သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေဈးသည္မ်ားကို လိုက္လံရွင္းလင္း





ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ၆ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လမ္းေဘးေဈးသည္မ်ားကို မြန္းလြဲ ၂ နာရီမွ ည ၈ နာရီအထိသာ ေရာင္းခ်ခြင့္ ျပဳထားရာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔ည ၉ နာရီ ၃၀ မိနစ္ခန္႔က လသာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေဈးသည္မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာ စည္ပင္သာယာႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားက လိုက္လံ ရွင္းလင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရစဥ္၊
The Voice
သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေဈးသည္မ်ားကို လိုက္လံရွင္းလင္း သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေဈးသည္မ်ားကို လိုက္လံရွင္းလင္း Reviewed by သစ္ထူးလြင္ on 16:09 Rating: 5

7 comments:

Wunna said...

ဓါတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ေတာ့ လမ္းေတြညစ္ပစ္ေနတာပယ္။ ဒါပင္မဲ့ အဲဒီေစ်းေရာင္းသူေတြ ညေစ်းတန္းအေနနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနရာ ခ်ထားေပးရင္ ပိုၿပီတင္းေတာ္မယ္လို႔ထင္တာပဲ။ တိုးတက္တဲ့ နွိင္ငံေတြေတာင္ ညေစ်းတန္းကို တမင္းတခါးေတာင္ဖြင့္တာ ၿမန္မာၿပည္မွာ လိုက္ဖမ္းေနတာ ၾကားရလို႔ စိတ္မေကာင္းေတာ့ ၿဖစ္မီတယ္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေရာင္းခြင့္ေပးမယ္ဆိုရင္ ၿပည္သူလူထုစားဝတ္ေနေရး အတြက္တစ္ဘက္တစ္လမ္းက ကူညီရာေရာက္ပါတယ္။

Anonymous said...

ည ၈ နာ၇ီထိပဲလား နဲတယ္ အခ်ိန္တိုးေပးသင့္တယ္

ုkyaw said...

ဒီမိုကေရစီနိဳင္ငံျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဆံုးရွံုဳးသင့္တာေတြကိုလဲဆံုးရွံဳးရမယ္ဆိုတာျပည္သူေတြသိသင့္တယ္ လိုခ်င္တာေတြပဲမရဘူး ေပးဆပ္ရတာေတြလဲရွိလာလိမ့္မယ္..

Android Myanmar said...

ဖမ္းမယ္ဆုိရင္လဲ ဒီလုိ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြအတြက္ ေရာင္းခ်လုိ႔ အဆင္ေျပမယ့္ေနရာတေနရာ အရင္စီစဥ္ေပးၿပီးမွ မလုိက္နာမွပဲဖမ္းေပါ႔ကြာ။ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြက ဒါနဲ႔ပဲလုပ္စားေနၾကရတာ၊ မရွိရွာဘူး။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေၾကာင့္ ညေန ၄နာရီကေန ည ၈နာရီေလာက္ ကားလမ္းေတြေတာ္ေတာ္ပိတ္ကုန္တာကုိလဲ ထဲ့သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ေရာက္လုိ႔ အဲဒီေနရာေတြကုိ ကားနဲ႔သြားမိရင္ ျပန္ထြက္ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တာပါ။

တေပဴကလဲ said...

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ခဲ႕ရတဲ႕ ပံုရိပ္ေတြက အဲလို မဟုတ္ခဲ႕ဘူး။ ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္ၾကီး၊ အခ်ိန္မေတာ္ၾကီးမွာ လူေတြ အားလံုး ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ကုန္တယ္။ အိပ္ေနသူေတြလည္း ၀ုန္း၊ ဒိုင္းအသံေတြ ၾကားေတာ႕ လန္႕ႏို္းလာၾက။ လာဖမ္းတာက မႈခင္းတစ္ခုခုကို လာဖမ္းသလို၊ (ဥပမာ၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးမႈခင္းတစ္ခုကို လာဖမ္းသလို)။ ဖမ္းတယ္ဆိုရင္ ဆဲဆိုျပီး၊ ရိုင္းစိုင္းျပီးပဲ ဖမ္းရမယ္လို႕ ျပဌာန္းထားတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳးေတြနဲ႕။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ သူတို႕ ခ်မွတ္ထားတဲ႕ စည္းကမ္းကို ခ်ိဳးေဖါက္လို႕ သူတို႕ စိတ္တိုေနတာ။ လူေတြကို စည္းကမ္းရွိေစခ်င္လို႕ စံျပဖမ္းျပေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အဆိုးဆံုးက သူတို႕မဖမ္းတဲ႕ ဆိုင္ေတြ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ႕ ခ်န္လွပ္ထားခဲ႕တာပဲ။ အဂတိလိုက္စားျခင္းဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ အျမစ္ကေန ႏႈတ္ယူျပီးမွ တိုင္းျပည္ကို ဆက္လက္ တည္ေဆာက္လို႕ ရပါမယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးစဥ္းစားမိတာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။
Rules and Regulation ဒါမွမဟုတ္ discipline ဆိုတဲ႕ အေနာက္မွာ ကပ္လ်က္ပါလာသင့္တာက system ပါ။ စည္းကမ္းဆိုတာ ဘာလုပ္ဖို႕လဲဆိုေတာ႕ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကေန တိုင္းျပည္အထိ တိုးတက္ေအာင္လို႕ပါ။ စည္းကမ္းပဲ ရွိမယ္။ အလုပ္မလုပ္လို႕ ျဖစ္မလား။ ဘယ္ျဖစ္မလဲဗ်။

Never approach to Who or Whom? Just Why and How.

တကယ္ပဲ သူတို႕ရဲ႕ attitude ေလးသာ ေကာင္းခဲ႕ရင္ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ၾကည့္သင့္တာေပါ႕။ ခုေတာ႕ ဘယ္သူလုပ္တာလဲ။ ငါ့စည္းကမ္းကို ဘယ္သူေဖါက္တာလဲျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႕ ဘာလို႕ ေဖါက္ၾကတာလဲ။ Why ဆိုတာေလးကို သူတို႕ ေမ႕လို႕မ်ားေနသလား။

ျဖစ္သင့္တာက လမ္းေဘးေစ်းသည္ပါဆို လမ္းေဘးေစ်းေရာင္းမွ စားႏိုင္ ေသာက္ႏိုင္မွာေပါ႕။ ျပီးေတာ႕ သူတို႕ဟာ စည္းကမ္းအေသးေလး တစ္ခုကို သူတို႕ ၀မ္းစာတစ္ခုအတြက္ ခ်ိဳးေဖါက္ေနၾကတဲ႕ လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူေတြပါ။ ျပည္သူေတြပါ။ ျပည္သူေတြပါ။ ျပည္သူဆိုတာေလး ေမ႕မွာ စိုးလို႕ပါ။
သူမ်ားေတြလို တိုက္ခန္းငွား၊ ဘာငွားနဲ႕ ဆိုင္မဖြင့္ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ႕ လမ္းေဘးမွာပဲ ေရာင္းရဦးမွာ။ မေရာင္းရရင္ သူတို႕ကို ဘယ္သူ ေကၽြးထားမွာလဲ။ သူတို႕သားသမီးေတြကို ဘယ္သူ ေက်ာင္းထားေပးမွာလဲ။ ဒါဆို မဖမ္းရေတာ႕ဘူးလား။ ျမိဳ႕ျပအဂၤါရပ္နဲ႕ မညီတာကို သိသိနဲ႕ လြတ္ေပးထားရမွာလားလို႕ ေမးစရာ ရွိလာတယ္။ သူတို႕ကို အဆင္ေျပတဲ႕ ေရာင္းလို႕လည္း ေရာင္းေကာင္းႏိုင္မယ့္၊ လာေရာက္စားသံုးသူေတြလည္း အဆင္ေျပမယ့္ ေနရာတစ္ခုခု ျပန္စီစဥ္ေပးသင့္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ သာမန္ ျပည္သူထဲက ျပည္သူတစ္ဦးပါ။
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရပ္ကြက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျမိဳ႕ျပမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တိုင္းျပည္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စည္းကမ္းဆိုတာ ရွိရပါမယ္။ စည္းကမ္းကို စည္းမ်ဥ္းအတြင္းက တရားဥပေဒကို တရားမွ်တျခင္းေဘာင္အတြင္းက အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ေပးၾကပါ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ကို အရင္ စာနာေပးၾကည့္ပါဦး။ စဥ္းစားေပးၾကည့္ပါဦးလို႕ ေျပာၾကားရင္း။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရင္နင့္ေအာင္
ႀကိဴက္လြန္းလို့ရွယ္လုိက္ပါတယ္
Share

တေပဴကလဲ said...

ငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႕ (အားလံုး ဆယ္စီးေလာက္ရွိမယ္) ေရာက္လာပါေလေရာ။ ဘာေတြလဲ သိလား။ ရဲေတြနဲ႕ စည္ပင္ေတြပါ။ လမ္းေလးဆိုင္ေတြကို လိုက္ဖမ္းတဲ႕ စည္ပင္ေတြေပါ႕။ အားလံုးလည္း ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ဖစ္ကုန္တယ္။ ေစ်းသည္ေတြလည္း ျပာယာခတ္လို႕။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကားေပၚက စည္ပင္ေတြ၊ ရဲေတြက ၀ုန္းဆို အမ်ားၾကီးပဲ ဆင္းလာျပီး လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြရဲ႕ ပစၥည္းေတြ သိမ္းၾကတယ္။ ဖမ္းဆီးၾကတယ္။
သူတို႕ဖမ္းေနက်အခ်ိန္လည္း မဟုတ္ေတာ႕ ေစ်းသည္ေတြကလည္း ဘာမွ ၾကိဳတင္မျပင္ဆင္လိုက္ၾကဘူးနဲ႕ တူပါတယ္ဗ်ာ။ အဖမ္းခံရတဲ႕ ေစ်းသည္ေတြကို ၾကည့္ျပန္ေတာ႕ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္တဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႕ တစ္ဖက္မွာလည္း မေက်နပ္ၾကဘူးေပါ႕။ သူတို႕ဘ၀မွာ ဒါေတြက ရိုးသင့္သေလာက္ေတာ႕ ရိုးေနေလာက္ေပမယ့္ ဒီလို အၾကမ္းၾကီးဖမ္းတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳးေတာ႕ ၾကံဳဖူးေသးဟန္မတူဘူး။ အကုန္လံုးက ဘာေျပာရမွန္း မသိ။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိနဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒီလို လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြမွာ ထိုင္ေနက်ဆိုေတာ႕ ဆိုင္ရွင္ေတြနဲ႕လည္း အေတာ္အတန္ ရင္းႏွီးေနပါျပီ။ ဒီေတာ႕ သူတို႕ဘက္က ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တိုမေက်နပ္ျဖစ္မိတာ အမွန္။ မေက်နပ္လို႕ေကာ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ႏိုင္မွာလဲဗ်။ ၀တၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈနဲ႕ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္႕ကို တရားစြဲလို႕ ရတာကိုးဗ်။ ဒီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ ၾကည့္ေနရေတာ႕တယ္။

တစ္ဖက္က ျပန္ၾကည့္ျပန္ေတာ႕ စည္ပင္သာယာနဲ႕ ရဲေတြဟာ သူတို႕ လုပ္ခ်င္လြန္းလို႕ လုပ္ၾကတာလား။ သူတို႕နဲ႕ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြနဲ႕ ရန္ျငိဳးရန္စရွိလို႕ ျပန္ဖမ္းေနတာလား။ အႏုိင္က်င့္ေနတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲလို ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

သူတို႕ အျမဲေျပာတာက သူတုိ႕ဟာ တာ၀န္အရလုပ္တာပါတဲ႕။ ဒါဟာ ၀န္ထမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ လက္သံုးစကားမို႕ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ၾကားဖူးၾကလိမ့္မယ္ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီ စကားကို ကၽြန္ေတာ္ေတာ႕ သိပ္မႏွစ္သက္လွဘူး။ တာ၀န္အရ လုပ္တယ္ဆိုတဲ႕ စကားကိုက တာ၀န္ေပးတိုင္း အကုန္ လုိက္လုပ္မယ္ဆိုတဲ႕ သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ ေပးလိုက္တဲ႕ တာ၀န္ဟာ ေကာင္းတာကို လုပ္ခိုင္းတာလား၊ ဆိုးတာကို လုပ္ခိုင္းတာလား ဆိုတာ မစဥ္းစားေတာ႕ဘူးလို႕ သေဘာသက္ေရာက္ေနတယ္။ ျပီးေတာ႕ တာ၀န္ကို တာ၀န္အတိုင္းပဲ လုပ္မယ္။ ပိုျပီး အဆင္ေျပတဲ႕ နည္းလမ္းကို မေရြးေတာ႕ဘူးလို႕လဲ သေဘာပါေနတယ္။

ဒီေတာ႕ ဘာေတြျဖစ္လာသလဲ။
ဖမ္းဆိုတဲ႕ တာ၀န္ၾကီးကို သူတို႕ သယ္လာတယ္။ ဖမ္းတယ္ေလ။ မဖြင့္ရမယ့္ ေနရာမွာ ေစ်းဆိုင္ေတြ ဖြင့္ရင္ ဖမ္းမယ္။ မွန္ပါတယ္။ ဒီအထိ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္အမူအရာေတြ၊ ႏႈတ္အမူအရာေတြဟာ ရိုင္းစိုင္းစြာ ဖမ္းပါလို႕ေတာ႕ တာ၀န္ေပးလိုက္မယ္ မထင္ဘူး။ တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ မခါးရေအာင္ဆိုတဲ႕ ကေလးတုန္းက ကဗ်ာကို သူတို႕ ေက်ာ္ဖတ္ခဲ႕ပံုရပါတယ္။
မေန႕ညကေတာ႕ ဆဲဆိုသံေတြၾကားခဲ႕ရတယ္။ စားပြဲခံုေတြနဲ႕ ထိုင္ခံုေတြကို ေျခေထာက္နဲ႕ ကန္တယ္ဗ်ာ။ ထီးေတြကို လဲခ်ပစ္တယ္။ ပန္းကန္ေတြဆိုတာ ကြဲလို႕ကြဲ။ ဒီၾကားထဲ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ စပ္စုၾကည့္ေတာ႕ သူတို႕ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕၀န္ထမ္းေတြက (တစ္ခ်ိဳ႕ပဲေနာ္) အရက္မူးလာတဲ႕ ပံုစံေတြ။ မ်က္လံုးၾကီးေတြက နီရဲလို႕။ ေၾသာ္.. တာ၀န္အရလုပ္တယ္ဆိုရင္ တာ၀န္ခ်ိန္မွာ အရက္မူးလာလို႕ ရပါသလား။ ျပီးေတာ႕ သူတို႕ေတြဟာ သာမန္၀န္ထမ္းေတြလား။ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ကို လွပသာယာေအာင္၊ စည္းကမ္းရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမယ့္ ၀န္ထမ္းေတြက တာ၀န္ခ်ိန္မွာ အရက္ေသာက္ေနရင္ျဖင့္ ….။ အင္း။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ရင္ေလးစရာ။

ေယာမင္းၾကီးသား said...

စည္ပင္ကလည္း စည္းကမ္းတက်ျဖစ္လာေအာင္ ေန႔တိုင္းညတိုင္းမဟုတ္ေတာင္ ပံုစံက်လာေအာင္ ရဝတ နဲ႔ တြဲျပီး ၾကိဳးစားလုပ္သင့္ပါတယ္
ေယာမင္းၾကီးလမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ရာညြန္႔လမ္းေထာင့္က လဖက္ရည္ဆိုင္ဆိုရင္ ည ၁၂ နာရီေနာက္ပိုင္း တစ္ခါတစ္ေလ ၂ နာရီထိုထိ ဖြင့္ပါတယ္
ေစ်းေရာင္းတဲ့ မိန္းမကလည္း အာၾကမ္းလွ်ာၾကမ္းနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေနတတ္ပါတယ္
ဂစ္တာတီးျပီး သီခ်င္းဆိုတဲ့သူတဲ့လူေတြကိုလဲ လက္ခံလို႔ အနီးအနားက အိမ္ေတြအတြက္ စာက်က္လုိ႔လည္းမရ အိပ္မရနဲ႔ အေႏွက္အယွက္ျဖစ္ရပါတယ္ ရဝတ ကလည္း သိသိခ်ည္းနဲ႔ စည္းကမ္းတက်ျဖစ္လာေအာင္လုပ္မေပးပါဘူး
ကြန္ဒိုဖြင့္မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေစ်းသည္မွ မထြက္ရဘူးဆိုျပီးတားထားလို႔ရတယ္ ေနာက္ေန႔က်ရင္အရင္လိုျပန္ျပီးျဖစ္ေနဦးမွာပဲ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ စည္းကမ္းမဟုတ္ဘဲ အျမဲစည္းကမ္းတက်ျဖစ္ဖို႔ စည္ပင္ေရာ ရဝတ မွာပါ တာဝန္ရွိပါတယ္
စာေမးပြဲေတြက နီးလာျပီေလ
ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေႏွက္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေပးသင့္ပါတယ္
ျပည္သူေတြက ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ
ပိုက္ဆံယူျပီး ျပည္သူေတြအတြက္ အလုပ္မလုပ္ဘူးဆိုရင္ သမတၾကီးေျပာတဲ့ clean government ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲ...

Powered by Blogger.