အလိုအေလ်ာက္ကေလးတစ္ေယာက္ေပၚလစီ

ႏႈတ္ခမ္း စူထားသည့္ အသက္ ေလးႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ကို ညာဘက္ ရင္ခြင္တြင္ ခ်ီေပြ႕လ်က္ ကိုသိန္းေဌးတစ္ေယာက္ ေျခလွမ္း က်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည္။ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးငယ္ေလးကို ျပင္ပေန႔ကေလး ထိန္းေက်ာင္းကို ပို႔မည္။ ၿပီးမွ သူ႕မိန္းမေရာက္ႏွင့္ ေနေသာ အုတ္သဲေက်ာက္ဆုိင္ေလးဆီသို႔ အေျပးသြားမည္ဟု စိတ္ကူးလုိက္သည္။

ယေန႔ေခတ္ ၿမိဳ႕ျပေနလူတန္းစားမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး မိသားစုမ်ားမွာ ရင္ေသြးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုယူရန္ တျဖည္းျဖည္း ခက္ခဲလာေနသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တ႐ုတ္ျပည္ကဲ့သို႔ “ရင္ေသြးတစ္ဦးတည္းမူ၀ါဒ” မရွိေသာ္လည္း လူမႈစီးပြားေရး အခက္အခဲမ်ိဳးစံုရွိေသာ ၿမိဳ႕ျပေနလူတန္းစား အမ်ားစုအတြက္ အလိုလိုျပ႒ာန္းေပးထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၿပီး ကေလးယူႏႈန္းက်ဆင္း ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုသိန္းေဌးတို႔မိသားစုမွာလည္း ထိုကဲ့သို႔ အခက္အခဲျဖစ္ေနေသာ ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစားမ်ားထဲမွ ဘ၀တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။
“ကေလးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ေတာင္ အလုပ္ကို လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ႀကိဳးစားေနရတာ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ယူဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရမယ္” ဟု ကုိသိန္းေဌးက သက္ျပင္းခပ္ဖြဖြခ်ရင္း ညည္းတြားသည္။

လူေပါင္း ၃၅၀ ခန္႔အား အင္တာနက္ႏွင့္ လူေတြ႕ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအရ ၿမိဳ႕ျပေန လူတန္းစားမ်ား၏ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုယူရန္ ခက္ခဲလာေနေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကသည္။

“တစ္လကို ရွစ္ေသာင္းပဲရတယ္။ မိန္းမကလည္း ကေလးထိန္းမယ့္လူမရွိလို႔ အလုပ္ထြက္လိုက္ရတယ္” ဟု အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ဖခင္ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက သူႀကံဳ ေတြ႕ေနရသည္မ်ားကို ေျပာျပသည္။

လူတစ္ေယာက္၏ ေန႔စဥ္၀င္ေငြမွာ ယေန႔ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈစနစ္တြင္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ယူရန္ ခက္ခဲသည္ဟု စစ္တမ္းေျဖဆုိေနသူမ်ား၏ ၈၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကဆုိသည္။

ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ေမြးဖြားစရိတ္မွာလည္း ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစားမ်ားအတြက္ အခက္အခဲတစ္ရပ္ပင္။ ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ က်ပ္သိန္းဆယ္ဂဏန္းမွ် ကုန္က်ေနၿပီး အစိုးရက်န္းမာေရးေဆး႐ံုမ်ားတြင္ပင္ က်ပ္တစ္သိန္း၀န္းက်င္ခန္႔ ကုန္က်ေနသည္။

“အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးယူဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေငြစုခဲ့ရတယ္” ဟု အေရာင္း၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကေျပာသည္။

“အလုပ္လုပ္ၿပီး ကေလးယူတဲ့အခါက်ရင္ ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းေတြ ၿပီးေတာ့ လူမႈေရးအေထာက္အပံ့ေတြ ႏိုင္ငံေတာ္က ျပည့္စံုစြာ ေထာက္ပံ့ဖုိ႔လုိအပ္တယ္။ အျခားႏုိင္ငံေတြမွာဆုိရင္ လူမႈစီးပြားေရး အေထာက္အပံ့ ေကာင္းေကာင္းရွိၾကတယ္” ဟု အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ မဇင္မာေအာင္က တုိက္တြန္းေျပာဆိုသည္။

အိမ္ေထာင္ျပဳသည့္ အသက္အရြယ္ ေနာက္က်လာျခင္းမွာလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုယူရန္ အခက္အခဲတစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္သည္။ ၿမိဳ႕ျပတြင္ ပညာသင္ၾကားႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားျပားလာျခင္း၊ ပညာေရးကို ဦးစားေပးၾကျခင္း၊ ေငြေၾကးစုေဆာင္းမႈအတြက္ အခ်ိန္ပိုမိုယူလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်ိန္ ေနာက္က်လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပသည္။

“အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခ်ိန္မွာ အသက္က ၄၀ နားနီးေနၿပီ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ယူဖုိ႔ မလြယ္ေတာ့သလို အျပင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္အတြက္ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ေတာ့ဘူး” ဟု အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီး ဆရာ၀န္တစ္ဦးကေျပာသည္။

မိခင္ေရာ ဖခင္ပါ ႐ုန္းကန္အလုပ္လုပ္ေနရသည့္ သားသမီးမ်ားတြင္ ကေလးတစ္ေယာက္မွာ ေႏြးေထြးေသာ ေမတၱာႏွင့္ အၾကင္နာအားေပးမႈ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈမ်ား မရရွိလွ်င္ ထုိကေလးမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ က်န္းမာေသာကေလးျဖစ္ရန္ မလြယ္ကူေတာ့ဘဲ ကေလးအတြက္ အနာဂတ္လည္း မေကာင္းႏုိင္ေတာ့ဟု စာေရးဆရာမဂ်ဴးက ေျပာသည္။

“ကေလးေတြ အနာဂတ္မေကာင္းျခင္းဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္မေကာင္းျခင္းပါပဲ” ဟု ဆရာမ ဂ်ဴးက ဆက္လက္ေျပာသည္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ “တစ္အိမ္ေထာင္တစ္ဦး မူ၀ါဒ” က်င့္သံုးခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ျပည္၌ လူငယ္မ်ားတြင္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဆိုင္ရာ မူမမွန္မႈႏွင့္ လူမႈျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႕လာရသည္။ ယခုအခါ အဆိုပါ မူ၀ါဒကို ပယ္ဖ်က္ရန္ တ႐ုတ္ျပည္သူအမ်ားစုက အစိုးရကို တစ္ညီတစ္ၫြတ္တည္း ေတာင္းဆိုေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးမ်ား အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီျဖစ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ ႏွစ္ဖက္ဘိုးဘြားမ်ားကို တာ၀န္ယူရသည့္ ၀န္ပိေစေသာျပႆနာျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။ ၎ကို ပညာရွင္မ်ား
က ၄-၂-၁ ျပႆနာဟု ေကာက္ခ်က္ျပဳသည္။ ယင္းျပႆနာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ သက္ႀကီးရြယ္အုိ ေစာင့္ေရွာက္မႈအပိုင္း၌ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ႏုိင္သည္ဟု သံုးသပ္ထားၾကသည္။

ထုိ႔အျပင္ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးမ်ားတြင္ ျပင္ပပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ဆက္ဆံေသာအခါ အံ၀င္ခြင္က်မျဖစ္မႈႏွင့္ ျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရေသာအခါ ကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းရဲသည့္ သတၱိနည္းလာႏုိင္သည္ဟု စိတ္ပညာဌာနမွ ကထိက တစ္ဦးကရွင္းျပသည္။

သားသမီးဆိုသည္မွာ မိမိႏွင့္ ထိုက္မွရသည္ဆုိေသာ ယံုၾကည္မႈ၊ ကေလးမ်ားေနေသာ္လည္း ကေလးအႀကီးက အငယ္ကို ထိန္းသည္ဟု ထင္မွတ္ထားေသာ ဓေလ့ႏွင့္ မ်ိဳးဆက္ပြားက်န္းမာေရး ဗဟုသုတအားနည္းသူမ်ားတြင္ ကေလးယူမႈမ်ားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

“သားသမီးဆုိတာ ကိုယ္နဲ႔ မထိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲလုိခ်င္ လိုခ်င္မရဘူး” ဟု အသက္ ၄၅ ႏွစ္ အရြယ္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာင္းသည့္ ေဒၚညိဳကေျပာသည္။

ၿမိဳ႕ျပေန လူတန္းစားအမ်ားစု၏ အိမ္ေထာင္က်လွ်င္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အနည္းဆံုးယူခ်င္ေသာ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိေနေသာ္လည္း လူမႈစီးပြားေရး အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ က လးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုယူရန္ စုိးရြံ႕ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးစသည့္ အရည္အေသြးျပည့္၀ေသာ ဘ၀ကိုေပးရန္ အတြက္ ကေလးဦးေရမ်ားလွ်င္ မေပးႏုိင္ဟု ယူဆၾကၿပီး သားသမီးအယူနည္းေသာ မိသားစုမ်ား ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစားထဲ မ်ားျပားလာျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

“ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္က လူတုိင္းမွာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေရြးခ်ယ္ခင္မွာေတာ့ ေရွ႕ကုိ ႀကိဳၿပီးၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ပုိင္းအတြက္ပါ ရည္ရြယ္ၿပီး စဥ္းစားသင့္ပါ တယ္” ဟု ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဒၚေဆြဇင္ထုိက္က ေျပာၾကားသည္။

ငယ္စဥ္အခါက မိမိလုိခ်င္သမွ်ရ၍ ေက်နပ္ခဲ့ရေသာ္လည္း အရြယ္ ေရာက္လာေသာအခါ တစ္ဦးတည္းဘ၀မွာ မေကာင္း ေၾကာင္း တျဖည္းျဖည္း သိလာရသည္ဟု အသက္ ၃၃ ႏွစ္အရြယ္ တစ္ဦးတည္းေသာသားအျဖစ္ ေနလာရသူ ကိုျပည့္ၿဖိဳးေအာင္က ေျပာသည္။ “အေရးအေၾကာင္း ကိစၥျဖစ္ရင္လည္း အဆင္မေျပဘူး။ ကူညီမယ့္သူ နည္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈလည္း ပိုမ်ားတယ္” ဟု ၎ကဆုိသည္။

မ်ိဳးဆက္ပြားက်န္းမာေရး ဗဟုသုတႏွင့္ မိသားစုအစီအစဥ္မ်ား (Family Planning) ေရးဆြဲျခင္းတုိ႔ကုိ ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစားမ်ားက ေက်းလက္ေန လူတန္းစားမ်ားထက္ ပို၍က်င့္သံုးၾကသည္ဟု ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပေသာ ကမၻာ့လူဦးေရေန႔ အခမ္းအနား၌ ဒုတိယသမၼတ စိုင္းေမာက္ခမ္းက ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

အခ်ိဳ႕မွာ ကေလးတစ္ေယာက္သာ ရေသးေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ ထပ္ယူရန္ အဆင္မေျပ၍ ကေလးမယူဘဲ သားဆက္ျခားရန္ ေဆးထိုး၊ ေဆးေသာက္ေနသူ အမ်ားအျပားရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဆရာ၀န္တစ္ဦးက ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္မ်ားကို ရွင္းျပသည္။

“ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစားေတြမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ ထိန္းဖုိ႔ ဆရာမငွားရင္ တစ္လတစ္သိန္းေက်ာ္တယ္။ ကုိယ့္လစာေတာင္ အဲဒီေလာက္မရဘူး။ အလုပ္ထြက္ဖုိ႔ စဥ္းစားထားတယ္” ဟု ေျခာက္ထပ္တုိက္၏ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ ငွားရမ္းေနထုိင္ရေသာ မိခင္တစ္ဦးက ညည္းတြားေျပာဆုိသည္။

အလုပ္လုပ္ေနေသာ မိခင္မ်ားမွာ ကေလးယူၿပီးေသာအခါ အလုပ္ထြက္၍ ကေလးထိန္းေက်ာင္းရမည္လား၊ ကေလးအားေန႔ကေလး ထိန္းပို႔၍ စီမံခန္႔ခြဲရမည္လားဟု စဥ္းစားလာၾကသည္။ စစ္တမ္းမ်ားအရ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလးေမြးၿပီးေသာအခါ အလုပ္မွထြက္လုိက္ရေသာ မိခင္မ်ားမွာ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ရွိေနသည္။

အစိုးရေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းမ်ား မလံုေလာက္မႈ၊ ျပင္ပေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း စရိတ္ႀကီးျမင့္ေနမႈ၊ ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားေသာအခါ လူမႈဖူလံုေရးစရိတ္ မရွိသေလာက္ နည္းပါးေနျခင္းတို႔မွာ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈစနစ္တြင္ ကေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပုိယူရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေစေသာ ျပႆနာထဲတြင္ပါ၀င္ေနသည္။

ကေလးငါးေယာက္ ေမြးထားေသာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာင္းသည့္ ေဒၚညိဳအား မ်ိဳးဆက္ပြားက်န္းမာေရး၊ မိသားစုအစီအစဥ္မ်ားဟူေသာ ေမးခြန္းမ်ားေမးေသာအခါ “ငါတို႔က အဲဒါေတြ မသိပါဘူး” ဟု တစ္ခြန္းတည္းသာျပန္ေျပာသည္။

တစ္ဦးတည္းေသာ ေမြးဖြားထားေသာ ကိုသိန္းေဌးတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံက “အလုပ္လည္း သိပ္အဆင္မေျပေသးဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္မယူခ်င္လို႔ သံုးလခံ ေဆးထိုးထားတယ္” ဟု ဆုိသည္။

ေရးသားသူ- သတင္းအဖြဲ႕
(ေရးသားသူ- ရဲေနာင္၊ ဗုိလ္ဗုိလ္၀င္း၊ ၀တ္ရည္ေအာင္၊ ခုိင္ခုိင္စုိး၊ေဆြမြန္)

7Day News Journal