အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ဳိးခ်ဳိး မျဖစ္ေစဖုိ႔

WRITTEN BY ကုိေနာ္(ပုဂံ) | Weekly Eleven ဂ်ာနယ္

(၁)

တစ္ေန႔ ဂ်ာနယ္ေဟာင္းမ်ားကုိရႇင္းရင္းက ႏိုင္ငံျခားသတင္းႏႇစ္ပုဒ္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္မိပါသည္။ သတင္းႏႇစ္ပုဒ္လုံး အေရႇ႕ေတာင္အာရႇႏုိင္ငံမ်ားမႇ ျဖစ္သည္။ ကာလမႇာ ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ျဖစ္၏။  

သတင္းတစ္ပုဒ္မႇာကား လာအုိႏိုင္ငံ၏ သတင္း။ လာအုိႏုိင္ငံတြင္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ေကာင္းမြန္လာသည့္အေလ်ာက္ ဟုိတယ္သစ္မ်ား တည္ေဆာက္ရန္ လုိအပ္လာသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ကမၻာ့ေရႇးေဟာင္းအေမြအႏႇစ္ စာရင္းမႇ ပယ္ဖ်က္မခံရေရးအတြက္ သမုိင္း၀င္ ေရႇးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ လြန္ပရာဘန္၏ ဗဟုိခ်က္၌ ဟုိတယ္သစ္မ်ား တည္ေဆာက္မည့္အစီအစဥ္အား လာအုိႏုိင္ငံက ပယ္ဖ်က္လုိက္သည့္သတင္းျဖစ္သည္။    

လြန္ပရာဘန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေရႇးေဟာင္းအေမြအႏႇစ္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရႇာက္ေရး႐ုံး အႀကီးအကဲ မာနီဘြန္သြန္မာဘုိးက ျပည္ပရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမ်ား၏ ဟုိတယ္သစ္မ်ား ထပ္မံဖြင့္လႇစ္ေရး ေတာင္းဆုိမႈကုိ ခြင့္ျပဳေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

လြန္ပရာဘန္ျမိဳ႕သည္ မဲေခါင္ျမစ္အနီးတြင္ တည္ရႇိျပီး ႏႇစ္ေပါင္း  ၇၀၀ သက္တမ္းရႇိျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သမုိင္း၀င္ ေစတီ၊ ပုထုိးမ်ား၊ ျပင္သစ္ ကုိလုိနီေခတ္ အေဆာက္အအုံေဟာင္းမ်ား တည္ရႇိေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္ေၾကာင္း၊  ႏႇစ္စဥ္ ကမၻာလႇည့္ခရီးသြား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ လာေရာက္ လည္ပတ္ရာ ေဒသျဖစ္သည့္အျပင္ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏အထြတ္အျမတ္ထား ရာေနရာေဒသတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းတြင္ ပါရႇိသည္။

ယူနက္စကုိကအေဆာက္အအုံ သစ္မ်ားတည္ေဆာက္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းတုိ႕သည္ လြန္ပရာ ဘန္၏ သမုိင္း၀င္ယဥ္ေက်းမႈအေမြ အႏႇစ္မ်ားႏႇင့္ပတ္၀န္းက်င္ကုိထိခုိက္ ေစႏုိင္ေၾကာင္း သတိေပးၿပီးေနာက္ တြင္ထိုသို့ေဆာင္ရြက္လုိက္ျခင္းျဖစ္ သည္။ သမုိင္း၀င္အေဆာက္အအုံ အခ်ဳိ႕အား ဟုိတယ္ဖြင့္လႇစ္လုိသည့္ ျပည္ပ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံသူမ်ားအား  ငႇားရမ္းခဲ့မႇဳအတြက္လည္း ေ၀ဖန္မႈမ်ားႏႇင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေၾကာင္း အဆုိပါသတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ေနာက္ထပ္သတင္းတစ္ပုဒ္မႇာ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမႇ သတင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံ၏ စားနပ္ရိကၡာလုံျခံဳေရးႏႇင့္ လယ္ယာေျမမ်ား မဆုံး႐ႈံးေစေရးအတြက္ ေဂါက္ကြင္းသစ္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းကုိ ပိတ္ပင္သြားရန္ ဗီယက္နမ္အစုိးရက စီစဥ္ေနသည့္သတင္း ျဖစ္သည္။   

ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္စ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈမ်ား အလုံးအရင္းႏႇင့္ ၀င္ေရာက္လာသည့္အေလ်ာက္ တစ္ပတ္လွ်င္ ေဂါက္ကြင္းတစ္ကြင္းမက တည္ေဆာက္ခြင့္လက္မႇတ္မ်ား ထုတ္ေပးခဲ့ရာ ႏုိင္ငံအတြင္းအသုံးျပဳေနေသာ (သို႔မဟုတ္) တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ထားေသာ ေဂါက္ကြင္းေပါင္း ၁၄၀ ေက်ာ္အတြက္ ေျမဧကေပါင္း ၁၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ အသုံးျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ထုိအခ်ိန္က ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံတြင္ စာေသာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ား ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္လာျခင္းႏႇင့္အတူ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈမ်ား ရႇိလာသျဖင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး လုိအပ္ခ်က္မ်ားႏႇင့္ ေျမအသုံးျပဳခြင့္ စံႏႈန္းမ်ား မျပည့္မီသည့္ ေဂါက္ကြင္းသစ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ျခင္းကုိ ခြင့္မျပဳရန္ တာ၀န္ရႇိသူမ်ားက စီစဥ္ခဲ့ရသည္။

ေဂါက္ကြင္းမ်ားသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိး ၾကီးမားစြာ ျဖစ္ေစေၾကာင္း၊ ၁၈ က်င္းပါ ေဂါက္ကြင္းတစ္ကြင္းသည္ တစ္ေန႔လ်င္ ေရ ၅၀၀၀ ကုဗမီတာ အသုံးျပဳရၿပီး ထုိပမာဏသည္ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ႏႇစ္ေသာင္းအတြက္ လုံေလာက္ေၾကာင္း၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာႏႇင့္ အျခား ဓာတုပစၥည္းမ်ား အသုံးျပဳမႈတြင္လည္း လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိျခင္းထက္ သုံးဆပုိ အသုံးျပဳရေၾကာင္း သတင္းတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားထားပါသည္။

ေရႇးေဟာင္းအေမြအႏႇစ္မ်ား မထိခုိက္ေစဘဲ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏႇင့္ လယ္ယာေျမမ်ား မဆုံး႐ႈံးေစဘဲ ေရႇးေဟာင္းၿမိဳ႕ေလး တန္ဖုိးရႇိရႇိ ေရႇ႕ဆက္သြားႏိုင္ဖုိ႔ စဥ္းစားေနစဥ္မႇာ ေရႇးေရႇးက သည္ေရႇးေဟာင္းၿမိဳ႕ေလး ခုလုိခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ က်န္ရႇိေနေအာင္ ဘယ္နည္း၊ ဘယ္ပုံ ကာကြယ္ခဲ့ၾကသလဲ ေတြးမိ၏  . . .

သတင္းႏႇစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္လုိက္မိျပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္၏အေတြးမ်ားသည္ ပုဂံဆီသို႔ ေရာက္သြားေတာ့၏။ ေရႇးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးတည္ရႇိေသာ ေနရာ၊ ယာေတာ၊ ထန္းေတာေတြ သုိင္းကာ ၀ုိင္းကာႏႇင့္ တည္ရႇိေသာ ေဒသ၊ ထုိသို႔ေသာေဒသ တြင္ ကမၻာလႇည့္ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားမႇာလည္း ၀င္လာမစဲ တသဲသဲ....။

ဆုိေတာ့....ပုဂံေရႇးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္၏ အနာဂတ္အတြက္ စုိးရိမ္စိတ္ ၀င္လာမိသည္။ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ေကာင္းမြန္လာေသာ ေရႇးေဟာင္းျမိဳ႕ေလးတြင္ သူတုိ႔ကဲ့သို႔ ဟုိတယ္ေတြ တည္ေဆာက္ဖုိ႔၊ လုပ္ငန္းေတြတုိးခ်ဲ႕ဖို႔ အေၾကာင္းတရားမ်ား ဖန္လာေခ်ၿပီ။ေရႇးေဟာင္းအေမြအႏႇစ္မ်ား မထိခုိက္ေစဘဲ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏႇင့္ လယ္ယာေျမမ်ား မဆုံး႐ႈံးေစဘဲ ေရႇးေဟာင္းၿမိဳ႕ေလး တန္ဖုိးရႇိရႇိ ေရႇ႕ဆက္သြားႏိုင္ဖုိ႔ စဥ္းစားေနစဥ္မႇာ ေရႇးေရႇးကသည္ေရႇးေဟာင္းျမိဳ႕ေလး ခုလုိ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ က်န္ရႇိေနေအာင္ ဘယ္နည္း၊ ဘယ္ပုံကာ ကြယ္ခဲ့ၾကသလဲ ေတြးမိ၏။

( ၂ )    

ေအဒီ ၁၁ ရာစုတြင္ ပုဂံ၌  ရႇင္အရဟံႏႇင့္ မင္းျမတ္ေနာ္ရထာတို႔၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဗုဒၶသာသနာ ေရာက္ရႇိလာရာ ဂူပုထုိး၊ ေစတီ၊ ေက်ာင္း၊ ကန္၊ လယ္ပယ္မ်ား သူထက္ငါ အၿပိဳင္အဆုိင္ ရက္ေရာစြာ အလႇဴဒါန ျပဳလာၾကသည္။ အလႇဴဒါနျပဳသူမ်ားသည္ မိမိအလႇဴဒါနကို သာသနာငါးေထာင္အထိ တည္တံ့ ခုိင္ျမဲေစလုိၾကသည္။ မိမိတို႔ လႇဴဒါန္းေသာ ဂူပုထုိး၊ ေစတီႏႇင့္ ေျမလယ္ပယ္မ်ား၊ ထန္းပင္၊ ဥယ်ာဥ္၊ ကြၽဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီး ေႏႇာင့္ယႇက္မည့္သူမ်ားေဘးမႇ ကင္းေ၀းကာ ေရရႇည္တည္တံ့ေစေရးအတြက္ အားကုိးအားထားျပဳရာတြင္ က်ိန္စာ သည္လည္း တစ္ခန္းတစ္က႑မႇ ပါ၀င္ေပလိမ့္မည္။

အလႇဴရႇင္မ်ား ေရးထုိးခဲ့သည့္ ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ အလႇဴမႇတ္တမ္း၊ ဆုေတာင္းစာမ်ားႏႇင့္အတူ သူတုိ႔၏ အလႇဴဒါနကုိ မဖ်က္ဆီးေစရန္ က်ိန္စာမ်ား ထည့္သြင္းေရးထုိးခဲ့ၾကသည္။    

ထင္ရႇားေသာ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္မႇာ နရပတိစည္သူမင္းႀကီး၏ မိဖုရား ေ၀ဠဳ၀တီေကာင္းမႈ နားေတာင္းတပ္ဘုရား ေက်ာက္စာျဖစ္သည္။ နားေတာင္းတပ္ဘုရားသည္ စူဠာမဏိဘုရားေျမာက္ဘက္တြင္ တည္ရႇိျပီး ဘုရားအတြက္ ေျမမ်ား၊ ကြၽန္မ်ား၊ ႏြားမ်ားကုိလည္း လႇဴဒါန္းခဲ့သည္။ ထုိေက်ာက္စာတြင္--

''ငါ့ေကာင္းမႈကုိ ဖ်က္ေသာသူကား အမ်ဳိးခုနစ္ဆက္ ညက္ညက္ ျပဳန္းတီးပ်က္စီးေစေသာ္ အ၀ီစိအထဲ ငရဲက်က္၍ ခြၽတ္လည္း မကြၽတ္တတ္သည့္ ငရဲသစ္ငုတ္လ်င္ ျဖစ္ေစသတည္း။ ငါ့ေကာင္းမႈကုိ ခ်ီးပင့္ေသာသူကား ငါႏႇင့္ထပ္တူလွ်င္ ရၾကပါေစသတည္း'' ဟူ၍ အလႇဴရႇင္က ေရးထုိးခဲ့သည္။

ထို႔အတူ ပုဂံသမုိင္းတြင္ မႏူဟာဘုရားကုိတည္ခဲ့ေသာ မႏူဟာမင္း ေက်ာက္စာ၊ တူရြင္းေတာင္တြင္ ဂူျပဳ၍ ေျမႏႇင့္ ထန္းပင္မ်ားကုိ လႇဴဒါန္းခဲ့ေသာ မိဖုရားအုိ၀္ျပည့္သင္ ေက်ာက္စာ၊ အာမနာေျမအရပ္၌ ဂူဘုရား၊ ေက်ာင္းႏႇင့္ လယ္မ်ားစြာ လႇဴဒါန္းခဲ့သည့္ တ႐ုတ္ေျပးမင္းၾကီး၏ အမတ္ေက်ာက္စာ၊ မင္းနန္သူဘုရား ေျမာက္ဘက္ ထိလုကုန္းဘုရားအနီး လယ္ေျမအေျမာက္အျမားႏႇင့္ ကြၽန္မ်ား လႇဴဒါန္းခဲ့သည့္ စတုရဂၤဗိဇယ္ဇနီး ေမာင္ႏႇံေက်ာက္စာ စသည့္ ထုိထုိေသာ ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ မိမိအလႇဴဒါနမ်ားကုိ မလုိသူမ်ားက ထိခုိက္ဖ်က္ဆီး မည့္ေဘးမႇ ကင္းေ၀းေစရန္ က်ိန္စာမ်ားကုိ အရံအတားအေနျဖင့္ ယုံၾကည္အားကုိးစြာ ေရးထုိးခဲ့ၾကသည္။

''ငါ့အလႇဴကုိ ဖ်က္ဆီးေသာသူကား သိဥိၨဳးစေသာ ငရဲၾကီးရႇစ္ထပ္၌ က်က္ေစ၏။ ကမၻာလွ်င္ေလာင္ေသာ္လည္း မေလာင္ရာေသာ စၾက၀ဠာ၌ရႇိေသာ ငရဲႀကီးရႇစ္ထပ္သုိ႔ က်က္ေစေလ၏။ ငရဲသစ္ငုတ္ ျဖစ္ေစ၏။   
''ဤငါျပဳေသာ ေကာင္းမႈကုိ ဖ်က္ေသာသူကား ေလးေသာင္းေျမပုံလုံးမွ် ၾကံဳမကလွ်င္ အ၀ီစိမည္ေသာ ငရဲႀကီးတြင္ က်က္ေစသတည္း၊ အကမၻာေသာဘုရားလည္း မဖူးရေစသတည္း။ စားခ်င္လ်က္ မစားရတတ္ ေသာက္ခ်င္လွ်က္ မေသာက္ရတတ္ ဘုရားတကာ ကာ မခြၽတ္ႏိုင္ ေျခာက္ၿပိတၲာႀကီးလွ်င္ ျဖစ္ေစသတည္း။''

''---ငါ့ေျမကုိစားေသာ ေယာက်္ားလည္းေကာင္း၊ မိန္းမလည္းေကာင္း ေသခဲ့ေသာ္ အထူလည္း အရက္ (၆၀)သြား အလ်ားအနံ(၆၀) သြားေသာ ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးအတြင္း ခါးေရႊ႕နစ္လ်က္ ေရလည္းမရ အစာလည္းမရ လွ်ာငါးလံထြက္လ်က္ ခံေစသတည္း။---''စသည္ျဖင့္ အလႇဴရႇင္တုိ႔သည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မေမွ်ာ္မႇန္းႏိုင္ေသာ ဖ်က္ဆီးမည့္ရန္ သူမ်ားေဘးမႇ ကာကြယ္ရန္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ က်ိန္စာမ်ား ေရးထုိးဟန္႔တား ကာကြယ္ခဲ့ၾကသည္။

သာသနာေတာ္ထြန္းကား ျပန္႔ပြားလာသည့္အေလ်ာက္ သုံးေလာက ထြတ္ထားျမတ္ဘုရားအား ရည္စူးလႇဴဒါန္းေသာ ေစတီ၊ ဂူပုထုိး၊ ေက်ာင္း၊ ကန္မ်ား၊ လယ္ေျမ၊ ကႊၽဲ၊ ႏြား၊ ဥယ်ာဥ္ႏႇင့္ ေက်းကြၽန္မ်ားလည္း ပုဂံေျမတြင္ တစ္စထက္တစ္စ မ်ားျပားလာခဲ့သည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ ထုိကာလ၌ အလႇဴရႇင္မ်ား ရင္ဆုိင္ၾကရသည့္ အႏၲရာယ္တစ္ပါးက ရႇိေသးသည္။ အျခားသူကား မဟုတ္။ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနသူပင္ ျဖစ္သည္။

ပုဂံျပည္တြင္ သာသနာ့ေျမသည္ တစ္ေန႔တျခား ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာသည့္အေလ်ာက္ တစ္ဖက္တြင္ မင္းဘ႑ာသည္ တျဖည္းျဖည္း ယုတ္ေလ်ာ့လာသည္။ သာသနာ့ေျမသည္ မင္းဘ႑ာအတြက္ အခြန္အတုတ္ မရ။ က်စြာမင္း (ေအဒီ ၁၃) တက္ၿပီး မၾကာခင္မႇာ ႏုိင္ငံတစ္၀န္း လုံးတြင္ရႇိေသာ သာသနာ့ေျမမ်ားကုိ သိမ္းသည္။ ထုိအခါ ေဇယ်သြတ္ေတာေက်ာင္းရဟန္းမ်ားက ကန္႔ကြက္၍ က်စြာမင္းႏႇင့္ ရဟန္းမ်ား အမႇဳျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

ခရီးသြားလုပ္ငန္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာျခင္းႏႇင့္အတူ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈ လုပ္ငန္းမ်ား၌ ေရႇးက ဘုိးဘြားစဥ္ဆက္တုိ႔၏ ေကာင္းမႈ အလႇဴဒါနမ်ားျဖစ္ေသာ၊ ေရႇးေဟာင္းသမုိင္း၀င္ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္မ်ားကုိ မထိပါးမိေစရန္ႏႇင့္ အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ဳိးခ်ဳိး မျဖစ္ေစရန္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လက္ရႇိ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားမႇ ကာကြယ္ၾကရမည္  . . .

က်စြာမင္းသည္ ထုိအမႈကုိ အဖြဲ႔၀င္ ေျခာက္ဦးပါေသာ အဖြဲ႔ ဖြဲ႔ေစျပီး စစ္ေဆးေစသည္။ အဖြဲ႔သည္ က်စြာမင္း႐ႈံးေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ျပီး သိမ္းသည့္ေျမမ်ားကုိ ေက်ာင္းသို႔ ျပန္လႇဴေစခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထုိသုိ႔ မင္းႏႇင့္ ရဟန္း သာသနာ့ေျမကိစၥ အမႈအခင္းမ်ား ပုဂံေခတ္တြင္ အမ်ားအျပား ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ရဟန္းကသာ အမ်ားဆုံး အႏုိင္ရခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထုိသို႔ေသာ ေျမယာအမႈ အခင္းမ်ားႏႇင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ နရသီဟပေတ့မင္း ထုတ္ဆင့္ေသာ အမိန္႔ ေက်ာက္စာတြင္--

''ရတနာသုံးပါးေျမမႇ ငါ့ေျမသို႔ ဆံျခည္တစ္တန္႔မွ် မ၀င္ေစႏႇင့္၊ ငါတို႔ေျမက ရတနာသုံးပါးေျမသို႔ ၀င္သကား (အျပစ္အထူးမရႇိၿပီ)သခင္တုိ႔ ေျမျခား အျမဲအျမံတုိင္ ေဆာက္ပါေလ''(ေဒါက္တာသန္းထြန္း၏ ပုဂံေခတ္ တရားဥပေဒမႇ)ဟူ၍ပင္ ေၾကညာခဲ့သည္။

( ၃ )    

ထုိသို႔ပင္ ပုဂံေခတ္က အလႇဴရႇင္မ်ား၊ ရဟန္းမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ အလႇဴဒါနျဖစ္ေသာ သာသနိက အေဆာက္အအုံမ်ား၊ ဂူပုထုိး၊ ေစတီမ်ား၊ လယ္ေျမမ်ား၊ ထန္းေတာမ်ား၊ ေက်းကြၽန္ႏႇင့္ ကြၽဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ သာသနာအဓြန္႔ရႇည္သေရြ႕ တည္တံ့ေစရန္ ၾကံေဆာင္ခဲ့ၾကေလသည္။

ေခတ္ကာလမ်ားစြာကုိ ျဖတ္သန္းလာၿပီးေနာက္ ႏႇစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ၾကာျမင့္လာေသာအခါ၌ ပုဂံသာသနာ့နယ္ေျမႀကီးသည္ ကမၻာက တန္ဖုိးထားရေသာ ေရႇးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ နယ္ေျမႀကီး ျဖစ္လာေပျပီ။   
ယခုအခါ ထုိပုဂံေရႇးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ေဒသသို႔ ကမၻာအရပ္ရပ္မႇ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား ဥဒဟုိ လာေရာက္လည္ပတ္ေနၾကရာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းသည္လည္း ေကာင္းမြန္စျပဳလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတိခ်ပ္ရန္ကား ခရီးသြားလုပ္ငန္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာျခင္းႏႇင့္ အတူ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈလုပ္ငန္းမ်ား၌ ေရႇးက ဘုိးဘြားစဥ္ဆက္တုိ႔၏ ေကာင္းမႈ အလႇဴဒါနမ်ားျဖစ္ေသာ၊ ေရႇးေဟာင္းသမုိင္း၀င္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏႇစ္မ်ာ ကုိ မထိပါးမိေစရန္ႏႇင့္ အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး မျဖစ္ေစရန္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လက္ရႇိမ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားမႇ ကာ ကြယ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ မသြားေစရန္ပင္။ လာအုိမႇာကဲ့သို႔၊ ဗီယက္နမ္မႇာကဲ့သို႔ သမုိင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္မ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္သြားရမည္။

စာကုိး - Weekly Eleven ဂ်ာနယ္ ေဟာင္းမ်ား၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၏ တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲႏႇင့္ ကုိယ္ပုိင္မႇတ္စုမ်ား။