ျပည္သူ႔အသံ ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ပါ

ႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႔ အတူ ပညာေရးစနစ္ပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္တြင္းလႊတ္ေတာ္ပ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈေတြ အခုတေလာ အဆက္မျပတ္ ၾကားေနရတယ္။ ၀မ္းသာအားတက္စရာပါပဲ။
သန္ရာသန္ရာ အၾကံေပးၾက

ျပည္သူလူထုထဲက စိတ္၀င္စား သူေတြသာမက သားသမီး ပညာေရးအတြက္ စိတ္၀င္စားတဲ့ မိဘမ်ားကလည္း ဂ်ာနယ္ေတြကတစ္ဆင့္ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြး အၾကံေပးၾကတာေတြ ဖတ္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တစ္ခုလံုး ျခံဳၿပီး ေ၀ဖန္အၾကံျပဳတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ အ ေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ထည့္သြင္း သင္ၾကားေပးေစခ်င္ေၾကာင္း အၾကံျပဳၾကတယ္။ ဥပမာတခ်ဳိ႕က စိုက္ပ်ဳိးေရးပညာသင္ေပးပါလို႔ အၾကံျပဳၿပီး တခ်ဳိ႕က စက္မႈနည္းပညာ အေျခခံနဲ႔ အိုင္တီပညာအေျခခံ သင္ေပးပါလို႔ အၾကံျပဳတယ္။ ဒီလိုပဲ AIDS တားဆီး ကာကြယ္ေရးကိစၥ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးကိစၥ၊ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ ျပည္သူ႔နီတိတို႔လို လူမႈေရး ပညာရပ္ ကိစၥေတြလည္း မျဖစ္မေန ပါ၀င္သင့္တယ္လို႔ အၾကံျပဳသူေတြလည္း ရႇိၾကတယ္။ စည္းကမ္းတက် လမ္းျဖတ္ကူးေရးကို မူလတန္းအရြယ္ကတည္းက သင္ၾကားေပးသင့္တယ္လို႔  အၾကံျပဳသူလည္း ရႇိတယ္။
ဂီတနဲ႔ပန္းခ်ီသင္ေပးပါ

ကေလးေတြ စိတ္ယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစဖို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဂီတနဲ႔ ပန္းခ်ီ သင္ေပးပါ၊ ႏုိင္ငံတကာက ေက်ာင္းေတြမႇာလည္း သင္ေပးတယ္။ ေရႇးေခတ္က ျမန္မာစာသင္ေက်ာင္းေတြမႇာလည္း ပန္းခ်ီဆရာေတြခန္႔ၿပီး သင္ၾကားေပးပါတယ္လို႔ တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္သူေတြလည္း ရႇိ တယ္။ အၾကံေပးခ်က္ေတြ အားလံုးဟာ အဖိုးတန္တဲ့ အၾကံေပးခ်က္ေတြခ်ည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းထဲမႇာ အားလံုးပါေအာင္ ထည့္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ မရႇိဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ ျပဳစုေရးသားတဲ့အခါမႇာ ပညာ ေပးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြခ်ည္း တန္းစီၿပီး ထည့္သြားလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ စာသင္ရတာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္ေအာင္ ေပါ့ပါးတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေလးေတြလည္း ညႇပ္ၿပီး ထည့္ေပးရပါတယ္။
ကြၽမ္းက်င္သူနဲ႔ တိုင္ပင္

ဘယ္အရြယ္ ကေလးအတြက္ ဘယ္လိုေရးၿပီး ဘယ္လိုေပးရမယ္ဆိုတာကို သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းေရးဆြဲတဲ့ ပညာရႇင္မ်ားသာ သိႏိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္း ၀င္ေရးလို႔ မရပါဘူး။ မူလတန္း ကေလးေတြအတြက္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ ျပဳစုေရးသားမယ္ဆိုရင္ သင္ၾကားေရး၊ စိတ္ပညာ ကြၽမ္းက်င္သူေတြ၊ ကေလး စိတ္ပညာပါရဂူေတြ၊ မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ တုိင္ပင္ညႇိႏိႈင္းၿပီးမႇ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ပညာရႇင္ေတြက ေရးဆြဲၾကရမႇာျဖစ္တယ္။ ဘယ္အရြယ္ကေလးရဲ႕ ဦးေႏႇာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈက ဘယ္ေလာက္ရႇိတယ္ဆိုတာကို ကေလးစိတ္ပညာ ပါရဂူေတြမႇ သိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ညႇိ ႏိႈင္းျခင္းမျပဳဘဲ လံုး၀ မေရးသင့္ပါဘူး။
စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေတြ

သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆြဲျပဳစုရာမႇာ ကေလး အသက္အရြယ္အလိုက္ ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရႇင္ေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ၿပီး သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆြဲေရး ပညာရႇင္မ်ားကသာ ေရးဆြဲရမယ္ဆိုတဲ့မူကို အခိုင္အမာ ခ်မႇတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဟိုကေျပာ၊ ဒီကေျပာနဲ႔ ေျပာသမွ်ေတြေနာက္လိုက္ေနရင္ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်သလို အခ်ိန္သာကုန္ၿပီး ငါးရဖြယ္မရႇိ ျဖစ္တတ္တယ္။ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စနစ္သစ္ဆို စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေတြ မနည္းေတာ့ဘူး။ ၾကားထဲက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြပဲ ဒုကၡေရာက္ၾကရတယ္။

မပါမျဖစ္ပါရမယ့္ သူေတြ

ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိန္ယူၿပီး ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။ တတ္သိနားလည္တဲ့ ပညာရႇင္မႇန္သမွ်ဆီက အၾကံျပဳခ်က္ေတြ ရေအာင္ ယူသင့္တယ္။ လက္ေတြ႔ သင္ၾကားေနတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ေက်ာင္းသားမိဘေတြရဲ႕ အသံေတြကိုပါ နားေထာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကာယကံရႇင္ေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြး ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားဘဲနဲ႔ မႇန္ကန္တဲ့ စီမံကိန္းတစ္ရပ္ ေပၚထြက္မလာႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ကို မေမ့သင့္ၾကဘူး။ ပညာေရးမႇာ ကာယကံရႇင္က ေက်ာင္းသားရယ္၊ ဆရာရယ္၊ မိဘရယ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီသံုးဦးဟာ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းပြဲ မႇန္သမွ်ကို မပါမျဖစ္ ပါ၀င္ရမယ့္သူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။
ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ၾကလို႔
မႇားမႇားမႇန္မႇန္ ခိုင္းရင္ခိုင္းတဲ့ အတိုင္းလုပ္ဆိုတဲ့ တစ္ပါတီ အာဏာရႇင္စနစ္ေအာက္မႇာ ဘာတစ္ခုမႇ ထိေရာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတာဟာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတဲ့ ကာယကံရႇင္ေတြရဲ႕ အသံေတြကို လံုး၀ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္တယ္။ ေရႇးေရႇးက ၀န္ႀကီးတစ္ပါး ေနာက္ေတာ္ပါ ေတြနဲ႔ တိုင္းခန္းလႇည့္လည္ရာမႇာ အညာေဒသေရာက္ေတာ့  ဒီႏႇစ္မုိးေလ မမႇန္လို႔ ထန္းအထြက္နည္းတဲ့အတြက္ ထန္းသမားမ်ား ထန္းလ်က္ ကုန္သည္မ်ား စား၀တ္ေနေရးခက္ခဲေၾကာင္း ေဒသခံေတြက တင္ျပၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၀န္ႀကီးက ထန္းသမားေတြကို မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ေတြ ထုတ္ေပးလုိက္၊ ျမစ္ေရတင္စီမံကိန္းကို ဒီေဒသအေရာက္တိုးခ်ဲ႕လိုက္ဖို႔ အမိန္႔ေတာ္ ခ်မႇတ္လိုက္သတဲ့။

သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆြဲျပဳစုရာမႇာ ကေလးအသက္အရြယ္အလိုက္ ကြၽမ္းက်င္သူပညာရႇင္ေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ၿပီး သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆြဲေရး ပညာရႇင္မ်ားကသာ ေရးဆြဲရမယ္ဆိုတဲ့ မူကို အခိုင္အမာ ခ်မႇတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္ ...

လူမႇန္ေနရာမႇန္

ဒီမိုကေရစီေခတ္ကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ထန္းမ်ဳိးေစ့ေကာင္း ထုတ္ေပးလုိက္ဆိုသူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမႇ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ဌာန ဘယ္စီမံကိန္းမ်ဳိးမႇာမဆို တကယ္တတ္သိနားလည္တဲ့ ပညာရႇင္ေတြနဲ႔ လူမႇန္ေနရာမႇန္ျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္။ စီမံကိန္းေတြ ေရးဆြဲခ်မႇတ္ရာမႇာလည္း ဆိုင္ရာက႑အလိုက္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကတဲ့ ကာယကံရႇင္ ျပည္သူလူထုဆီက အၾကံေပးခ်က္၊ တင္ျပခ်က္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ ၾကဖို႔လိုပါတယ္။
၁၉၅၃ ခုႏႇစ္က စာအုပ္

ေရႇးေခတ္ ပထမတန္း ဖတ္စာအုပ္ထဲမႇာ ပါတာေလးေတြကို နမူနာအျဖစ္ ေရးျပလိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာဖတ္စာသစ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဖံုးမႇာ ေဒါင္းတံဆိပ္ႀကီးပါလို႔ ေဒါင္းဖတ္စာလို႔ ေခၚၾကတယ္။ စာမ်က္ႏႇာ ၁၀၂ မ်က္ႏႇာပါၿပီး တန္ဖိုး K 1-50 (တစ္က်ပ္ ငါးဆယ္ျပား)ျဖစ္တယ္။ Approved by Text Book Committe, Rangoon လို႔ေဖာ္ျပၿပီး British Burma Press. Rangoon Gazette Limited က ၁၉၅၃ ႐ိုက္ႏႇိပ္ထားတာ ျဖစ္တယ္။ ပထမ ႏႇစ္မ်က္ႏႇာက ဗ်ည္းနဲ႔သရေတြကို သင္ထားတာျဖစ္ၿပီး သင္ခန္းစာ တစ္က ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ခုိင္းပါတယ္။ က ကာ ကား၊ ကိ ကီ ကီး ေျခာက္လံုးနဲ႔ ၀ါက်ေတြ ေရးထားပါတယ္။
ဤပု၀ါနီ၏။
မီးရထားစီးပါ။
မရီငါးမစားရ။
မနီသတိထားပါ။
အနာမထိရ။
ထီးပါသလား။
သူငယ္မ်ားႏႇင့္ ဖားတို႔အေၾကာင္း
သင္ခန္းစာ ၂ က်ေတာ့ ကု ကူ ကူး၊ ေက ေက့ ေကးတို႔ သင္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းက -
ဘဦးေရကူးေနသည္။
ေဆးကု၍မရပါ။
မေန႔က ေလလာ၏။
အသီးႏုႏု မခူးရ။
ဥတုရာသီေအး၏။ တို႔ျဖစ္တယ္။
သင္ခန္းစာ ၇ ကစၿပီး ၀ါက် တိုေလးေတြစသင္ပါတယ္။ 'သူငယ္မ်ားႏႇင့္ ဖားတို႔အေၾကာင္း' ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မႇာ -
၁။ သူငယ္မ်ားသည္ ေရကန္တစ္ကန္အနီး၌ ကစားကာေနၾက၏။
၂။ ထိုကန္ထဲက ဖားအမ်ားေနၾကသတည္း။
၃။ ထိုအခါ ဖားႀကီးက ေမာင္တို႔သည္ သူတစ္ပါးနာေအာင္၊ ေသေအာင္ မကစားရာ။ ဆင္က်ီစားရာ ဆိတ္မခံသာပါဟုဆို၍ ေရထဲသို႔ ငုပ္သြားေလ၏။
တန္ခူးရက္မစံု ၂၉

သင္ခန္းစာ ၉ က်ေတာ့ ႀတိခ်ဳိး သျဖန္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ - 'ေရႊလမႇာ ယုန္၀ပ္လို႔၊ ဆန္ဖြပ္သည့္အဖိုးအို၊ ေဟာၾကည့္ပဆို၊ ဆိုသာဆို ပိုမိုသည့္ စကား၊ ကေလးအငိုတိတ္ေအာင္၊ အရိပ္အေယာင္ျပတယ္ ဖိုးလနတ္သား' ကဗ်ာကို စ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ သင္ခန္းစာ ၁၂ က 'ပ်ဳိေလးတို႔အိမ္ ဦး၊ ဆပ္သြားဖူးတဲ့ တစ္႐ံုႏႇစ္႐ံု၊ ေက်း ေတြကအံု' ဆိုတဲ့ကဗ်ာပါ။ သင္ခန္းစာ ၁၆ က 'အတတ္ပညာ၊ ႀကိဳးစားကာ သင္ပါေမ့သားလႇ' အစခ်ီတဲ့ ပညာအေၾကာင္း သံေပါက္ပါ။ သင္ခန္းစာ ၂၀ က ယုန္ႏႇင့္လိပ္တို႔ အေၾကာင္း ပံုျပင္ပါ။ သင္ခန္းစာ ၂၆ က်ေတာ့'သန္႔ရႇင္းေသာ အ၀တ္ကို၀တ္ ျခင္းအေၾကာင္း' ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၀ါက်တိုေလး ရႇစ္ခု ေရးထားတယ္။ ၃၇ မႇာေတာ့ 'ဥေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေသာ က်ီးအေၾကာင္း' ပံုျပင္ျဖစ္တယ္။ ၄၁ က '၀ံပုေလြႏႇင့္သိုးငယ္အေၾကာင္း' ပံုျပင္ ပါ။ ၅၁ က'က်ီးႏႇင့္ေျမေခြးအေၾကာင္း' ပံုျပင္ပါ။ ၅၆ က်ေတာ့ 'တန္ခူးရက္ မစံု ၂၉၊ ကဆုန္ရက္စံု ၃၀' ဆိုတဲ့ ျမန္မာလမ်ားအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အတုယူႏိုင္ၾကပါေစ

သင္ခန္းစာ ၆၀ ကေနအေၾကာင္း၊ ၆၂ က လႏႇင့္ၾကယ္မ်ား အေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး သင္ခန္းစာ ၆၄ ကေတာ့ ညီက အစ္ကိုထံ ေပးစာဆိုတဲ့ ေပးစာေရးနည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဆရာမ်ား သတိျပဳရန္ အမႇာစာဆိုၿပီး သင္ခန္းစာမ်ား သင္ၾကားနည္း ကို ရႇင္းလင္းေျပာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဖတ္စာေလး ၾကည့္လိုက္႐ံုနဲ႔တင္ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းတို႔ ဖတ္စာတို႔ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းရာမႇာ သက္တမ္းအလိုက္ ဘယ္လိုအဆင့္ဆင့္ ေပးသြားရမယ္ဆိုတာ သိသာထင္ရႇားပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြ အတုယူႏုိင္ၾကပါေစ လို႔ သတိေပး ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။
Written by လူထုစိန္၀င္း    
EMG