လက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသခံမ်ား၊ တံုရြာသပိတ္စခန္းတြင္ ဦးေဆာင္ေနေသာသံဃာေတာ္မ်ားႏွင္႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဆြးေႏြး(အပိုင္း-၂)

သမီးတုိ႔က နမႈနာၾကည့္မွာပါ။

သူမ်ားကုိ နမႈနာၾကည့္ဖုိ႔မလုိဘူး။ ကုိယ့္နမႈနာကုိယ္ ၾကည့္။ သူတုိကုိ အရင္လုပ္ေပးရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလုံးကုိ တစ္ၿပိဳင္နက္ျပဳလုပ္ေပးရမွာပါ။ သူတုိ႔ကုိ နမႈ နာၾကည့္ေနလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ခက္တာက နားမေထာင္ ဘူး။ ဇြတ္ေျပာေနတယ္။

သမီးတုိ႔က စာမဖတ္တတ္ေတာ့ ဖတ္မၾကည့္ဘူး။

စာမတတ္ရင္ ဘဲြ႕ရကုိ ဖတ္ခုိင္းလုိ႔ရတယ္။ ဘာလုိ႔ မဖတ္ခုိင္းတာလဲ၊ ဘာလုိ႔မရွင္းျပလဲ။

အခုသမီးတုိ႔ေဒသမွာ အသားအေရက ဒီလုိအသားအရည္ (အျဖဴ)မ်ဳိးမရွိေတာ့ဘူး။ မဲညစ္ညစ္ေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ လူေတြကအသားမဲေျခာက္ၿပီး ဆုိးက်ဳိးေတြခံစားရတယ္။ အဲဒီအႏၲရာယ္ကုိ ကြၽန္မတုိ႔ ေဒသခံေတြ ခံစားေနရ တယ္။

ဒါပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္။ သမီးတုိ႔အစီရင္ခံစာကုိမဖတ္ဘဲဆက္ေျပာေနရင္ အဓိပၸာယ္မရွိဘူး။ ဒါပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ဆုိင္တယ္။ အေမက Popular ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိလုပ္တာပါ။ ႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ကိစၥကုိလုပ္တာပါ။ ဒါကုိ မေက်နပ္လုိ႔ မုန္းရင္ အေမကုိမုန္းလုိ႔ရတယ္။

မမုန္းပါဘူး၊ နဂုိကတည္းကခ်စ္ေနတာပါ။

အစီရင္ခံစာကုိ ေသခ်ာဖတ္ပါ။ စာမတတ္ရင္ ကိုယ့္သားသမီးေတြကုိ စာတတ္ေအာင္ ဘယ္သူက လုပ္ ေပးမွာလဲ။

ကြၽန္မတုိ႔ အရင္အေတြးက ဒီလုိပါ။ ဦးပုိင္တုိ႔၊ ႊၽေညဘေသ တုိ႔ဆုိတာ သားစဥ္ေျမးဆက္၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ ခ်မ္း သာၾကြယ္ဝလာတဲ့သူေတြေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ ေဒသခံေတြကေတာ့ လူမဲြလူတန္းစားေတြဆုိေတာ့ လယ္ယာ ေျမကုိ မွီခုိၿပီး လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရတဲ့ဘဝပါ။ သူတုိ႔ Wanbao နဲ႔ဦးပုိင္က ေတာင္ႀကီးကိုမလုပ္ဘဲ စြန္႔ပစ္လုိက္ရင္ သေဘၤာတစ္စီး၊ ႏွစ္စီးစာေလာက္ပဲရွိတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ ေဒသခံေတြက သူေတာင္းစားခြက္ ေပ်ာက္သလုိျဖစ္ေနတယ္။

ဒီကိစၥကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါထပ္ေျပာရမလဲ။ ဒီလုိမမဲြ ေအာင္လုိ႔၊ မဲြသထက္မဲြတဲ့ဘဝမေရာက္ရွိသြားေအာင္၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ ဘဝအာမခံခ်က္ရွိသြားေအာင္လုပ္ေပး သြားမယ္လုိ႔ ေျပာၿပီးၿပီ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေတာ့ အေမမေျပာႏုိင္ဘူး။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ႀကီးကုိ တည္ရွိေရးဟာ အေမ့အတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ အနာဂတ္ ခုိင္မာေရးေလာက္ အေရးမႀကီးဘူး။ အေရးႀကီးတာက အနာဂတ္ခုိင္မာေရးပဲ။ အခု ကေလးေတြက ပညာတတ္ရမယ္။ သူတို႔မိဘေတြထက္ အဆင့္ျမင့္သြားရမယ္။ မိဘေတြကေတာင္ယာလုပ္စားလုိ႔ သားသမီး ေတြက၊ ကေလးေတြက ေတာာင္ယာလုပ္စားရမယ္လုိ႔မဟုတ္ဘူး။ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူက ဆရာဝန္ျဖစ္ သြားတဲ့ အေနအထားကုိ ေရာက္သြားမယ္။ ေတာင္ယာပဲ လုပ္စားခ်င္တဲ့သူကေတာ့ သူတုိ႔သေဘာပဲေပါ့။ ကြၽန္မတုိ႔က ေတာင္ယာ ေတြပဲ လုပ္စားခ်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ တကယ္ပဲ လုပ္စားခ်င္ပါ့မလား။

သမီးတုိ႔ အရပ္ေျပာနဲ႔ေျပာရင္ ေတာင္ယာ လုပ္စားခ်င္ တယ္ဆုိတာလဲ သမီးက ဘဲြ႕ရၿပီးၿပီ အလုပ္ကမရဘူး။ အဲဒါလဲရွိေသးတယ္။

အဲေတာ့၊ သမီးကနားမွမေထာင္ဘဲ။ အလုပ္အကုိင္ ဖန္တီးရပါတယ္ဆုိတာကုိ နားမေထာင္ဘူး။ အလုပ္ အကုိင္ဖန္တီးေရးက တစ္ျခားအလုပ္အကုိင္နဲ႔ အစားထုိးလုိ႔မရဘူးလား။ ေတာင္ယာမလုပ္ခ်င္ရင္ တျခားအလုပ္ လုပ္လုိ႔ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေတာင္ယာကုိပဲ ဆက္လုပ္ခ်င္လုိ႔လား။

ေျမယာဆုိိတာ ကုိယ့္မွာရွိရင္ ပညာ တတ္တတ္ မတတ္ တတ္ လုပ္စားလုိ႔ရတယ္။

သားသမီးေတြက ေတာင္ယာပဲလုပ္ခ်င္လုိ႔လား။ ဒါကုိ စဥ္းစားရမယ္။ မိဘေတြက ဘဲြ႕ရပညာတတ္ျဖစ္ ေအာင္ လုပ္ေပးရမွာပါ။ မနက္ျဖန္၊ သန္ဘက္ခါ ေဒသ ခံေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ကုိစိစစ္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ မွာ။ အဲဒီအခါက်ရင္ သမီးတုိ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ ေျပာၾက ပါ။ စာနဲ႔ေရးၿပီးတင္ၾကပါ။

အစုိးရက ေျပာတာတျခား၊ လုပ္တာတစ္ျခားဆုိေတာ့ သမီးတုိ႔ကေတာ့ မယုံရဲဘူး။

အစုိးရက ကတိကဝတ္အတုိင္း မလုပ္လုိ႔ရွိရင္ အ ေမ ဒီကိစၥကုိ တာဝန္ယူတယ္။ အေမ့ကုိမယုံရင္ေတာ့ အေမ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ယုံပါလုိ႔လည္း မေျပာခ်င္ဘူး။

မယုံဘူး။ အစုိးရကုိယ္လည္း မယုံဘူး။ ကုမၸဏီကိုလည္း မယုံဘူး။

မယုံလုိ႔ရွိရင္ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမကေတာ့ အမွန္အတုိင္းပဲေျပာမယ္။ မယုံလုိ႔ရွိရင္ မယုံတဲ့ အတုိင္းေနသြား။ ဒီလုပ္ငန္းကုိ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ဖုိ႔ အေမကအႀကံျပဳတာ။ ဒီေတာင္ကုိ ၿဖိဳမွာေတာ့ အေမ မဟုတ္ဘူး။

အဲဒါဆို ဒီေျမစာေတြလည္း ဒီယာေတြအေပၚ အကုန္ပုံမွာ ပဲေပါ့။

အကုန္ပုံမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ပုံသင့္တဲ့ေနရာမွာ ပုံမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ျပန္လည္စိမ္း လန္း စုိေျပေရးအတြက္ လုပ္သြားမယ္။ ဒီစီမံကိန္းေတြကေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမွာပဲ။

ဒီစီမံကိန္းၿပီးရင္ ၿပီးၿပီးေရာ သူတုိ႔လုပ္သြားၾကမွာလား။

ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ မျဖစ္ခင္ေတာ့ ဒီလုိ ဆံုးျဖတ္လုိ႔ မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ ဆုံးျဖတ္ပါ။ မၾကည့္ဘဲနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ်ပါနဲ႔။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္သြားရမွာပါ။

အစုိးရက ေျပာတာတျခား၊ လုပ္တာတျခား၊ အမိန္႔ထုတ္ ေတာ့လည္းတစ္ျခား၊ သူတုိ႔ပဲ သူတုိ႔ဥပေဒသူတုိ႔ ခ်ဳိး ေဖာက္တာ။

အဲဒါကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့။ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္ လားဆုိတာကုိ။

သမီးတုိ႔ေတာသူေတြက အေတာ့အတယ္၊ ႐ုိးေတာ့ ႐ုိးတယ္၊ မလည္တာသာ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ သိၿပီးသား ေတြ၊ အကုန္သိတယ္။

သမီးဘာမွ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိဘူးဆုိရင္ လူေတြ အားလုံး ဘာလုိ႔ႀကိဳးစားေနၾကလဲ။

ႀကိဳးစားတာေပါ့၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ႀကီးကို မၿဖိဳခဲြဖုိ႔ အေရးကုိ။

အဲဒါကုိ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ လူေတြက ဘာမွ မေျပာင္းလဲႏုိင္ရင္ ဘာလုိ႔ ဘဝမွာ ႐ုန္းကန္ေနၾက လဲ။

ေျပာင္းလဲတာက လူထုရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡေျပာင္းလဲတာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ လယ္ ယာေျမေတြ သိမ္းတာေတြ ေျပာင္းလဲေနတာ။ ေဒသခံ ေတြကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘူူး။ ဒီဆန္ျပဳတ္ပဲေသာက္ရမွာ ပဲ။ အဲဒါႀကီး ၿဖိဳလုိက္ရင္ ဆန္ျပဳတ္မေျပာနဲ႔ ေရေတာင္ ေသာက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

အဲဒါေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့။ ဒါေတာ့ အေမလည္း မျငင္းခ်င္ဘူး။ မယုံမွေတာ့ ျငင္းေနလုိ႔လည္း ဘာမွမထူးဘူး။ ဘာျဖစ္မလဲဆုိတာကို အျဖစ္ကိုၾကည့္ ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ရမွာပဲ။ မယုံပါဘူးဆုိတာကုိေတာ့ ယုံပါလို႔ အေမမေျပာႏုိင္ဘူး။

ကြၽန္မတုိ႔ ေဒသခံေတြကေတာ့ ဒီေတာင္ႀကီးကုိ မၿဖိဳဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခ်င္ပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့၊ ေတာင္းဆုိပါ။ ဆက္ၿပီးေတာ့ေတာင္းဆုိ ပါ။ ဆက္ၿပီး ေတာင္းဆုိခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမက ေတာ့ မွန္တယ္ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ လုပ္သြားေတာ့မယ္။ မွန္တယ္ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ ဆက္လုပ္မွာပဲ။

အေမစုကုိ ခ်စ္လုိ႔ ခြပ္ေဒါင္းအလံကုိ ဘုရားစင္ေပၚ တင္ထားတယ္။ အေမစုပုံႀကီးေတြကုိခ်ဲ႕ၿပီး နံရံမွာ ခ်ိတ္ ထားတယ္။ အေမစုကေတာ့ သမီးတုိ႔ကုိ မခ်စ္တာပါ။ ေဒသခံေတြက ခ်စ္တာကုိ အေမစုကအခ်စ္မခံတာ။

အဲဒါ ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူး။ သမီးသာ အေမ့ကုိခ်စ္တယ္ဆုိရင္ ဒီလုိစကားေတြေျပာေနမွာမဟုတ္ဘူး။ အခ်စ္ ခံတယ္ဆုိတာ အလုိလုိက္တာမဟုတ္ဘူး။ သမီး ေျပာခ်င္တာက ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေပးမွ ခ်စ္တယ္ လုိ႔ ေျပာခ်င္တာ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ လည္း ခ်စ္ရမွာပဲ။ လုပ္ခ်င္တာမလုပ္လည္း ခ်စ္ရ မွာပဲ။ တကယ္ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ အဲလုိေရြးတာမဟုတ္ဘူး။ အေမနားလည္တယ္။

သမီးတုိ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိုေတာ့ လုံးဝအဖ်က္မခံႏုိင္ဘူး။

ရတယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကုိခ်စ္ရင္လည္း ခ်စ္ပါ။ အေမ့ကုိ မခ်စ္ဘူးဆုိလည္းရတယ္။

အေမ့ကိုခ်စ္တယ္။ အေမကအခ်စ္မခံတာ။

အခ်စ္မခံတာမဟုတ္ဘူး။ သမီးက အခ်စ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘူး။

အေမ့ကုိမခ်စ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အေမ့ကုိ ဘုရားနဲ႔ တစ္ ဂုိဏ္းထဲေတာင္ ထားခဲ့တာ အေမ။

အဲလုိဆုိရင္၊ အေမ့ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီစကားေတြ အေမ့ကုိ ေျပာေနလဲ။

ဒီေတာင္ႀကီးကို မၿဖိဳခ်င္လုိ႔။

အဲဒီေတာ့ ဒီေတာင္ႀကီးကုိ ပုိခ်စ္လုိ႔ပဲ။ အဲဒါကုိပဲ ခ်စ္ေတာ့။

by Messenger News Journal