ဗုန္းဗုန္းျပိဳလဲပါေတာ့မည္ ဘယ္သူထူေပးမွာလဲဟင္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး  ေကာ္မတီသည္ ႐ုပ္လကၡဏာ အုိမင္းရင့္ ေရာ္ၿပီး၊ လူေနရန္ မသင့္ဟု စိစစ္ေတြ႕ရွိရ ေသာ အေဆာက္အဦး အုိအုိႀကီးမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းရန္၊ ၫႊန္ၾကားၿပီး လူေနခြင့္ပိတ္  သိမ္းေလ့ရွိသည္။ လူေနခြင့္ မျပဳေတာ့ေသာ  အေဆာက္ အအုံမ်ားတြင္ အေၾကာင္းအမ်ဳိး  မ်ဳိးေၾကာင့္ ခိုကပ္ေနေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ သည္ အေဆာက္အအံု ၿပိဳက်၍ ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ား ကိုလည္း မၾကာ  ခဏၾကားမိသည္။

ၿပိဳလုလုျဖစ္ေနၿပီး၊ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါ  ပ်က္ယြင္းေနေသာ ရပ္ကြက္ပိုင္အေဆာက္  အအုံတစ္ခုတြင္ ရပ္ကြက္တာ၀န္ရွိ အဖြဲ႕ အစည္း (၇) ခုတို႔က ခပ္တည္တည္ျဖင့္ အေရာင္ေမွးမွိန္ေနသည့္ ဆုိင္းဘုတ္ႀကီးမ်ား  ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး၊ ထီမထင္ျမင္ ေတြ႕ေနရေသာ  အေဆာက္အအုံ အိုအုိႀကီးႏွင္ စာဖတ္သူ အား မိတ္ဆက္ ေပးခ်င္ပါသည္။

ထိုအေဆာက္အဦး၏ေျမေနရာကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစကာလ တြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္ကို အကြက္႐ိုက္၍ လမ္းမ်ာေဖာက္၊ မီးတုိင္  မ်ားစိုက္ၿပီး၊ လူေနခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ လမ္း အမည္မ်ားကိုလည္း ေက်ာက္သံပတ္ၱျမား ရတနာနာမည္မ်ားမွည့္ေပးခဲ့သည္။ စနစ္ တက်အကြက္႐ိုက္၍ ရပ္ကြက္အလယ္ ပုလဲလမ္းႏွင့္ ငေမာက္လမ္းေေထာင့္တြင္ ရပ္ကြပ္ပိုင္၊ ဓမၼာ႐ုံအျဖစ္အကြက္သတ္ မွတ္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ဓမၼာ႐ုံႏွင့္ ေၾကာခ်င္းကပ္ လွ်က္ စိန္ျခယ္လမ္းႏွင့္ ငေမာက္လမ္း ေထာင့္တြင္ လူငယ္မ်ားအားကစားေလ့က်င့္ ႏိုင္ရန္ “ျပည္ေထာင္စုလူငယ္အေလးမ႐ုံ” အျဖစ္အကြက္႐ိုက္၊ သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။
စာေရးသူသည္ထိုရပ္ကြက္သို႔ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ စတင္ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရာႏွစ္ေပါင္း (၅၇) ႏွစ္ပင္ရွိခဲ့ေခ်ၿပီ။ စာေရးသူ၏ေန အိမ္မွာ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္၊ စိန္ျခယ္လမ္း အမွတ္ (၂၂) ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု လူငယ္အေလးမ႐ုံသည္ အမွတ္ (၂၁) ျဖစ္၍ စာေရးသူေနအိမ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ပါ၍ ထိုျပည္ေထာင္  စုလူငယ္အေလးမ႐ုံသည္နာမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး  ေျပာင္းသြားေသာ ပိုင္ဆုိင္မႈအေပါင္းတုိ႔ သည္စာေရးသူ၏မ်က္စိေအာက္မွာျဖစ္ခဲ့ သည္။

စာေရးသူထိုရပ္ကြက္သို႔ေရာက္စကာ လထိုျပည္ေထာင္စုလူငယ္အေလးမ႐ုံတြင္ အေလးျပားမ်ား အေလးမရန္ကရိယာမ်ား  ႏွင့္ အထူ ၁ဩဒx၄ဒရွိေသာ ကိုယ္လံုး  ေပၚမွန္ႀကီး (၂) ခ်ပ္ထီးထီးႀကီးရွိေနသည္။  အျခားမည္သည့္အေဆာင္အေယာင္မွ မရွိပါ။ အေဆာက္အဦးသ႑ာန္က ေျမ စိုက္တအိုႀကီး၊ ၀ါးထံရကာ၊  ဓနိမိုး အေဆာက္အအုံမွ်သာျဖစ္သည္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္တပ္မေတာ္ကအာဏာ  သိမ္းၿပီး ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ကုန္သြယ္  ေရးမ်ားေပၚလာေသာအခါ ထိုအေဆာက္  အအုံတြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္အေရာင္းတစ္ဆုိင္ ဖြင့္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ဗဟန္း ၿမိဳ႕နယ္သမ၀ါယမဦးစီးဌာနက ရပ္ကြက္ သမ၀ါယမအသင္းမ်ား ရပ္ကြက္တုိင္းဖြဲ႕စည္း   ေပးခဲ့ရာ က်ဳိက္ၠဆံရပ္ကြက္သမ၀ါယမ အသင္း႐ုံးခန္းအေရာင္းဆုိင္သည္ထို အေဆာက္အဦးႏွင့္အုံအုိႀကီးတြင္အသံုးျပဳခဲ့ၾက သည္။ ၁၉၇၀ ၀န္းက်င္သို႔ေရာက္ေသာ အခါ ရပ္ကြက္အတြင္းေရနံဆီတစ္ပုလင္း၊  ရလိုမႈ၊တက္တရြန္တစ္စ၊ ပုဆုိးတစ္ထည္၊  ထမီတစ္ထည္ဆပ္ျပာတစ္တံုး၊သြားတုိက္  ေဆးတစ္ဘူးရလုိမႈျဖင့္ ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္  သားမ်ား၊ မိတ္ေဆြမွ ရန္သူျဖစ္ခဲ့ရသည္။  စိတ္၀မ္းေတြအစိတ္စိတ္ကြဲခဲ့ၾကရသည္။  ရွားပါး၊ ႏြမ္းပါးစေခတ္ဦးကာလျဖစ္သည္။

သမ၀ါယမအမႈေဆာင္လူႀကီးမ်ားကို  အမ်ဳိးမ်ဳိးပုတ္ခတ္ေျပာဆုိျငင္းခုန္ၾကရင္း  အမႈေဆာင္လူႀကီးမ်ားက ေရာင္းခ်ရန္ ပစၥည္းကို ကိုင္တြယ္ခြင့္မရွိေတာ့ပဲ။ အိမ္ ေထာင္စုေကာ္မတီ၊ ခြဲတမ္းေကာ္မတီေခတ္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ျငင္းခုံဖြယ္အစုံစုံႏွင့္ က်ဳိက္ၠဆံရပ္ကြက္သမ၀ါယမအသင္းအမႈ ေဆာင္အဖြဲ႕ကို ဖ်က္သိမ္း၍ (ထိုစဥ္က အစိုးရခန္႔) ရပ္ကြက္သမ၀ါယမႀကီးၾကပ္ ေရးေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းတာ၀န္ေပးခဲ့သည္။  ၁၉၇၄-၁၉၇၅ ႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ဦးေသာင္း (ပုလဲလမ္း)၊ အတြင္းေရး မွဴးဦးေရႊ (ဥႆဖ်ားလမ္း) တုိ႔တာ၀န္ယူ စဥ္ တစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါထိုအေဆာက္  အအုံကို (၂)ထပ္အေဆာက္အအုံအသစ္  ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္။

ထိုဥကၠ႒ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးတုိ႔မွာ ကြယ္ကြန္ၾကၿပီျဖစ္သည္။ မေက်နပ္သံဆူ  ညံသံမ်ားစြာျဖင့္ ခ်ီတက္ခဲ့ေသာ က်ဳိက္ၠဆံ ရပ္ကြက္သမ၀ါယမအသင္းသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးအခင္းေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္း  ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ က်ဳိက္ၠဆံေရာင္း၀ယ္ေရးသမ၀ါယမအသင္း   လီမိတက္ဆိုသည့္ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုေတာ့  ယေန႔တုိင္ခ်ိတ္ဆြဲထားဆဲျဖစ္သည္။ အေဆာက္အအုံ၏သက္တမ္းကို ျပန္လည္ စစ္ၾကည့္လွ်င္ (၃၇) ႏွစ္ပင္ေက်ာ္ခဲ့ပါ ၿပီ။
စာေရးသူ၏မ်က္ေအာက္တြင္ ထုိအေဆာက္အအုံေပၚတက္ေနအသံုးျပဳ   ေသာ လူပုဂ္ၢိဳလ္၊ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းမ်ား စြာျမင္ေတြ႕ခဲ့ရ်ပါေသာ္လည္း “ထိုအသံုး ျပဳတဲ့အေဆာက္အအုံျပင္လုိက္မယ္ဟဲ့” စိတ္မ်ဳိးျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာသူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွမျမင္မေတြ႕ခဲ့ရေပ။ သြပ္ တစ္ခ်ပ္ေပါက္္၍ ကာမည့္သူမရွိ ပ်ဥ္တစ္  ခ်ပ္ကြာ၍ သံတစ္ခ်က္႐ိုက္မည့္သူမရွိ။ အုိရင္း၊ အိုရင္းၿပိဳေတာ့မည့္အခ်ိန္သို႔ေရာက္   ေနေခ်ၿပီ။

ႏွစ္ေပါင္း (၅၇) ႏွစ္တိုင္းမ်က္စိေအာက္ က ထိုအေဆာက္အအုံကို ခပ္စိမ္းစိမ္း ေနခဲ့သည္။ ၁၂.၁၂.၁၂ ေန႔ကရပ္ကြက္  အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးမည့္ကိစၥအတြက္ သန္းေခါင္စာရင္းမိတၱဴေပးရန္ ထိုအေဆာက္ အဦးအေပၚထပ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ုံးခန္း သို႔ေရာက္သြားမိသည္။ ပ်ဥ္းကထိုးေလွခါး ႀကီးသည္ပင္နင္းတက္ရန္ အေျခအေန  မေပးေတာ့၊ ေလွခါးပ်ဥ္နင္းရန္မ၀့့ံမရဲျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ေလွခါးလက္ရမ္းကိုအား ျပဳလုိက္ေတာ့ လက္ရမ္းက စာေရးသူဖက္  သို႔ယိမ္းယိုင္လာသည္။ ပ်ဥ္းကထိုးသားျဖင့္ လုပ္ထားေသာေလွကားႀကီးပင္၊ ဒီဘ၀ ေရာက္ေနၿပီဆုိေတာ့ သစ္႐ိုင္းမ်ားျဖင့္  ေဆာက္ထားေသာ (၂) ထပ္အေဆာက္ အအံုႀကီးကုိခန္႔မွန္းလုိ႔ရပါၿပီ။

လာရင္းကိစၥၿပီးေျမာက္ေအာင္ေလွ  ကားကို ဆက္တက္သြားၿပီး။ ေလွကား ထိပ္ေရာက္ေတာ့ အခင္းပ်ဥ္မ်ားက ႀကိဳ  တို႔ႀကဲတဲ့ အခ်ဳိ႕ေနရာတြင္ အခင္းမရွိေတာ့၊ အေပါက္ကိုေက်ာ္နင္းၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး   ႐ုံးခန္းသို႔လွမ္းခဲ့သည္။ ေရာက္ပါၿပီ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ုံးခန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ပ်ဴငွာစြာႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါေသာ္လည္း သူ႔ကိုေမာ့မၾကည့္ရဲ သူမ်က္နွာကို ေမာ့ မၾကည့္ရဲပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ေၾကာက္  ၍ဟုထင္ေကာင္းထင္ႏိုင္ပါသည္။ မဟုတ္  ပါ။ သူ႔ထက္အေရးႀကီးသည့္ေပါက္ၿပဲေန ေသာၾကမ္းေပါက္ကၽြံမက်ေအာင္ဂ႐ုစိုက္ ၍ ေအာက္ကိုၾကည့္ေနရျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ ပါသည္။

ေအာက္ၾကမ္းျပင္ကို မ်က္ေစ့ခြာၿပီး  ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သြပ္မိုးမ်ားမိုးယို၍ သြပ္ျပားေအာက္တြင္ တာလပတ္ႀကီးတစ္  ခ်ပ္မိုးထားသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏ ဘယ္ဘက္တြင္ ရပ္မိရပ္ဖ (၂) ဦးထိုင္ေန  သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၏ညာဘက္တြင္   စာေရးေလးႏွင့္ လူငယ္ (၂) ဦး၊ ဧည့္စာ ရင္း၊ ေထာက္ခံစာ၊ မၾကာမီေရြးခ်ယ္ေတာ့  မည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေရြးပြဲအတြက္ အိမ္ ေထာင္စုစာရင္းမ်ားစိစစ္၊ စာရင္းျပဳစုေန ၾကသည္။ အေတာ္ပင္အလုပ္႐ႈပ္ေနၾက ေသာ ျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး  မွဴးေနာက္တြင္ ရပ္မိရပ္ဖစာရင္း၊ ေနာက္ ေၾကာတစ္ဖက္တြင္လမ္းအလိုက္လမ္းမွဴး    မ်ား စာရင္းပါဗႏိုင္းမ်ားခ်ိတ္ဆြဲထား သည္။ သူတို႔အလုပ္လုပ္ၾကပါသည္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေနာက္ဖက္တြင္ အကာပ်ဥ္မ်ားျပဳတ္က်ေနသည္။ ေဘး ဘက္အခန္းလြတ္တြင္ ႐ႈတ္ပြေနေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား၊ စကၠဴထည့္ထားေသာ  အိတ္မ်ားက ဖ႐ိုဖရဲရွိေနသည္။ အခန္း   ႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ေနရာတြင္ အိပ္ယာလိပ္ မ်ား၊ အ၀တ္အေဟာင္းမ်ား ပုဆုိးမ်ား ေႏြးထည္မ်ား တိုးလို႔တန္းလန္းရွိေနသည္။  တစ္ဖက္ခန္းမ်ားကေတာ့လူေနလို႔မရေတာ့  ေသာအေျခအေနျဖစ္ေနၿပီမုိ႔ပိတ္ထားရ ေခ်ၿပီ။
 ေျခနင္း၍မရေတာ့ပါ။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးထိုင္ခံု၊ ေျခေလး ေခ်ာင္းအနီးတြင္ အေပါက္ႀကီးတစ္ေယာက္   ရွိေနသည္။ လားလား၊ ကၽြံၾကလိုက္မွျဖင့္  အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးပစ္ၥည္းေတြ ၫွပ္သြားၾက ေပမည္။ တစ္ဆက္တည္းၾကမ္းျပင္ကို ငံု႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အေပါက္မ်ားမွ ျမင္ေတြ႕   ရေသာ ေအာင္ထပ္မွ မီးေရာင္မ်ားျဖစ္ သည္။ ေလွခါးရင္းတြင္ ေအာက္ထပ္၌  မိသားစုတစ္စုေနသည္။ ဘိလိယက္ခုံရွိ သည္။ အလယ္ခန္းတြင္ ႐ႈတ္ပြေနေသာ လွ်ပ္စစ္ပစ္ၥည္းျပဳျပင္သည့္ဆုိင္ရွိသည္။ အစြန္ခန္းတြင္ စာအုပ္အေရာင္းဆုိင္၊ အငွားဆုိင္ေလးရွိေနသည္။ သူတုိ႔ေနရဲ သည့္ သတ္ၱိကို စိတ္ထဲကခ်ီးက်ဴးမိပါ သည္။ ႐ုံးခန္းအ၀ ၀ရံတာေပၚကၾကည့္ လိုက္လွ်င္ ေအာက္ထပ္အဖီေလး၏ အမိုးကိုေတြ႕ျမင္ရသည္။ အမိုးသြပ္ျပား  မ်ားေပါက္ၿပဲေန၍ ပလပ္စတစ္စ တာလ  ပတ္စမ်ားျဖင့္ ျဖစ္သလုိအုပ္မိုးထားသည္။

ပလပ္စတစ္စမ်ား တာလပတ္စမ်ားလြင့္  က်မသြားရေစရန္ အုတ္ခဲအလံုးလိုက္၊ အုတ္ခဲထက္ပိုင္းက်ဳိး (၂၄) လံုးျဖင့္ ဖိထားသည္။ ပလပ္စတစ္စႏွင့္ တာလ ပတ္စမ်ားကေတာ့ ၿငိမ္ေနပါသည္။  အကယ္၍ အုတ္ခဲမ်ားျပဳတ္က်ပါက စဥ္းစား၀ံ့စရာမရွိေခ်။
အျပန္လမ္း၀ရံကာကိုအသက္ေအာင့္ ၍ နင္းၿပီးထြက္ခဲ့ရာ ေလွခါးထိပ္သို႔ အေရာက္တြင္အေဆာက္အဦး၏ေျခရင္း  ဘက္အကာမ်ားကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အကာပ်ဥ္သံုးပုံႏွစ္ပုံခန္႔မရွိေတာ့၊ ရွိျပန္ ေတာ့လည္း၊ တုိ႔လုိ႔တန္းလန္းျပဳတ္က်ေန သည္။ (ဓမၼာ႐ုံဖက္အျခမ္း)၊ ေအာက္ထပ္   ေနပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ ၿပိဳက်လုထို အေဆာက္အအုံတြင္ေနရဲသည္ဆုိပါေသာ္ လည္း အကယ္၍ ျပဳတ္က်ပါကႂကြက္ ေထာင္ေခ်ာက္ “ဘိ”ေအာက္ေရာက္သြား သည့္ ႂကြက္ေလးကိုေျပးျမင္မိသည္။ အူယားစရာရင္ေလးစရာျမင္ကြင္းမ်ား။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ဆင္းလာရင္း  အေဆာက္အအုံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အေဆာက္အအုံကို ေမာ့ၾကည့္လုိက္မိ သည္။ အားတက္သြားသည္။ တစ္ရပ္ကြက္  လံုးမွာရွိေသာ အဖြဲ႕အစည္း (၇) ခု၏ ဆုိုင္းဘုတ္မ်ားက အစီအရီခန္႔ထည္စြာ   ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ထိုဆုိင္းဘုတ္မ်ားကို တစ္ခုခ်င္းအသံတုိးတိုးေလးထြက္ခါဖတ္ ၾကည့္လိုက္သည္။ အလိုလိုအင္အားေတြ ျပည့္သြားသည္။

(၁) ျမန္မာႏိုင္ငံစစ္မႈတမ္းေဟာင္းမ်ားအဖြဲ႕ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္။
(၂) မိခင္ႏွင့္ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္။
(၃) ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ုံး။
(၄) က်ဳိကၠဆံေရာင္း၀ယ္ေရးသမ၀ါယမ အသင္းလီမိတက္။
(၅) ရပ္ကြက္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ခြဲ႐ုံး က်ဳိကၠဆံ ရပ္ကြက္။
(၆) ရပ္ကြက္အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖြဲ႕ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္။
(၇) ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ အရန္မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္။
(၈) ရပ္ကြက္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီက်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္ (လမ္းမကိုေၾကာခိုင္းထားသည္)
ေဖာ္ျပပါရွိခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္မ်ားေၾကာင့္ ရပ္ကြက္ကိုဘက္ စုံက ဦးေဆာင္ေနေသာအဖြဲ႕အစည္းေပါင္း  စုံ႐ုံးစိုက္ရာအေဆာက္အအုံျဖစ္ေနၿပီကိုး  ဟု သိလုိက္ရသည္။ ဒါဆုိၿပိဳလုလု ဒီအဆာက္အအုံအိုအိုႀကီးကိုဆုိင္းဘုတ္ တင္ထားေသာ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ၾကမည္ကိုေမးၾကည္ ခ်င္စမ္းပါဘိ။ ေစတနာနဲ႔ပါ။

ေမာင္ခ်မ္(သူရဲသမိန္) Hot News