ကင္းမြန္ကေလးမ်ားႏွင့္အတူ

နက္႐ႈိင္းလွသည့္ ပင္လယ္သ မုဒၵရာမ်ားထဲမွ ကင္းမြန္မ်ားသည္ ႏွစ္စဥ္မုတ္သုံ ရာသီထြက္ၿပီး တစ္လခန္႔အၾကာ ေအာက္တိုဘာလ ပိုင္းတြင္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ုိးတန္း ေဒသဆီသို႔ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေရာက္ရွိ လာေလ့ရွိၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေတာင္ပိုင္းဆီမွ ကင္းမြန္ဖမ္းသမားမ်ား အလုပ္႐ႈပ္ဆုံးအခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ တစ္ပတ္ ၁၀ ရက္စာအတြက္ ေရခဲမ်ား၊ စားနပ္ရိကၡာမ်ား၊ ေလာင္စာဆီမ်ားကို တင္ေဆာင္ၿပီး ေလွႀကီးေလွငယ္မ်ားျဖင့္ ကမ္းေျခမွ ပင္လယ္ျပင္ဆီသို႔ အလွ်ဳိလွ်ဳိထြက္ခြာၾကသည့္ ကင္းမြန္ဖမ္းေလွမ်ားႏွင့္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ကမ္းနား၌ စည္ကားတတ္သည္။

“ကင္းမြန္က လမျမင္မွ ဖမ္းလို႔ရတာ။ လျပည့္ေက်ာ္ ေလးရက္ေလာက္ဆုိရင္ ကင္းမြန္ေလွေတြ ထြက္တယ္” ဟု အသက္ ၅၀ ခန္႔ အရြယ္ဦးေအာင္သန္းက ေျပာသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ခန္႔ကတည္းက ကပၸလီပင္လယ္
ျပင္ထဲ ငါးရွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထြက္ခဲ့ေသာ ဦးေအာင္သန္းသည္ ဒီေဒသတြင္ ၀ါအရင့္ဆုံး ကင္းမြန္ေလွ လုပ္သားမ်ားအနက္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။

ၿမိတ္ခ႐ုိင္ ကင္းမြန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၏ အဆိုအရ ကင္းမြန္လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးသူ ၂၀၀၀ နီးပါးရွိၿပီး ယင္းေဒသ စုစုေပါင္း လူဦးေရ၏ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ျဖစ္ေသာ လူေပါင္း ၁၀၀၀၀၀ နီးပါးကို တုိက္႐ုိက္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

ေအာက္တိုဘာမွ ဧၿပီလအထိျဖစ္ေသာ ကင္းမြန္ရာသီတြင္ ဦးေအာင္သန္းလို ကင္းမြန္ဖမ္း လုပ္သားမ်ားသည္ ေလွမ်ားေပၚ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ႏွင့္ ထိစပ္ေနသည့္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္ လမုိက္ညမ်ား၌ အလုပ္ မ်ားေနတတ္ၾကသည္။ ကင္းမြန္ဖမ္းျခင္းသည္ အျခားပင္လယ္ျပင္တြင္ အျခားငါး၊ပုစြန္ဖမ္းသည့္ ပုံစံမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ တစ္မူထူးျခားလ်က္ရွိသည္။

ကင္းမြန္ဖမ္းသည့္ စက္ေလွလုပ္သားမ်ားသည္ ေန႔ဘက္တြင္ အနားယူရၿပီး ညဘက္က်မွ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေန႔အအခါတြင္ ပင္လယ္ျပင္ထဲမွ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ၿမိတ္ကၽြန္းစုမ်ားအၾကား လွည့္ပတ္သြားလာၿပီး ညဘက္လုပ္ငန္းခြင္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရသည္။ ညဘက္ေရာက္သည့္အခါမွ ေရအေၾကာင္းနားလည္ကၽြမ္းက်င္သူက ၫႊန္ျပေသာ ေနရာမ်ားသို႔ စက္ေလွမ်ား ေရြ႕လ်ားသြားၾကၿပီး ကင္းမြန္ဖမ္းဆီးျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား စတင္လုပ္ကိုင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ေပ ၅၀ မွ ၁၀၀ အၾကား ရွည္လ်ားသည့္ အလင္းေရာင္စူးရွသည့္ မီးသီးမ်ား ပါ၀င္သည့္ လက္တံမ်ားသည္ ကင္းမြန္ဖမ္းစက္ေလွမ်ားထဲမွ ဘယ္ညာဆန္႔တန္းကာ ထြက္ေပၚေနသည္။ ထိုမီးသီးမ်ားေအာက္သို႔ ကင္းမြန္မ်ား စုေ၀း ေရာက္ရွိလာၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ေလွေပၚမွ ပိုက္ခ်ကာ ကင္းမြန္မ်ားကို ဖမ္းဆီးျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ကင္းမြန္ရွားလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ၀ါရင့္တံငါေလွလုပ္သားႀကီး ဦးေအာင္သန္းက ေျပာသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ရွားပါးလာျခင္းမွာ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာျခင္းႏွင့္ ေတာေတာင္မ်ားတြင္ သစ္၀ါးမ်ားျပဳန္းတီးလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။

“ခုေနာက္ပိုင္း ငါးရွာရတာ တအားရွားလာတယ္။ စရိတ္႐ႈံးတဲ့ ေလွေတြေတာင္ ရွိတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

သူငယ္စဥ္အခါက ပင္လယ္ျပင္သို႔ ငါးဖမ္းရန္အတြက္ စတင္ထြက္ခြာလာသည့္ အခ်ိန္လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ၏ အေျခအေနႏွင့္ အခုအေျခအေနသည္ လုံး၀ျခားနားသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေအာင္သန္းက ေျပာသည္။ သူပင္လယ္ထဲသို႔ စထြက္ခါစတြင္ ၿမိတ္ကၽြန္းစု၏ အလွအပသည္ အခုထက္ ပိုမိုပီျပင္ၿပီး ကၽြန္းမ်ားမွာလည္း လူ႔ပေယာဂေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈမ်ား မရွိေသးဘဲ သဘာ၀အတုိင္း လွပေနေသးေၾကာင္း သူ၏အျမင္ကို ေျပာသည္။

“တစ္ခါတေလက်ေတာ့ အလုပ္ ပင္ပန္းလြန္းၿပီး စိတ္ညစ္ရင္ ကၽြန္းေတြေပၚတက္အိပ္ပစ္ခ်င္တယ္” ဟု ဦးေအာင္သန္းက ေတာင္ပုိင္းသံခပ္၀ဲ၀ဲႏွင့္ ေျပာသည္။

သူတံငါစလုပ္ခါစ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္သုံးခုေက်ာ္ၾကာ ပင္လယ္ျပင္ အေျခအေနသည္ ယခုေလာက္ ေအးခ်မ္းမႈ မရွိေသးေၾကာင္း ဦးေအာင္သန္းက ေျပာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔က ပင္လယ္ျပင္အတြင္း ကင္းမြန္ဖမ္းေနရင္း သူပုန္အဖဲြ႕တစ္ခု၏ ျပန္ေပးဆဲြမႈကို ခံခဲ့ရဖူးသည္ဟု ဆုိသည္။ မီးလုံးမ်ားအၾကား စုေ၀းေနသည့္ ကင္းမြန္မ်ားကို အာ႐ုံစုိက္ေနရင္း လက္နက္ကိုင္ႏွစ္ဦးက သူႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကို ျပန္ေပးဆဲြသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာသည္။

“ည ၉ နာရီ၊ ၁၀ နာရီေလာက္ ရွိၿပီ။ မီးတန္းေတြ သတ္သတ္ဆိုၿပီးေတာ့ လူလာဖမ္းသြားတာ။ ၿပီးေတာ့ ခုနစ္ေသာင္းနဲ႔ လာထုတ္ခိုင္းတယ္” ဟု လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားဆီက သူႀကံဳေတြ႕ပုံမ်ားကို ေျပာသည္။

ကင္းမြန္ငါးဖမ္းစက္ေလွ လုပ္သားမ်ားသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေျခာက္လနီးပါးခန္႔မွာ ပင္လယ္ထဲသို႔ ၀င္ခ်ီထြက္ခ်ီျဖင့္ လွည့္လည္ကာ သြားလာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ားစုသည္ ပုတ္ျပတ္လုပ္သားအျဖစ္ လစာယူကာ ကင္းမြန္တစ္ရာသီကုန္သည္အထိ ပင္လယ္ျပင္အတြင္း လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ မိုးဦးက်ကာက ကင္းမြန္မ်ားပင္ လယ္ျပင္သို႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခ်ိန္တြင္ ကင္းမြန္ေလွလုပ္သားမ်ားသည္လည္း ကမ္းေပၚသို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကၿပီး အမ်ားစုမွာ က်ပန္းလုပ္သားမ်ားအျဖစ္ အသက္ေမြးၾကသည္။

ႏုိင္ငံတကာ ပင္လယ္စာေစ်းကြက္သို႔ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံမွတစ္ဆင့္ သြားေရာက္မည့္ ျမန္မာ့ကင္းမြန္မ်ားသည္ ၀ယ္လိုအားမ်ားေသာေၾကာင့္ ကင္းမြန္ဖမ္းေလွမ်ားသည္လည္း တစ္ေန႔တျခား တုိးပြားလာေၾကာင္း ကင္း မြန္လုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံအျပင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္လည္း ျမန္မာ့ကင္းမြန္ေစ်းကြက္၏ ေဖာက္သည္အျဖစ္ တျဖည္းျဖည္း ျဖစ္လာၿပီဟုဆိုသည္။

“ပင္လယ္မွာပဲ လုပ္တာၾကာေတာ့လားေတာ့ မသိဘူး။ ကမ္းကပ္ရင္ သုံးေလးရက္ထက္ ပိုမေနႏုိင္ဘူး။ ညဘက္ပင္လယ္ထဲ ေလွဦးမွာ ထုိင္ရင္စုၿပီး စကားေျပာရတာ အႀကိဳက္ဆုံးပဲ” ဟု ဦးေအာင္သန္းက ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ပင္လယ္ထဲတြင္ က်င္လည္ခဲ့သည့္ ဦးေအာင္သန္းတုိ႔အတြက္ ထပ္၍ ပင္လယ္ထဲတြင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေပ်ာ္ခြင့္ရၾကဦးမည္ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာမေရရာ ျဖစ္ေနသည္။ အေၾကာင္းမွာ လေရာင္ေပ်ာက္ခ်ိန္တြင္ ပင္လယ္ျပင္အတြင္း မီးေရာင္ထြန္းၿပီး ပင္လယ္ကင္းမြန္မ်ားကို ဖမ္းဆီးျခင္းက ကင္းမြန္မ်ား မ်ဳိးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္သည္ဟုဆိုေသာ ေ၀ဖန္မႈမ်ားေၾကာင့္ သူတုိ႔လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္နားရမည့္ အေရးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

လူေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားေပးေနသည့္ ထုိလုပ္ငန္း ဆက္လက္တည္ရွိခြင့္ ရရန္အတြက္ သက္ဆုိင္ရာသို႔ ဆက္လက္ေတာင္းဆုိသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၿမိတ္ခ႐ုိင္ ကင္းမြန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ေျပာသည္။

အမ်ား ေ၀ဖန္သလုိ မီးျပေသာနည္းျဖင့္ ဖမ္းဆီးျခင္းသည္ ကင္းမြန္မ်ဳိးသုဥ္းသည္မွာ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေျဖရွင္းခ်က္မ်ား ေပးသြားမည္ဟု ၎တို႔ကဆုိ သည္။

ယခုေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လွပသည့္ ၿမိတ္ကၽြန္းစုမ်ားအၾကား လွည့္လည္ရင္း ကင္းမြန္မ်ား ဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ဦးေအာင္သန္းလို ေလွသမားတုိ႔ ပင္လယ္ျပင္ တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္လ်က္ရွိၾကေပသည္။

ေရးသားသူ- ထြန္းခိုင္၊ ရန္မ်ဳိးႏုိင္ - 7Day News Journal