ပ်ားရည္တစ္စက္ေၾကာင့္ ျပည္မပ်က္ေစလိုပါ

မိတၴီလာမွာ လတ္တေလာျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပႆနာကို ၾကားသိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ မကိုင္ခ်င္ေအာင္ကို ေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားမိပါတယ္။ အင္တာနက္သတင္းေတြကို ကမန္းကတန္းၾကည့္၊ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကို ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းနဲ႕ ဆက္တုိက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ျပန္ၿပီလားကြာလို႔လည္း ညည္းတြားမိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ တရားဝင္ထုတ္ျပန္တဲ့သတင္းရဖို႔အတြက္ သတင္းစာဂ်ာနယ္ေတြကို အေျပးအလႊားဖတ္ရပါတယ္။ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေတြ မဖတ္ရပါေစနဲ႔လို႔လည္း ႀကိတ္ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ လစဥ္မွာယူထားလို႔ အခ်ိန္တန္ရင္စားပဲြေပၚအခန္႕သားေရာက္ေနက်၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကထုတ္ေဝတဲ့ ေၾကးမံုသတင္းစာမွာေတာ့ ဒီေလာက္ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္ေနတဲ့ သတင္းက တစ္လက္မတစ္ေကာ္လံေတာင္မွ ပါမလာခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ဆံုးသတင္းအျပည့္အစံုကို သိလိုက္ရၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုသန္းလႈိင္သီခ်င္းလိုပဲ ''ဆုေတာင္း မျပည့္ခဲ့ပါေလၿပီ''လို႔ပဲ ညည္းတြားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။

          ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘဝက ''ပ်ားရည္ တစ္စက္ေၾကာင့္ ျပည္ပ်က္တယ္'' ဆိုတဲ့ ပံုဝတၴဳကေလး တစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ ပ်ား ရည္ဆမ္းတဲ့မုန္႔ကို စားရာက ပ်ားရည္စက္တစ္စက္ ၾကမ္းေပၚက်သြားတယ္။ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေပါ့ေပါ့တန္ တန္နဲ႔ စားၿပီးက်က်န္ေနခဲ့တဲ့ ပ်ားရည္စက္ကို မသုတ္ခဲ့ မိဘူး။ အဲဒီက်ေနတဲ့ ပ်ားရည္စက္ကို ပုရြက္က လာစား တယ္။ ပုရြက္ကို အိမ္ေျမႇာင္ကဆင္းၿပီးစားတယ္။ ထို အိမ္ေျမႇာင္ကို ေၾကာင္တစ္ေကာင္က ခုတ္တယ္။ အဲဒီ ေၾကာင္ကို ေခြးတစ္ေကာင္က ကိုက္တယ္။ ကိုက္တဲ့ေခြး ကို ေၾကာင္ပိုင္ရွင္ကတုတ္နဲ႔႐ိုက္တယ္။ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ေခြး ပိုင္ရွင္က ေၾကာင္ပိုင္ရွင္ကို ဓားနဲ႔ခုတ္တယ္။ အဲဒီကေန ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ ေက်းကြၽန္ေတြပါ ပါဝင္လာၾကၿပီး ခုတ္ၾကထစ္ၾက သတ္ ျဖတ္ၾကတာ ရြာကေနၿမိဳ႕၊ ၿမိဳ႕ကေနတိုင္းျပည္ပ်က္ပါ ေရာဆိုတဲ့ ပံုဝထၴဳကေလးပါ။  ငယ္စဥ္ကေတာ့ ဘာမွန္း မသိပဲ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့အေၾကာင္းအရာကေလးတစ္ခုအျဖစ္ သာမွတ္ထင္ခဲ့ရာက အခုေတာ့မွ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ ပြားေနတဲ့ျပႆနာမ်ားဟာ အဲဒီပံုျပင္ကေလးမ်ား အသက္ ဝင္လာေလသလားလို႔ေတာင္ ထင္မွတ္ရပါတယ္။

          အထက္ပါစာပိုဒ္နဲ႔အစခ်ီၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ေရးသားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီထက္ပို က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေျပာဖို႔လိုလာပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာ ျပႆနာ တစ္ခုျဖစ္လိုက္တိုင္း လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးေတြေနာက္ ဆက္တဲြ ေရာယွက္ပါဝင္လာတာေတြဟာ ဒီပံုဝထၴဳကို အသက္သြင္းေနၾကတာလားလို႔ ေမးရမယ့္ကိန္းဆိုက္ေန ပါၿပီ။

          ရခိုင္ျပည္နယ္မွာျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡအတြင္း လူ ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားစြာ ပ်က္စီး ဆံုး႐ႈံးၾကရၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေမလႏွင့္ ဇြန္လအတြင္းမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ႈံးရသူ (၅ဝ) ဦး၊ ဒဏ္ရာရသူ (၅၄) ဦး၊ အိမ္ေျခ ၂၂၃ဝ ႏွင့္ ဘာသာေရးအေဆာက္အဦ (၁၄)ခု မီးေလာင္ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ ရပါတယ္။ အျပစ္မဲ့ေဒသခံ ျပည္သူလူထု (၆ဝဝဝဝ) ေက်ာ္တို႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ၿပီး ဒုကၡသည္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ''ေတာင္လဲရာျမက္ျပတ္''ဆိုသလိုပဲ ကေလး သူငယ္ လူမမယ္ေတြ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ေက်ာက္ျဖဴ၊ မင္းျပား၊ ေျမပံု၊ ေျမာက္ ဦး စတဲ့ၿမိဳ႕မ်ားမွာ ပဋိပကၡမ်ားအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြား ခဲ့ၿပီး လူ(၉ဝ)ေက်ာ္ အသက္ဆံုး႐ႈံးၿပီး (၁၃ဝ)ေက်ာ္ဒဏ္ ရာရရွိခဲ့ရပါတယ္။ အိုးအိမ္ ၅၃ဝဝ ေက်ာ္ႏွင့္ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦ(၈)ခုမီးေလာင္ပ်က္စီးၿပီး လူဦးေရ ၃ဝဝဝဝ ေက်ာ္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ၾက ရျပန္ပါတယ္။ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္လိုၾကသူမ်ား ေသာကမ်က္ရည္ပင္လယ္ေဝခဲ့ရ ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ေအးခ်မ္းစြာပညာ သင္ၾကားရျခင္းေန႔ရက္မ်ားဟာ မီး ေတာက္ထဲမွာ ေလာင္ကြၽမ္းျပာက်ခဲ့ရပါတယ္။ ၾကားရ သူ ျမင္ရသူအေပါင္း ႏွလံုးစိတ္ဝမ္း ညိႇဳးႏြမ္းပူေလာင္ၾက ရပါတယ္။

          လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဒီလို ကိုယ့္အေသြးအသားထဲ က တဏွာရာဂဘီလူးကို မထိန္း ခ်ဳပ္ႏိုင္လို႔ ျဖစ္ပြားတဲ့ မုဒိမ္းတႏၲမႈေတြ မၾကာခဏ ေပၚေပါက္တတ္ပါတယ္။ ဒီလုိမႈခင္းေတြအေၾကာင္း  သတင္းစာအေစာင္ေစာင္ မႈခင္းဂ်ာနယ္အေစာင္ေစာင္မွာ  ဖတ္ဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ အလြန္စက္ဆုပ္ရြံမုန္း ေအာ့ႏွလံုးနာ စရာကိစၥျဖစ္ေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြဟာ ျဖစ္တတ္ တဲ့အေၾကာင္းေတြ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ထူး၍မဆန္းေသာ အေၾကာင္းတရားေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္တ ရားနဲ႔ (Morals) နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ (Self-control) တို႔ အားနည္းတဲ့သူေတြရွိေနသမွ် ဒီလိုျပႆနာ ေတြနဲ႔မကင္းႏိုင္ပါဘူး။

          ဒါဟာ မီးပြားတစ္ခုပါ။ ဒါေပမဲ့ မီးပြားက်တာ ျခင္းအတူတူ ေျမေပ်ာ့ေျမစိုေပၚက်တဲ့ မီးပြားနဲ႔သစ္ရြက္ ေျခာက္ပံုေပၚက်တဲ့ မီးပြားတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ တို႔ကေတာ့ကြာျခားလွပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေရနံတြင္း အစပ္က ယမ္းပံုေပၚက်တဲ့မီးပြားတစ္ခုရဲ႕အက်ဳိးသက္ ေရာက္မႈကေတာ့ ေၾကာက္ခမန္းလိလိျဖစ္သြားေတာ့တာ ပါပဲ။

          ဒါကိုသင္ခန္းစာ မယူႏိုင္ၾကဘဲ အခုမိတၴီလာကိစၥ ေပၚေပါက္လာျပန္တယ္ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ရဲ႕ေရွ႕ ခရီးကို ဘယ္နည္းနဲ႔ဆက္ၾကမွာလဲလို႔ ေမးျမန္းစရာေတြ ျဖစ္လာပါၿပီ။ ေတြးေတာပူပင္စရာေတြရွိလာပါၿပီ။

          ေရႊအေရာင္းအဝယ္ကိစၥနဲ႔ စတင္ျဖစ္ပြားတဲ့ ျပႆနာ ဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ႀကီးထြားသြားခဲ့ရတာပါလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕တဲ့အထိ ျဖစ္ သြားခဲ့ရတာပါလဲ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ထိုးႀကိတ္ ႐ိုက္ႏွက္ရင္ လက္ေရာက္မႈနဲ႔ ဥပေဒအရ အေရးယူခံရပါ မယ္။ ဆိုင္ကပစၥည္းေတြကို ႐ိုက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးရင္လည္း အေရးယူဖို႔ ဥပေဒရွိပါတယ္။ အဲဒီေလာက္နဲ႔ ၿပီးရမယ့္ ကိစၥကို အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားသြားရေစတဲ့ ေနာက္ကြယ္ ကအေၾကာင္းတရားေတြက ဘာေတြပါလဲ။ ေသြး႐ိုးသား ႐ိုးဟုတ္ရဲ႕လား၊ အေမွာင့္ပေယာဂေတြပါေနၿပီလား။ ဒါ ေတြကို ဆန္းစစ္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ေတာ့ လိုၿပီထင္ပါတယ္။

          ကမၻာေပၚမွာ စစ္ပဲြေတြအေျမာက္အျမားျဖစ္ပြားခဲ့ ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးမွာ စစ္မက္မျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္ရယ္ လို႔မရွိသေလာက္ပါပဲ။  အဲဒီလိုစစ္ပဲြေတြထဲမွာသေဘာ တရားအေျခခံမ်ားအရ (၁) အာဏာလုစစ္ပဲြ၊ (၂) နယ္ေျမ လုစစ္ပဲြ၊ (၃) တန္ခုိးအာဏာခ်ဲ႕ထြင္မႈစစ္ပဲြ၊ (၄) နယ္ခ်ဲ႕ စစ္ပဲြ၊ (၅) စီးပြားေရးစစ္ပဲြ၊ (၆)လူမ်ဳိးေရးစစ္ပဲြနဲ႔ (၇) ဘာသာေရးစစ္ပဲြလို႔ ခဲြျခားေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို စစ္ပဲြေတြအနက္က အရက္စက္အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုးက လူ မ်ဳိးေရးစစ္ပဲြအမ်ဳိးအစားျဖစ္ၿပီး၊ ကာလအရွည္ၾကာဆံုးနဲ႔ အေသအေပ်ာက္ အပ်က္အစီးအမ်ားဆံုးစစ္ပဲြကေတာ့ ဘာသာေရးစစ္ပဲြအသြင္သဏၭာန္ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရး နဲ႔ ဘာသာေရးေရာျ>ြပမ္းေနတဲ့ စစ္ပဲြကေတာ့ ေျပာစရာ ေတာင္ရွိေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး။ ကိုရီးယား-ဂ်ပန္ စစ္ပဲြ မွာ ဝါးခြၽန္နဲ႔ထိုးၿပီး ရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္ၾကတာေတြ၊ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာ ဂ်ဴးေတြကို ဂ်ာမန္ေတြက ရက္စက္ စြာ မ်ဳိးျဖဳတ္သတ္ျဖတ္တာေတြ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ အတြင္းက ခ႐ိုေအးရွားျပည္တြင္းစစ္ပဲြမွာ အျပစ္မဲ့သူေတြ ကို ရက္စက္စြာ(ေသနတ္နဲ႔မပစ္ဘဲ သစ္သားတင္းပုတ္ ျဖင့္ ေခါင္းကိုထု)သတ္ျဖတ္တာေတြဟာ လူမ်ဳိးေရးစစ္ ပဲြရဲ႕အနိ႒ာ႐ုံေတြပါ။ ကမၻာေပၚမွာ ဘာသာေရး ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ခ်က္ ကဲြျပားျခားနားမႈေတြအၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးစစ္ပဲြ (ခ႐ူးဆိတ္စစ္ပဲြ)ဟာ အခ်ိန္ကာလ အရွည္ၾကာဆံုးနဲ႔ ကမၻာ့လူသားမ်ားရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈအမ်ားဆံုး စစ္ပဲြႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ထားရပါတယ္။

          အခုျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာေတြဟာ အဲဒီ လိုလမ္းေၾကာင္းေပၚကို ဦးတည္ေရြ႕လ်ားေနတာလား၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈဆိုတာမရွိေတာ့ဘူးလား၊ လက္တံု႔ျပန္ ေရးဝါဒ (An eye for an eye) ကိုပဲ ေရွး႐ႈၾကေတာ့မွာ လား၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရမယ့္ နိစၥဓူဝ ပဋိပကၡ ေတြကို ဘာသာေရးအစြန္းတရား၊ လူမ်ဳိးေရးအစြန္း တ ရားေတြ အစာသြပ္ေနၾကေတာ့မွာလား။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အတြင္းအတူေနထိုင္ၾကတဲ့  လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးနဲ႔တစ္မ်ဳိး မတည့္ၾကတာနဲ႔၊ ဘာသာအယူဝါဒခ်င္းမတူၾကတာနဲ႔ပဲ (ဟစ္တလာက ဂ်ဴးေတြကို မ်ဳိးျဖဳတ္သုတ္သင္ခဲ့သလို) အဲဒီလူမ်ဳိးကို အကုန္ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္လို႔ရႏိုင္မွာမို႔လို႔လား။ နာဇီဝါဒကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ အသက္သြင္းခ်င္ေနၾကတာလား။

          ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီအယူဝါဒ ကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္စတင္က်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ ဆိုတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ (၁) ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ မူလအခြင့္အေရး၊  (၂) လြတ္လပ္ စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ (၃) လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္၊  (၄) လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္၊ (၅) ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တဲြ ေနထိုင္ခြင့္တို႔ကို စသည္တို႔ကလည္း ပူး တဲြပါလာရပါမယ္။  ဒီမိုကေရစီကို ဘယ္လိုပင္လိုခ်င္ လွပါခ်ည္ရဲ႕လို႔ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ္လည္းပဲ အထက္ပါ အခ်က္မ်ားထဲက တစ္ခုခုကိုခ်ဳိးေဖာက္ၿပီဆိုရင္  ဒီမိုက ေရစီနဲ႔ထိုက္တန္သူေတြျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ အာ ဏာရွင္စနစ္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား ေရးဆိုတာဟာ အာဏာရွင္အစိုးရကလုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ ေပမဲ့၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးရဲ႕အဓိက မ႑ိဳင္က ျပည္သူလူထုျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ကိုယ္တိုင္ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖဲြ႕က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္ဆိုရင္ အဲဒီတာ ဝန္ကို ၾကပ္မတ္ေပးရမွာက ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိရိွၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူ႕ရဲ ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ဝန္ထမ္းေတြျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးဟာ အဲဒီလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ အလုပ္ရွင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းထားၾကဖို႔လိုပါတယ္။

          ဥပေဒရဲ႕အကာအကြယ္ေအာက္မွာေနခ်င္ရင္ ဥပေဒ ကို လိုက္နာၾကရပါမယ္။ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရပါ မယ္။ အမိုးအကာတစ္ခုအတြင္းမွာ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ မွီတင္း ေနထိုင္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က အဲဒီအမိုးအကာကို ခ်ဳိးဖ်က္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာကို ေကာင္းစြာနားလည္ သေဘာေပါက္ရပါမယ္။ စာေရးသူဟာ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လံုးဝလက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း အေျခခံ ဥပေဒေရးရာ ေဆြးေႏြးပဲြေတြမွာ အၿမဲေျပာဆိုတင္ျပေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တည္ေနဆဲ အေျခခံဥပေဒကိုေတာ့ လိုက္နာဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးမွာ ထည့္သြင္းတင္ျပလိုပါတယ္။

          လက္ရွိတည္ဆဲ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း (၁) အပိုဒ္ ၂၁ (က)မွာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ ဤဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားသည့္ တန္းတူ ညီမွ်ခြင့္မႈအခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္မႈအခြင့္အေရး၊ တရားမွ် တမႈအခြင့္အေရးတို႔ ခံစားခြင့္ရွိသည္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။ (ႏိုင္ငံသားတိုင္းဆိုရာမွာ မည္သည့္ဘာသာ ကိုး ကြယ္ယံုၾကည္သူရယ္လို႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္မထားတာကို ေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ၾကေစလိုပါတယ္)။ ေနာက္တစ္ဖန္ အခန္း(၈) ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ မူလအခြင့္အေရးႏွင့္တာဝန္မ်ား အခန္းအပိုဒ္ ၃၄၇ မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သူ႕ကိုမဆို ဥပေဒအရာတြင္ တန္း တူညီမွ်အခြင့္အေရးရရွိေစမည္၊ ထို႔ျပင္ ဥပေဒ၏ အကာ အကြယ္ေပးမႈကိုလည္း တန္းတူညီမွ်စြာ ရယူပိုင္ခြင့္ေပး ရမည္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ မည္သူ႕ကိုမဆို ဆိုတဲ့ စကားရပ္ရဲ႕အတိမ္အနက္ကို ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာ ေပါက္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီအခန္းမွာပဲ အပိုဒ္ ၃၄၈ မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၏ မည္သူႏိုင္ငံသားကိုမွ် လူမ်ဳိး၊ ဇာတိ၊ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ အဆင့္အတန္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာတို႕ကိုအေၾကာင္း ျပဳ၍ ခဲြျခားမႈမရွိေစရလို႔ေဖာ္ျပထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ထည့္သြင္း ျပ႒ာန္းထားရတဲ့ အေျခခံအခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအ ခ်က္ေတြကို မသိနားမလည္ သို႔တည္းမဟုတ္ လက္မခံ ၾကဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ ထိုက္တန္တဲ့လူမ်ဳိးပါဆိုတာကို က်မ္းရြက္ၿပီးေျပာၾကရ ပါလိမ့္မယ္။ အပိုဒ္ ၃၅၄(ဃ)မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးႏွင့္တစ္မ်ဳိး သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအ ခ်င္းခ်င္းကိုလည္းေကာင္း၊ အျခားဘာသာသာသနာကို လည္းေကာင္း၊ ထိခိုက္နစ္နာမႈမရွိေစဘဲ မိမိခ်စ္ခင္ျမတ္ ႏိုးသည့္ စကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ သာသနာႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားကို လြတ္လပ္ စြာေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္(ရွိသည္)လို႔ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြအရ ႏိုင္ငံႀကီးသားပီသစြာနဲ႔ ကိုယ္ကိုး ကြယ္ရာဘာသာကို ကိုယ္ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္း၊ သူ တစ္ပါးကိုးကြယ္ရာဘာသာကို ကိုယ္က ေလးစားစြာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တဲြေနထိုင္သြားၾကေရးကို ေရွး႐ႈ ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုျမင့္ေစလိုၿပီး သူ တစ္ပါးကိုးကြယ္ရာဘာသာကို ႏွိမ့္ခ်လိုသူ က်ဴးလြန္ေစာ္ ကားလိုသူဟာ ကိုယ့္ဘာသာကို ကိုယ္ျပန္ႏွိမ့္ခ်ေနသူေတြ သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ သာသနာပါဠိစကားရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ဖို႔လိုပါ လိမ့္မယ္။

          ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အပိုဒ္ ၃၆၄ မွာ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥအလို႔ငွာ ဘာသာေရးကိုအလဲြသံုးစားမျပဳရ ၊ထို႔ျပင္ လူမ်ဳိးေရးေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊  ဘာသာေရး ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ တစ္ ဂိုဏ္းႏွင့္တစ္ဂိုဏ္း မုန္းတီးျခင္း၊ ရန္မူျခင္း၊ စိတ္ဝမ္း ကဲြျခင္း တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေပၚေပါက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ေသာ သို႔မဟုတ္ ေပၚေပါက္လာရန္အေၾကာင္းရွိေသာ အျပဳ အမူသည္ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ဆန္႕က်င္သည္။ ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးအတြက္ ျပစ္ဒဏ္ေပးႏိုင္ရန္ ဥပေဒျပဌာန္း ႏိုင္သည္လို႔ ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ဒီဥပေဒမရွိဘူးဆိုရင္ ေတာင္မွ လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မုန္းတီးေအာင္ျပဳျခင္း၊ အခ်စ္အခင္ပ်က္ျပားေအာင္ျပဳျခင္းဆိုတာကုိ ဘယ္လို ကိုးကြယ္ရာဘာသာကမွ ခြင့္ျပဳမထားဘူးဆိုတာကို ႏွလံုးသြင္းၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စာေရးသူတို႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ ေမတၱာဝါဒ လႊမ္းၿခံဳတဲ့ဘာသာတစ္ခုပါ။ ဗုဒၶဘာသာေၾကာင့္ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္လိုစစ္ပဲြမ်ိဳးမွ မေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါဘူးလို႔ ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကရတဲ့ ဘာသာ တရားကို ယခုအခါက်မွ အစြန္းအထင္းမျဖစ္ေစလိုပါ ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ သက်သာကီဝင္(ဗုဒၶဘာသာဝင္)ေတြဟာ ဝိဋဋဴပေဘး က်ေရာက္တာေတာင္မွ ''ငါ့ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး မေသပါ ေစနဲ႔''လို႔ဆႏၵျပဳၿပီး (ျမားအတတ္ကို တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ သူေတြျဖစ္ေသာ္လည္း) ရန္သူကို ျမားနဲ႔ထိေအာင္မပစ္ ဘဲ လွီးလဲႊပစ္ခတ္ခဲ့ၾကၿပီး ကိုယ့္အသက္ကို သာစြန္႔ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕လက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အျခားသူေတြရဲ႕ေသြးမစြန္းပါဘူး၊ အျခားသူေတြရဲ႕ေသြး စြန္းထင္ခဲ့ရင္လည္း ဗုဒၶဘာသာဝင္ မည္ကာမတၱသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ဟာ ကာယကံေျမာက္မဆိုထားနဲ႔ ဝစီကံ၊ မေနာကံတို႔ျဖင့္ေတာင္ သူတစ္ပါးကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းဖို႔ အားမထုတ္ပါဘူးလုိ႔ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိႏႈတ္ထြက္စကားမ်ားရဲ႕ ပေယာဂေၾကာင့္ သူတစ္ပါး နစ္နာရရင္ ေသြးေျမက်ရင္ မိမိမွာ အျပစ္မကင္းပါဘူးလို႔ ေကာင္းစြာသတိခ်ပ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

          ဗဟုဇနဟိတဓရဘဲြ႕ထူးရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီးက ''ကမၻာကို မီး႐ိႈ႕ေနတဲ့လက္ေတြထဲမွာ က်ဴပ္တို႔ မပါႏိုင္ဘူး''လို႔  ျပတ္သားစြာ  မိန္႔ျမြက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ''ျမန္မာကို မီး႐ိႈ႕ေနတဲ့လက္ေတြထဲမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္ တို႔ မပါဝင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ႀကီးျမတ္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္ ဘာသာေရးကို မိတ္ေဆြျပဳရာ၌ အသံုးခ်၏။ ေသးသိမ္ ေသာသူတို႔သည္ကား ဘာသာေရးကို ခိုက္ရန္ပြားစရာ အျဖစ္ ခံယူၾကေပ၏''လို႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ ၁၁ ဆက္ ေျမာက္သမၼတႀကီး အဗၺဒူကလမ္က ဆိုမိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ အိႏၵိယသမၼတႀကီးဟာ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံသမၼတႀကီး ဆူကာႏို (ဘြန္ ကာႏို)ရဲ႕ ဖြားျမင္စသမီးငယ္ကို 'ေမဃဝတီ' (မမိုးတိမ္) ရယ္လို႔ အမည္ေပးကင္ပြန္းတပ္ခဲ့သူ(God Father) ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ အေတြးအျမင္မွာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးေလးစားခ်စ္ၾကည္မႈမွာ ဘာသာေရးဆိုတာ တံတိုင္း မဟုတ္ဘူးလို႔ ခံယူထားၾကတာကို အထင္းသားျမင္ေတြ႕ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာသာေရးဆိုတာ လူေတြရဲ႕ႏွလံုးသား ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေစတဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။ ခိုမွီရာ ကိုင္းၫြတ္ ရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဘာသာတရားကို ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြေပၚေပါက္ လာတယ္။ ရန္လိုမုန္းတီးမႈေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ဘာသာေရးကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈကိုအေရ ၿခံဳၿပီး မိမိတို႔စိတ္က ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကိုသာ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္လိုၾကတဲ့ အစြန္းေရာက္သူမ်ားရဲ႕ အသိÓဏ္မဲ့ မိုက္မဲေတြေဝမႈသာျဖစ္ပါတယ္။

          အခုျဖစ္ပြားတဲ့ ျပႆနာမ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ ဖဲြ႕ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအားနည္းမႈနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ ဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ တာဝန္ယူမႈအပိုင္း အားနည္းမႈေတြ ကိုလည္းတင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ႕ဟာ ဒီလိုျပႆနာမ်ဳိးေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာ အလြန္ပဲ အားနည္းေနေသးတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ရခိုင္ ျပည္နယ္အေရးမွာ ေဒသဆိုင္ရာရဲတပ္ဖဲြ႕နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖဲြ႕တို႕ရဲ႕ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံု အားနည္းမႈေတြေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တဲ့ အတိုင္းအတာအထိ ႀကီးထြားလာခဲ့ရတယ္ ဆိုတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ယခုျဖစ္ရပ္ကို သံုးသပ္ ရရင္ ယခင္ကလုပ္ေဆာင္ခ်က္အမွားေတြေၾကာင့္ ေနာက္ ထပ္မွားမွာကို စိုးရိမ္ၿပီး မလုပ္ရဲမကိုင္ရဲျဖစ္ေနတဲ့ အသြင္ သဏၭာန္ကို ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ ျပည္သူ႕ရဲတပ္ဖဲြ႕အေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူနဲ႔ လက္နက္ တုတ္ဓားဆဲြကိုင္၍  ရမ္းကားသူကို ခဲြျခားမျမင္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရ ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ အားနည္း ခ်က္ကေတာ့ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာ လံုးဝအားနည္းေနၿပီး၊ ယခု ထက္တိုင္ ျပည္သူမ်ား သိသင့္သိထိုက္တဲ့ သတင္းအ ခ်က္အလက္အမွန္မ်ားကို မထုတ္ျပန္ႏိုင္ေသးတာက အ႐ိုးစဲြအမူအက်င့္မ်ားကို မစြန္႕ႏိုင္ေသးတာလား၊ အရွိန္နဲ႔ ေျပးေန႐ုန္းေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္ကို မလိုက္ႏိုင္ ေသးတာလား၊ မလိုက္လိုေသးတာလားဆိုသည္ကိုေတာ့ အေျဖတစ္ခုထုတ္ေပးၾကဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီလို႔သာ တင္ျပခ်င္ ပါတယ္။ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု စုေဝးေနထိုင္ၾကတဲ့ေနရာတိုင္း မွာ မတူညီမႈနဲ႔ ကဲြျပားမႈေတြဟာ အၿမဲရွိေနမွာပါ။ အဲဒီ အတြက္ ပဋိပကၡဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ အသြင္သဏၭာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အသက္ အိုးအိမ္စည္းစိမ္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ဖို႔တာဝန္ရွိ သူေတြမွာ ေနာက္ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ျပႆနာမ်ား ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ျပည့္ဝတဲ့အရည္အေသြးနဲ႔ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ားစြာ လိုအပ္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳခ်င္ပါ တယ္။

          ဒီႏိုင္ငံဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားအားလံုးရဲ႕အိမ္ ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို သာယာခ်မ္းေျမ့ေသာ သီရိ ေဂဟာအျဖစ္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႔၊ မြမ္းမံျပင္ဆင္ဖို႔ ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕တာဝန္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ဟာ ကိုယ့္အိမ္ကို ကုိယ္မီး႐ိႈ႕ခ်င္ေနၾကတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ တစ္အိမ္တည္းေနသူခ်င္း မလိုမုန္းထားခိုက္ ရန္ပြားေနရတာလဲ။ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေစ၊ အစၥလာမ္ျဖစ္ ေစ၊ ခရစ္ယာန္ျဖစ္ေစ၊ ဟိႏၵဴျဖစ္ေစ၊ ျဖဴသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္းသည္ျဖစ္ေစ ဒီႏိုင္ငံမွာ တရားဝင္ေနထိုင္ခြင့္ရၿပီးတဲ့ သူတိုင္းဟာ ဒီႏိုင္ငံကို ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို သေဘာ ထားရပါမယ္။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးႏိုင္ရပါမယ္။ အိမ္တြင္းေရး ကိစၥတိုင္းကို အိမ္သူအိမ္သားစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္း ႏိုင္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားစိတ္ဓာတ္ အျပည့္ရွိၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖစ္ ကမၻာ့အလည္မွာ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံႀကီးသားပီသတဲ့စိတ္ ဓာတ္ကို ေမြးျမဴၾကေစလိုပါေၾကာင္း တင္ျပတိုက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။

ထင္လင္းဦး - by Messenger News Journal