“ ေကာင္းမြန္ေသာ အစိုးရ၊သန္႔႐ွင္းေသာ အစိုးရ၏ ဇာခန္းဆီးေနာက္ကြယ္မွာ ”ထင္လင္းဦး ( Wisdom Villa)

ပင္ေျခယွက္၍ ႏြယ္ခ်င္းခက္ေသာ္ အမည္႐ွိသီခ်င္းကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကားဖူးခဲ့ ႏွစ္သက္ခဲ့သည္ ထိုသီခ်င္းထဲမွ “လူဆိုသည္မွာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲခဲြထြက္မေနသာ ” ဟူေသာ စကားပိုဒ္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို အထိခတ္ ဆံုး အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္သည္ ။(တစ္ခ်ိဳ႕ေသာအာ႐ုံလြန္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ့ ဤသီခ်င္းကို ေပၚလစီသီခ်င္း ၊ ၀ါဒျဖန္႔သီခ်င္း ၊ မႈိင္းတုိက္ေသာ သီခ်င္းဟု ပုဒ္မတပ္ၾကသည္ ၊ အသံုးခ်သူတို႔ႏွင့္ ခံစားရသူတို႔ အၾကား ပဋိပကၡေၾကာင့္ျဖစ္ ပါလိမ့္မည္)။ အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း “လူသည္ အစုအစည္းျဖင့္ေနေသာ သတၱ၀ါျဖစ္သည္” (Man is the social animal) ဆို သည့္ အဂၤလိပ္ဆို႐ိုးစကားက ရင္ထဲတြင္ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာသည္ ။ အမိအဖ ၊သားသမီး ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ၊ ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္း ၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း ဆရာတပည့္ စသည္တို႔ႏွင့္ ကင္းကြာ၍ မရေသာ လူသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ထိုသီခ်င္း ကေလးကို အျမဲဆိုမိသည္ ၊ ထိုစကားပံုကေလးကို အျမဲစဲြမွတ္ေနမိသည္ ။

ကမၻာဦးအစကပင္ လူသားတို႔သည္ အစုအဖဲြ႕ျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္မွစတင္လ်က္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း သည္ အျမဲတေစ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္ ။ ေက်ာက္ေခတ္ ၊ ေၾကးေခတ္ ၊ သံေခတ္မွသည္ သတၱဳစပ္ေခတ္္သို႔၊ တိုက္ေတနီယမ္ ၊ယူေရနီယမ္ ၊ ပလူတိုနီယမ္ ေခတ္သို႔ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေ႐ြ႕လ်ားေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီ ။ အမိအုပ္စိုးေသာ ေခတ္၊ အဖအုပ္စိုးေသာေခတ္ တို႔မွသည္ စစ္ဘုရင္ေခတ္ ၊ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္၊အာဏာ႐ွင္ေခတ္ တို႔ကို ျဖတ္ သန္း၍ ျပည္သူ႔အာဏာ(ဒီမိုကေရစီေခတ္)သို႔ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္လာႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဂူနံရံတြင္ ႐ုပ္ပံုမ်ား သေကၤတမ်ား ေရးျခစ္ျခင္းမွသည္ သစ္႐ြက္ က်ဴ႐ိုး တို႔ေပၚတြင္ စာေပေရးသား ခဲ့ၾကၿပီး ၊ ကာလၾကာျမင့္စြာ စကၠဴေပၚတြင္ စာေရးပံုႏွိပ္ႏိုင္သည့္အဆင့္မွသည္ ယခုအခါ ေလေမာ္လီက်ဴးမ်ားႏွင့္ လွ်ပ္စစ္သံလိုက္စက္ကြင္းမ်ားေပၚတြင္ စာေရးသည့္ ပံုႏွိပ္သည့္ေခတ္သို႔ ေျပာင္းလဲေရာက္႐ွိခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ပါသည္ ။တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ေျချမန္ေတာ္ျဖင့္၊ ျမင္းသည္ေတာ္ျဖင့္ ၊ ခိုျဖင့္ သတင္းေပးပို႔ရသည့္ ေခတ္မ်ားမွသည္ ေၾကးနန္းစာျဖင့္ ၊ ဖက္စ္ျဖင့္ စာပို႔သည့္ေခတ္ အီးေမးလ္ ေခတ္သို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။

တိရိစၦာန္တို႔သည္ ပတ္၀န္းက်င္သဘာ၀ကိုလိုက္၍ ၎တို႔ပင္ကိုယ္သဘာ၀အား လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲသည္။ ေအးေသာေဒသ တြင္ေနထိုင္သည့္ တိရိစၦာန္သည္ ကိုယ္ခႏၶာတြင္ အေမြးထူမ်ား ၊ အေမႊး႐ွည္မ်ား၊ အဆီ ျပင္မ်ား ေပၚေပါက္လာရသည္ ။ အပူပိုင္း ေဒသမွ တိရိစၦာန္သည္ အေမႊးပါးသည္ ၊ အေရျပားပါးသည္၊ အဆီျပင္နည္းသည္ ။ လူဟူသည္မွာ သည္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုလိုက္၍ မိမိသဘာ၀ကို မေျပာင္း ၊ သဘာ၀ကို မိမိႏွင့္ ကိုက္ညီမည့္ ပတ္၀န္းက်င္ အျဖစ္ ဖန္တီးယူသည္ ။ လူ ႏွင့္ တိရိစၦာန္တို႔တြင္ သိမွတ္တတ္ေသာ အသိတရားကိုယ္စီ ႐ွိၾကေသာ္လည္း ၊ လူကညဏ္ရည္သာလြန္သည္ ။ အသိသည္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းမ႐ွိ ၊ ညဏ္ကသာ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း ႐ွိသည္။ လူသည္ အသိကို ညဏ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း႐ွိသည္၊ အျခားတိရိစၦာန္တို႔၌ ထိုသို႔ေသာအစြမ္းသတၱိမ႐ွိ ။ ဤသို႔ျဖင့္ ညဏ္႐ွိေသာလူသည္ သတၱေလာကကိုလႊမ္းမိုးလ်က္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုဖန္တီးႏို္င္ေသာ စြမ္းအား႐ွိသူ ျဖစ္လာ သည္။

  ကနဦးတြင္ အရည္အခ်င္းတစ္စံုတစ္ရာ႐ွိေသာ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္က လူအဖဲြ႕အစည္းကို ဦးေဆာင္ ခဲ့သည္ ။ သူ၏ အရည္အခ်င္းသည္ သူဦးစီးေသာ အဖဲြ႕အစည္းကို တစ္စံုတစ္ရာေသာ အက်ိဳးေက်းဇူး ျဖစ္ထြန္းေစသည္ ။ ေ႐ွးအခါကာလက အဓိကက်ေသာ အရည္အခ်င္းသည္ ခြန္အားျဖစ္သည္ ။ ခြန္အားႀကီး ေသာသူက သူပါ၀င္ေသာ အစု အဖဲြ႕ကို သူ႔ခြန္အားျဖင့္ အက်ိဳးျပဳသည္ ။ အမဲလိုက္ျခင္း ၊သဘာ၀အႏၱရာယ္ မ်ားကိုရင္ဆိုင္ အန္တုျခင္း ၊ မတူညီေသာ လူ႔ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားအၾကား ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳမႈမ်ား ၊ တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားကို တြန္းလွန္ကာကြယ္ျခင္းတို႔ကို ဦးေဆာင္ ဦး႐ြက္ျပဳသည္။ ထိုသူသည္ အဖဲြ႕အစည္း၏ ဦးေဆာင္သူျဖစ္လာသည္။ ထိုသူ၏ အရည္အခ်င္းသည္ သူအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အဖဲြ႕အစည္းကို တိုးတက္ျဖစ္ေပၚမႈ မ်ားေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည္ ။ ထိုလူ႔အဖဲြ႕အစည္း၀င္ တို႔သည္ ဦးေဆာင္သူကို မ်ားစြာ ႐ိုေသေလးစားမႈကို ေပးၾကသည္ ။ သူတို႔၏ ကံၾကမၼာကို ထိုဦးေဆာင္သူ၏ လက္တြင္ပံုအပ္ထား ခဲ့ၾကသည္ ။

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လူသားတုိ႕ အစုအေ၀းသည္ ေက်း႐ြာ၊ ၿမိဳ႕ျပ ၊ ႏိုင္ငံ လူေနမႈစနစ္ သို႔ကူးေျပာင္း လာခဲ့သည္ ။ တစ္ေန႔တစ္ခါ အမဲလိုက္၍ စားေသာက္ေနထိုင္ရာမွ တိရိစၦာန္္မ်ားကို အ႐ွင္ဖမ္း၍ ေမြးျမဴေရး လုပ္တတ္လာၾကသည္ ၊ တစ္ေန႔တစ္ခါ သစ္သီး၀လံမ်ားခူးဆြတ္၍ စားေသာက္ ေနထိုင္ရာမွ စိုက္ပ်ိဳးစား ေသာက္တတ္လာၾကသည္ ၊ သဘာ၀ ေက်ာက္ဂူမ်ားတြင္ ေနထိုင္ရာမွ တဲအိမ္မ်ားေဆာက္လုပ္ ေနထိုင္တတ္ လာၾကသည္ ။ ထိုသို႔ လူေနမႈစနစ္ေျပာင္းလဲလာ သည္ႏွင့္အမွ် ဦးေဆာင္သူတို႔၏ အခန္းက႑မွာ လည္း မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲလာသည္ ။ ဦးေဆာင္သူတစ္ေယာက္အတြက္ လက္႐ုံးစြမ္းအား ႐ွိ႐ံုမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္ေတာ့ဘဲ ႏွလံုးရည္စြမ္းအားပါ ျပည့္စံုရန္လိုအပ္လာသည္ ။ ထိုသို႔အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲလာသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အသိပညာ၊အတတ္ပညာသည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကိုဦးေဆာင္ႏိုင္ေသာ အဓိက အရည္ အခ်င္း ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။အရည္အခ်င္းနိမ့္ပါးသူလူအမ်ားစုက အရည္အခ်င္းျမင့္မားသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊တစ္ဖဲြ႕ (အ နည္းစု)ကို မိမိတို႔ဘ၀ ေဘးကင္းလံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈအတြက္ မွီခိုအားထားခဲ့ၾကရရာမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္ခံဟု ေပၚေပါက္ လာခဲ့သည္ ။ထိုသို႔ မိမိတို႔အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႔အား ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးသည့္အတြက္ အဖိုးအခအျဖစ္ အုပ္ ခ်ဳပ္သူအား အုပ္ခ်ဳပ္ခံတို႔က မိမိတို႔၏ရိကၡာထဲမွတစ္ဖို႔ကို ေပးဆက္ၾကရသည္ ။ ဤသို႔ျဖင့္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကို စတင္ခဲ့ၾကရာ ေနာက္ေနာင္တြင္ အစိုးရ ႏွင့္ ျပည္သူဟူေသာ ဆက္ဆံမႈေပၚေပါက္ လာေစခဲ့သည္ ။

အစိုးရႏွင့္ ျပည္သူဟု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မေပၚေပါက္မီ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အဖဲြ႕အစည္းဟု စတင္သေႏၶတည္ခဲ့ ခ်ိန္ကပင္၊ ဦးစီးဦးေဆာင္သူ ပုဂၢိဳလ္သည္ အဖဲြ႕အစည္း၏ အက်ိဳးစီးပြား ၊ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႔ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမည္ ဆိုေသာအခ်က္သည္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုရန္မလိုဘဲ အလိုအေလ်ာက္ သေဘာသက္၀င္ၿပီး ျဖစ္ပါသည္ ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံတို႕ကို ေကာင္းစြာစီမံခန္႔ခဲြရမည္ ၊ သူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ ႐ံုသာမက သူတို႔၏အက်ိဳးစီးပြားတိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းကိုလည္း ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ေပးရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဤအခ်က္ သည္ သမိုင္းတြင္ အထင္အ႐ွားျဖစ္ပါလ်က္ ေနာက္ေနာင္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔ဘက္မွ စတင္၍ စည္းက်ိဳးေပါက္ခဲ့သည္ ။ အာဏာကို ယစ္မူးလာသည္ ၊ အာဏာကို အလဲြသံုးလာသည္ ။ျပည္သူတို႔က အပ္ႏွင္းထားသည့္အာဏာကို ျပည္သူတို႔ အား ေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္အတြက္အသံုးမခ်ေတာ့ဘဲ ျပည္သူတို႔၏ မသိနားမလည္မႈတုိ႕ကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ကိုယ္က်ိဳး အတြက္ အသံုးခ်လာၾကသည္ ။ ျပည္သူတို႔ကို ေက်းကၽြန္သဖြယ္ သေဘာထားလာၾကသည္ ။ မိမိ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာကို အသံုးခ်လ်က္ ျပည္သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားကို မိမိတို႔ အက်ိဳးစီးပြား အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲရန္လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္ ။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ၾကရာမွ သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသရာဇ္စနစ္ (ဘုရင္စနစ္) ၊ အာဏာ႐ွင္စနစ္တို႔ေပၚေပါက္လာရေပသည္ ။

လက္႐ံုးစြမ္းအား႐ွိသူတစ္ေယာက္သည္ နယ္ေျမအပိုင္းအျခားတစ္ရပ္ကိုသာ လႊမ္းမိုးႏိုင္ၿပီး ပညာ႐ွိ ေသာသူကသာ မိုးေအာက္ေျမျပင္တစ္ခြင္လံုးကို လႊမ္းၿခံဳအုပ္မိုးႏိုင္သည္ ။ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို လူ႔အဖဲြ႕အစည္း တစ္ခုကို လက္႐ံုးရည္စြမ္းအားျဖင့္ ထူေထာင္၍ ရႏိုင္ေသာ္လည္း ဖံြ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈကိုမူ တည္ေဆာက္၍ မရပါ ။ စစ္တပ္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ႏိုင္ငံနယ္ေျမ ခ်ဲ႕ထြင္ ႏိုင္ေသာ္လည္းထိုလက္နက္မ်ားျဖင့္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုတည္ေဆာက္၍မရပါ။အသိပညာအတတ္ပညာမ်ားျဖင့္သာ တည္ေဆာက္၍ ရႏိုင္ပါသည္ ။ သို႔ျဖစ္၍ လူအဖဲြ႕အစည္းေကာင္းစြာဖံြ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစလိုပါကအသိပညာ အတတ္ပညာ ပိုမိုသာလြန္သူမ်ားက မိမိတို႔ထက္ အသိပညာအတတ္ပညာ နိမ့္က်ေသာလူသားမ်ားကို ေစာင့္ ေ႐ွာက္ကူညီ ရန္ တာ၀န္႐ွိေပသည္ ။ သို႔ေသာ္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ လက္ေတြ႕ျမင္ေနရသည္မွာကား ပညာတတ္ေသာ ဦးေဆာင္သူမ်ားက မသိနားမလည္ေသာ ျပည္သူတို႔အား လွည့္စား၍ ကိုယ္က်ိဳး႐ွာၾကေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္ ၊ အလြန္စက္ဆုပ္ဖြယ္ ေကာင္းလွေပသည္ ။

ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)ေက်ာ္ ျပည္သူတုိ႔အတြက္ဟု တြင္တြင္ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား၊ အစိုးရ အဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ားသည္ ယခုအခါ (မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္သည့္ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ ေၾကျငာရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ အိမ္ျခံ၀င္းထဲတြငပေဒသာပင္္ အျပံဳလိုက္ေပါက္၍ ၊ ေ႐ႊေၾကာ၊ေရနံေၾကာကို ဖင္ခု ထိုင္မိသည့္အလား) ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသြားၾကသည္ ။ ျပည္သူတို႔မွာေတာ့ ေနရင္းထိုင္ရင္း ေၾကြးၿမီတင္ႏိုင္ငံသားမ်ားျဖစ္ သြားရသည္ ။ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)ေက်ာ္ ေစတနာ႐ွိ႐ွိျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔အား ၀ိုင္း၀န္းကယ္တင္ေစာင့္ေ႐ွာက္လိုက္ ၾကရာ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားအတြင္းမွာပင္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ” ဆိုသည့္ေနာက္တြင္ ေရးစရာ အမည္စာရင္းမက်န္ေတာ့ေလာက္ ေအာင္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့ရသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္    ဤသို႔ျဖစ္ခဲ့ရပါသနည္း ဟုစစ္ေၾကာၾကည့္လွ်င္ အေျဖက႐ွင္းေနပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမည္ျဖစ္ပါလ်က္ ျပည္သူတို႔၏ မသိနားမလည္မႈကို အသံုးခ်ကာ မိမိတို႔ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကိုသာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ ။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပသည့္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာေရးႏွစ္အတြင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္မွ ၀န္ႀကီးဌာန ၁၅ ခု၏ စာရင္းမွားျခင္း ၊ ေငြအလဲြသံုး စားျပဳျခင္း (misappropriation) အပါအ၀င္ အမႈေပါင္း ၄၇ မႈအား အစီရင္ခံတင္သြင္းခဲ့ေၾကာင္း သတင္းကို ဖတ္ရပါသည္။  ေငြေၾကးပမာဏအားျဖင့္ စုစုေပါင္း က်ပ္ေငြ ၅၈ ဘီလ်ံေက်ာ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ႏွစ္သိန္းသံုးေသာင္းေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး ၊ အျခား ေသာ အေထြေထြပစၥည္းမ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရပါသည္ ။ ထိုသို႔ ကြာဟမႈ အလဲြသံုးစားျပဳမႈမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ သံုးစဲြထား ေသာ ေငြေၾကးပစၥည္းမ်ားအား ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္သြင္းရန္ ၊ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ား ႏွင့္ ၀န္ထမ္းမ်ား အား သတိေပးျခင္း ၊ အေရးယူျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပထားသည္ ဟုသိရပါသည္ ။ ပါ၀င္ေသာ ၀န္ႀကီး ဌာနမ်ားမွာ (၁) လယ္/ဆည္၀န္ႀကီးဌာန (၂)သမ၀ါယမ၀န္ႀကီးဌာန(၃) လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား၀န္ႀကီးဌာန (၄) က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး ဌာန (၅) သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာန (၆) ေမြး/ေရ ၀န္ႀကီးဌာန (၇) ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန (၈) ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိမ္းေရး ႏွင့္ သစ္ေတာ၀န္ႀကီးဌာန (၉) ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန (၁၀) ဘ႑ာေရး ႏွင့္ အခြန္၀န္ႀကီးဌာန (၁၁) ဟိုတယ္ ႏွင့္ ခရီး၀န္ႀကီးဌာန (၁၂) ရထားပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန (၁၃) ဆက္သြယ္ေရး သတင္းအခ်က္အလက္ ႏွင့္ နည္းပညာ ၀န္ႀကီးဌာန (၁၄) စက္မႈ ၀န္ႀကီးဌာန (၁၅) စီးပြားကူးသန္း ၀န္ႀကီးဌာန တို႔ျဖစ္ၾကသည္ ဟုသတင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထား ပါသည္ ။

“သူခိုးကို ေ႐ႊတိုက္စိုးခန္႔” မိသည္ ဟု ျမန္မာဆန္ဆန္ ျမန္မာ့ဆို႐ိုးစကားေလးတစ္ခုကိုသံုး၍ေျပာလွ်င္ ေကာင္း ေလမည္လား ၊ “ ေျမေခြးကို ၾကက္ၿခံေစာင့္ ” ခိုင္းမိသည္ဟု အေနာက္တိုင္း ဆို႐ိုးစကားကိုပင္ ညႊန္းဆိုရလွ်င္ ေကာင္းေလ မည္လား မသိေတာ့ပါ ။

ဆရာခ်စ္ ( ခ်စ္ဦးညိဳ) ၏ “ေစာင္းေတာ္သိဂၤါ” အမည္႐ွိ၀ထၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရဘူးပါသည္ ။ ဇာတ္လမ္းသေဘာ မွာ တိုင္းျပည္တစ္ခုတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာဘုရင္မင္းျမတ္တစ္ပါးတြင္ “ေစာင္းေတာ္သိဂၤါ” အမည္႐ွိ ေစာင္းတစ္လက္ ႐ွိသည္ ၊ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္ ေစာင္းပညာတြင္ တစ္ဘက္ကမ္းခတ္သည္ ။ ထိုတိုင္းျပည္တြင္ တုဘက္ကင္းေသာ ကေခ် သည္ တစ္ဦး႐ွိသည္ ။  တစ္ေန႔ေသာ္ ထိုတိုင္းျပည္သို႔ အျခားေသာတိုင္းျပည္မွ သံအမတ္ႀကီးတစ္ဦးေရာက္လာ၍ ၎တို႔ တိုင္းျပည္တြင္ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ရန္အတြက္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ ထုလုပ္ေပးပါရန္ ဘုရင္အား ပန္ၾကားသည္ ။ ဘုရင္က အေတာ္ဆံုး ပန္းပုပညာ႐ွင္ႏွစ္ဦးအား မတ္ရပ္႐ုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူကို ထုလုပ္ေစသည္ ။ ႐ုပ္ပြားေတာ္ၿပီး၍ ေျခမေတာ္ အစံု တြင္ စိန္တံုးႏွစ္တံုး တပ္ဆင္ပူေဇာ္မည့္အခ်ိန္တြင္မွ ထိုစိန္တံုး ႏွစ္တံုးေပ်ာက္ဆံုးေနေၾကာင္းသိရသည္ ။ အျပစ္က ပန္းပု ဆရာ ႏွစ္ဦးအေပၚက်ေရာက္သည္ ။ ဘုရင္က အမႈကို တရားခြင္တြင္မစစ္ေဆးဘဲ ၊ ေစာင္းေတာ္သိဂၤါ႐ွိရာအခန္းတြင္ စစ္ေဆးမည္ဟုေခၚယူသည္ ။ အမႈကို မည္သို႔မွ် မစစ္ေဆးပဲ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလြေသာ၀တ္စံုကို ဆင္ျမန္းလ်က္“ေစာင္းေတာ္ သိဂၤါ”ကို တီးခတ္ကာ ကေခ်သည္ကို က ေစသည္ ။ အႏုပညာေျမာက္လွေသာေစာင္းသံအဆံုးတြင္ ကေခ်သည္အား ပုလဲသြယ္ကို ခၽြတ္၍ဆုေပးသည္တြင္ ကေခ်သည္က လက္မခံဘဲ မိမိတြင္ အျပစ္႐ွိပါသည္ဟု ၀န္ခံ၍ ရင္လႊာၾကားမွ စိန္တံုးႏွစ္တံုးကို ထုတ္ယူကာ ဘုရင္မင္းျမတ္အားေပးဆက္သည္ ။ ထိုစိန္တံုးႏွစ္တံုးကို ကေခ်သည္အား တန္စိုးလက္ ေဆာင္ (ပိုးေၾကးပန္းေၾကး)ေပးထားသူကား အျခားမဟုတ္ ၊ သံအမတ္ႀကီးျဖစ္ေနေလသည္ ။

ထိုေနရာတြင္ ဘုရင္မင္းျမတ္က သံအမတ္ႀကီးအား ေျပာေသာ စကားတစ္ခြန္းမွာ ႏွလံုးသားကို ထိခိုက္လြန္းလွ ၍ အလြတ္ပင္မွတ္မိေနပါသည္။ ထိုစကားမွာ “ သံအမတ္ႀကီး ၊ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးနဲ႔ သင္ဟာ သံအမတ္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ ေနသတဲ့လား ” ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္ ။

ယခုလည္း ဆရာခ်စ္၏ အႏုပညာေမွာ္ဆန္လွေသာ စကားကိုယူ၍ ေျပာလိုက္ခ်င္သည္မွာ “ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးနဲ႔ လူေတြဟာ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနသတဲ့လား ” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္ ။

သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကေတာ့ ေျပာခဲ့သည္ ။ ေကာင္းမြန္ေသာအစိုးရ (Good government ) ျဖစ္ရမည္ ။ သန္႔႐ွင္းေသာအစုိးရ ( Clean government) ျဖစ္ရမည္ဟု ဆိုခဲ့သည္ ။ စကားလံုးၾကမ္းသည္ဟုပင္ ဆိုေစေတာ့ ဤသို႔ ေသာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ား ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္႐ွိအႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ကေတာ့ သမၼတႀကီး၏ စကားမ်ားမွာ “ မ်က္ႏွာ-သနပ္ခါး ေပါင္-ေသးေၾကာင္း” ဆုိသည့္ အရပ္သံုးစကား အတိုင္းသာ ပံုခိုင္းႏႈိင္းရလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္ ။

သူခိုးဓါးျပဟူသည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၏ အႏၱရာယ္ျဖစ္ပါသည္ ။ သို႔ေသာ္ သူခိုးဓါးျပျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခိုး၀ွက္တိုက္ ခိုက္လုယက္ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳသည္မွာ မေထာင္းတာလွပါ ။ ျပည္သူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ ကာကြယ္ရန္တာ၀န္႐ွိသူတို႔က ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို ခိုး၀ွက္ျခင္းမွာကား သူခိုးဓါးျပထက္ပင္ ေအာက္တန္းက်လွေသာ လုပ္ရပ္ ျဖစ္ ပါသည္။ အလဲြသံုးစားလုပ္သည္ဆိုသည္မွာ ခိုးျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုသူတို႔သည္ ျပည္သူတို႔ကေပးအပ္ေသာ တာ၀န္ မ်ားကို အခမဲ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ေဆာင္႐ြက္ေနၾကရသည္မဟုတ္ပါ ။ ထိုက္သင့္ေသာ လစာရိကၡာ ၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း စသည္တို႔ကို ခံစားေနၾကရသူ မ်ား ျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုသူတို႔က အဘယ့္ေၾကာင့္ “စားရသည့္ကေလးပုိငတ္” ေနရပါသနည္း ။ တရားသူႀကီးျဖစ္လ်က္ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္း ၊ ဘာသာေရး၀န္ေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လ်က္ ဆဲေရးတိုင္းထြာျခင္း ၊ အာစရိယ ဂိုဏ္း၀င္ျဖစ္လ်က္ ေသာက္စားမူးယစ္အက်င့္သီလပ်က္ျခင္း စသည္တို႔ကဲ့သို႔ပင္ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအျဖစ္ ျပည္သူ႔တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ အပ္ႏွင္းျခင္းခံရသူမ်ားက ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို အလဲြသံုးစားျပဳသည္ဆိုျခင္းမွာ မည္မွ် ဆိုးယုတ္ေအာက္တန္း က်လွပါသနည္း ။ ထိုသူတို႔အား မည္သို႔မည္ပံု အေရးယူေဆာင္႐ြက္သြားၾကမည္နည္း ။

၂၀၁၂ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တရားစီရင္ေရးႏႇင့္ ဥပေဒေရးရာေကာ္မတီက သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ တိမ္းေစာင္း ယိမ္းယိုင္ေနျခင္းသည္ အဂတိလိုက္စားေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္ မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူ အျပစ္ေပးမႈ မျပဳျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ထို သတင္းထုတ္ ျပန္ခ်က္တြင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ ေျဖာင့္မတ္ၾကံ႕ခိုင္လာေစရန္ႏႇင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ အားေကာင္းလာေစရန္အတြက္ တရားစီရင္ေရးႏႇင့္ ဥပေဒေရးရာေကာ္မတီႏႇင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ တရားဥပေဒစိုးမိုး ေရးႏႇင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မတီတို႔ ခ်ိတ္ဆက္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ထိုသို႔တရား စီရင္ေရးမ႑ိဳင္ တိမ္းေစာင္း ယိမ္းယိုင္ေနျခင္းသည္ အဂတိလိုက္စားေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကိုထိေရာက္ စြာ အေရးယူ အျပစ္ေပးမႈ မျပဳျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တာ၀န္ရႇိသူ အဆင့္ဆင့္က လက္ေအာက္အရာထမ္း၊ အမႈထမ္းမ်ား ကို အကာအကြယ္ေပးေနေၾကာင္း၊ အျပစ္ေပးအေရးယူမႈမ်ားရႇိသည္ဟု ေျပာၾကားေနေသာ္လည္း တရား၀င္သတင္းထုတ္ ျပန္ျခင္း မရႇိသည္ကို ေတြ႕ရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

ဤျဖစ္ရပ္ကို ေထာက္ခ်င့္သံုးသပ္လွ်င္ တစ္ေျပာတည္းေျပာေနၾကေသာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ဆိုသည္မွာ ပြင့္လင္းခ်င္လွ်င္ ပြင့္လင္းမည္ ၊ မပြင့္လင္းခ်င္လွ်င္ မပြင့္မလင္းလုပ္မည္ ဟူသည့္သေဘာမ်ားကို ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိသာပါသည္ ။  ျမန္မာျပည္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ မ႐ွင္းမ႐ွင္းလုပ္တတ္ၾကေသာ ညဥ္ဆိုးမ်ား မည္သည့္အခါတြင္မွ် ေပ်ာက္ မည္မသိပါ ။ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅၈ဘီလ်ံေက်ာ္သည္ အေမရိကန္ေဒၚလာျဖင့္ သန္း ၇၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပါသည္။  ဤမွ် ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာ မ်ားကို ၀န္ႀကီးဌာနအသီးသီး အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးႀကီး ပါ၀င္ဆင္ႏဲႊ အလဲြသံုးစားျပဳ ၾကသည့္ကိစၥတြင္ မည္သူေတြ တာ၀န္႐ွိပါသနည္း ၊ မည္သူ႔အား သတိေပး၍ မည္သူ႔အား အေရးယူခဲ့ပါသနည္း ၊ မည္သို႔ အေရးခဲ့ယူပါသနည္း ။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာကို အလဲြသံုးစားျပဳသည္ ဆိုျခင္းမွာ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးအား က်ဴးလြန္ေစာ္ကား သည့္ ျပစ္မႈျဖစ္ပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖံုးတစ္၀က္ ဖိတစ္၀က္လုပ္ေနရပါ သနည္း ။

အစိုးရသည္ “ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ႐ွိရမည္”ဟု အဆက္မျပတ္ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရသစ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ယခင္ အာဏာ႐ွင္အစိုးရ လက္ထက္ က်င့္သံုးခဲ့ေသာ သတင္းေမွာင္ခ်မႈမ်ား မပြင့္လင္းမႈမ်ားကို အေမြ ဆက္ခံေနရပါသနည္း ။ လာဘ္စားမႈမ်ား အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူမည္ ဟု ျပတ္ျပတ္သားသား ထုတ္ျပန္ေၾကျငာထားေသာ အစိုးရသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤကိစၥတြင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရပါသနည္း ။

ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအဖဲြ႕တြင္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီးဌာန (၆)ခု အပါအ၀င္ ၀န္ႀကီးဌာန ၃၆ ခုျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းထားသည္ ။ (ဤေနရာတြင္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသည္ သမၼတ႐ုံး၀န္ႀကီးဌာနကို (၆) ခုမွ်ပင္ထားလွ်က္ အလုပ္ႀကံဳး႐ုံးလုပ္ေန ရေသာႏိုင္ငံ အျဖစ္ လည္း ဂုဏ္ယူလိုက္မိပါေသးေတာ့သည္)။ ထို(၆)ဌာနကိုဖယ္လွ်င္ ၀န္ႀကီးဌာန (၃၀)႐ွိသည္ ။ ယခု တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးႀကီး အဂတိလိုက္စားၾကျခင္းတြင္ ၀န္ႀကီးဌာန (၁၅)ခုပါ၀င္ပတ္သက္ေနသည္ ျဖစ္ရာ အစိုးရ ယႏၱရားႀကီ၏ တစ္၀က္တိတိသည္ “မ်က္ႏွာႀကီး သူခုိးမ်ား” ျဖစ္ေနၾကသည္ဟု မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳၾကရေပလိမ့္မည္ ။ ဇာတ္မင္းသားႀကီး ဦးရဲစိန္ ညီ၀င္းစိန္ တို႔ ကျပခဲ့ၾကသည့္ “သီေပါမင္း ပါေတာ္မူ” ဇာတ္ထုတ္ထဲက သီေပါမင္းဇာတ္႐ုပ္ကို သ႐ုပ္ေဆာင္သူ ညီ၀င္းစိန္ စကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ “ ဒီမိုး ဒီေလ ဒီလူေတြႏွင့္ .. ဒီမင္း ဒီစိုး ဒီသူခိုး .. တိုင္းျပည္တ႐ိုး သေ၀ထိုးေအာင္ ” ဆိုးၾကေတာ့မည္လား မသိႏိုင္ေတာ့ပါ ။

ေတာင္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ သမၼတ လီေျမာင္ဘတ္ က အကိုျဖစ္သူ လီဆိုင္ေဒါက္ သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ေတာင္ကိုးရီးယား၌ အခက္အခဲျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဘဏ္မ်ားမွ လာဘ္ယူခဲ့သည္ဟု စဲြခ်က္ တင္ခံ ထားရေသာ  အဂတိ လိုက္စားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သည့္အတြက္ ျပည္သူမ်ားအား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့သည္ ။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ တစ္ဆင့္ ျပည္သူမ်ားသို႔ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရာတြင္ ဤျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ၎၏ မိသားစုတြင္ အ႐ွက္ရစ ရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသကဲ့သို႔ ေတာင္ကိုရီးယား ျပည္သူမ်ားအတြက္လည္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရပါေၾကာင္း ၎အေနျဖင့္ ယခုမွစ၍ ျပည္သူမ်ားအတြက္ တာ၀န္ေက်သည့္ အစိုးရ ျဖစ္လာဖို႔ ႀကိဳးစားထမ္းေဆာင္သြားေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထည့္ သြင္း ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ား၌ ေဖာ္ျပသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တာ၀န္႐ွိပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္း ဤျဖစ္ရပ္တြင္ မိမိတို႔၌ တာ၀န္႐ွိပါသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္၍ ျပည္သူတို႔ အား ဘယ္ေသာအခါတြင္မွ် ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါသည္ ဟု ဆိုလာၾကပါမည္နည္း ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပည္သူမ်ားသည္ ဌာန ဆိုင္ရာအႀကီးအကဲမ်ား ၊ ၀န္ႀကီးမ်ား၏ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္မႈကို ခံယူရန္ မထိုက္တန္ၾကေသာ နိမ့္က်သိမ္ဖ်င္းသူမ်ားျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ေလာ ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ျမန္မာျပည္တြင္ အထက္တန္းတာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ ရသူျဖစ္ပါက လုပ္ခ်င္ရာ ကိုလုပ္ႏိုင္သည္ ။ မည္သို႔ပင္မွားယြင္းမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္မိေစကာမူ ျပည္သူကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရန္ တာ၀န္မ႐ွိဟု ႐ံုးတြင္း လုပ္ထံုးလုပ္နည္း အက္ဥပေဒမ်ား နည္းဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းထားေသာေၾကာင့္ပင္ေလာ ။

ဤမိုး ဤေလ ဤလူေတြႏွင့္ေတာ့ သမၼတႀကီး ေျပာသည့္ ေကာင္းမြန္ေသာအစိုးရ (Good government ) ျဖစ္ရမည္ ။ သန္႔႐ွင္းေသာအစုိးရ ( Clean government) ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ နတ္သမီးပံုျပင္ဖတ္ရသလိုသာ ႐ွိပါလိမ့္မည္ ။ ဥပေဒဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံသားအားလံုးအတြက္ တစ္ေျပးညီသာလွ်င္ျဖစ္ရပါမည္။အလဲြသံုးစားမႈဟူသည္မွာတိုင္းျပည္အတြက္ ႀကီးစြာေသာ အႏၱရာယ္ျဖစ္ပါသည္ ။ အုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိိုင္း ညွိညွိႏႈိင္းႏိႈင္းျဖင့္ ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္လုပ္၍ မရပါ ။ ခိုးမႈတစ္ခု တြင္ ခိုးရာပါပစၥည္းကို ျပန္လည္ေပးအပ္ေသာ္လည္း အၿပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ကင္းခြင့္မ႐ွိပါ ။ အလဲြသံုးစား မႈတြင္လည္း သံုးစား ထားသည့္ေငြေၾကးပစၥည္းကို ျပန္လည္ေပးသြင္းျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္ဒဏ္မွ လြတ္ကင္းခြင့္မ႐ွိပါ ။ ထိုက္သင့္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ ကို မလဲြမေသြခံယူရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္သူတို႔က ေပးအပ္ထားေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာတို႔ကို အလဲြသံုးစားျပဳလွ်က္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို ခိုး၀ွက္ေသာ ျပစ္မႈမွာ အလြန္ႀကီးေလးလွပါသည္ ။ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ လ်က္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အျပစ္ေပးအေရးယူရပါလိမ့္မည္ ။ ထိုျပစ္မႈကို ေတြ႕႐ွိေနပါလ်က္ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေဖာ္ထုတ္ စစ္ေဆးအေရးယူမႈမ်ားမျပဳလုပ္ပါလွ်င္ ထိုျပစ္မႈ၏ဂယက္သည္ အစိုးရထံသို႔႐ိုက္ခတ္လာပါလိမ့္မည္ ။ “ ပုတ္သင္ဥ ေပၚ မည္စိုး၍ ေညာင္ျမစ္ကို မတူးရဲ” ေလသည္လားဟု ယံုမွားသံသယမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ့္မည္ ။ အစိုးရ၏ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚတြင္ ထိုယံုမွားသံသယမ်ားက အစြန္းအထင္းျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရန္ ေရာက္လာၾကမည့္ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရမ်ား ကုမၸဏီအဖဲြ႕အစည္းမ်ား အေနျဖင့္လည္း ထိုသို႔အဂတိလိုက္စားေသာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ စီးပြားဖက္ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈမ်ား ေလ်ာ့ရည္းပါလိမ့္မည္ ။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ အတြက္ ေကာင္းေသာ လကၡဏာမဟုတ္ပါ ။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ အစိုးရသည္ ေကာင္းမြန္ေသာအစိုးရ (Good government ) ျဖစ္ရမည္ ။ သန္႔႐ွင္းေသာ အစုိးရ ( Clean government) ျဖစ္ထြန္းေစရမည္ဟူသည့္ စိတ္ေစတနာမ်ား မွန္ကန္သည္ဆိုပါလွ်င္ (၁) ဤအဂတိလိုက္စားမႈ တြင္ အဓိကတာ၀န္႐ွိသူမ်ားအား ျပည္သူ႔ေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ေဖာ္ထုတ္၍ ထိေရာက္စြာအေရးယူရပါလိမ့္မည္ ။ (၂) သက္ဆိုင္ ရာ တာ၀န္႐ွိပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ျပည္သူမ်ားအား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရပါလိမ့္မည္ ။ (၃) အဂတိလိုက္စားမႈမ်ား ထပ္မံမျဖစ္ပြားေစ ေရးအတြက္ ထိေရာက္ေသာ ဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းျခင္း ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ အစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း ၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား အား လြတ္လပ္စြာ သတင္းယူခြင့္ ၊ ေရးသားထုတ္ျပန္ခြင့္မ်ား ေပးရပါလိမ့္မည္ ။ (၄) အဂတိလိုက္စားေသာ အစိုးရအရာ႐ွိ မ်ား ၊ဌာနဆိုင္ရာမ်ားကို ျပည္သူမ်ားမွ တရားစဲြဆိုခြင့္ အပါအ၀င္ ျပည္သူတို႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို သတ္မွတ္ျပဌာန္း ေပးရပါလိမ့္မည္ ။

သို႔မွသာ သမၼတႀကီးစီးေနေသာ ေလွကဲြႀကီးကို ဖာေထးႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားျဖင့္ က်ိဳးပဲ့ေနသည့္ အစိုးရအဖဲြ႕ယႏၱယားကို ျပင္ဆင္လွ်က္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖင့္ ေ႐ွ႕ဆက္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သား မ်ားသည္လည္း အဂတိလိုက္စားမႈကင္း႐ွင္းေသာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ႏိုင္ငံသားမ်ား အျဖစ္ ကမၻာ့အလည္ မ်က္ႏွာေမာ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။ စကားလံုးမ်ား ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေသာ ေခတ္တစ္ခုကို ေနာက္ေက်ာ ဘက္တြင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ခ်န္ထားခဲ့၍ လက္ေတြ႕က်ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္ကို ေရအစုန္ ေလအႀကံဳတြင္ တက္ကုန္အသင့္ ႐ြက္စံုဖြင့္ၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ သတိေပး တိုက္တြန္း လိုက္ရပါသည္ ။

ထင္လင္းဦး ( Wisdom Villa)
by Messenger News Journal