့္ရခဲ့သည္။”၈ ေပပတ္လည္ဆိုေတာ့ မိသားစု အားလံုး ေနလို႔မရဘူး။ အဝတ္အစားေလး၊ အိုးခြက္ပန္း ကန္ေလး ထား႐ံုေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က ညေနကေန မိုးလင္းအထိ အလုပ္ထြက္လုပ္တာ မိန္းမက လိုက္ ကူတာဆိုေတာ့ သားသမီးသံုးေယာက္က အိပ္ၿပီး က်န္ခဲ့လို႔ေတာ့ ရတာေပါ့”ဟု မိသားစုအလွည့္က် ေနထိုင္အိပ္စက္ရပံုကို ေျပာျပသည္။

မိသားစုဝင္အားလံုး ေနထုိင္ရန္ အခက္အခဲ ရွိေသာ္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေနစရာေပးသည့္ အလုပ္ရသည္ကိုပင္ ၎အတြက္ ကံေကာင္းသည္ ဟု ဆိုသည္။”ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာက ေနေရးထိုင္ေရးခက္ခဲတယ္ ေလ”ဟု ဦးေဇာ္ဝင္းက ေတြးေတြးဆဆ ေျပာသည္။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ႏွစ္စဥ္လူဦးေရတိုးႏႈန္းအရ အိမ္ ေထာင္စု ႏွစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ တိုးတက္လာ ေသာ္လည္း အိမ္ခန္း ၇၂ဝဝ သာ ေဖာ္ေဆာင္ေပး ႏိုင္သျဖင့္ တိုးပြားလာသည့္ အိမ္ေထာင္စု၏ သံုး ပံုႏွစ္ပံုမွာ အခက္အခဲရွိႏုိင္သည္ဟု ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ဦးလွ ျမင့္က ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး စတုတၴပံုမွန္ အစည္းအေဝး၌ ေျပာခဲ့သည္။

အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အေရးေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေပၚ တက္ကာ ႀကံဳရာလုပ္ကိုင္ရင္း ေက်ာတစ္ခင္းစာ အတြက္ ေတြးပူေနရသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား ကဲ့သုိ႔ပင္ ေနထိုင္ေရးအတြက္ အခက္ေတြ႕ေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားလည္း တပံုတပင္။ဦးေဇာ္ဝင္းကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္ကို လစာ ေငြက်ပ္သံုးရာေခတ္ကတည္းကပင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ ကိုင္ခဲ့သူ လုပ္သက္ ၁၂ ႏွစ္ရွိ အသက္ ၅ဝ အရြယ္ ရန္ကုန္သူ ေဒၚေပါက္စီက ”အရင္က အိမ္ငွားေန တယ္။ အိမ္လခမတတ္ႏိုင္ေတာ့လုိ႔ လိုင္းခန္းေတာင္း ေနတာေတာ့ မၾကာေသးပါဘူး။ ေနေရး၊ ထိုင္ေရး အခက္အခဲရွိတယ္ေလ။ ဒီေန႔ ျပဳတ္ရင္ ဒီေန႔ လုိင္း ခန္းေပၚက ေျပာင္းေပးရမွာ”ဟု ဆိုသည္။

ငယ္ရြယ္စဥ္က ပန္းရံ အလုပ္ဝင္ေရာက္လုပ္ ကိုင္ခဲ့ဖူး၍ တာဝန္က်ရာလမ္းမ်ား၌ ေခါက္တံု႔ ေခါက္ျပန္ အမႈိက္လွည္းျခင္း၊ အမႈိက္ပံုးမ်ား အတြင္းမွ အမႈိက္မ်ားသိမ္းဆည္းယူရျခင္းက သူမ အတြက္ ပင္ပန္းသည္ဟု မဆိုသာ။”ဒီအလုပ္က အရင္းမစိုက္ရဘူး။ သူမ်ားက အလိုမက်ရင္ ေျပာခံထိတာပဲ ရွိတာပါ”ဟု စားဝတ္ ေနေရးအတြက္ လက္ရွိအလုပ္ကုိ ဆက္လက္အေျခ တက် လုပ္ကိုင္သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားပံုကို သူမက ေျပာျပသည္။

လစာ တစ္သိန္းမျပည့္ ရွစ္ေသာင္းခန္႔သာရ သည့္ ေဒၚေပါက္စီႏွင့္ ဦးေဇာ္ဝင္းတို႔အတြက္ အမိႈက္မ်ားထဲမွ ဘူးခြံမ်ားေကာက္ျခင္းျဖင့္ မိသားစု စားစရိတ္ရွာၾကသည္။ က်န္းမာေရး အာမခံခ်က္ အားနည္းၿပီး လမ္းမေပၚတြင္ သန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ ရြက္သည့္အခါ ဝန္ထမ္းအက်ႌကို ယာဥ္အႏၲရာယ္ အျပင္ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ႀကံဳေတြ႕ရႏိုင္သည့္ မႈခင္း အႏၲရာယ္မ်ားေၾကာင့္ပါ မျဖစ္ မေန ဝတ္ဆင္ၾက ရေသးသည္။မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေလာက္ငမႈ မရွိ။ အႏၲရာယ္မ်ားသည့္ ၎တို႔၏ ေအာက္ေျခ သိမ္းအလုပ္မွ ေနာက္အလုပ္တစ္ခုသို႔ ေရႊ႕ရန္ စဥ္း စားသည္။ သို႔ေသာ္ ေနေရးေၾကာင့္ ေတြး႐ံုသာ ေတြးႏိုင္ခဲ့သည္။ အစိုးရက ေဖာ္ေဆာင္ေရာင္းခ်မည့္ တန္ဖိုး နည္း အိမ္ရာဆိုသည္မွာ လည္း က်ပ္သိန္းႏွစ္ရာေအာက္ဆို၍ ၎တို႔ႏွင့္ မဆိုင္။ ၿမိဳ႕တြင္းရထားဝင္းအတြင္း ဝန္ ထမ္းအိမ္ရာမ်ား၌ ေငြက်ပ္ တစ္ေသာင္း၊ ႏွစ္ေသာင္းခြဲပင္ ရွိသည့္  ၈ ေပ ၁ဝ ေပ အခန္းတြဲတစ္ခု ငွားရန္ပင္ သူတို႔မတတ္ ႏုိင္ခဲ့။အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းမွ ေဒၚမုိမိုေအာင္က ”ေအာက္ေျခ လူတန္း စားေတြ အိမ္ပိုင္ရဖို႔က သူတို႔ ဝင္ေငြနဲ႔ ဖဲ့ၿပီး လစဥ္ေပးသြင္း ႏိုင္ မယ့္ႏႈန္းထားနဲ႔ အိမ္ရာေတြကို ေရာင္းခ်ေပးဖို႔ပါပဲ”ဟု သူ႕အျမင္ကို ေျပာသည္။

လူဦးေရ ၆ သန္းခန္႔ရွိသည့္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕တြင္ အမိႈက္သိမ္းဆည္းေရးလုပ္ငန္း ကို ေဆာင္ရြက္ေနေသာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သား ၃ဝဝဝ ေက်ာ္သာ ရွိသည္။ ဝန္ထမ္းဦးေရႏွင့္ အမိႈက္ပစ္ ျပည္သူဦးေရ အခ်ိဳးအစား မမွ်တ၍ ေခတ္မီ စက္ကိရိယာမ်ား အသံုးျပဳနိုင္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ လူအင္အားကိုသာ အဓိကအား ထားအသံုးျပဳေနရ ေသးသည္ဟု ရန္ကုန္စည္ပင္ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္း သိမ္းေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးဌာနမွ လက္ေထာက္ဌာန မွဴး ဦးရဲေက်ာ္မိုးက ေျပာသည္။

ေခတ္မီ အမႈိက္သိမ္းကားမ်ား အသံုးျပဳႏိုင္မႈ မရွိ၍ ဝန္ထမ္းအင္အား ေန႔၊ ည ခြဲကာ ၂၄ နာရီ ရန္ကုန္၏ ထြက္ရွိအမႈိက္ကို သိမ္းဆည္းေနရၿပီး လူ႕စြမ္းအားအသံုးခ်မႈကပင္ စားဝတ္ ေနထိုင္ေရး အခက္အခဲရွိသူမ်ားအတြက္ သူအရပ္ႏွင့္ သူ႕ဇာတ္ က အကိုက္။သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းအျဖစ္ မိသားစုဝင္ တစ္ဦး ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ပါက မိသားစု၏ အျခား သူမ်ားလည္း ဝန္ထမ္းတန္းလ်ား၌ ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ အျပင္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာတြင္ ပညာအရည္အ ခ်င္း အကန္႔အသတ္မရွိ၊ အသက္အရြယ္က အကန္႔ အသတ္မရွိ၍ ေနေရးထိုင္ေရးအခက္အခဲရွိသူ မ်ားအတြက္ မွီခိုအားထားႏုိင္ေသာ အလုပ္ေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။

နယ္ၿမိဳ႕မ်ားမွ ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ လူဦးေရ ႏွင့္ အျခားေသာ လူဦးေရ တိုးႏႈန္းမ်ားအရ  စီးပြား ေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္တြင္ ၂ဝ၄ဝ ၌ လူဦးေရ ၁ဝ သန္းခန္႔ ျဖစ္ေပၚလာမည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားသည္။ရန္ကုန္တြင္ အမိုးအကာႏွင့္ ေက်ာတစ္ေနရာ စာ ခဏနားႏုိင္ရန္ ဦးေဇာ္ဝင္းႏွင့္ ေဒၚေပါက္စီ ကဲ့သို႔ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ား ေန႔၊ ညမေရြး ႐ုန္း ကန္ေနၾကသည္။  မည္သို႔ပင္ဆိုေစ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္မူ ရန္ကုန္ ၌ ေက်ာတစ္ခင္းစာ ေနရာရေရးအတြက္ လိေမၼာ္ ေရာင္ အက်ႌႏွင့္ နက္ျပာေရွာပင္တို ဝတ္ဆင္ထား ေသာ ထိုသူမ်ား နံသည္၊ ေစာ္သည္ဟု အေၾကာင္း ျပခြင့္မရွိဘဲ ထားဝယ္ေခ်ာင္ႏွင့္ ထိန္ပင္သုသာန္သို႔ သြားမည့္ အမိႈက္ကားမ်ားေပၚသုိ႔ အမႈိက္ထုပ္ ်ား ကို ထမ္းပိုး၍ တြန္းတင္ရေပဦးမည္။ထိုအမိႈက္ထုပ္မ်ားထဲမွ ပုလင္းခြံေလးမ်ား သည္လည္း ၎တို႔ ဝမ္းေရးကို စိုေျပေစမည့္ ဟင္း တစ္မယ္ပင္။

ေမဇင္ဝင္း၊ ေဝမာထြန္း - Popular Myanmar News Journal