ခ်ီလီတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္ၾကၿပီ

“အစိုးရဟာ ေသခ်င္းဆိုး မဟာ အမွားႀကီးကို က်ဴးလြန္လိုက္ၿပီျဖစ္တယ္။” ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၀ါလယ္ဂ်ဳိ႕စ္က ဆိုသည္။ “ဒီဆႏၵျပပြဲကို ဖံုးကြယ္၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ု မိုက္မုိက္မဲမဲ ႀကိဳးစားေနတုန္းပဲ။ ဒီလိုလုပ္လို႔ကေတာ့ လူထုဟာ လမ္းမေပၚကို ပိုလို႔သာ ဆက္ထြက္လာမယ္။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြက အတံုးလို္က္ အတစ္လိုက္ပဲ။”

ဆန္တီယာဂိုၿမိဳ႕ ရဲသားမ်ားက မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ား၊ မီးသတ္ပိုက္လံုးႀကီးမ်ားျဖင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအတြက္ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပၾကသူ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းၿပီး ၂၃၅ ဦးကို ဖမ္းဆီးထားၾကသည္။
 

ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းလဲရန္ ဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာမ်ား တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္

လံုထိန္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားက အထက္တန္းအဆင့္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ၿမိဳ႕လယ္ လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ ဆႏၵျပမႈကို တုိက္ခိုက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ၾကသည္။ မီးသတ္ပိုက္ ေရလံုးႀကီးမ်ားႏွင့္ မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားကို အသံုးျပဳျခင္းႏွင့္ ျမင္းစီး လံုထိန္း တပ္သားမ်ားကလည္း ေက်ာင္းသားမ်ား မီးရိႈ႕တားဆီးထားေသာ အတားအဆီးမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ရွိသည္။
ရဲဖက္က ေက်ာင္းသား ၂၃၅ ဦးကို ဖမ္းဆီးထားၿပီး ရဲသား ၂ ဦး ဒဏ္ရာရသြားခဲ့သည္။ ဆႏၵျပမႈမ်ားမွာ တရားမ၀င္ေၾကာင္း ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ရိုဒရီဂိုႏွင့္ အာဏာပိုင္တို႔က ေၾကညာခဲ့သည္။
ခ်ီလီႏုိင္ငံ၏ ေငြေၾကးမျပည့္မစံု၊ မမွ်တမႈျဖင့္ တည္ရွိေနသည့္ ပညာေရးစနစ္အား ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေပးရန္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ေတာင္းဆို ဆႏၵျပခဲ့ၿပီး ေမာ္ေတာ္ကား တာယာမ်ားကို မီးရိႈ႔ၿပီး လမ္းမမ်ားအား ပိတ္ဆို႔ ထားခဲ့ၾကသည္။ ယာဥ္ေၾကာ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ပိတ္ထားခဲ့ရသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ရွိသလို မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ဆႏၵျပသူမ်ားက ရဲမ်ားႏွင့္ လံုထိန္းမ်ားကို ေက်ာက္ခဲမ်ားျဖင့္ ျပန္လွန္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။
“အရာအားလံုးမွာ အကန္႔အသတ္ဆိုတာ ရွိရမယ္” သမၼတ ဆဘတ္စ္ရွန္ ပင္နာရာက သတိေပးစကား ဆို၏။
“လမ္းေပၚဆႏၵျပတဲ့ ကာလက ေခတ္ေဟာင္းသြားၿပီ” ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးက ေျပာသည္။
“သိမ္းပိုက္ခံ ၿမိဳ႕ႀကီးလိုပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ ၃၀ တုန္းကလိုမ်ဳိးေပါ႔။” တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ျဖစ္သူ ကာမီလာ၀ါလဲဂ်ိဳ႕စ္က တုံ႔ျပန္ ေျပာဆိုလို္က္သည္။ သူမက ၁၉၇၃-၉၀ ကာလ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္ကို ရည္ညြန္း ေျပာဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“လူထုမွာ လူစုလူေ၀းနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား”  
 ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို တြန္းလွန္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါစို႔
ၿဖိဳခြင္း၊ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္က ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါရန္ ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားမ်ားကို လံႈ႕ေဆာ္ တုိက္တြန္း ေျပာၾကားလိုက္ၿပီး ၾကာသပေတး ညဖက္တြင္ တၿမိဳ႕လံုး “သံပံုး၊ ဒယ္အိုးတီး” ၾကရန္လည္း ေၾကညာထားသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္က စတင္ေသာ လမ္းမႀကီးမ်ားေပၚ ဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ ပညာေရး ၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ပါ၀င္ၾကၿပီး လူ တစ္သိန္းခန္႔ စုေ၀း ခဲ့ၾကသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား လက္ေအာက္၊ အာဏာရွင္ စနစ္ေခတ္ကတည္းက တည္ရွိေနခဲ့သည့္ ပညာေရး စနစ္ေဟာင္းႏွင့္ အစိုးရက ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ ကူညီေနမႈ ပံုစံတို႔ကိုလည္း အေျခခံက်က် ေျပာင္းလဲ လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုထားၾကသည္။
အာဏာရွင္ႀကီး ၾသဂတ္စ္တို ပင္ႏုိေရွးလက္ထက္က လူထုပညာေရးမွာ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္ေအာက္က မျပည့္မစံုေသာ ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ ရွင္သန္ခဲ့ရသည္။
သမၼတ ပင္နာရာက အခ်က္ ၂၁ ခ်က္ပါ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးမူမ်ားကို ကမ္းလွမ္းထားခဲ့သည္။ လက္၀ဲယိမ္း ဥပေဒျပဳသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ဖိတ္ေခၚထားသည္။
ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ ၁၃၀၀ က ဆႏၵျပသူမ်ားကို သမၼတ နန္းေတာ္သို႔ မ၀င္ေရာက္ႏုိင္ရန္ တားဆီးခဲ့ၾကရသည္။ လူငယ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာက အပိတ္အဆို႔၊ အတားအဆီးမ်ားကို ေက်ာ္လႊားၿပီး လူစုလူေ၀းျဖင့္ ဆႏၵျပၾကသည့္ ရင္ျပင္ေတာ္ေနရာသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ အႏွံ႔အျပားတြင္လည္း လူစု လူေ၀းမ်ားျဖင့္ စုရံုး ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
ရဲတပ္ဖြဲ႔က ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္ႏွင့္ အျခားေနရာတြင္ ျပန္လည္ စုစည္းၾကၿပီး ဆက္လက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကလည္း မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ၿဖိဳခြင္းၾကျပန္သည္။
မ်က္ရည္ယိုဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္အႏွံ႔အျပားတြင္ အသက္ရႈၾကပ္ျခင္းကို ခံစားေနၾကရသည္။ မီးရထားမ်ားကို ပိတ္ထားလိုက္ၿပီး လူထု ဆက္သြယ္ေရး ရပ္တန္႔သြားၿပီျဖစ္သည္။
ဆႏၵျပသူ အမ်ားစုက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္ ဆႏၵျပေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ကမူ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္မ်ား ၀တ္ဆင္ၿပီး ကားမ်ားႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကို ေက်ာက္ခဲမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္တုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။
“အစိုးရဟာ ေသခ်င္းဆိုး မဟာ အမွားႀကီးကို က်ဴးလြန္လိုက္ၿပီျဖစ္တယ္။” ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၀ါလယ္ဂ်ဳိ႕စ္က ဆိုသည္။ “ဒီဆႏၵျပပြဲကို ဖံုးကြယ္၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ု မိုက္မုိက္မဲမဲ ႀကိဳးစားေနတုန္းပဲ။ ဒီလိုလုပ္လို႔ကေတာ့ လူထုဟာ လမ္းမေပၚကို ပိုလို႔သာ ဆက္ထြက္လာမယ္။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြက အတံုးလို္က္ အတစ္လိုက္ပဲ။”
ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ သတင္း