အၿငိမ္းစား ဝန္ထမ္းပင္စင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးပင္စင္အေရြ႕ သို႔မဟုတ္ ေနညိဳခ်ိန္ တိမ္ေတာက္္ျခင္း

အတင္းတိုးေဝွ႕လိုက္ေသာ လူအုပ္ရဲ႕အရွိန္ေၾကာင့္ သူယိုင္လဲ ေတာ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ ဒါေပမဲ့ သံဆန္ခါ ကိုဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူလက္တို႔ ျပဳတ္မသြား။ တြဲက်ေနေသာ အေရျပား၊ အ႐ိုးသက္သက္ သူလက္တို႕မွာ ဒီေလာက္အားမာန္ က်န္ေနဦးမည္ (သို႔မဟုတ္) ဒီေလာက္ ခြန္အားသစ္ထုတ္ရမည့္ အခ်ိန္ ေရာက္လာဦးမည္ဟု မေတြးဖူးခဲ့ပါ။ လက္ထဲေရာက္လာေသာ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္ကို က်စ္က်စ္ ဆုပ္ရင္း မိတၱဴဆိုင္ေရွ႕က သူ႕လိုပင္ သက္တူရြယ္တူ ပင္စင္စားတြင္းဆံုးက် လူအုပ္ထဲက တြန္းတိုက္ထြက္လာ ခဲ့သည္။ မိုးတဖြဲဖြဲက်ေနေသာ မိႈင္း ၫိႈ႕ၫိႈ႕ ရန္ကုန္ မနက္ခင္းေအာက္တြင္ တိုးျမႇင့္ပင္စင္လစာ ေတာင္းခံလႊာ စာရြက္ကိုယ္စီျဖင့္ ထီးေဆာင္း ရန္ပင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကေသာ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းေဟာင္း အဖိုးအို၊ အမယ္အို မ်ားမွာ သူတို႔ကံၾကမၼာအား မည္သူ႕ လက္ဝကြက္အပ္ ရဦးမည္ မသိဟူ ေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပေနသလိုပင္။  ''ဒီလိုမ်ိဳးေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ ပိုက္ဆံရမယ့္ကိစၥပဲ။ ေပ်ာ္တာေပါ့။ ၁၉၇၇ မွာ ပင္စင္ရတယ္။ တစ္ဝက္ ကို ေရာင္းထားတာ။ အခု ၁၁၈ က်ပ္ ျပား ၅ဝ ေပါ့။ အဲဒါကို တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ စုထုတ္ေနရတာ။ လမ္းစရိတ္ပါပဲ။ ခုလိုအမိန္႔ထြက္ လာေတာ့ ဘဝမွာ တစ္ခါမွအမ်ား ႀကီးမရဖူးတဲ့ ပိုက္ဆံကိုင္ရၿပီေပါ့ ေလ'' ဟု တုန္ရင္တိုးလ်စြာ ေျပာေနေသာ  ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္မွ အသက္ ၈၆ ႏွစ္အရြယ္ ကုန္သြယ္ေရး ဝန္ထမ္းေဟာင္း အဖိုးအို၏ စကားသံခ်ည့္နဲ႔မႈက အသက္အရြယ္ ေၾကာင့္ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ ထုတ္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာႏွင့္ ႐ုပ္သံ မ်ား၌ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္ဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး႐ံုး၊ အမိန္႔ ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ (၁ဝ၆/၂ဝ၁၁) ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ဇြန္လ ၃ဝ ရက္ ရက္စြဲပါ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းမ်ား၏ ပင္စင္လစာမ်ား တိုးျမႇင့္သတ္မွတ္ျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ပင္စင္လစာမ်ားအား တိုးျမႇင့္သတ္ မွတ္ျခင္း၊  ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား ေဖာ္ျပ ပါရွိလာၿပီးေနာက္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ အေလးထားအာ႐ံုစိုက္ခံရ ျခင္းမရွိ ခဲ့သည့္ ပင္စင္စားေလာကအတြင္း ဆူပြက္လႈပ္ခတ္သြားခဲ့သည္။ ယင္းေၾကာ္ျငာစာႏွင့္ ပူးတြဲပါရွိ သည့္ ပင္စင္လစာစာအုပ္ႏွင့္ ယခင္ ပင္စင္ လစာခြင့္ျပဳခဲ့သည့္ အမိန္႔စာ မ်ားယူေဆာင္၍ သက္ဆိုင္ရာ ႐ံုး ဌာနမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္အျမန္ဆံုး  ဆက္သြယ္သတင္းပို႔ ေဆာင္ရြက္သြားၾက ရန္ႏိႈးေဆာ္ထားသည့္ အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီး ဌာန႐ံုးမ်ားႏွင့္ ကုန္သည္လမ္းေပၚရွိ ပင္စင္ေရးရာ ဌာနမ်ားတြင္ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ နံနက္ခင္းမွစ၍ အဖိုးအို၊ အမယ္အို မ်ား စု႐ံုးလာေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က တစ္ဦးတည္း၊ တခ်ိဳ႕က သားသမီးမ်ားျဖင့္  ကူကာ တြဲကာ။ ပံုစံစာရြက္မ်ားအခမဲ့ ထုတ္ယူ ႏိုင္ပါသည္ဟု သက္ဆိုင္ရာ ႐ံုးဌာန အဝင္တံခါးတြင္ စာကပ္ထားေသာ္ ျငား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လာဘ္ျမင္ေသာ မိတၱဴဆိုင္မ်ားတြင္ အဖိုးအဖြားမ်ားမွာ အသက္အရြယ္ႏွင့္မမွ် တိုးႀကိတ္ ဝယ္ယူေနၾကသည္။ ပင္စင္႐ံုးအဝ တြင္လည္း သံဘာဂ်ာ တံခါး အတင္း ေစ့ပိတ္၍ မရေအာင္အလုအယက္ ေလွ်ာက္လႊြာ ဝင္ယူေနၾကသူမ်ား အျပည့္အသိပ္။ သို႔ေပသည့္အားလံုးက ဒီအေနအထားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေလ့အက်င့္ရေနပံုပင္။ ''လက္ရွိအစိုးရသစ္ရဲ႕ ထူးျခား တဲ့ အေျပာင္းအလဲလုပ္ေဆာင္မႈပါပဲ။ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ သက္ႀကီး ပင္စင္ေလာက္သာ ထင္ထားတာ။ ဒီအတိုင္းဆို အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္လိုတြက္္ခ်က္ေပး မယ္ဆိုတာ ေတာ့မသိဘူး။ ခုခက္တာက ေလွ်ာက္လႊာထုတ္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္ ရမလဲမသိတာပဲ။ မိခင္ဌာနကို ဆက္သြယ္သတင္းပို႔ရမယ္ ဆိုတာလည္း တာဝန္ထမ္းခဲ့တဲ့ ေနရာလား၊ တိုင္း ေဒသႀကီးလား၊ ေနျပည္ေတာ္ပဲ သြား ရမွာလား ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မၫႊန္ဘူး။'' ဟု ေလွ်ာက္လႊာ လာ ထုတ္သည့္အသက္ ၆၉ ႏွစ္ရွိ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ထမ္းေဟာင္းတစ္ဦး က ေဝဖန္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အက်ယ္ႀကီး ထဲတြင္  စိတ္ေရာကိုယ္ပါ မည္သည့္ အာ႐ံု ေနာက္မွအလြယ္တကူ မလိုက္ႏိုင္ ေတာ့ေသာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား အတြက္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာ အေရြ႕က ခတ္ခဲပင္ပန္းလြန္းပါသည္။ တခ်ိဳ႕ကေလွ်ာက္လႊာမ်ားကိုင္ရင္း ဘဏ္မ်ားသို႔ေျပးသည္။ ဟိုလူ႕ေမး ဒီလူ႕ေမး ဟိုေနရာတစ္စု ဒီေနရာ တစ္စု။ လက္ရွိအသားက် လည္ပတ္ ေနေသာ ယႏၲရားႀကီးကေတာ့ အေျပာင္းအလဲမရွိ ေရြ႕လ်ားဆဲ။ ''ဒါနဲ႔ပဲ ေၾကြးထပ္တင္ဦးမယ္ ထင္ပါရဲ႕''ဟု ကုန္သည္လမ္း ပင္စင္ ဌာန႐ံုးမွ သက္ဆိုင္ရာဌာနသို႔ သြား ရန္ကားငွားေနသည့္ လမ္းေလွ်ာက္တုတ္ ျဖင့္တစ္လွမ္းခ်င္း ေမွးေလွ်ာက္ေနရ ေသာ အသက္ ၈၄ ႏွစ္ရွိ ဆက္သြယ္ ေရးဌာနမွ အၿငိမ္းစားအရာရွိေဟာင္း ဦးအုန္းျမင့္ကဆိုသည္။ ''အဘက ပင္စင္ႏွစ္ခုပါ။ ဆက္ သြယ္ေရးကပင္စင္ရယ္၊ တာဝန္ေပး ခ်က္အရ မဂၤလာေတာင္ၫႊန္ၿမိဳ႕နယ္ မွာ ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီးအျဖစ္ ၈ ႏွစ္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ တရားသူႀကီး တာဝန္အတြက္ ႏိုင္ငံေရးပင္စင္ရယ္ ေပါ့။ ဆက္သြယ္ေရးက ပင္စင္ ၁၄ဝဝ ရတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ပင္စင္က ၅ဝဝ ရတယ္။ ဝန္ထမ္းဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ႐ိုး႐ိုးသားသားပဲ လုပ္ခဲ့ေတာ့ အခုဆင္းရဲေနတာေပါ့။  အဘတို႕က အခြင့္အေရး ကို ဘာမွ မေတာင္းခဲ့ဘူး။ ေမာ္ကြန္းဝင္အဆင့္ လည္းရခဲ့ေပမယ့့္ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ မခံစားခဲ့ရဖူးပါဘူး။ ဒါကေတာ့ ၁၉၉၁ ပင္စင္ ယူခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ အတြင္း ပထမဆံုးထူးထူးျခားျခား  ခံစားရေတာ့မယ့္အေနအထား ပါ''ဟု အဘက အၿပံဳးျဖင့္ေျပာသည္။ ေသခ်ာတာ ကေတာ့ အားလံုး ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ တက္ၾကြေနၾက သည္။ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက တုိင္းျပည္ ၏ တာဝန္မ်ားကို က်ရာက႑အ သီးသီးမွ သူတို႔ ထမ္းပိုးထမ္းခဲ့ၾက ၿပီးၿပီ။ ကာလမ်ားစြာလည္း ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္စြာ သူတို႔ ရွင္သန္ေနခဲ့ၾက ၿပီးၿပီ။ ထိုေန႔က ... ပလက္ေဖာင္း ေပၚမွာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ၊ လမ္းေပၚမွာ ဘဝတူေတြခ်င္း မိတ္ဖြဲ႕ ၾက၊ ေမးၾက၊ ျမန္းၾက၊ ရႏိုင္မည့္ ေငြေၾကးပမာဏကို အခ်င္းခ်င္း ျငင္း ခုံေဆြးေႏြးေနၾကသည္မွာ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လံုး မ်ိဳသိပ္ထားၾကရ သမွ် အကုန္ဖြင့္ထုတ္ေနၾကသလား ဟုပင္ ခံစားမိသည္။ ''ဝန္ထမ္းဘဝနဲ႔ မိသားစုကို လုပ္ေကြၽးခဲ့တာပါ။ ကုန္သြယ္ေရး ေအာက္က ပစၥည္းျဖန္႔ျဖဴးေရးဌာနမွာ စာေရးႀကီးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပင္စင္ လစာနဲ႔ မိသားစုကို ဘာမွျပန္မလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လူပိုတစ္ေယာက္လိုေနခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ သခ်ဳႋင္းေျခတစ္ဖက္လွမ္းခ်ိန္ ေရာက္မွ မိသားစုအတြက္ ျပန္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ ပင္စင္က ၃ဝဝ ေက်ာ္ပါ။ အခု ဘယ္ ေလာက္ရမလဲမသိဘူး။ က်န္းမာေရး လည္းမေကာင္းေတာ့ သိပ္မလႈပ္ရွား ႏုိင္ပါဘူး။ မနည္းအားတင္းလာရတာ။ ကေလးေတြကလည္း မအားၾက ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းလာတာ။ ဝမ္းသာပါတယ္။ မေသခင္ လက္မတင္ေလး ကံထတာထင္ပါရဲ႕'' ဟု လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္မွ အသက္ ၇ဝ ရွိ အဘိုးတစ္ဦးကလည္း ရင္ဖြင့္ခဲ့သည္။ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ဖ်တ္ လတ္တက္ၾကြ ေနေသာအဘိုးအဘြား မ်ားကို ေငးရင္း ပင္စင္ ဌာန႐ံုးေရွ႕မွာ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဝမ္းသာ ေနမိ သည္။ ေသာင္းဂဏန္း၊ သိန္း ဂဏန္း ခံစားခြင့္ရေနေသာ ပင္စင္သမားမ်ား အတြက္ မသိသာဟုဆိုႏုိင္ေသာ္လည္း ရာဂဏန္း၊ ေထာင္ဂဏန္းႏွင့္ လမ္းစရိတ္သာသာ ခံစားေနခဲ့ရေသာ ခ်ိဳ႕တဲ့ႏိုင္ငံ့ ဝန္ထမ္းေဟာင္း မ်ားစြာ အတြက္ေတာ့ မဂၤလာတရားက ကိုယ္ထင္ျပသလိုပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ''လက္ရွိအေနအထားမွာ ဒီလို ရာဂဏန္း၊ ေထာင္ဂဏန္းသမားေတြ လစဥ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေပါင္းၿပီးျဖစ္ျဖစ္ လာ ထုတ္ေနတယ္ဆိုတာ သူတို႔ ဒီအေပၚ မွာမွီခိုေနရဆဲမို႔လို႔လို႔ေတြးလို႔ရပါတယ္။ တကယ့္ကို လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို လုပ္တာပါပဲ။ အခက္ အခဲရွိတဲ့သူအတြက္ သိပ္ကိုအက်ိဳးရွိ ပါတယ္။ စဥ္းစားရမွာက ဒီက စီးပြား ေရးေစ်း ကြက္အရ လူေတြပိုရလာၿပီး လစာေတြတိုးၿပီဆိုရင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ေတြတက္လာမလား။ အဲဒီလို စိုးရိမ္ ေနၾကတာေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ အခုကဒီပင္စင္စားေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိတယ္။ သူတို႕ကိုေပးမယ့္ ရာခိုင္ႏႈန္း နဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ပမာဏဘယ္ေလာက္ ရွိမယ္ဆိုတာ တိတိက်က် မသိေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔လည္း ဒီအပိုင္းကို စဥ္းစားထားမယ္ထင္ပါတယ္'' ဟု ယခုအေျပာင္းအလဲတြင္ ခံစားခြင့္ရသူ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ အၿငိမ္းစားစီးပြားေရး ပါေမာကၡဆရာမႀကီးတစ္ဦးက သံုး သပ္သည္။ လက္ရွိအစိုးရသစ္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ပင္စင္စားမ်ား ၏လစာကို လိုအပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထိုက္သင့္သလို တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ ေပးမည္ဟု ဆိုခဲ့သည့္ ကတိကဝတ္ ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည့္ နည္းတူ လစာတိုးတိုင္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း မ်ားလိုက္ပါ ျမင့္တက္ေနသည့္ အသားက် ကစားပြဲမ်ားကိုလည္း အဆံုးသတ္ခ်ိန္တန္ၿပီဟု ဆိုခ်င္ပါ သည္။ အစိုးရသစ္ႏွင့္အတူေပၚထြန္း  လာၿပီျဖစ္ေသာ အႀကံေပးအဖြဲ႕မ်ား မွ ပညာရွင္မ်ားကလည္း လက္ရွိ တိုင္းျပည္၏ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ၊ လက္လွမ္းမီေသာ အေျခခံ စားေသာက္ကုန္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား တည္ၿငိမ္ေစေရး ေဆာင္ရြက္ရန္ အႀကံ ေပးႏုိင္ေတာ့မည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ''ကြၽန္မတို႔ ပညာေရးေလာက မွာေတာ့ ႏွစ္တုိင္း ကိုယ့္တပည့္ေတြ ကန္ေတာ့ၾကတာကလည္း ပင္စင္ ထက္ပိုရပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ေရွ႕ကဆရာ၊ ဆရာမႀကီးေတြကို ကန္ေတာ့ေနက်ပါ။ ေျပာရမယ္ဆို ရင္ အရင္တုန္းကတည္းက ေတာက္ ခဲ့တဲ့တိမ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီ အခ်ိန္မွာ လက္ရွိဝန္ထမ္းေတြေရာ လစာတိုးမွာလား၊ ပုဂၢလိက ေတြေရာ တိုးမွာလားဆိုတာကေတာ့ ခုေခတ္ သူ႕ဟာနဲ႔သူ ေပးေနၾကတဲ့ အတိုင္း အတာလည္းမ်ားၾကပါတယ္။ ဒီပင္စင္ စားေတြတိုးတာ နဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ေတာ့ ခု ဇူလိုင္ကစၿပီး ပထမဆံုးတိုးျမွင့္ခံစားရမယ့္ ပင္စင္ကို သူတစ္ပါးလည္း ဝမ္းေျမာက္ရေအာင္ ပင္စင္လို ခံစားခြင့္လည္းမရွိတဲ့ အမွီ အခိုနည္းတဲ့ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးဦးကို လွဴဒါန္းဖို႔ စိတ္ရွိပါတယ္'' ဟု ဆရာ မႀကီးက ဆက္လက္ေျပာ သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဝမ္းသာပါ သည္။ ေနာက္ ႀကိဳဆိုပါသည္။ သို႔ ေသာ္ စလံုးေရသည္ အခုမွစျခင္း သာ။ 'ေစာင့္ၾကည့္ပါ' ဟု ဆိုခဲ့ သည့္ အစိုးရသစ္၏ သံုးလတာ သက္တမ္း အတြင္း ပထမဆံုးသိသာ ထင္ရွား သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ေတာ့ သမိုင္းက လက္ခံရေပလိမ့္မည္။ လက္ခုပ္တီးသင့္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ခုပ္တီးရပါလိမ့္မည္။ အာမခံခ်က္၊ ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္မႈႏွင့္ လံုၿခံဳမႈအျပည့္ရွိေသာ လူ႕ေဘာင္သစ္တစ္ခုအတြက္ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ ေရွ႕ဆက္တိုးရဦးမည္။ အရာရာတိုင္းတြင္ အဆံုးသတ္ရွိ ေသာ္ျငား ေနဝင္ခ်ိန္တိုင္းေတာ့ တိမ္ မေတာက္တတ္ပါ။ အက်ည္းတန္သူ မ်ားပင္ လွသည္ဟုဆိုၾကေသာ တိမ္ ေတာက္ျခင္းမ်ားထဲ၌ လက္ငါး ေခ်ာင္းမျပည့္ေသာ ခံစားခြင့္အနည္း ငယ္ျဖင့္ ခ်ိဳ႕တဲ့ႏြမ္းပါးစြာ ရွင္သန္ေန ခဲ့ရေသာ ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္းေဟာင္းမ်ား အတြက္ ယခု ေနညိဳခ်ိန္ တိမ္ေတာက္ျခင္းကေတာ့ အလွဆံုးျဖစ္ မည္ဟုကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနမိသည္။
ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္