“က်မ အိနၵိယ နုိင္ငံကုိ လာတဲ့အခါ သမုိင္း အစဥ္အလာအရ မိတ္ေဆြနုိင္ငံတခုကုိ လာတယ္လုိ့ ဒီလုိပဲ စိတ္ထားပါတယ္။ အိနိၵယနုိင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံက က်မတုိ့ရဲ့ မိသားစုသဖြယ္၊ ညီအကုိ ေမာင္နွမေတြသဖြယ္၊ တူ၊ တူမေတြ၊ သား၊ သမီးေတြျဖစ္တဲ့ အားလံုးဟာလည္း မိသားစုတခုပဲလုိ့ စိတ္ထားေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို့နုိင္ငံဟာ ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အထူးအေလးထားေျပာခ်င္တယ္။ ဘာလုိ့လဲဆိုေတာ့ အိနိၵယနုိင္ငံေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံကလာတဲ့ ပုဂၢိုလ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တုိင္းရင္းသား အသီးသီး အသုိင္းအ၀ုိင္းအသီးသီးက ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာလူမ်ားစုက ဒီထဲမွာ လူနည္းစုျဖစ္ေနတာ ေကာင္းကိုေကာင္းတယ္လုိ့ ထင္ပါတယ္။ တခါတေလ လူမ်ားစုဆုိတာဟာ လူနည္းစုမ်က္စိနဲ့ ျမင္တတ္ဖို့လိုတယ္။ လူနည္းစုျဖစ္ရတာ ဘယ္လိုေနသလဲလို့ နားလည္ဖို့လိုတယ္။ အိနိၵယမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံသူနုိင္ငံသား အသိုင္းအ၀ိုင္းအမ်ားစုဟာ တုိင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေမာင္နွမေတြထဲက ျဖစ္တယ္ဆုိတာ က်မ အင္မတန္မွ ဂုဏ္လည္းဂုဏ္ယူတယ္။ အားလည္းအားတက္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ က်မတု့ိနုိင္ငံဟာ အားလုံးအတြက္ လံုျခံုစရာ၊ ခုိလႈံစရာ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အဲလုိ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို့ဟာ အားလံုး ၀ိုင္းၾကိုးစားဖို့လိုပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားမ်ားအၾကားမွာ ယဥ္ေက်းမႈမတူတာ ႐ွိတယ္၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ မတူတာ႐ွိတယ္၊ ဘာသာစကားမတူတာ႐ွိတယ္။ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာမတူတာ႐ွိတယ္။ ဒီလုိ မတူကြဲျပားတဲ့အထဲက က်မတုိ့ဟာ ညီညြတ္မႈကုိ တည္ေဆာက္ရမွာပါ။ ဒီလုိညီညြတ္မႈတည္ေဆာက္ဖို့ ဆုိတာဟာ တေယာက္နဲ့တေယာက္ နားလည္မႈယူဖို့လိုတယ္။ တဦးနဲ့တဦး အျပန္အလွန္ေလးစားဖို့လိုတယ္။ နားလည္မႈရဖို့ အျပန္အလွန္ေလးစားနုိင္ဖို့ ဆုိတာဟာ တေယာက္နဲ့တေယာက္ေျပာတာကို နားေထာင္ဖုိ့ လိုတယ္။ ကုိယ္တဖတ္သက္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာပဲ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာပဲ မီးေမာင္းထုိးေနလုိ့ မရဘူး။ ဟုိဘက္ကအသံလည္း နားေထာင္ရမယ္၊ ဒီဘက္ကလည္း အသံလည္း နားေထာင္ရတယ္။ က်မတုိ့ဟာ တုိင္းရင္းသား အမ်ိုးသားျပည္လည္စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္၊ ျပန္လည္ျပီး ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအတြက္ လုပ္မယ္ဆုိျပီး ဒီမုိကေရစီလႈပ္႐ွားမႈထဲ ၀င္လာတာပါ။ ဒီလိုလုပ္တဲ့အခါမွာ တဦးနဲ့တဦး နားလည္မႈယူဖုိ့ဆုိတာဟာ တဖတ္သက္ၾကည့္လုိ့မရပါဘူး။ ဟုိဘက္ ဒီဘက္လည္း ၾကည့္ရတယ္။ ျပည္ေထာင္စုတခုလံုးရဲ့ အေျခအေနလည္းၾကည့္ရတယ္။ က်မတို့ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ တေနရာမွာျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြ ျပဿနာေတြဟာ တျခားတေနရာနဲ့ မဆိုင္ဘူးလို့ ျမင္လုိ့မျဖစ္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္တျပည္လံုးနဲ့ ဆုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ဘယ္လုိျဖစ္ေနျဖစ္ေန က်မတုိ့ ျပည္ေထာင္စုတစုလံုးနဲ့ ဆုိင္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ထားဖုိ့ လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တေနရာမွာျဖစ္ေနတဲ့ ျပဿနာေတြကို ၾကည့္ရင္ ျပည္ေထာင္စုအျမင္နဲ့ ၾကည့္ဖို့လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို့ဟာ ဒုတိယ ပင္လံုကဲ့သုိ့ေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ၊ တကယ့္ နွလံုးသားထဲက လာတဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈျဖစ္ေစမယ့္ ညီလာခံမ်ိုး လိုတယ္လို့ က်မတုိ့ေျပာတာပါ။ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ကုိ ပိုျပီး ႐ွင္သန္ေစမယ့္ ညီလာခံမ်ိုး က်မတုိ့ေျပာတာပါ။ ၁၉၄၇ ခုနွစ္တုန္းက က်င္းပခဲ့တဲ့ ပင္လံုညီလာခံဟာဆိုရင္ တုိင္းရင္းသားေတြအစံုပါတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါလည္း က်မတုိ့က အသိအမွတ္ျပုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲညီလာခံဟာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္အျမစ္တြယ္ေအာင္ အစပ်ိုးလုိက္တဲ့ ညီလာခံျဖစ္ပါတယ္။ အျမစ္တြယ္ျပီဆုိေပမယ့္ အျမစ္တြယ္ရံုနဲ့ အပင္ၾကီးက ႐ွင္သန္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟုိတုန္းက ၁၉၄၇ ခုနွစ္က တြယ္ခဲ့တဲ့ အျမစ္ကေလးဟာ ႐ွင္သန္ပိုင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့အခါ အခုက်မတို့ ျပည္ေထာင္စုဟာ အင္မတန္မွ သန္မာျပီး အသီးအပြင့္ေတြေ၀ဆာေနတဲ့ အပင္ၾကီးျဖစ္လာတယ္လုိ့ မေျပာနုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီလုိျဖစ္လာဖုိ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကုိ ဆက္ျပီး အားေပးေမြးျမူရမယ္။ တြယ္စျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျမစ္ကေလးေတြကုိ ေရေလာင္းေပးရမယ္၊ ေျမဖို့ေပးရမယ္။ ဒါဟာ က်မတုိ့ေခတ္က အခုလက္႐ွိ ႐ွိေနတဲ့ နုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားေတြ အားလံုးလုပ္ဖုိ့ပါ။”
“က်မ အခု နုိင္ငံသူနုိင္ငံသားလုိ့ ေျပာလုိက္တဲ့အတြက္ တခ်ို့ကထင္ပါလိမ့္မယ္။ က်မတို့ကေတာ့ အိနိၵယနုိင္ငံသူ နိုင္ငံသား ခံယူထားျပီးျပီဆိုေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားထဲ မပါေတာ့ဘူးလားလုိ့ စဥ္းစားရင္ စဥ္းစားေနၾကပါလိမ့္မယ္။ က်မ ဒီလုိစိတ္ထဲမ႐ွိပါဘူး။ ျမန္မာနုိင္ငံကေန ဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာသူေတြအားလံုးဟာ က်မတုိ့နုိင္ငံရဲ့ ရင္ေသြးေတြ တသက္လံုးျဖစ္သြားမွာပါ။ မိဘအိမ္လိုေပါ့၊ မိဘအိမ္ကေန ထြက္သြားျပီး ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ကုိယ္ထူေပမယ့္ မိဘကေတာ့ ကိုယ့္ကေလးေတြလုိ့ စိတ္ထဲထားမွာပဲ။ သားသမီးေတြက အ႐ြယ္ေရာက္လာလုိ့ ကိုယ့္ဘ၀နဲ့ကိုယ္ ေနခ်င္ရင္လည္း ေနပိုင္ခြင့္႐ွိရမယ္။ သုိ့ေသာ္လည္း အခ်ိန္မေ႐ြး မိဘေမတၱာကို ခိုလံႈခ်င္ရင္လည္း ခုိလံႈနုိင္ခြင့္ကိုလည္း အျပည့္အ၀ ေပးထားရမယ္။ ဒီလုိပဲ က်မတုိ့ရဲ့ ျပည္ေထာင္စုကုိ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္မို့ အလုပ္ကိစၥနဲ့ ပတ္သက္လို့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ့ ပတ္သက္လို့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥနဲ့ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘအိမ္က ဘယ္လုိပဲခြာသြားခြာသြား ျပန္လာခ်င္တဲ့အခါမွာ တံခါးေတြအျမဲပဲ ပြင့္ေနတယ္။ မိဘအိမ္လို က်မတို့ ျပည္ေထာင္စုကိုျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။”
“ဒါေၾကာင့္မို့ တေန့တခ်ိန္မွာ တကမာၻလုံးမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ကထြက္လာတဲ့ က်မတုိ့ မိသားစု၀င္ေတြ အားလုံးဟာ အခ်ိန္မေ႐ြးကုိယ့္နုိ္င္ငံကုိ၊ ကုိယ့္ရဲ့ အမိနုိင္ငံကုိ၊ ကုိယ့္ရဲ့ အဖနုိင္ငံကုိ လုံလုံျခံုျခံုနဲ့ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပန္ခ်င္တဲ့အခါ ျပန္နုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ က်မတုိ့ၾကိုးစားျပီး လုပ္သြားပါမယ္။ အဲလုိ ၾကိုးစားျပီးလုပ္တဲ့အခါမွာ က်မတုိ့ အကူအညီေတြ လုိပါတယ္။ ဒါဟာ လူတေယာက္တည္း လုပ္လုိ့ ရတဲ့ ကိစၥလည္းမဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ့အစည္းတခုတည္းလုပ္လုိ့ရတဲ့ ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အားလုံး၀ုိင္းျပီးလုပ္မွ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ တခါတေလ က်မတုိ့ရဲ့ မူေတြ၊ မူ၀ါဒေတြ၊ က်မတုိ့ရဲ့ အေနအထားေတြ၊ က်မတုိ့ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး အားလုံးကေနျပီး သေဘာတူခ်င္မွ သေဘာတူမွာပါ။ ဒီလုိ သေဘာတူမႈေတြ မ႐ွိတာကလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ သေဘာတူညီမႈေတြ မ႐ွိတာေၾကာင့္မုိ့လုိ့ က်မတုိ့ ညီညြတ္မႈကုိ မ႐ွာနုိင္ဘူးဆုိတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမတူကြဲျပားတာေတြကုိ လက္ခံျပီးေတာ့ မတူကြဲျပားမႈေတြကုိ အင္အားတခုလုိျဖစ္ေအာင္ က်မတုိ့ လက္တြဲသြားမယ္ဆုိရင္ ပုိျပီးေတာ့ ခုိင္မာတဲ့ ျပည္ေထာင္စု၊ ပုိျပီးေတာ့ က်ယ္၀န္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စု၊ ပုိျပီးေတာ့ အမ်ားကုိ ေနရာေပးနုိင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုမ်ဳိး ျဖစ္သြားမယ္လို့ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”
“ဒါေၾကာင့္မုိ့ က်မတုိ့ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ မေက်နပ္တာ႐ွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ၊ က်မတုိ့ လက္ခံပါတယ္။ က်မတုိ့ရဲ့ အေနအထား၊ က်မတုိ့ရဲ့ အျမင္ကုိလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာမယ္။ က်မတုိ့ရဲ့ အေနအထား၊ က်မတုိ့ရဲ့ မူ၀ါဒေတြ ဘာျဖစ္လုိ့ ရပ္တည္သြားတယ္ဆုိတာလည္း ႐ွင္းျပနုိင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တေယာက္နဲ့တေယာက္အၾကားမွာ နားလည္မႈ လြဲတာ႐ွိရင္၊ နားမလည္တာ႐ွိရင္၊ မေက်နပ္တာ႐ွိရင္ ပုိျပီးေတာ့ ေဆြးေနြးဖို့၊ ညွိနႈိင္းဖုိ့၊ တုိင္ပင္ဖုိ့ လုိတယ္လုိ့ပဲ က်မအေနနဲ့ စိတ္ထဲမွာ ထားပါတယ္။”
“ျမန္မာနုိင္ငံကေန ထြက္လာျပီးေတာ့ ဒီမွာေရာက္ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားမ်ဳိးစုံ၊ ျမန္မာနုိင္ငံကုိ ခ်စ္ျမတ္နုိးတဲ့ အိနၵိယနုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားအားလုံး အတူလက္တြဲျပီး က်မတုိ့နုိင္ငံဟာ အားလုံးအတြက္ လုံျခံုရာ၊ ခုိလႈံရာနုိင္ငံျဖစ္ေအာင္ ၀ုိင္းျပီးေတာ့ လုပ္ေပးၾကပါလုိ့ က်မ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။”
“ဒီခရီးရာ ႐ွည္လည္း႐ွည္ခဲ့ပါျပီ။ အနွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ က်မတုိ့ ဒီမိုကေရစီ ခရီးလမ္းကုိ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ ဒီ အနွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ထဲမွာ အမ်ားၾကီး အခက္အခဲေတြနဲ့ ၾကံုခဲ့ရတယ္။ တခ်ဳိ့က ဒီအခက္အခဲေတြ အားလုံးပေပ်ာက္သြားျပီလုိ့ ထင္ၾကတယ္။ ဒါဟာမဟုတ္ပါဘူး။ အခက္အခဲေတြက ဆက္ျပီးေတာ့ ႐ွိတုန္းပါပဲ။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ဒီေနာက္ဆုံးအပုိင္းဟာ အခက္အခဲဆုံးအပုိင္းပဲ။ ဒီအပုိင္းကုိ က်မတုိ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ မေက်ာ္ျဖတ္နုိင္ရင္ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ မေရာက္ဘဲနဲ့ လမ္းလြဲသြားနုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ့ အခုအခ်ိန္ဟာ အင္မတန္မွ သတိနဲ့၊ ၀ီရိယနဲ့၊ ပညာနဲ့ ဆက္ျပီးေတာ့ ေလွ်ာက္သြားရမယ့္ အခ်ိန္ပါ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ အင္မတန္မွ တဦးေပၚတဦး နားလည္မႈနဲ့ တဦးေပၚတဦး ယုံၾကည္မႈနဲ့ လက္တြဲျပီးေတာ့ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ့ ဆက္ျပီးလုပ္သြားရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ အဲဒါကုိပဲ က်မ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ အားလုံးဟာ ဒီလုိခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္မွာ အတူ တဦးနဲ့တဦး ကူညီဖုိ့ ၾကိ္ုးစားၾကပါလုိ့ က်မ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား၊ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာထားသူမ်ားဆုိတာဟာ အခက္ခဲဆုံးအခ်ိန္ ကူညီဖို့၊ ေထာက္ခံဖုိ့၊ ညီညြတ္ဖုိ့၊ လက္တြဲဖုိ့ အခက္ခဲဆုံးအခ်ိန္မွာကုိ ဒီအခက္ခဲေတြကုိ ေက်ာ္လြွႊားျပီးေတာ့ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ကုိယ့္ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ့ တဦးခ်င္းအရ မေက်နပ္မႈေတြကုိ ေဘးဖယ္ျပီး လက္တြဲလုပ္ၾကပါလုိ့ က်မအေနနဲ့ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။”
“က်မတုိ့ ဒီေနာက္ဆုံးခရီးအပုိင္းကုိ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေက်ာ္လြွႊားနုိင္တယ္ဆုိရင္ ေနာင္လာမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ က်မတုိ့နုိင္ငံဟာ တကယ့္ကုိ တန္ဖုိး႐ွိတဲ့၊ တကယ့္ကုိ လုံျခံုတဲ့၊ တကယ့္ကုိ လြတ္လပ္တဲ့၊ တကယ့္ကို တုိးတက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လုိ့ က်မ တထစ္ခ်ယုံၾကည္ပါတယ္လို့ ေျပာၾကားရင္းနဲ့ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။”
by ဒီဗြီဘီ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အိနၵိယနုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာနုိင္ငံသားမ်ားကုိ မိန့္ခြန္းေျပာၾကား
Reviewed by သစ္ထူးလြင္
on
19:22
Rating:
Reviewed by သစ္ထူးလြင္
on
19:22
Rating:
No comments:
Post a Comment