ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိ ဘတ္ဂ်က္ ျဖတ္ေတာက္ခံရမႈနဲ ့ပါတ္သတ္လုိ ့စုေဆာင္းတင္ျပခ်က္

စီမံကိန္းမ်ား ရာႏႈန္းျပည့္ဆိုင္းငံ့ျခင္းႏွင့္ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ မဲခြဲအတည္ျပဳ              
 
အရပ္သားအစိုးရအဖြဲ႔လက္ထက္တြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ တင္သြင္းလာခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း ဥပေဒၾကမ္းပါ စီမံကိန္းအခ်ဳိ႕အား မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ရာႏႈန္းျပည့္ ဆိုင္းငံ့ျခင္း၊ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းမ်ားကို မဲခြဲဆံုးျဖတ္၍ အတည္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။

 ေလယာဥ္ထုတ္လုုပ္ေရး စီမံကိန္း အပါအဝင္ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ စီမံကိန္းမ်ားကို ရာႏႈန္းျပည့္ ဆိုင္းငံ့ရန္အဆိုကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ေထာက္ခံမဲ ၄၆၇ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၁၉ မဲ၊ ၾကားေနမဲ ၂၃ မဲျဖင့္ အတည္ျပဳခဲ့ေၾကာင္း ယင္းအဆုိအား တင္သြင္းသူ ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ သာေပါင္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဝင္းသန္းက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ 

အျခားေသာ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားျဖစ္သည့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာန၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ရထားပို႔ေဆာင္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန စသည့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၏ စီမံကိန္းမ်ားကိုလည္း ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ၿပီး ယင္းသို႔ ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ျခင္းကို ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ားက သေဘာတူညီေပးခဲ့ေၾကာင္း ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ သီေပါမဲဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲထြန္းက ေျပာျပခဲ့ေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔ထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဒီသတင္းႏွင့္ပါတ္သတ္လုိ ့ဘီဘီစီ သတင္းမွာေတာ့ အခုလုိ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဘတ္ဂ်က္ ၁၀၀ ရာႏႈန္း အထိ လႊတ္ေတာ္က ျဖတ္
 ဝန္ႀကီးဌာန ဘတ္ဂ်က္ေတြ လႊတ္ေတာ္က ျဖတ္
လႊတ္ေတာ္ မွာ တင္သြင္း လိုက္တဲ့ ဝန္ႀကီး ဌာန ေတြရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ခံရတဲ့ အထဲမွာ ျမန္မာ့ စက္မႈ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ ေရး ဝန္ႀကီး ဌာန ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ ကို ၁၀၀ ရာႏႈန္း အျဖတ္ ခံရ ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၁ - ၂၀၁၂ ဘ႑ာေရး ႏွစ္အတြက္ အသုံး စားရိတ္ ကိုေရာ၊ ၂၀၁၂ - ၂၀၁၃ ခု ဘ႑ာေရး ႏွစ္ အတြက္ အသုံးစားရိတ္ ေတြကိုပါ အဲဒီလို ရာႏႈန္းျပည့္ အျဖတ္ ခံရတာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ လက္ထက္ တုန္းက မရွိခဲ့ဘဲ့ သမၼတ ဉီးသိန္းစိန္ လက္ထက္မွာ စတင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့တဲ့ ဒီဝန္ႀကီး ဌာန ရဲ႕ဘတ္ဂ်က္ကို သမၼတ႐ုံး ဘတ္ဂ်က္ကေန သုံးထားတာ ျဖစ္လို႔ ဒါဟာ တရားမဝင္ဘူး ဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္ ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္ ကေျပာပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ဘတ္ဂ်က္ အသုံးစားရိတ္ အတြက္ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန က က်ပ္ေငြ သန္းေပါင္း ငါးေသာင္းေက်ာ္ တင္ျပ ထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
လာမယ့္ ႏွစ္အတြက္ ဘတ္ဂ်က္ တင္ထားတာကလည္း က်ပ္ေငြ သန္းေပါင္း ႏွစ္သိန္း နီးပါးရွိ ပါတယ္။
အခုလို အသုံးစားရိတ္ အျဖတ္ခံရတဲ့ အတြက္ မႏွစ္က ကုန္က် ေငြေတြကို ဘာနဲ႔ စိုက္ထုတ္ က်ခံ ရမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးတာ မရွိဘူးလို႔ ဉီးဖုန္းျမင့္ေအာင္က ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဝန္ထမ္းလစာ ေတြကို ဘယ္ေငြနဲ႔ ေပးၾကမယ္ ဆိုတာလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရ ပါဘူး။
တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ဟာ ခ်က္ခ်င္း အေကာင္အထည္ မေပၚလာႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ အျမင္ ဟာလည္း အဲဒီလို ဘတ္ဂ်က္ျဖတ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း ထဲမွာ ပါဝင္တယ္လို႔ ဦးဖုန္းျမင့္ ေအာင္ကဆိုပါတယ္။
ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာန၊ ဆည္ေျမာင္းဉီးစီးဌာန ဘတ္ဂ်က္ ကိုလည္း သုံးဆယ္ ရာႏႈန္း ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ၿပီး စက္မႈလယ္ယာ ဦးစီးဌာန အသုံးစားရိတ္ ကိုလည္း ၆၅ ရာႏႈန္းေက်ာ္ ျဖတ္ေတာက္ခဲ့တယ္လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန နဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္တို႔ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ေတြ လည္း ျဖတ္ေတာက္ ခံရတဲ့ အထဲမွာပါတယ္လို႔ ဦးဖုန္းျမင့္ေအာင္က ေျပာသြားခဲ့ ပါတယ္။

အခုလုိ ဘတ္ဂ်တ္ျဖတ္တာနဲ ့ပါတ္သတ္လုိ ့ဘတ္ဂ်က္ကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ေစလုိသူ

တဦးက Myanmar News Now ကုိ ေပးပုိ ့လာတဲ့ ေပးစာတေစာင္မွာေတာ့---

စိုက္ပ်ိဳးေရးျဖင့္ တိုင္းျပည္ မခ်မ္းသာႏိုင္

(ဆရာမ ပု)

ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး စာဖတ္သူသာလုပ္ေနခဲ့ရာမွ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာေသာ ယေန႕ ေခတ္တြင္ မိမိအျမင္အေတြးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဆရာၾကီး လူထုစိန္၀င္းေျပာသလို မရဲတရဲေရးၾကည့္ လိုက္ရပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ မေန႕က ၾကားလိုက္ရတဲ့ လႊတ္ေတာ္မွ အစိုးရ၀န္ၾကီးဌာန အခ်ိဳ႕ရဲ႕ အသံုးစရိတ္ မ်ားျဖတ္ေတာက္တဲ့သတင္းမွာ စက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးေရး ၀န္ၾကီးဌာနရဲ႕ အသံုးစရိတ္ကို ယခုႏွစ္အတြက္သာမက ေနာက္ႏွစ္အတြက္ပါ ၁၀၀% ျဖတ္ေတာက္လုိက္တဲ့ သတင္းကို ထိတ္လန္႕စြာ ၾကားခဲ့ရလုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူဦးေရ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟာ ေတာရြာေတြမွာ ေနထိုင္ၾကျပီး အမ်ားစုကလည္း စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႕အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကတာမို႕ အစိုးရမင္းအဆက္ဆက္က စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုသာ အဓိက အာရံုစိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တိုးတက္လာေသာ မိမိႏိုင္ငံလူဦးေရ ႏွင့္ ကမာၻ႕လူဦးေရရဲ႕ စားနပ္ရိကၡာမ်ား ကိုျဖည့္တင္းရန္ႏွင့္ ဆင္းရဲတြင္းနက္လ်က္ရွိေသာ ေတာင္သူမ်ား ဘ၀ျမွင့္တင္ရန္အတြက္ကေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႕ အထူးအဓိကက်လွပါတယ္။ သို႕ပါေသာ္ ျဂိဳလ္တုသတင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာ (ICT) ေခတ္ ေရာက္ေနေသာ ယခုလိုကမာၻ႕ရြာေခတ္ၾကီး (Globalization era) တြင္ ၀မ္း၀ရံုျဖင့္ ေက်နပ္ေန၍ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ မိမိတို႕အနာဂါတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားကို ေခတ္မွီပညာေရးမ်ား သင္ၾကားေစ လ်က္ E-government, E-education ေခတ္မွ ေက်ာ္လြန္ကာ Smart-government, Smart-education ေခတ္ေရာက္ေနေသာ တိုင္းျပည္မ်ားကို အမွီလိုက္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ကိုခ်ည္း အားထားျပီး ကုန္ထုတ္ေန၍မျဖစ္ေတာ့ပါ။ အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ျမန္မာျပည္ဟာ အာဆီယံဆယ္ႏိုင္ငံမွာ လူတစ္ဦးတစ္ႏွစ္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ၀င္ေငြ (per capita GDP) အနည္းဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းက ေတာ့ အျခားတန္ဘိုးျမင့္ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားမရွိပဲ စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုခ်ည္းသာ အဓိက မွီခိုေနရလို႕ျဖစ္ပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တိုင္းျပည္၀င္ေငြစုစုေပါင္းရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုကို စိုက္ပ်ိဳးေရးကရပါတယ္။ စီးပြားေရး က႑မ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲျခားရာမွာသံုးတဲ့ ကမာၻ႕စံတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ International System for Industry Classification အရဆိုရင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးမွာ သစ္ေတာထြက္ကုန္နဲ႕ သာငါးက႑ကိုပါ ပူးတြဲတြက္ခ်က္ပါတယ္။ ထိုသို႕တြက္ခ်က္ လိုက္ပါက တိုင္းျပည္၀င္ေငြစုစုေပါင္းရဲ႕ ၄၁ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က စိုက္ပ်ိဳးေရး၊သစ္ေတာႏွင့္ သားငါးက႑က ရပါတယ္။ ၂၀၀၈-၀၉ ကိန္းဂဏန္းမ်ား အရ စက္မႈက႑ကုန္ထုတ္လုပ္မႈက တိုင္းျပည္၀င္ေငြစုစုေပါင္းရဲ႕ ၁၆%သာရွိပါတယ္။

စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ စိုက္ပ်ိဳးေရးထက္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစြမ္းအား ပိုမိုသာလြန္တဲ့ စက္မႈက႑ကို ကူးေျပာင္းခဲ့ၾကလို႕ျဖစ္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ကို အေလးမေပးရေတာ့ ဘူးလို႕မဆိုလိုပါ။ အျခားက႑မ်ားမွ ၀င္ေငြတိုးပြားမႈႏႈန္းကျမန္ဆန္ျမင့္မားတဲ့အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑ ကလည္း သူ႕ႏႈန္းနဲ႕သူတိုးတက္ေနေပမယ့္ တိုင္းျပည္၀င္ေငြအခ်ိဳးမွာ ပါ၀င္မႈ အလိုလို ငယ္သြားရျခင္းျဖစ္ ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို အၾကမ္းအားျဖင့္ က႑သံုးခုပိုင္းျခားသံုးသပ္ႏိုင္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ စက္မႈ ႏွင့္ ၀န္ေဆာင္မႈက႑ (Agriculture, Industry and Service) တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ Industry ဆိုတဲ့ေနရာမွာ စက္ရံုအလုပ္ရံုမ်ားျဖင့္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈေရာ သတၱဳတူးေဖာ္ေရးမ်ား (Manufacturing and mining) ပါပါ၀င္ ပါတယ္။ စက္မႈက႑ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္စီးပြားတိုးတက္ေနေသာ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ခပ္ေ၀းေ၀းၾကည့္စရာမလို မိမိတို႕ေဒသတြင္းရွိ တရုတ္ႏိုင္ငံမည္ကဲ့သို႕ ကမာၻ႕ ဒုတိယစီးပြားေရးအင္အားၾကီးႏိုင္ငံျဖစ္လာသည္ကိုၾကည့္ျပီးသိႏိုင္ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံကို ကမာၻ႕စက္ရံုၾကီး ဟု တင္စားရေလာက္ေအာင္ ကုန္ပစၥည္းမ်ိဳးစံုထုတ္လုပ္ပါသည္။ စက္မႈႏွင့္၀န္ေဆာင္မႈက႑ေတြမွာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈတိုးျမွင့္ေနေသာ္လည္း လူဦးေရ သန္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ (သို႕မဟုတ္) ကမာၻ႕လူဦးေရ၏ ငါးပံု တစ္ပံုနီးပါး (၁၈%ေက်ာ္) ေနထိုင္ေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ သူ၏စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈေၾကာင့္ သူ႔တိုင္းသူ ျပည္သား မ်ားစားနပ္ရိကၡာမပူရေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။

၁၉၅၀-၅၃ ထိ ႏွစ္ႏိုင္ငံစစ္ျဖစ္ေန၍ မိမိတို႕ ျမန္မာျပည္ကပင္ ဆန္တင္ပို႕ျပီး ရိကၡာေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ဘူးေသာ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံသည္ စစ္အျပီး လူတစ္ဦးတစ္ႏွစ္၀င္ေငြ ၇၉ ေဒၚလာသာရွိခဲ့ရာမွ ယခုအခါ လူတစ္ဦးတစ္ႏွစ္၀င္ေငြ ေဒၚလာ ၂ေသာင္းေက်ာ္ျဖင့္ စီးပြားေရးတြင္ ကမာၻ႕နံပါတ္ ၁၃ ကိုေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၀ ခု၀န္းက်င္က ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၏ စုစုေပါင္းကုန္ထုတ္လုပ္မႈတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွ သံုးပံုတစ္ပံုခန္႕ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ ၃%မွ်သာ ပါ၀င္လွ်က္ စက္မႈလုပ္ငန္းတြင္လည္း အေျခခံစက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးမႈ (Basic industrial development) အဆင့္ကိုေက်ာ္လြန္ကာ အဆင္ျမင့္နည္းပညာသံုး ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ knowledge-based or high-tech industry အဆင့္သို႕ ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါျပီ။ ေတာင္ကိုရီးယားသည္ OECD အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္လာခဲ့သည့္အားေလ်ာ္စြာ ခ်မ္းသာေသာ Advanced economy တို႕ရဲ႕ လကၡဏာမ်ား ႏွင့္အညီ ယခုအခါ ၀န္ေဆာင္မႈက႑က တုိင္းျပည္၀င္ေငြရဲ႕ ရာခိုင္ႏႈန္း ၆၀ ေက်ာ္ေနရာယူထားပါျပီ။

ခ်မ္းသာေသာ၊ အင္အားၾကီးေသာ ေတာင္ကိုရီးယား၊ တရုတ္စေသာ တိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ မႏိႈင္းယွဥ္လိုပါက မိမိတို႕ႏိုင္ငံႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ေသာ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံကို ၾကည့္ပါ။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အားထားျပီး ကမာၻ႕ဆန္တင္ပို႕မႈ ဒုတိယအၾကီးဆံုးႏိုင္ငံအျဖစ္သို႕ေရာက္ရွိခဲ့သည္မွာ ေလးစားအားက် ဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံသည္လည္း အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားစစ္ပြဲကို ရွစ္ႏွစ္ၾကာ (1946-54)၊ ကမာၻေက်ာ္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကို အႏွစ္ ၂၀ ၾကာ (1955-1975) ေအာင္ ဆင္ႏြဲေနခဲ့ျပီး တိုင္းျပည္လည္း ဖြတ္ဖြတ္ေၾက ကာမွစစ္ပြဲျပီးဆံုးျပီး တိုင္းျပည္ထူေထာင္ေရး စလုပ္ခဲ့ရတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက အႏိုင္ရ သြားလို႕ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒမယံုၾကည္သူမ်ားလည္း တိုင္းျပည္က ထြက္ခ်င္သူေတြထြက္သြား၊ ေျပးစရာေျမမရွိလို႕ ေနခဲ့ရျပီး ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း လက္ခံလိုက္ၾကရသူေတြလည္း ညီအစ္ကိုခ်င္း အခ်င္းမ်ား မေနၾကေတာ့ပဲ စည္းလံုးညီညြတ္စြာ တိုင္းျပည္ထူေထာင္ေရး ေန႕မအား ညမနား အလုပ္လုပ္ ခဲ့ၾကတာ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ် စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးမႈနႈန္း (Average GDP growth rate) ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႕ အရွိန္အဟုန္နဲ႕တိုးတက္ ေနခဲ့တာ ၁၀ စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္လာျပီမို႕ အာရွမွာေနာက္လာဦးမယ့္ က်ားေပါက္ေလး အျဖစ္အားလံုးက အသိ အမွတ္ျပဳထားရပါတယ္။ ေျမဆီေျမၾသဇာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဧရာ၀တီျမစ္၀ ကၽြန္းေပၚေဒသလိုပဲ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ မဲေခါင္ျမစ္၀ွမ္းနဲ႕ ျမစ္နီျမစ္၀ွမ္းေဒသေတြဟာ ဗီယက္နမ္ဆန္စပါးက႑ တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈအတြက္ အားသာခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ အထိ ဗီယက္နမ္ဟာ ဆန္စပါးလံုေလာက္တဲ့ တိုင္းျပည္မဟုတ္ေသးပါ။ သို႕ေသာ္ ႏွစ္စဥ္ ဆန္စပါးအထြက္ႏႈန္းတိုးတက္ေအာင္လုပ္လာလိုက္တာ ၁၉၈၉ မွာ ကမာၻကို ဆန္တန္ခ်ိန္ ၁.၇ သန္းတင္ပို႕ျခင္းျဖင့္ ကမာၻ႕ဆန္စပါးေစ်းကြက္ကိုစတင္၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုၾကာတိုင္း ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ဆန္စပါးတင္ပို႕မႈဟာ ၂ဆ၊ ၂ဆ တိုးပြားလာခဲ့တာ အံ့ၾသခ်ီးၾကဴး ဘြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၉ မွာ ၁.၇ သန္းတင္ပို႕ခဲ့ရာကေန ၁၉၉၈ မွာ ၃.၅ သန္းတင္ပို႕ႏိုင္ခဲ့ျပီး၊ အခုေနာက္ဆံုး ၂၀၁၁ မွာ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၇.၁ သန္းတင္ပို႕ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မိမိတို႕ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ ဒုတိယကမာၻစစ္္မတိုင္မွီ ၁၉၃၀ ကာလတစ္၀ိုက္က ကိုလိုနီဘ၀နဲ႕ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဆန္တန္ခ်ိန္ ၃.၃ သန္းေက်ာ္ တင္ပို႕ခဲ့ဘူးတဲ့ ေရႊေရာင္ေခတ္တစ္ေခတ္ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ၁၉၆၂ မွာလည္း ၁.၇ သန္းခန္႕တင္ပို႕ခဲ့ဘူးေသာ္ လည္း ေနာက္ရာစုႏွစ္၀က္အတြင္း ယခုအခ်ိန္ထိ ဆန္တင္ပို႕မႈ တန္ခ်ိန္ သန္းဂဏန္းနားကို ႏွစ္ အခ်ိဳ႕မွာသာ သီႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၀-၁၁ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာေတာ့ တန္ခ်ိန္ေလးသိန္းေက်ာ္ခန္႕သာတင္ပို႕ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႕ သတင္းမ်ားကဆိုပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ေရာ ျမန္မာပါ ထမင္းကို အဓိကစားသံုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြျဖစ္ျပီး ဗီယက္နမ္မွာ လူဦးေရ ၈၇ သန္းေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္လူဦးေရက သန္း ၆၀ လို႕စာရင္းမ်ားက ဆိုပါတယ္။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕လူဦးေရက သန္း၆၀ ထက္ နဲႏိုင္တယ္လို႕လည္း ခန္႕မွန္းၾကပါတယ္။ တရား၀င္ သန္းေခါင္စာရင္း ကို ၁၉၈၃ မတ္လ ၃၁ မွာေနာက္ဆံုးေကာက္ယူခဲ့တာမို႕ သန္းေခါင္စာရင္း မေကာက္ယူခဲ့တာလည္း ဆယ္စုႏွစ္ သံုးခုနီးပါး ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ျပည္တြင္းစစ္မ်ား၊ ခုခံအားက်ဆင္းမႈေရာဂါနဲ႕ ငွက္ဖ်ား၊ တီဘီကဲ့သို႕ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းျမင့္မားျခင္းမ်ားနဲ႕ ေမြးဖြားစကေလး ငယ္ေသႏႈန္းျမင့္မားမႈေတြဟာ လူဦးေရသန္း ၆၀ ထက္နည္းႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ခန္႕မွန္းခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ဘြယ္ရွိတယ္လို႕ ယူဆမိပါတယ္။ ဗီယက္နမ္စပါးစိုက္ဧရိယာ ဟက္တာသန္းေပါင္း ၇.၅ သန္း (ဧကသန္းေပါင္း ၁၈.၇၅ သန္း) ရွိျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံစပါးစိုက္ဧရိယာဟာ ဧကသန္းေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လို႕ လယ္ယာႏွင့္ဆည္ေျမာင္း ၀န္ၾကီးဌာနကထုတ္ျပန္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရသိရပါတယ္။ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ တဲ့အထြက္ႏႈန္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စပါးအထြက္ႏႈန္းဟာ တစ္ဧက ၇၈ တင္းေက်ာ္ထြက္ျပီး ဗီယက္နမ္ က တစ္ဧက ၉၆ တင္းေက်ာ္ထြက္တယ္ လို႕ဆိုပါတယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ လူဦးေရ၊ စိုက္ဧကနဲ႕ ျပည္ပဆန္တင္ပို႕ႏိုင္မႈ စတဲ့ျငင္းမရတဲ့ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စပါးအထြက္ႏႈန္း အစစ္အမွန္ကို အလြယ္ တကူ ခန္႕မွန္း ၾကည့္ ႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ဆန္စပါးက႑မွာ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ျပသနာမ်ားကို ပညာရွင္ေတြ ခန္႕မွန္းတြက္ခ်က္ အေျဖရွာေပးဖို႕ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မွန္ေတြရရွိဖို႕ကလည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္။

၂၆ ႏွစ္တာ တံခါးပိတ္စီးပြားေရးက်င့္သံုးခဲ့တဲ့ မဆလ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္နဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အေျခခံ၍ အျခားစီးပြားေရးက႑မ်ားကိုလည္း ဘက္စံုဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္တည္ေဆာက္ ေရးဆိုျပီး ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရေခတ္ ႏွစ္ေခတ္ေပါင္း ရာစုႏွစ္၀က္နီးပါး က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးမူ၀ါဒရဲ႕ရလဒ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္မျဖစ္မွီကာလ ၁၉၃၈ မွာ လယ္ယာက႑အေပၚ ၄၅.၈% မွီခိုခဲ့ရာကေန ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ ယေန႕ေခတ္အထိ ၄၁.၇ % မွီခိုေနရဆဲဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနတာဟာ ျမန္မာျပည္ ဘာလို႕ဒီေလာက္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနရသလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၃၈ မွာ လုပ္သား စုစုေပါင္းရဲ႕ ၆၉.၆% ဟာ လယ္ယာနဲ႕အသက္ေမြးျပီး ယခု ၂၀၁၀ ခုအထိလည္း လုပ္သား ၆၁%ေက်ာ္ဟာ လယ္ယာက႑ကို မွီခိုေနရဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံကေတာ့ ၁၉၉၀မွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးက၀င္ေငြကို ၃၂% မွီခိုေနခဲ့ရေပမယ့္ အႏွစ္ ၂၀ခန္႕အၾကာ ၂၀၀၉ မွာ မွီခိုမႈကို ၁၇%ထိ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။ ၁၉၉၀ မွာ စက္မႈက႑က၀င္ေငြ ၂၅% သာရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၉ မွာ ၄၂% ထိ တိုးတက္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ လုပ္သားဦးေရမွာလည္း ၁၉၉၂ ကေန ၁၉၉၇ အထိ ငါးႏွစ္အတြင္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေပါင္း ၃.၅ သန္းကိုဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ျပီး ၂၇%က စက္မႈက႑ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ၀န္ေဆာင္မႈ ကေတာ့အမ်ားဆံုးျဖစ္ျပီး အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးမႈစုစုေပါင္းရဲ႕ ၅၆%ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးမွာေတာ့ ၁၇%နီးပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ၁၉၉၀ မွာလယ္ယာက႑မွာ စုစုေပါင္းလုပ္သားရဲ႕ ၇၃%ကို အသံုးျပဳခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၀၉ မွာေတာ့ ၅၄%ကိုသာ အသံုးျပဳရပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႕ အနီးစပ္ဆံုးတိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အေရြ႕နဲ႕ အေရႊ႕အေျပာင္း နမူနာတစ္ခ်ိဳ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ဟာ စီးပြားေရး ပညာေရး အစစ သူမ်ားေနာက္မွာ ႏွစ္ ၅၀ေလာက္ က်န္ခဲ့တာမို႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး တက္လာတဲ့ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေခတ္မွာ ေဒသတြင္းမွာ တိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို အမွီမလိုက္ႏိုင္ေသးသည့္တိုင္ ကြာဟမႈအလြန္မမ်ားေစဖို႕ ခ်မွတ္က်င့္သံုးမယ့္ စီးပြားေရးမူ၀ါဒေတြက အလြန္ပဲအေရးၾကီးလွပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လူတစ္ဦးတစ္ႏွစ္၀င္ေငြ ပို႕ကုန္တန္ဘိုးနဲ႕ သြင္းကုန္တန္ဖိုး စုစုေပါင္းေတြကို အာဆီယံအဖြဲ႕၀င္ ကိုးႏိုင္ငံနဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္ထားတာကို ေအာက္ပါ ဂရပ္ေလးမွာ ၾကည့္ႏိုင္ ပါတယ္။ (ထိုစဥ္က အေရွ႕တီေမာအဖြဲ႕၀င္မျဖစ္ေသးပါ။) ျမန္မာျပည္အတြက္ ကိန္းကဏန္းေတြက ငိုခ်င္စရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္ ျပားျပား၀ပ္ ေနပါတယ္။ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားစတဲ့ လူဦးေရနဲပါးျပီး သယံဇာတလည္း ျမန္မာျပည္ေလာက္ မၾကြယ္၀တဲ့ ႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြကို မၾကည့္ပါနဲ႕။

ျမန္မာ့စီးပြားေရး ျပန္လည္ဦးေမာ့လာဖို႕အတြက္ စက္မႈက႑ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဟာ လြန္စြာမွ အေရးပါလွ ပါတယ္။ Economic structural change လို႕ေခၚတဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးမွသည္ Labor intensive manufacturing လို႕ေခၚတဲ့ မိမိတို႕ရဲ႕ နည္းပညာမတတ္ေသာလုပ္သားမ်ား (unskilled labor) ကိုအသံုးခ် မယ့္ အေျခခံစက္မႈက႑ကို ဦးစြာကူးေျပာင္းရပါမယ္။ အစိုးရဘက္မွ လိုအပ္ေသာ ဥပေဒ/မူ၀ါဒပံ့ပိုးမႈမ်ား၊ ျပည္ပအရင္း အႏွီးဖိတ္ေခၚမႈမ်ား၊ လိုအပ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္မီး၊ လမ္း၊ တံတားဖြံ႕ျဖိဳးမႈမ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရးက႑မ်ား၊ ဘ႑ာေရး က႑မ်ားကိုပါ တေျပးညီဖြံ႕ျဖိဳးလာေအာင္လုပ္ၾကရပါမယ္။ လယ္ယာက႑ဟာ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈ၊ ပိုးမႊားေရာဂါက်ေရာက္မ၊ႈ လယ္ယာထြက္ကုန္ေစ်းႏႈန္းမတည္ျငိမ္မႈ စတဲ့ ေတာင္သူမ်ား လက္လွမ္းမမွီ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မရႏိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားနဲ႕ မ်ိဳးေစ့ခ် အပင္ေပါက္သည္မွ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ထိ ရာသီဥတု ကိုမွီခိုကာ အခ်ိန္ေပးျပီး လခ်ီေစာင့္ရေသာေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ရာသီ ႏွစ္ရာသီသာ ၀င္ေငြရေသာ သဘာ၀အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ေၾကာင့္ လယ္ယာက႑ကုန္ထုတ္လုပ္မႈထက္ ၀ယ္လိုအားရွိလ်င္ ရွိသလို ေန႕ဆိုင္း ညဆိုင္းျဖင့္ ေန႕စဥ္ကုန္ထုတ္ႏိုင္ေသာ စက္မႈက႑က ပိုမိုကုန္ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္အခ်က္မွာ မည္သူမွ မျငင္းႏိုင္ေသာအခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္မွာ မယ္မယ္ရရ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း ဘာမွမရွိ ေသာေၾကာင့္ အပ္ကအစ ေလယဥ္ပ်ံအဆံုး အကုန္တင္သြင္း အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ လယ္ယာ သားငါးႏွင့္ သစ္ေတာ ထြက္ကုန္မ်ားစြာကိုလည္း တန္ဖိုးျမွင့္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ (Value added production) နည္းပါးျပီး မူရင္းအတိုင္း (Primary form) အတိုင္းတင္ပို႕မႈ (ဥပမာ - သစ္ဆို အလံုးလိုက္တင္ပို႕ျခင္း)၊ အျခားသဘာ၀ သယံဇာတမ်ားကိုလည္း တန္ဖိုးျမွင့္ႏိုင္ျခင္းမရွိပဲ တင္ပို႕ေနမႈ (ဥပမာ - ေက်ာက္စိမ္းမ်ားဆို အပံုလိုက္ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား) ေၾကာင့္ ျပည္ပပို႕ကုန္မွ၀င္ေငြလြန္စြာ နည္းပါးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ရာသီဥတုလည္း သမမွ်တျပီး ေျမဆီေျမၾသဇာၾကြယ္၀သည့္ က်ယ္ေျပာလွသည့္ စိုက္ပ်ိဳးေျမဧရိယာေပၚတြင္ သမားရိုးက်စိုက္ပ်ိဳးေရးပံုစံျဖင့္ထုတ္လုပ္ျခင္းမွ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ သစ္သီး၀လံ ပန္းမာန္စေသာ သမားရိုးက်မဟုတ္သည့္ ပို႕ကုန္ေရွးရႈေသာစိုက္ပ်ိဳးေရးပံုစံသို႕ ေျပာင္းသင့္ေနျပီျဖစ္သလို လယ္ယာထြက္သီးႏွံမ်ားကိုလည္း စည္သြပ္ျပဳျပင္ျခင္း၊ အေျခာက္ခံျပဳျပင္ျခင္း၊ အမႈန္႕ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သစ္သီး ေဖ်ာ္ရည္မ်ား၊ သစ္သီးယိုမ်ား ထုတ္ လုပ္ျခင္း၊ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္လြန္နည္းပညာမ်ား၊ အစားအစာထုတ္ပိုးမႈ နည္းပညာမ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္ျခင္း အစရွိသည့္ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာမ်ားလည္း သိပ္မလိုအပ္ေသးေသာ အေျခခံစက္မႈက႑ႏွင့္ တြဲလ်က္ တန္ဖိုးျမွင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားထုတ္လုပ္ကာ ျပည္တြင္းသံုးေရာ ျပည္ပပို႕ကုန္ထုတ္လုပ္မႈအတြက္ကိုပါ ေရွးရႈလ်က္ သမားရိုးက်လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွ ေခတ္မွီလယ္ယာစိုက္ ပ်ိဳးေရးသို႕ ကူးေျပာင္းရင္း ေတာင္သူတို႕၏ ၀င္ေငြႏွင့္ ဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပးသင့္လွပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား သည္ အျခားႏိုင္ငံမွ လူမ်ိဳး မ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစာလွ်င္ ဘယ္ေနရာမွ မညံ့ၾကပါ။ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံအသီးသီရွိ တကၠသိုလ္အသီးသီသို႕ သြားေရာက္ ပညာသင္ၾကားေသာ ျမန္မာလူငယ္မ်ား အတန္းထဲတြင္ ထူးခၽြန္သူမ်ားႏွင့္ သာမန္အထက္ (Outstanding and Above average) ရွိသူမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္ပါသည္။ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ကမာၻအႏွံ႕မွ ျမန္မာမ်ားလည္း သူ႕ပညာအဆင့္အတန္းအလိုက္ ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ၾက သည္သာမ်ားပါသည္။ အခြင့္အေရး အေျခအေနမ်ားသာ ရွိခဲ့ပါက အရာရာကို လြယ္ကူစြာသင္ယူတတ္ေျမာက္ ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သို႕ပါ၍ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားကို အဆင့္ျမင့္ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ေအာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသည္လည္း လယ္ယာ က႑ကိုမွီခိုေနရသည့္အဆင့္မွ အေျခခံစက္မႈ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အဆင့္သို႕ ပထမအဆင့္ တက္လွမ္းထားသင့္ပါ သည္။ စက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနက အသံုးစရိတ္တင္ျပေတာင္းခံေငြမွာ က်ပ္သန္းေပါင္း ၅ေသာင္းေက်ာ္ရွိသည့္ အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း ဆင္းရဲၾကပ္တည္းေနကာ ေလာေလာ ဆယ္လည္း အျမတ္မရႏိုင္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္အမ်ားစုက တညီတညြတ္တည္း စက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ၀န္ၾကီးဌာန ဘတ္ဂ်က္ကို ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖတ္ေတာက္လုိက္သည္ဆိုသည့္အခ်က္မွာ အဆိုပါ၀န္ၾကီးဌာနကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္သည္ႏွင့္ တူလွပါသည္။ မည္သည့္လုပ္ငန္းမ်ား တင္ျပေတာင္းခံခဲ့ သည္ကိုမသိေသာ္လည္း ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈတိုင္း လက္ငင္း အျမတ္ မရႏိုင္ပါ။ ေရရွည္အက်ိဳးေမွ်ာ္ကိုးျပီး စြန္႕စား လုပ္ေဆာင္ၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ဒုတိယကမာၻစစ္ ျပာပံုထဲမွထလာကာ အေနာက္ဖက္က စက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံမ်ားကို အမွီလိုက္ ႏိုင္ေစခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္ (Japanese Miracle) ကို အဓိကပံုေဖာ္ေပးခဲ့ေသာ ဇာတ္လုိက္၀န္ၾကီးဌာနမွာ မီတီဟု အတိုေခါက္ေခၚၾကေသာ (Ministry of International Trade and Industry, MITI) ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ပံုေဖာ္ေပးေနေသာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မင္းမ်ား သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေရရွည္အက်ိဳးကိုေမွ်ာ္ကိုး၍ ဘတ္ဂ်က္အသံုးစရိတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္ ေပးေစလိုေၾကာင္း ဆႏၵျပဳတင္ျပ လုိက္ရပါသည္။

ဘတ္ဂ်က္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ ေပးေစလုိသူရဲ ့တင္ျပခ်က္ပါ။

 ဘာေၾကာင့္ စက္မႈဖြံ႕ျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနသစ္ဖြဲ႕ရသလဲ။

တနဂၤေႏြေန႕၊ မတ္လ ၁၈၊ ၂၀၁၂

 
ၾသဇာၾကီးမားတဲ့ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ၾကီး ဒုု ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သိန္းေဌး

ဒီ၀န္ၾကီးဌာနသစ္ကုိ ဘာေၾကာင့္ဖြဲ႕တယ္-ဒီ၀န္ၾကီးဌာနသစ္ကေန တုိင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လုိလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကုိင္မယ္ဆုိတာ 
သမတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက တုိင္းျပည္ကုိ အသိမေပးခဲ့သလုိ ဘယ္လႊတ္ေတာ္ အမတ္က မွ လဲ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ့ ဖြဲ႕ခဲ့သလဲဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တာ မေတြ႕ရပါဘူး။

ေနာက္တုိး၀န္ၾကီးဌာန အသစ္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနဆိုတာ အရပ္သား ပုဂၢလိက စက္မႈက႑ တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ကုိင္မဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနလား-စစ္တပ္ ကာကြယ္ေရးက႑ တုိးတက္ေအာင္လုပ္မဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနလားဆုိတာ ဦးစိန္ေက်ာ္လႈိင္က ခုလို သုံးသပ္ထားပါတယ္။

အရပ္သားအစိုးရသစ္ရဲ့ ၀န္ၾကီးဌာန ၃၄ ခုထဲမွာ စိတ္၀င္စားဘုိ႔ အေကာင္းဆုံး၀န္ၾကီးဌာနက ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီ၀န္ၾကီးဌာနသစ္ကုိ ဘာေၾကာင့္ဖြဲ႕တယ္-ဒီ၀န္ၾကီးဌာနသစ္ကေန တုိင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လုိလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကုိင္မယ္ဆုိတာ သမတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက တုိင္းျပည္ကုိ အသိမေပးခဲ့သလုိ ဘယ္လႊတ္ေတာ္ အမတ္က မွ လဲ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ့ ဖြဲ႕ခဲ့သလဲဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တာ မေတြ႕ရပါဘူး။

၀န္ၾကီးေတြကုိ ၀န္ၾကီးဌာနတာ၀န္ မေပးေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိ အသစ္ဖြဲ့ထားတယ္လုိ႔ေၾကျငာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ၀န္ထမ္းေတြၾကား အေတာ္ေလး စဥ္းစားရၾကပ္သြားပါတယ္။

အရပ္သားအစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ စက္မႈတစ္ဆုိတဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနလဲရွိတယ္-စက္မႈ၂ ဆုိတဲ့ အၾကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းဌာနၾကီးလဲ ရွိတယ္။ အဲသလုိ စက္မႈပုိင္းဆုိင္ရာ ၀န္ၾကီးဌာနေတြ အသီးသီး ရွိေနတဲ့ၾကားက ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနသစ္ကုိ ထပ္ဖြဲ႕တယ္ဆုိေတာ့ အရပ္သားလုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ပုဂၢလိကက႑ တုိးတက္ေအာင္မ်ား လုပ္ေတာ့မလားဆုိပီး လုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေတြ ထင္ခဲ့ပါတယ္

ဒါေပမဲ့ ၀န္ၾကီးနဲ့၀န္ၾကီးဌာနေတြ တြဲပီး တာ၀န္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီး ဌာနကုိ အရပ္သား၀န္ၾကီးတဦးကုိ သီးျခားတာ၀န္ မေပးဘဲ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌးကသာ တြဲကုိင္ထားလုိ႔ ေနျပည္ေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေတြၾကား သံသယေတြ ပြားလာပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အသစ္ဖြဲ႕တဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနတခုကုိ သီးျခား အရပ္သား၀န္ၾကီးကုိ တာ၀န္မေပးဘဲ ဘာေၾကာင့္ စစ္သားျဖစ္တဲ့ ဗ္ုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌးကုိ ၀န္ၾကီးဌာန ၂ခု တြဲအကုိင္ခုိင္းရသလဲဆုိတာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌး(ယခု ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး) ဆုိတာ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွာမွ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုူလ္က B.E Mechanical စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရပီး စစ္ထဲ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း ဦးေရႊမန္းနဲ့ ေျမာက္ကုိရီးယား လ်ိဳ႕၀ွက္ ခရီးစဥ္ေတြမွာ လုိက္ပါခဲ့တဲ့ထိ စစ္အစိုးရလက္က အားကုိးခဲ့တဲ့ ညာလက္ရုံး အင္ဂ်င္နီယာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦးျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနရဲ့ ဒု၀န္ၾကီး ၂ ဦးကုိၾကည့့္ျပန္ေတာ့ ဦးဟန္စိန္နဲ႕ ဦးခ်န္ေမာင္လုိ႔သာ မထင္မရွား ေဖာ္ျပထားပါတယ္-တကယ္ေတာ့ အဲဒီ ဒု ၀န္ၾကီးအသစ္၂ ဦးဟာ သာမန္အရပ္သားေတြ မဟုတ္ဘဲ ဘယ္သူေတြျဖစ္သလဲဆုိတာကုိ ဒု၀န္ၾကီး ၂ ဦးနဲ႕ရင္းႏွီးတဲ့ ေနျပည္ေတာ္အရာရွိတဦးက အာအက္ေအကုိ ေျပာျပပါတယ္။

စာရင္းခ်ဳပ္တဲ့အခါ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနဆုိတာ ၀န္ၾကီးဆုိသူက ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ စက္မႈ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌး-ဒု၀န္ၾကီး ဦးဟန္စိန္ကလဲ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ စက္မႈ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရ ေရတပ္ ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္ေဟာင္း-ဒု၀န္ၾကီး ဦးခ်န္ေမာင္ကလဲ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ စက္မႈ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရ အျင္ိမ္းစား ေလတပ္ ဗိုလ္မႉးၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္-တနည္းဆုိရရင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဟန္စိန္နဲ႔ ဗိုလ္မႉးၾကီး ခ်န္ေမာင္တုိ႔ဟာ သက္ဆုိင္ရာ ေရတပ္စက္မႈလုပ္ငန္း ေလတပ္စက္မႈလုပ္ငန္းေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ အားထားခဲ့ရတဲ့ ညာလက္ရုံးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနဆုိတာ ျပည္သူေတြအတြက္ စက္မႈက႑တုိးတက္ေအာင္လုပ္မဲ့ ၀န္ၾကီးဌာန ဟုတ္ပါ့မလားလုိ႔ ေနျပည္ေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေတြက သံသယရွိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနျပည္ေတာ္အရာရွိ အသုိင္းအ၀ုိင္းရဲ့ အယူအဆအရဆုိရင္ အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္မွာ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနအတြက္ ကာကြယ္ေရးအသုံးစရိတ္ကို တရား၀င္ထုတ္ျပန္ရေတာ့မယ္-ကမၻာကလဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္-ဒါေၾကာင့္ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာန စုစုေပါင္း အသုံးစရိတ္ကုိ စာရင္းေပ်ာက္သြားဘုိ႔အတြက္ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနလုိ႔ နာမယ္္ခံမထားဘဲ စစ္အင္ဂ်င္နီယာေတြသာ ကုိင္ရမဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနသစ္တခုဖန္တီးပီး ႏုိင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ကုိ ကဲ့ထုတ္ဘုိ႔ ၾကိဳးစားတဲ့လုပ္ရပ္လုိ႔သာ ျမင္ပါတယ္။

တကယ္လုိ႔သာ ေနျပည္ေတာ္အရာရွိေတြ ယူဆသလုိ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိသာ ကာကြယ္ေရးအတြက္ တဘက္လွည့္နဲ့ မသိမသာ အသုံးခ်မယ္ဆုိရင္ စုစုေပါင္းကာကြယ္ေရး အသုံးစရိတ္က တရား၀င္ထုတ္ျပန္တဲ့ ကာကြယ္ေရးအသုံးစရိတ္ထက္ အျမဲတန္း မ်ားေနမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာန၀န္ၾကီး နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ၾကီးဌာန၀န္ၾကီးနဲ့ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးဌာန၀န္ၾကီး ၃ ဦးဟာ ၀န္ၾကီးဆုိေပမဲ့ သမတ ဦးသိန္းစိန္က ခန့္ပုိင္ခြင့္မရွိဘဲ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကသာ တုိက္ရုိက္ခန္႕ႏုိင္တဲ့ ၀န္ၾကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ဒါျပင္ ဒီ၀န္ၾကီး ၃ ဦးဟာ အေရးပါတဲ့ အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရး နဲ႕လုံျခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲံ၀င္ေတြလဲျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနကုိ တြဲကုိင္ထားတဲ့ ၀န္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌးဟာ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနဲ့ လုံျခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႕၀င္တဦးျဖစ္ေနတာမုိ႔ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာန ဟာလဲ စစ္တပ္က တုိက္ရုိက္ကုိင္တြယ္တဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနတခုလားဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား

ေနျပည္ေတာ္ အရာရွိအသုိင္းအ၀ုိင္းက ယူဆသလုိ ျမန္မာ့စက္မႈဖြံျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးဌာနဟာ ကာကြယ္ေရးဆုိင္ရာ စက္မႈက႑ကုိ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ဘုိ႔ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားတဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနအသစ္လားဆုိတာေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။


(အာအက္ေအ ဦးစိန္ေက်ာ္လႈိင္ရဲ႕ သုံးသပ္ခ်က္က႑မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္)
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...