သတင္းအာပတ္မသင့္ေစဖို႔ ေရးရတာပါ

တေလာက အစိုးရအဖြဲ႔ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆံုပြဲအၿပီး သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုရာမႇာ ၀န္ႀကီးက''ကြၽန္ေတာ္တို႔ စံုမခုန္ဘူး။ ရပ္လည္းမေနဘူး။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ သြားေနတယ္'' လို႔ ေျပာခဲ့တာကို ၾကားလုိက္ရတယ္။
ဒံုးပ်ံလႊတ္သလို
ၾကားၾကားခ်င္းပဲ ဒီစကားကို သေဘာက်သြားတယ္။ ဟုတ္တယ္။ စံုခုန္ရင္ အက်မေတာ္တဲ့အခါ ေမႇာက္လ်က္သား က်သြားႏိုင္တယ္။ လမ္းသြားတယ္ဆိုတာ ေျခေထာက္ကို တစ္လႇမ္းခ်င္းလႇမ္းၿပီး သြားရတာပဲ။ တစ္လႇမ္းခ် တစ္လႇမ္းႂကြ လုပ္ရတယ္။ ျမန္ခ်င္လို႔ ေျပးရင္လည္း တစ္လႇမ္း ခ် တစ္လႇမ္းႂကြပဲ ေျပးရတယ္။ စံုခုန္ ၿပီးေျပးလို႔မျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ဂ်ာနယ္ေတြထဲမႇာ ဒံုးပ်ံလႊတ္သလို ႐ႇဴးကနဲ ဒိုင္းကနဲ ေထာင္တက္သြားတာေတြကို ေတြ႕ေနရေတာ့ ေတြးၾကည့္႐ံုနဲ႔တင္ ရင္ထဲမႇာလႈိက္လႈိက္ၿပီး ေမာလာလို႔ ဒီစာကို ထေရးလုိက္ရတာျဖစ္တယ္။
ပထမဆံုးဒံုးပ်ံ
ပထမဆံုး ေရးခ်င္တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လႊတ္လုိက္တဲ့ ဒံုးပ်ံအေၾကာင္းပါ။ ၁၈-၁၁-၂၀၁၁ ေန႔က က်င္းပတဲ့ NLD ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕ အစည္းအေ၀းမႇာ ပါတီကို မႇတ္ပံုတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ ပြဲက်င္းပတဲ့အခါ ေနရာအားလံုး၀င္ ေရာက္ယႇဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ကန္႔ကြက္သူမရႇိ တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီကိစၥဟာ ႏိုင္ငံေရး ပါတီတစ္ခုရဲ႕ကိစၥျဖစ္လို႔ ဘာမႇမေျပာလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူတစ္ရပ္ လံုးပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေအာင္ အံ့အားသင့္သြားၾကတယ္ဆိုတာကေတာ့ 'သတင္း' ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေရးျပလိုက္ပါရေစ။
၃၆၀ ဒီဂရီျပည့္ေအာင္လႇည့္
သတင္းဆိုတာမႇ ေတာ္႐ံုသတင္း မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ႏႇစ္ဆယ့္သံုးႏႇစ္လံုးလံုး အခိုင္အျမဲစြဲကိုင္လာခဲ့တဲ့ ၁၉၉၀ ခုႏႇစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အသိအမႇတ္ျပဳေရး၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူအားလံုး လႊတ္ေပးေရးနဲ႔ သံုးပြင့္ဆိုင္ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးဆိုတဲ့ မူကိုေျပာမေနေတာ့ ဘဲ လက္ရႇိအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲက က်င္းပမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ပါတီကို တရား၀င္မႇတ္ပံုတင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာဟာ ၃၆၀ ဒီဂရီျပည့္ေအာင္ လႇည့္ေျပာင္းလုိက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲႀကီး ျဖစ္တယ္။ တကယ္ကို မုိးေျမသိမ့္သိမ့္ တုန္သြားေစေလာက္တဲ့ ဧရာမသတင္းႀကီးျဖစ္တယ္။ မႏႇစ္ကဒီအခ်ိန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္စအခ်ိန္နဲ႔ေတာင္ နည္း နည္းေလးမႇမတူေတာ့တဲ့ အေျပာင္းအလဲျဖစ္တယ္။
ေအာင္ႏုိင္ေရးသီခ်င္းေတြ ဆိုၾကဖို႔
မႏႇစ္က ဒီအခ်ိန္မႇာ ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္းတို႔၊ ဒုတိယပင္လံု ညီလာခံတို႔ဆိုတဲ့ အသံေတြညံေနေအာင္ ၾကားေနရေသးတယ္။ အခုေတာ့ ဒါေတြလည္း မေျပာေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူေတြဘယ္ေနရာက ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ရင္ ဘာလုပ္မယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ ႏိုင္ေရးအတြက္ ဘယ္လိုသီခ်င္းေတြစပ္ၿပီး ဘယ္အဆိုေတာ္ေတြက ဆိုၾကမယ္ဆိုတဲ့အသံေတြပဲ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ၾကားေနရတယ္။ ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြကိုၾကည့္ၿပီး လူေတြအားလံုး ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ သတင္းသမားဆိုတာ သတင္းကိုျဖစ္တဲ့အတိုင္း၊ ျမင္ရေတြ႔ရတဲ့အတိုင္း ေရးရတဲ့၀တၲရားရႇိတာေၾကာင့္ ေျပာင္းတာေတြကိုလည္း ေျပာင္းတဲ့အတိုင္း ေရးလိုက္တာျဖစ္တယ္။ မႇားမႇန္ ေကာင္းဆိုးဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူေတြနဲ႔သမုိင္းက အဆံုးအျဖတ္ေပးရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္တယ္။

အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ သတင္းေတြကို အားရပါးရေဖာ္ျပသလို အႏႈတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း မေရးခ်င္ေပမယ့္ ေရးၾကရတယ္။ မေရးခ်င္လို႔ ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ထားရင္ အပ္နဲ႔ထြင္းရမယ့္ကိစၥကို ပုဆိန္နဲ႔ ေပါက္ရသလို ျဖစ္သြားႏုိင္လို႔ပါ  . .

ဒုတိယဒံုးပ်ံ
ဒုတိယအႀကိမ္ ဒံုးပ်ံလႊတ္သလို ႐ႇဴးကနဲ ဒိုင္းကနဲျဖစ္သြားတာကေတာ့ အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြကလည္း ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ဆယ္ေက်ာ္ တင္းတင္းမာမာဆက္ဆံတဲ့ ေပၚလစီေတြကို ႐ုတ္တရက္ ခ်က္ခ်င္း ၃၆၀ ဒီဂရီ လႇည့္ေျပာင္းၿပီးသြားတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ အေမရိ ကန္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဟီလာရီကလင္တန္ ကိုယ္တိုင္ေရာက္ခ်လာတယ္။ ၿဗိတိန္က ၀န္ႀကီးတစ္ဦးနဲ႔ ေနာ္ေ၀က ၀န္ႀကီးတစ္ဦးလည္း ေရာက္လာၾကတယ္။ အကူအညီေတြ ေပးမယ္၊ ေခ်းေငြေတြေပးမယ္၊ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈေတြ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အသံေတြလည္း မစားရ ၀ခမန္းၾကား လာရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးလေလာက္အထိေတာင္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျမန္မာျပည္လာမယ္ေျပာရင္ ဘယ္သူမႇယံုမႇာ မဟုတ္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲေတြက သိပ္ကို ျမန္လြန္းတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ ဒံုးပ်ံ လႊတ္သလိုပဲလို႔ ေျပာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဖ်တ္ကနဲျမင္ရတဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာ
သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္တို႔ အစိုးရဘက္ကေတာ့ ဒံုးပ်ံတစ္စင္း၊ ႏႇစ္စင္း မကဘူး။ ဒံုးပ်ံေတြတစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း ေရႇ႕စဥ္ေနာက္ဆက္ အဆက္မျပတ္ကို လႊင့္တင္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။ တစ္တုိင္းတစ္ျပည္လံုး ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္သြားေစေလာက္တဲ့ ဒံုးပ်ံကေတာ့ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနျပည္ေတာ္မႇာ လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ လႊတ္ခဲ့တဲ့ ဒံုးပ်ံျဖစ္တယ္။ အဲဒီသတင္းကို ႐ုပ္ျမင္သံၾကားက ထုတ္လႊင့္ရာမႇာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဓာတ္ပံုႀကီးခ်ိတ္ထားတာကို ေနာက္ခံထားၿပီး သမၼတ ႀကီးနဲ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို့ယႇဥ္ တြဲရပ္ေနတာကို ဖ်တ္ကနဲ ျပသြားတယ္။ အမႇတ္မထင္ ျမင္လိုက္ရတာဆိုေတာ့ ၾကည့္ေနသူအားလံုး ကိုယ့္မ်က္လံုးကိုယ္ မယံုသလိုေတာင္ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္ၿပီး ၀မ္းသာလံုးႀကီးဆို႔တက္လာေအာင္ ၀မ္းသာပီတိေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ဖုန္းရႇိတဲ့ ေဆြမ်ဳိးမိတ္သဂၤဟအားလံုးဆီကို ဖုန္းလႇမ္းဆက္ၾကတယ္။
ေရခဲတံုးႀကီးအရည္ေပ်ာ္သလို
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေရခဲတံုးႀကီး အရည္ေပ်ာ္က်သြားသလို မနားတမ္းဆက္ၿပီး စီးဆင္းပါေတာ့တယ္။ မတူတာေတြထားၿပီး တူတာေတြကို လက္တြဲလုပ္ေဆာင္သြားမယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လက္မခံႏုိင္ေသးသူေတြနဲ႔လည္း အတူတကြ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြ ရႇာေဖြသြားမယ္။ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္။ စတုတၴမ႑ိဳင္ကို ၾကံ့ခိုင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္မယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵသေဘာထားကို အျမဲတမ္း ဦးထိပ္ထားသြားမယ္ဆိုတဲ့ စကားသံ ေတြ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ၾကားလာရတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမႇာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ဓာတ္ပံုေတြ ပလူပ်ံသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ခြင့္ရဖို႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ အရင္က မ်က္ႏႇာဖံုးမႇာ မင္းသမီး၊ မင္းသားဓာတ္ပံု ေတြထည့္ေနက် ဂ်ာနယ္ေတြကေတာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပံုနဲ႔ ထြက္လာၾကတယ္။

ေရအားပိုရႇိ ပိုသြက္
သိပ္မၾကာမီကာလေတြတုန္းက စာေပစိစစ္ေရးက တစ္ပုဒ္လံုးျဖဳတ္ခိုင္းလို႔ သိမ္းထားရတဲ့ ဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါးေတြကို အခုျပန္ေပးလုိက္ေတာ့ တစ္လံုးတစ္ပါဒမႇမျဖဳတ္ဘဲ ခြင့္ျပဳလုိက္တာေၾကာင့္ ေရးအားပိုရႇိလာၿပီး လက္ပိုသြက္လာတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြ စထုတ္ခြင့္ရကတည္းက ၀ယ္ဖတ္ လာခဲ့တာအခုမႇပဲ ပိုက္ဆံကုန္ရက်ဳိးနပ္တယ္လို႔ သေဘာထားႏုိင္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒီမိုကေရစီပန္းတုိင္ကို ေရာက္ေသးတာမဟုတ္ဘူး။ အေ၀းႀကီးလိုေသးတယ္။ အခုမႇ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျခခ်မိ႐ံုရႇိေသးတာ။ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြေနာက္မႇာ အမ်ားႀကီးျပတ္က်န္ေနရစ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ အခုလိုဒံုးပ်ံရဲ႕အျမန္ႏႈန္းနဲ႔သြားမႇ ေတာ္႐ံုက်မႇာ မဟုတ္လား။ အေပါင္း လကၡဏာျပတဲ့ ဒံုးပ်ံလႊတ္တင္မႈမ်ဳိးေတြကို ျပည္သူလူထုကအားရ ၀မ္းသာႀကိဳဆိုၿပီး အစိုးရကိုခ်ီးက်ဴး ေထာပနာျပဳၾကတာဟာလည္း ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း မၾကားဖူး၊ မၾကံဳဖူးတဲ့ ဧရာမသတင္းထူးႀကီး  ျဖစ္တယ္။
အႏႈတ္လကၡဏာျပတာေတြ
ျပည္သူေတြက အေပါင္းလကၡဏာဒံုးပ်ံေတြကို ႀကိဳဆိုေပမယ့္ အႏႈတ္လကၡဏာျပ ဒံုးပ်ံေတြကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးခင္ဗ်။ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္တာေတြက ခုအခ်ိန္မႇာ အရိပ္အေယာင္ကို ျမင္ေတြ႔႐ံု ျမင္ေတြ႔ေနရေသး တာ။ တစ္ခုမႇလက္ေတြ႔ အက်ဳိးေက်းဇူး မခံစားရေသးဘူး။ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈေတြ၊ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈေတြ၊ ေခ်းေငြေတြဆိုတာေတြက ပါးစပ္ေျပာပဲ ရႇိေသးတာ။ ဘယ္ေတာ့ဘယ္ခါ ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ မသိရေသး ဘူး။ အႏႈတ္လကၡဏာျပ ဒံုးပ်ံေတြရဲ႕ အရႇိန္အဟုန္ကေတာ့ အခုကို ေတာ္ေတာ္႐ိုက္ခတ္ေနၿပီဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။မီးရထားခေတြက ၁၀ ဆ တက္သြားၿပီး စာပို႔ခေတြကလည္း ငါးဆတက္သြားတယ္။ျပည္တြင္းစာ တစ္ေစာင္ပို႔ရင္ တံဆိပ္ေခါင္း ၂၀ ဖုိး ကပ္ရရာကအခု ၁၀၀ ဖိုးကပ္ရတယ္။ အေမရိကန္ကို စာတစ္ေစာင္ပို႔ရင္ အရင္က သံုးဆယ္က်တယ္၊အခုငါးရာ ကုန္က်တယ္။၁၆ ဆေက်ာ္ တက္သြားတယ္။

ေစ်းတက္စီးပြားေရး
လြတ္လပ္တဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အၿပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းကြက္၀င္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ေစ်းေလ်ာ့တာေတြ၊ ဒစ္စေကာင့္ေတြ၊ သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ လုပ္ၾကတာေၾကာင့္ စားသံုးသူေတြအတြက္ ေစ်းႏႈန္း သက္သက္သာသာ၀ယ္ယူႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ အခုလတ္တေလာ ျမင္ေတြ႔ေနရတာကေတာ့'ေစ်းကြက္စီးပြားေရး'မဟုတ္ဘဲ 'ေစ်းတက္စီးပြားေရး' သာျဖစ္တယ္။ ေစ်းတက္တဲ့သတင္းေတြပဲ တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိး ဖတ္ေနရတယ္။ ေရခြန္၊ အမိႈက္ခြန္တိုးမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မႇာဖတ္ၿပီးလို႔ ေနာက္ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ေကာက္ဖတ္လိုက္ေတာ့ မီတာခေတြလည္း တက္ဦးမယ္တဲ့။ အစိုးရက႑က ေစ်းႏႈန္းေတြ အဆေပါင္းမ်ားစြာတက္သလို ပုဂၢလိကက႑က ေစ်းႏႈန္းေတြကလည္း 'ေခါင္ခိုက္ေအာင္' ျမင့္တယ္လို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ျမင့္တက္ေနတယ္။

အာပတ္သင့္တယ္
ဒံုးပ်ံႏႈန္းနဲ႔ ျမင့္တက္ေနတဲ့ ေစ်းႏႈန္းေတြအေၾကာင္း ညည္းညဴၾကတဲ့ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႕အသံေတြဟာ သတင္းသမားတိုင္းရဲ႕နားေတြထဲ မခံႏုိင္ေအာင္ ၀င္ေရာက္ေနၾကတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕အသံနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေျခအေနမႇန္ကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ က်ဴးရတဲ့ သတင္းသမားမ်ားအေနနဲ႔ ဒီသတင္းမ်ဳိးေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားရင္ တာ၀န္မေက်ရာက်တယ္။ သတင္းသမား 'အာပတ္' သင့္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ သတင္းေတြကို အားရပါးရေဖာ္ျပသလို အႏႈတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း မေရးခ်င္ေပ မယ့္ ေရးၾကရတယ္။ မေရးခ်င္လို႔ ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ထားရင္ အပ္နဲ႔ထြင္းရမယ့္ကိစၥကို ပုဆိန္နဲ႔ ေပါက္ရသလို ျဖစ္သြားႏုိင္လို႔ပါ။

Written by လူထုစိန္၀င္း