စစ္ပဲြျကီးေတြ ျပီးတဲ့အခါ

ထက္ေအာင္ေက်ာ္ (၀၈-၀၃-၂၀၁၂)

"ေမွာင္ေသာညေတြၿပီးရင္ ေတြ႕မယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ကမာၻသစ္ႀကီး...။ ေဟ့ ေတးသံၾကား တယ္ တို႔လူသားေတြ သေဘာထားေတြေျပာင္းၾက...။ ရန္ပြဲေတြရပ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမင္လား...။ တို႔ လူသားေတြ ခ်စ္ခင္ၾကေဟ့...။ စစ္မျဖစ္ရဘူး..."

တခ်ိန္က နာမည္ျကီးခဲ့တဲ့ ေက်ာ္ဟိန္းရဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ကုိ youtube ေပၚကေန က်ေနာ္နား ေထာင္ေနတာပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ သူပုန္ေတြနဲ့အစိုးရျကား ေဆြေနြးပဲြေတြလုပ္။ စစ္ရပ္စဲေရးစာ ခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္ေနတယ္ျကားလုိ့ "စစ္နဲ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး" ဆုိျပီး Google Search မွာ ရုိက္ထည့္လုိက္ရာ က ေန တဆင့္ပီးတဆင့္သြားရင္းနဲ့ ေက်ာ္ဟိန္းသီခ်င္းဆီေရာက္သြားတာပါ။

က်ေနာ္တုိ့နုိင္ငံမွာ တကယ္ဘဲ့စစ္ပဲြျကီးေတြရပ္တန့္နုိင္ေတာ့မလား။ ေက်ာ္ဟိန္းသီခ်င္းထဲက လုိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို တကယ္ျမင္ရေတာ့မလား။ အဲဒီလုိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတကယ္ရျပီဆုိရင္ က်ေနာ္ ဘာကုိ ပထမ-ဦးစားေပးအလုပ္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္မလဲ ဆုိျပီး စဥ္းစားေနမိပါတယ္။

ဘာေတြကို ဦးစားေပးေဆြးေႏြးမလဲ

ဒီလုိစဥ္းစားဖုိ့ျဖစ္လာေစတဲ့ေနာက္ခံအေျကာင္းရင္းကေတာ့ ABSDF ဗဟုိကေန ေနာ္ေ၀း ေရာက္ တပ္ဖြဲ့၀င္ေဟာင္းေတြဆီေပးပုိ့လိုက္တဲ့ အီးေမးလ္ တေစာင္ေျကာင့္ပါ။ အားလုံးသိျပီးျဖစ္တဲ့ အတုိင္း အရပ္သားတျဖစ္လဲ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ့ေတြအ ပါ၀င္ နယ္စပ္က လက္နက္ကုိင္ေရာ။ မကုိင္တဲ့အဖြဲ့ေတြကုိပါ ဆက္တုိက္ေဆြးေႏြးေနပါတယ္။ ဒိီလုိ ေဆြးေနြးမဲ့စာရင္းထဲမွာ တခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ့ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ABSDF လဲပါ၀င္ေနျပီး မျကာခင္ လူေတြ့ေဆြး ေနြးမယ္လို့ "ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္မႈအဖြဲ့" က သူတု့ိဆီ တရား၀င္စာပို့ထား တယ္။ ဒီအတြက္ ျပည္တြင္း-ျပည္ပေရာက္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရဲ့ သေဘာထားအျမင္ေတြကိုေပးပို့ျက ေစခ်င္တယ္ဆုိျပီး အဲဒီ အီးေမးလ္က တုိက္တြန္းထားပါတယ္။

ဒီလုိနဲ့ စေန။ တနဂၤေနြမွာ ျမန္မာေတြဆုံေလ့ရွိတဲ့ ဟုိလူ့ေမြးေန့ပဲြ။ ဒီလူ့ကေလး ကင္ပြန္းတပ္ပဲြ ေတြကိုသြားျပီး ေရခဲျပင္ေရာက္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရဲ့သေဘာထားကို က်ေနာ္တီးေခါက္ျကည့္ခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ တိက်တဲ့အျကံျပုခ်က္တခုခုမရခင္မွာ အခုတေလာ အြန္လိုင္းမွာေရပန္းစားေနတဲ့ ေျမာက္ပုိင္းအမႈက ၀င္ ္၀င္လာျပီး အာဂ်င္ဒါ-ကုိ အဲဒီဖက္ လုယူသြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ ABSDF နဲ့ အစိုးရကုိယ္စားလွယ္ေတြ ပထမ-အျကိမ္ ေတြဆုံမႈျပီး တဲ့အထိ ဘာအျကံျပုခ်က္မွ မပုိ့နုိင္ေသးပါ။

ျပိးခဲ့တဲ့စေနတရက္မွာကေတာ့ ဂ်ာမဏီနုိင္ငံေရာက္ ၁၀၂-တပ္ရင္းမႈးေဟာင္း ကိုဘေစာထြန္းနဲ့ Facebook ေပၚမွာစကားစပ္မိရင္းနဲ့ ဒီကိစၥကုိ က်ေနာ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ "ပထမ-ဆုံးကေတာ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ့တပ္ရင္း။ က်ေနာ္တုိ့တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ေတြ ယူဂ်ီ-တာ၀န္နဲ့ျဖစ္ျဖစ္။ ေရွ့တန္းမွာျဖစ္ျဖစ္ ဖမ္း ဆီးခံထားရသူေတြရဲ့စာရင္းေတြကို ပုိ့ထားေပးရင္ေကာင္းမယ္" လုိ့ သူက အျကံျပုပါတယ္။ ဒိလုိနဲ့ ဖမ္း ဆီးခံေနရတဲ့ က်ေနာ္တုိ့ရဲေဘာ္ေတြကိုလြတ္ေပးေရး။ ABSDF ကို မတရားအသင္းအျဖစ္ေျကျငာထား တာေတြကိုရုတ္သိမ္းေပးေရးေတြကို ဦးစားေပးေဆြးေႏြးသင့္တယ္လုိ့ သူနဲ့က်ေနာ္သေဘာတူခဲ့တယ္ ဆုိပါေတာ့။

"ဒါနဲ့ ခင္ဗ်ားေျခေတာက္ေကာ ဘယ္လုိအေျခေနရွိလဲ။ ပုံမွန္သြားလုိ့လာလုိ့အဆင္ေျပျပိီလား" ဆုိျပီး က်ေနာ္က ထပ္ေမးမိပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူက မခ်ိတင္ကဲ ရည္သံတခ်က္ေနွာပီး "ေတာ္လွန္ေရး ရဲ့အသီးအပြင့္ေတြေပ့ါဗ်ာ။ ဘာတတ္နုိင္မလဲ။ မျဖတ္လုိက္ရတာကိုဘဲ့ ကံေကာင္းတယ္လုိ့မွတ္ရမွာ ေပါ့" ဆုိျပီးေျဖပါတယ္။ ကုိဘေစာထြန္းဟာ ၁၉၉၂-မာနယ္ပုေလာကာကြယ္ေရး ေနာ္တစစ္ပဲြမွာ မုိင္း နင္းမိျပီး ဘယ္ဖက္ေျခေတာက္ျဖစ္ပစ္ရမလိုျဖစ္သြားကာ မသန္မစြမ္းဘ၀ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အခု ဘယ္လုိ ေနထုိင္စားေသာက္ေနသလဲဆုိျပီး ထပ္ေမးျကည့္ေတာ့ ဂ်ာမဏီ အစိုးရကေထာက္ပံ့ထားတဲ့ လူမႈေထာက္ပံ့ေျကးနဲ့ ရပ္တည္ေနရတယ္လုိ့ သူကေျပာပါတယ္။

ေပးဆပ္သူတုိ့ရဲ့ ဒဏ္ရာမ်ား

စိတ္မသက္သာဘြယ္ျဖစ္စဥ္ေတြကိုေျပာျပိးတဲ့ေနာက္ ေလေကာင္းေလသန့္ေလးရႈရင္း လမ္း ေလ်ာက္ဦးမွဆုိျပီး က်ေနာ္ရဲ့အခန္းက်ဥ္းစံအိမ္ေတာ္ကေန ကြင္းျပင္ေတြ။ သစ္ပင္ေတြရွိရာ ေအာ္စလုိ ပါလီမန္နဲ့ ကမ္းနားဖက္ကုိ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ တုိက္ဆုိင္မႈျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၂၀၃-တပ္ရင္းက ရဲေဘာ္ ေဟာင္းတဦးျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးနဲ့ ပါလီမန္ေရွ့နားက ကေလးေတြ ေရခဲေခ်ာစီးတဲ့ ကြင္းျပင္ေရွ့ မွာ သြားတုိးပါတယ္။ ဒီလုိေျပာလုိက္လုိ့ သူ့ကေလးေတြနဲ့အတူ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦး ေရခဲျပင္ေခ်ာစီးဖုိ့ ျပင္ေနတယ္လုိ့မထင္လုိက္ပါနဲ့။ သူအေျခေနက ကိုဘေစာထြန္းထက္ ပိုဆုိးပါတယ္။

၁၉၉၇ မင္းသမီးစခန္းကာကြယ္ေရးတုိက္ပဲြမွာ မုိင္းထိတဲ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးဟာ မ်က္လုံး တဖက္ဆုံး။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြတခ်ဳိ့ျဖတ္ခဲ့ရျပီး အခုေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေအာက္ပုိင္းေသသလုိျဖစ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ ဒီနုိင္ငံကေန မသန္မစြမ္းေတြအတြက္ ထုတ္ေပးထားတဲ့ motor rullestol ထုိင္ခုံကားေလးကုိ စီးျပီး ဟုိနား-ဒီနား သြားေနရသူပါ။ "ျမန္မာျပည္အတြက္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ျပီး ေနာ္ ေ၀းအစိုးရရဲ့ ပင္စင္ကုိ စားေနသူေတြေပါ့ဗ်ာ" ဆုိ ျပီး ထုံးစံအတုိင္း သူကေနာက္ေျပာင္ေျပာဆုိပါတယ္။

          ဒါေပမဲ့ အယင္လုိ သူကုိျပန္မေနာက္နုိင္ဘဲ ခပ္ငုိင္ငုိင္ျဖစ္သြားသူက က်ေနာ္ပါ။ ေရွ့မွာေျပာခဲ့တဲ့ ကုိဘေစာထြန္းနဲ့ အခု ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးတုိ့ရဲ့အေျခေနေတြကိုစဥ္းစားရင္း ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဒီလုိ ေပးဆပ္ခဲ့ရသူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနခဲ့ျပိီလဲဆုိျပီး က်ေနာ္စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဒီလုိနဲ့ အင္တာ နက္ပါတဲ့ လက္ကုိင္တယ္လီဖုန္းကေန http://www.absdf.com/ ထဲ၀င္ျပီး ခ်က္ျကည့္ေတာ့ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရသူ ၃၉၉-ဦး။ ေသဆုံး ၂၇၃-ဦး။ က်ဆုံး ၃၅၃-ဦး။ စုစုေပါင္း ၁၀၂၄-ဦးဆုိျပီးေတြ့ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ စာရင္းကအျပည့္အစုံမဟုတ္ေသးဘဲ လက္လွမ္းမိသေလာက္စုစည္းထားပုံသာျဖစ္ပုံရ ပါ တယ္။

          နွစ္ ၂၀-ေက်ာ္သာသက္တန္းရွိေသးတဲ့ ABSDF မွာေတာင္ ထိခုိက္က်ဆုံးဦးေရ ၁၀၀၀-ေက်ာ္ ေနျပီဆုိရင္ နွစ္ ၆၀-ေက်ာ္တုိက္ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ့ေတြမွာဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ မ်ားရွိေနျပီလဲဲ။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ့ ၂-ဒါဇင္ေက်ာ္ရဲ့ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာစာရင္းကို ခ်ဳပ္လိုက္ မယ္ဆုိရင္ ေသာင္းဂဏန္းေက်ာ္ျပီး သိန္းဂဏန္းေတာင္ရွိေနေလမလား။ ဒီ ကိန္းဂဏန္းေတြကိုသိခ်င္ လုိ့ သူပုန္အဖြဲ့ေပါင္းစုံရဲ့ ၀က္ဆုိက္ေတြကိုလုိက္လွန္ရွာေဖြခဲ့ေပမဲ့ ABSDF လုိမ်ဳိး စာရင္းထုတ္ျပန္ထား တာမေတြ့ရေသးပါဘူး။ တခါ သူပုန္တပ္ေပါင္းစုျကီးျဖစ္တဲ့ DAB တုိ့။ NCUB တုိ့ရဲ့ ၀က္ဆုိက္ထဲမွာလဲ အဲဒီလုိစာရင္းဇယားမ်ဳိးကိုမေတြ့ရဘဲ တျခားဇယားေတြကိုသာေတြ့ခဲ့ရပါတယ္။

          ထိခုိက္က်ဆုံးစာရင္းဇယားေတာင္မရွိဘူးဆုိရင္ အဲဒီေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ဒီတပ္ ေပါင္းစုေတြက ဘယ္လုိတာ၀န္ယူေပးထားသလဲဆုိတာကုိ ဆက္ေမးဖုိ့ခက္သြားပါတယ္။ တပ္ေပါင္းစု က မေဆာင္ရြက္ေသးဘူးဆုိရင္ သက္ဆုိင္ရာ သူပုန္အဖြဲ့တခုခ်င္းစီကေကာ ဒီရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ဘာ ေတြမ်ားေဆာင္ရြက္ ေပးထားသလဲ။ က်ေနာ္စဥ္းစားေနေပမဲ့ အခုထိေတာ့ ေသခ်ာတဲ့စီမံကိန္းတခုခုနဲ့ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးထားတာမ်ဳိး မေတြ့ရ။ မျကားရေသးပါဘူး။

မွတ္တန္းမဲ့ စာရင္းမ်ား

          နယ္ေျမမတည္ျငိမ္ေသးတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအဖဲြ့စည္းေတြဖက္က သူတုိ့အတြက္ေပးဆပ္သြားသူ ေတြရဲ့မွတ္တန္းမွတ္ရာေတြ။ ျပည္လည္ျပုစုျပုိးေထာင္ေရးေတြမလုပ္နုိင္ေသးတာကိုထားပါေတာ့။ နုိင္ငံ တခုလုံးနီးပါးကို ထိမ္းခ်ဳပ္ထားနုိင္တဲ့ လက္ရွိအစိုးရဖက္ကေကာ နွစ္ ၂၀-ကေန နွစ္ ၆၀-ေက်ာ္အထိ ျဖစ္ပါြးခဲ့တဲ့။ ျဖစ္ပြါးေနဆဲျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း က်ဆုံးသြားတဲ့ သူတုိ့ရဲ့တပ္ဖြဲ့၀င္ စာရင္းဇယား ေတြ အေသခ်ာရွိရဲ့လား။ သူတုိ့အတြက္ အစိုးရက ဘာေတြတာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေပးေနသလဲ။ သူတုိ့ ဟာလဲ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့သားေကာင္ေတြဘဲ့မဟုတ္လား။ က်ေနာ္ ဆက္လက္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။

          စနစ္တက်ဖြဲ့စည္းထားတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ သူပုန္တပ္ေတြထက္ စာရင္းဇယား ပုိျပည့္စုံ မယ္ဆုိတာ သံသယရွိစရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ နွစ္ ၆၀-ကာလအတြင္း ထိခုိက္ဒဏ္ရာရသူ ေတြအတြက္ အဲဒီတပ္မေတာ္နဲ့အစိုးရက ဘာေတြေဆာင္ရြက္ေပးေနသလဲဆုိတာကေတာ့ ေမးခြန္း ထုတ္စရာရွိေနဆဲလုိ့ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ျမန္မာနုိင္ငံမွာရွိစဥ္က ေျချပတ္-လက္ျပတ္ ရဲေဘာ္ေဟာင္း ေတြကို လမ္းေဘးမွာ။ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း သက္သာ လဖက္ရည္ဆုိင္မွာ။ ျမုိပါတ္ရထားတြဲေတြေပၚမွာ။ ဟိုမွာ-ဒီမွာ။ ဟုိေတာင္း-ဒီေတာင္း လုပ္ေနတာကို မျကာခဏေတြ့ ဖူးေပမဲ့ တခါမွ ဒီလုိအေသခ်ာမစဥ္း စားျဖစ္ခဲ့ပါ။

          ABSDF လုိအဖြဲ့မ်ဳိးမွာေတာင္ ထိခုိက္-က်ဆုံးဦးေရ ၁၀၀၀-ေက်ာ္ရွိတယ္ဆုိရင္ တုိက္ပဲြေတြျဖစ္ တုိင္း လူလႈိင္းလုံးစစ္ဆင္ေရးကိုသုံးေလ့ရွိတဲ့ အစိုးရတပ္ဖက္က ဒီထက္ ၅-ဆနီးပါး ပုိမ်ားမယ္ဆုိတာ မွန္းလုိ့ရပါတယ္။ ဒီ ၅-ဆကုိ တနုိင္ငံလုံးရွိ သူပုန္အဖြဲ့ ၂၀-နဲ့ေျမာက္။ နွစ္ ၆၀-နဲ့ျပန္ေပါင္းျပီး ဂဏန္း ေပါင္းစက္ထဲ ထည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ သန္းဂဏန္းမရွိရင္ေတာင္ သိန္းဂဏန္းမက ရွိေနေလာက္ျပီဆုိတာ ကိုခန့္မွန္းလုိ့ရနုိင္ပါတယ္။

          တကယ္တန္းေျပာမယ္ဆုိရင္ ထိခုိက္-က်ဆုံးစာရင္းက ဒီလုိ ၂-ဖက္တပ္ေတြ။ လက္နက္ကုိင္ စစ္သားစာရင္းနဲ့တင္္မျပီးေသး။ ျမန္မာနုိင္ငံစစ္ပဲြေတြရဲ့ထုံးစံအတုိင္း အရပ္သား ေပၚတာေတြ။ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသားေတြ။ ဟုိေျပးဒီလွြားရင္းနဲ့ ၂-ဖက္တပ္ေတြျကား အပစ္ခံရတာ။ မုိင္းနင္းမိတာေတြကုိပါ ထည့္ေပါင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ေဆးခန္းရဲ့ မုိင္းဌာနကလူနာေတြ။ ေျခတုလက္ တုဌာနကလူနာေတြ။ နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းအသီးသီးမွာျမင္ေနရတဲ့ မုိင္းသင့္ျပည္သူေတြ။ နယ္စပ္ကို ထြက္မလာနုိင္ဘဲ ေတာေတာင္ေတြထဲပုန္းေအာင္းေနရသူေတြ။ န၀တ-နအဖ-တပ္ေတြရဲ့ေပၚတာအျဖစ္ လုိက္ပါရင္း ေသနပ္ထိ။ မုိင္းထိျပီး ဒုကၡိတျဖစ္သြားသူေတြ။

          ဒီလူေတြအတြက္ ဘယ္အဖြဲ့စည္းေတြက စာရင္းဇယားအေသခ်ာျပုစုထားပါသလဲ။ ၂-ဖက္တပ္ ေတြကေတာ့ သူလူ့စာရင္းကိုေတာင္ သူအနုိင္နုိင္လုပ္ေနရလုိ့ ေျမဇာပင္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အရပ္သားေတြ အ တြက္စဥ္းဖုိ့အခ်ိန္ရွိပုံမရေသး။ ဆုိေတာ့ ဒီအတြက္ ဘယ္သူေတြလုပ္ေပးနုိင္မလဲ။ က်ေနာ္စဥ္းစားေနမိ ျပန္ပါတယ္။

ျပည္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တုိ့ဘာလုပ္ျကမလဲ

          အခု စစ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္။ စစ္ပဲြေတြတကယ္ရပ္ျပီဆုိရင္ ဒီလူေတြအတြက္ က်ေနာ္တုိ့ ဘာလုပ္ေပးျကမလဲ။  တတိယ-နုိင္ငံေတြက တာ၀န္ယူေပးထားသားဘဲ့ဆုိပီး ဒီတုိင္းဘဲ့ပစ္ထားျက မ လား။ သူတုိ့ထက္ပုိဆုိးတာက နယ္စပ္နဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံအတြင္းမွာရွိေနတဲ့ "ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့အသီး အပြင့္ ေတြ"။  အဲဒီအသီးအပြင့္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ့ အေသခ်ာစာရင္းျပုစုဖုိ့လုိေနပါတယ္။ သူတုိ့ဘ၀ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးေတြကို က်ေနာ္တုိ့စနစ္တက်ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ့လုိေနပါတယ္။

          ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဒီကိစၥကုိ ၂-ဖက္ စစ္ရပ္စဲေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြမွာ။ စစ္ရပ္စာခ်ဳပေတြမွာ ထည့္ေရးတာ။ ထည့္ေျပာတာ မျကားရေသးပါဘူး။ ဆက္ဆံေရးရံုးဖြင့္ဖုိ့နဲ့ စီးပြါးေရးလုပ္ခြင့္ရဖုိ့အခ်က္ ေတြကိုဘဲ့ ဦးစားေပးေဆြးေနြးေန တာျမင္ေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တာ၀န္ယူထားတဲ့ ၂-ဖက္ အဖြဲ့စည္းအသိီးသိးက ပုဂုိလ္ေတြ သတိမမူ ဂူမျမင္ျဖစ္ေနတာမ်ဳိးလား။ ဒါမွမဟုတ္ စစ္ပဲြဆုိတာ ဒီလုိ ပါဘဲ့ "ကံဆုိးသူထိ။ ကံေကာင္းသူရွင္" ဆုိျပီး သေဘာထားေနျကဆဲလား။

          "ျပည္တြင္း စစ္ရဲ့အသီးအပြင့္" ေတြကုိ လူေတြဘာေျကာင့္ ေမ့ထားေနျကတာလဲ။ က်ေနာ္စဥ္း စားေနေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဒီကိစၥကုိ အစ္ရႈးတခုအျဖစ္ ဘယ္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ့စည္း။ ဘယ္အစိုးရ ၀န္ျကီး။ ဘယ္တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္။ ဘယ္လြတ္ေတာ္ကို္ယ္စားလွယ္ကမွ လြတ္ေတာ္တြင္း။ လြတ္ေတာ္ပမွာ ေဆြးေနြးတင္ျပတာမ်ဳီး မျကားရေသးပါဘူး...။

ဒါေပမဲ့ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ကေန စိတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ့ျပန္လြတ္လာတဲ့ နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြ ဘ၀ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာေဆြးေနြးပဲြေတြလုပ္တာ။ နုိင္ငံတကာေရာက္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြက ေငြေျကးအကူညီေပးပုိ့တာ။ နုိင္ငံတကာ NGO တခ်ဳိ့ကလဲ ကူညီေပးေနတယ္ ဆုိတာေတြကို အင္တာနက္သတင္းေတြမွာ ျကုံျကားေတြ့ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု က်ေနာ္ေျပာေနတဲ့ နွစ္ ၆၀-ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း စိတ္ဒဏ္ရာတင္မက ခႏၱာကုိယ္ရဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြပါ ဒဏ္ရာရျပီး က်ဳိးပဲ့ျဖတ္ေတာက္ မသန္မစြမ္းျဖစ္သြားသူေတြအတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေဆြးေႏြးပဲြ။ အလႈေငြ ေကာက္ခံပဲြ။ နုိင္ငံတကာ NGO ေတြဖက္က ကူညီေပးပဲြ ဆုိတာမ်ဳီး က်ေနာ္တခါမွမျကားမိေသးပါဘူး။

          ေပးဆပ္မႈခ်င္းအတူတူ တုန့္ျပန္အသိအမွတ္ျပုမႈက်ေတာ့ ဘာလုိ့မတူျဖစ္ေနတာလဲ။ က်ေနာ္ တုိ့ရဲ့စဥ္းစားပုံေတြ တခုခုလဲြေခ်ာ္ေနျပီလား။

          မသန္မစြမ္း ထုိင္ခုံကား motor rullestol ေလးကိုစီးျပီး က်ေနာ္ေရွ့ကေနထြက္သြားတဲ့ ကုိ ေအာင္ေက်ာ္ဦးရဲ့ေက်ာျပင္ကုိေငးျကည့္ရင္း ေနာ္ေ၀းပါလီမန္ေရွ့က ျမက္ခင္းေပၚမွာ က်ေနာ္တေယာက္ တည္း ဆက္လက္္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။