`` ေလာက္ကိုင္တိုက္ပြဲမွ တပ္မေတာ္သို႔ေပးေသာသင္ခန္းစာ ´´

ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ Standard Army သို႔
*********************************

ယခုရက္ပိုင္း အတြင္း ဖုန္ၾကားရွင္ ရဲ႕ ကိုးကန္႔ တိမ္းေရွာင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေလာက္ကိုင္ ေဒသ တိုက္ပြဲေတြအေၾကာင္း လူမႈကြန္ယက္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ  ပလူပ်ံခဲ့ပါတယ္။ ပန္မိုင္ဆြမ္၊ ပန္ကံ့ေကာ္ တိုက္ပြဲေတြအၿပီး လူထုေထာက္ခံမႈနဲ႕ စာနာနားလည္မႈကို ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပန္လည္ရရွိ ခဲ့ပါတယ္။ ျမ၀တီသင္တင္းဌာနရဲ႕ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ တိုက္ပြဲအစပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ဘက္က အထိအခိုက္က်ဆုံးမႈေတြ မ်ားျပားခဲ့ပါတယ္။ ရန္သူရဲ႕ စနစ္တက်ေလ့က်င့္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ တိုက္ပြဲမတိုင္မီကတည္းက ႀကိဳတင္စိမ့္၀င္ အင္အားတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ကစထ(၂)ကစထမွဴဳး (တပ္ေတာ္မွဴးအဆင့္)ကိုယ္တိုင္ လားရိႈးၿမိဳ႕မွာ အေျချပဳၿပီး တိုက္ပြဲကိုကြပ္ကဲ ခဲ့ပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ Standard Army အျဖစ္တည္ေဆာက္မယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္ အတြက္ သင္ခန္းစာ ယူစရာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲကို တစ္ခ်ဳိ႕က က်ဴးေက်ာ္စစ္လို႔ေျပာၾကေပမဲ့ ဒါဟာ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အၿမဲတမ္း တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုက္ခဲ့တဲ့စစ္ပြဲမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ကြယ္က ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ ရွိႏိုင္ေပမဲ့ (တစ္ကယ္လည္း ရွိခဲ့ပါတယ္) ေဒသတြင္းျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္အသြင္သာ ရွိခဲ့တာပါ။ ယခင္ကလည္း ဒါမ်ဳိးႀကဳံဖူးေနက် ျဖစ္ပါတယ္။ ( ဥပမာ။ ကြမ္လုံရက္ ၄၀၊ စီစီ၀မ္၊ တာပန္)ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုလုံးျပန္ၾကည့္ရင္ ေမးစရာေမးခြန္းေတြရွိ လာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔အင္အားေထာင္ခ်ီတဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးအင္အားစုေတြ စိမ့္၀င္လာတာကို မသိခဲ့ရတာလည္း ? တိုက္ပြဲအစမွာေတာင္ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ဒီေလာက္အက်အဆုံးမ်ားခဲ့ရတာ လည္း? ( အလစ္အငိုက္ အတိုက္ခံရတယ္ထားဦး၊ မိမိဘက္က ထိခိုက္က်ဆုံးမႈဟာ အခိုင္အမာခံစစ္ေဒသကို တက္ေရာက္သိမ္းပိုက္တာ ထက္ေတာင္ မ်ားျပားခဲ့ပါတယ္) ေဒသတြင္းျဖစ္တဲ့ ကန္႔သက္စစ္ပြဲကို ကစထမွဴး (တပ္ေတာ္မွဴး)အဆင့္ က ဆင္းၿပီး ကြပ္ကဲဖို႔ လိုရဲ႕လား ? (ကြမ္လုံရက္၄၀မွာ ကြပ္ကဲခဲ့သူဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ထြန္းရီ စစ္ဗ်ဴဟာမွဴး (တပ္မဟာမွဴး)အဆင့္သာ ျဖစ္ပါသည္) ဒီေမးခြန္းေတြအေပၚ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ အျမန္ဆုံး အေျဖရွာသုံးသပ္ ျပင္ဆင့္သင့္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။

သတင္းရယူတာအားနည္းခဲ့တယ္
=======================

ယခင္ေထာက္လွန္းေရးတပ္ဖြဲ႕မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ တညီတညာတည္း သုံးသပ္ခ်က္ကေတာ့ ``သတင္းရယူမႈ ဒီေလာက္ႀကီးအားမနည္းသင့္ဘူး၊ တိုက္ပြဲမျဖစ္ခင္ တစ္လေလာက္ အလိုတည္းက ဖုန္ၾကားရွင္ ျပန္၀င္လာမယ္ဆိုတာ တရုတ္သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးသားပဲ၊ သတင္းတပ္ဖြဲ႕ ေတြဟာ ဒီနယ္ေျမနဲ႕ နယ္ျခားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရမယ္။ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံထဲကို ထိုးေဖာက္သတင္းယူ ႏိုင္ရမယ္´´ လို႕ သုံးသပ္ျပပါတယ္။ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ေနရာမွာ စရဖ အဖြဲ႕ေတြကို အစားထိုးတာ၀န္ေပးခဲ့ေပမဲ့ သူ႕တို႔မွာလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ မ်ားစြာရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ယခင္ ေထာက္လွန္းေရးအဖြဲ႕တည္ေဆာက္ထားခဲ့တဲ့ သတင္းကြန္ယက္ဟာ သူတို႔နဲ႕အတူ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ တာကို သတိမထားမိၾကပါဘူး။ စစ္ဘက္ေရးရာလုံၿခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြကို စြမ္းရည္ျမွင့္တင္ၿပီး ပ်က္စီးသြားတဲ့ သတင္းကြန္ယက္ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ဆႏၵျပသူေတြေနာက္ တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္၊ ဓါတ္ပုံရိုက္၊ သတင္းယူဆိုတာေလာက္နဲ႔ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ အားထားရတဲ့ တပ္ဖြဲ႕မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။

တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရးကိုျပန္လည္သုံးသပ္သင့္ၿပီ
===================================

အထက္မွာေျပာခဲ့သလို တိုက္ပြဲအစမွာဘဲ မိမိဘက္က ထိခိုက္က်ဆုံးမႈေတြမ်ားျပားခဲ့တယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမတိုင္ခင္ ကလည္း ရန္သူနဲ႔ ထိေတြမႈျဖစ္စဥ္ေတြမွာ မဆုံးရႈံးသင့္ဘဲ ဆုံးရႈံးခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အစိုးရကို အစဥ္တစ္စိုက္ ဆန္႔က်င္ေရးသားေလ့ရွိတဲ့ (ဘာထီးလစ္တနာ)ဟာ ၁၉၈၆  ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စီစီ၀မ္တာပန္တိုက္ပြဲမွာ ဗကပ နယ္ေျမအတြင္းေရာက္ရွိေနခဲ့ၿပီး ျမန္မာတပ္မေတာ္ရဲ႕ တိုက္စြမ္းရည္နဲ႔ စစ္နည္းဗ်ဴဟာကြ်မ္းက်င္မႈဟာ အင္မတန္ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း `ေက်ာက္စိမ္းေျမ´ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ Standard Army ကိုမသြားခင္ ယခင္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူးတဲ့ တိုက္စြမ္းရည္ျပန္ရေအာင္ သြားဖို႔လိုေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ အရပ္ဖက္ပညာေရးရဲ႕ စာေမးပြဲ ေအာင္ဖို႔ အဓိက၊ အလြတ္က်က္၊ အလြတ္ေျဖ ေအာင္လွ်င္ၿပီးၿပီဆိုတဲ့ စနစ္ဟာ စစ္တပ္ေလ့က်င့္ေရး ကိုလည္း ကူးစက္ခဲ့တာၾကာပါၿပီ (အထူးသျဖင့္ အရာရွိအဆင့္ဆင့္ သင္တန္းမ်ား)။ တပ္မတာ္ေလ့က်င့္ေရးေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ဟာ Second Nature ျဖစ္တဲ့အထိ ေလ့က်င့္ေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။ သင္တန္းကေပး လိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြ ဟာ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မွာပါ အသုံးခ်ႏိုင္ဖို႔ မျဖစ္မေနလိုအပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကတစ္ဆင့္ အရိုးထဲထိစြဲေနၿပီး တာ၀န္ျပင္ပ ေနထိုင္မႈပုံစံမွာပါ ေခါက္ရိုးႀကိဳးေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ (အရင္စစ္သားေဟာင္းႀကီးေတြရဲ႕ ေနထိုင္မႈပုံစံမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္)။ အေျခခံအရ တပ္သားသစ္သင္တန္းမွာ ေပးလိုက္တဲ့ ကိုယ္စီ(၁၈)ပိုဒ္ကို သင္တန္းဆင္းသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြဟာ တစ္ကယ္ေရာနားလည္ရဲ႕လား၊ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသုံးခ်ရမယ္ ဆိုတာသိရဲ႕လား၊ လက္နက္ငယ္ကြ်မ္းက်င္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ရင္းေတြမွာ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ရဲ႕လား။ ေလ့က်င့္ေရးတပ္ေတြရဲ႕ သင္ၾကားမႈစနစ္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ျပင္ဆင္သင့္ ၿပီလို႔ထင္ပါတယ္။ `အလွမ္းက်ယ္အလယ္လပ္´ ဆိုသလို စာေတြအႀကီးႀကီး သင္ေနတာထက္ Principle ကို Second Nature ျဖစ္တဲ့အထိ ေလ့က်င့္ဖို႔လိုပါတယ္။ စစ္မႈထမ္းဘ၀ဟာ Professional ဘ၀ျဖစ္ပါ တယ္။  အဆင့္နဲ႔ေလ်ာ္ညီတဲ့ စစ္ပညာကို ဆရာအဆင့္ထိအားလုံး တက္ေျမာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ Standard Army ကိုသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ တပ္မႀကီးအဆင့္ဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားထိ သြားေရာက္စစ္ဆင္ႏိုင္ ေအာင္ အေတာင္အလက္ေတြ တပ္ဆင္ေပးထားတဲ့ တပ္ဖြဲ႕ျဖစ္မွ ရပါမယ္။

ဗဟိုကခ်ဳပ္ကိုင္မႈမ်ားလြန္းေသာစီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ား
================================

ကြ်န္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အဓိကျပႆနာက ကက(ၾကည္း)ဆိုေသာ ဌာနက အကုန္လုံးကို သိၿပီးရင္းသိခ်င္ ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိရုံတင္ ကိစၥမဟုတ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ အမိန္႔ကိုပါ ရုံးေပၚက ထိုင္ေပးေနျခင္းပင္။ ေလ့က်င့္ေရး က်ည္(ခဲယမ္း)တင္ျပေတာင္းခံရာမွာေတာင္ ( ၾကည္း၊ နက္၊ က်င့္၊) စနစ္ေတြနဲ႕ ရႈပ္ေထြးလို႔ေနပါ ေသးတယ္။ စစ္ေျမျပင္သုံးဂ်ာကင္ကိုေတာင္ တိုင္းမွဴး အမိန္႔နဲ႕ ထုတ္ေပးလို႔မရ။  တစ္ကယ္ဆို တိုင္းမွဴးအဆင့္ ေလာက္က ခြင့္ျပဳႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ထစ္ခနဲ႔ရွိ တပ္ေရြ႕တာ၊ စက္သုံးဆီ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မွအစ ဘယ္လိုမွအလုပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ အေျခခံအက်ဆုံးကို ဥပမာေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာက္ကိုင္တိုက္ပြဲဧရိယာ ရန္သူ႔တပ္ျဖန္႔ခြဲမႈအရ လြန္ေရာကြ်န္ေရာ တိုင္းမွဴးေပါ့ (ဒါေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားပါၿပီ) တိုင္းမွဴးအဆင့္က မိမိကြပ္ကဲမႈေအာက္ တပ္ရင္း(၁)ရင္းကို ေရြ႕ေျပာင္းဖို႔ ၾကည္းအမိန္႔မရဘဲ မေရြ႕ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အေျခအေနပါ။ အခုလို ေတာ္ရုံတန္ရုံမဟုတ္ တိုက္ပြဲျပင္းထန္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ ကစထမွဴးေတြ ဆင္းဆင္း ၿပီးကြပ္ေနရေတာ့တာပါပဲ။ စစ္၏အျခခံသေဘာတရားမွာ `လက္ေအာက္သို႔အာဏာျဖန္႔ေ၀ျခင္း´ ဆိုတာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အာဏာျဖန္႔ေ၀ထားမလဲဆိုတာ သုံးသပ္ဆုံးျဖတ္သင့္ပါတယ္။ အခုလိုသာ ကန္႔သတ္စစ္ပြဲေတြကအစ  တပ္ေတာ္မွဴးႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ဆင္းဆင္းၿပီး ကြပ္ကဲေနရင္ တပ္မမွဴးေတြ၊ တပ္မႀကီးမွဴး(တိုင္းမွဴး)ေတြက ေခ်မႈန္းေရးရိုင္ဖယ္ကိုင္ကာ ကတုတ္က်င္းသို႔ ဆင္းဖို႔သာရွိ ပါေတာ့တယ္။ ဒီ့အတြက္ သူ႕အဆင့္နဲ႔သူ သူ႕အုိးသူ႔ဆန္ ကြပ္ကဲတိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ေရး ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈမ်ားလြန္းတဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈစနစ္ကိုလည္း သုံးသပ္ျပင္ဆင္သင့္ပါၿပီ။
ဒီလိုမွမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္မေပးသင့္ပါပဲ

အသက္ေပးလွဴသြားသူ အရာရွိ/စစ္သည္/ ရဲေမ ေတြအတြက္ ရင္နာစြာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳၿပီးရင္း ဂုဏ္ျပဳေနရပါလိမ့္ဦးမယ္။

တပ္မေတာ္သားတစ္ဦး

BY THIT HTOO LWIN